γαπητοί φίλοι,

Σς καλωσορίζω στό προσωπικό μου ἱστολόγιο καί σς εχομαι καλή περιήγηση. Σ’ ατό θά βρετε κείμενα θεολογικο καί πνευματικο περιεχομένου, πως κείμενα ναφερόμενα στήν πίστη καί Παράδοση τς κκλησίας, ντιαιρετικά κείμενα, κείμενα πνευματικς οκοδομς, κείμενα ναφερόμενα σέ προβληματισμούς καί ναζητήσεις τς ποχς μας καί, γενικά, διάφορα στοιχεα πό τήν πίστη καί ζωή τς ρθόδοξης κκλησίας.

Εχομαι τά κείμενα ατά καί κάθε νάρτηση σ’ ατό τό ἱστολόγιο νά φανον χρήσιμα σέ σους νδιαφέρονται, νά προβληματίσουν θετικά, νά φυπνίσουν καί νά οκοδομήσουν πνευματικά.

ελογία καί Χάρις το Κυρίου νά εναι πάντοτε μαζί σας.

Μετά τιμς καί γάπης.

π. Σωτήριος θανασούλιας

φημέριος Μητροπολιτικο ερο Ναο γίου Βασιλείου Τριπόλεως.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Οι κατ’ εξοχήν συνέπειες της πτώσεως



Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος Η' το Θεολογικο Προγράμματος «ρθοδοξία καί Ζωή»
τς ερς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου Ζ΄, τους 2012-2013.

Εσαγωγικά: πώλεια το Παραδείσου (α'), διακοπή τς κοινωνίας μέ τόν Θεό (β'), σκοτασμός το νοός (γ') καί κυριαρχία τν παθν καί τς μαρτίας (δ'), δέν εναι ο μόνες συνέπειες τς πτώσεως. πάρχουν και λλες πιό σοβαρές συνέπειες, πως:

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Θεία Ευχαριστία και αιρετικές απομιμήσεις της



ΤΕΥΧΟΣ 55              ΤΡΙΠΟΛΙΣ          ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2008

ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΚΟΤΡΟΠΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ ΤΗΣ

Θεία Εχαριστία καί κκλησία.

Κατά τήν ρθόδοξη Παράδοση, Χριστός λθε στόν κόσμο καί θυσιάστηκε γιά τή σωτηρία μας. Μέ τήν νάστασή Του νίκησε τόν θάνατο καί συνέτριψε τήν ξουσία το διαβόλου. Χάρισε τή ζωή καί τήν νάσταση, πρτα στίς ψυχές σων Τόν κολουθον καί ργότερα στά σώματα λων τν νθρώπων γενικά, τά ποα θά ναστήσει κατά τή Δευτέρα Παρουσία Του. σους πίστεψαν σ’ Ατόν καί δέχονται τή σωτηρία πού πηγάζει πό τόν Σταυρό Του, δέν τούς γκατέλειψε μόνους, λλά τούς συγκεντρώνει γύρω πό τόν αυτό Του, σέ να σμα, τό ποο νομάζεται κκλησία. ποσχέθηκε, μάλιστα, τι θά εναι πάντοτε μαζί τους, «ως τς συντελείας το αἰῶνος» (Ματθ. 28,20).

Το πρόσωπο του Αντιχρίστου στην Ορθόδοξη Παράδοση


ΤΕΥΧΟΣ 54    ΤΡΙΠΟΛΙΣ     ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2008

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Βιβλική μαρτυρία περί το ντιχρίστου

Στό προηγούμενο τεχος το ντύπου μας ναφερθήκαμε στή Δευτέρα Παρουσία το Κυρίου, θέμα γιά τό ποο μφανίζονται κατά καιρούς πολλές αρετικές ντιλήψεις καί πλάνες, μέ ποτέλεσμα νά προκαλεται σύγχυση στό πλήρωμα τς κκλησίας. Γιά νά λοκληρωθε, μως, λόγος γιά τό θέμα, εναι ναγκαία μιά εδική ναφορά στό πρόσωπο το ντιχρίστου, φο μφάνισή του εναι να πό τά «σημεα», πού θά προηγηθον τς Δευτέρας Παρουσίας. ντίχριστος θά μφανισθε πρίν τόν ναμενόμενο Χριστό καί θά πιχειρίσει νά μιμηθε τό πρόσωπο καί ργο του (γι’ ατό λλωστε νομάζεται ντί-Χριστος), μέ σκοπό νά πλανήσει «τήν οκουμένην», δηγώντας την στήν αχμαλωσία το διαβόλου. Σκοπός τς ναφορς μας στό σκοτεινό ατό πρόσωπο εναι νά ποφευχθον δυό κραες τοποθετήσεις, πού συνήθως παρατηρονται: φ’ νός μέν τό περβολικό γχος, φόβος, κόμη καί πανικός πρό το ναμενόμενου ντιχρίστου (νδειξη λλειψης τς παιτούμενης πίστεως καί μπιστοσύνης στόν Χριστό), φ’ τέρου δέ φησυχασμός καί διαφορία γιά τά συναφ θέματα. Κατά τήν κφραση δέ το συγχρόνου μας Γέροντος Παϊσίου το γιορείτου, σκοπός μας εναι νά προκληθε «καλή νησυχία» γιά τά περχόμενα γεγονότα καί νά τονωθε πίστη τν Χριστιανν (γιά πιό γκυρη ρθόδοξη νημέρωση βλ. τό κείμενο το Γέροντος Παϊσίου μέ τίτλο «Σημεα τν καιρν – 666»).

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Η Ορθοδοξία και το φρόνημα της Νέας Εποχής



Κείμενο δημοσιευμένο στό περιοδικό
«Ἐφημέριος»,
μηνιαία ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
ἔτος 59, τεῦχ. 10, Νοέ. 2010.
  
κκλησία το Χριστο στή μακραίωνη στορία της πολλές φορές κινδύνευσε πό τήν πειλή τν αρέσεων. κκλησία, βέβαια, χι ς Θεανθρώπινος ργανισμός, ς Σμα Χριστο, λλά τά πιμέρους μέλη της, πού κατά καιρούς γίνονται θύματα λύκων, πού μφανίζονται μέ νδυμα προβάτων. Καί σήμερα πειλή ατή εναι παρκτή, φο καί σήμερα δρον κατοντάδες αρέσεις, κάποιες πό τίς ποες εναι ξαιρετικά πικίνδυνες. Πιό πίκνδυνο, μως, φαίνεται νά εναι να λλο φαινόμενο τν μερν μας, πού πιχειρε νά λώσει τήν κκλησία κ τν σω, δηλ. πουλα καί θόρυβα, χωρίς νά γίνεται ντιληπτό. Πρόκειται γιά τό φαινόμενο τς Νέας ποχς.

Ο Γιαχβέ της Βίβλου και η σύγχυση των Μαρτύρων του Ιεχωβά



Κείμενο δημοσιευμένο στό περιοδικό
«Ἐφημέριος»,
μηνιαία ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
ἔτος 60, τεῦχ. 4, Ἀπρ. 2011.

πως εναι γνωστό, ο παδοί τς αρεσης τν Μαρτύρων το εχωβ, πιστεύουν τι τό θέμα το νόματος το Θεο χει θεμελιώδη σημασία γιά τή σωτηρία μας. Θεωρον βασική ποστολή τους νά «μαρτυρον» τι τό «εχωβ», πως σφαλμένα προφέρουν τό βραϊκό «Γιαχβέ», εναι τό αώνιο καί ναλλοίωτο νόμα το Θεοῦ.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Η πτώση ως ανθρωπολογικό γεγονός


Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος Ζ' το Θεολογικο Προγράμματος «ρθοδοξία καί Ζωή»
τς ερς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου Ζ΄, τους 2012-2013.

νθρωπος καί πτώση του: Κατά τήν ρθόδοξη Παράδοση, παροσα κατάσταση το νθρώπου δέν εναι φυσική καί αθεντική. νθρωπος, πως τόν γνωρίζουμε σήμερα, δέν εναι ατός πού δημιούργησε Θεός, λλά παραμορφωμένος πό τήν τραγωδία τς πτώσεως νθρωπος. πτώση εναι τό τραγικότερο γεγονός τς νθρώπινης στορίας. Γνωρίζουμε μόνο τήν λλοιωμένη καί λλοτριωμένη εκόνα το νθρώπου. Γιά νά νακαλύψουμε τήν αθεντική, πρέπει νά νατρέξουμε: α) στόν προπτωτικό νθρωπο, πού διασώζει τό «κατ’ εκόνα», καί β) στό ρχέτυπο τς εκόνας, πού εναι Χριστός. διάκριση μεταξύ προπτωτικς καί μεταπτωτικς κατάστασης ποτελε «κλειδί» γιά τήν ρθή κατανόηση το νθρώπου. πιστήμη, φιλοσοφία καί κάθε λλη νθρώπινη νέργεια, πού τήν γνοον, προϋποθέτουν τή συνήθη παραμορφωμένη εκόνα το νθρώπου, τήν ποία κλαμβάνουν ς φυσιολογική, αθεντική καί γειή. ποτέλεσμα: δέν μπορον νά βοηθήσουν τόν νθρωπο οσιαστικά, δέν μπορον νά τόν θεραπεύσουν πραγματικά, δέν μπορον νά πέμβουν πί το νθρώπου σωστικά (μέ τήν ρθόδοξη θεολογική ννοια).

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Η Β΄ Παρουσία του Κυρίου στην Ορθόδοξη Παράδοση



ΤΕΥΧΟΣ 53      ΤΡΙΠΟΛΙΣ      ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007

Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

πό τήν «πιφάνεια τς χάριτος» στήν «πιφάνεια τς Δόξης» το Θεο

πόστολος Παλος στήν Α' Πρός Τιμόθεον πιστολή του (3,16) κάνει λόγο γιά τό «μέγα τς εσεβείας μυστήριον», γιά τό μεγάλο μυστήριο, τό ποο σεβόμεθα καί τιμομε. Πρόκειται γιά τό γεγονός τι «Θεός φανερώθη ν σαρκί», δηλ. γιά τό τι Θεός ( Χριστός) λθε καί ζησε νάμεσά μας. Γεννήθηκε ς νθρωπος, δίδαξε, κανε θαύματα, σταυρώθηκε, ναστήθηκε καί νελήφθη στούς ορανούς. λλο ναφέρεται στήν «πιφάνεια τς χάριτος» το Θεο, πό τήν ποία πηγάζει σωτηρία: «πεφάνη χάρις το Θεο σωτήριος πσιν νθρώποις» (Τιτ. 2,11). κτός, μως, π’ ατή τν «πιφάνεια» (Παρουσία), πάρχει καί μιά λλη, «πιφάνεια τς Δόξης» το Θεο (Τιτ. 2,13), Δευτέρα Παρουσία. Πρώτη Παρουσία το Χριστο εναι γεγονός, πού χει δη πραγματοποιηθε. Δευτέρα ( «πιφάνεια τς Δόξης») εναι γεγονός πού ναμένεται, εναι κάτι, πού θά συμβε στό τέλος το κόσμου, εναι γεγονός σχατολογικό. Στήν Πρώτη Παρουσία Του, «ψηλός Θεός» μφανίστηκε νάμεσά μας ς «ταπεινός νθρωπος». Δέν πεκάλυπτε τή θεότητά Του, λλά τήν «κρυπτε» πίσω πό τήν νθρωπότητα, φήνοντάς την μόνο νά ννοηθε νά πιστευθε πό τή διδασκαλία Του κα τά θαύματά Του. Δευτέρα Παρουσία Του, μως, θά γίνει «μετά Δόξης», δηλ. θά μφανισθε μέ λη Του τή Δόξα, γιά νά κρίνει «ζντας καί νεκρούς».