γαπητοί φίλοι,

Σς καλωσορίζω στό προσωπικό μου ἱστολόγιο καί σς εχομαι καλή περιήγηση. Σ’ ατό θά βρετε κείμενα θεολογικο καί πνευματικο περιεχομένου, πως κείμενα ναφερόμενα στήν πίστη καί Παράδοση τς κκλησίας, ντιαιρετικά κείμενα, κείμενα πνευματικς οκοδομς, κείμενα ναφερόμενα σέ προβληματισμούς καί ναζητήσεις τς ποχς μας καί, γενικά, διάφορα στοιχεα πό τήν πίστη καί ζωή τς ρθόδοξης κκλησίας.

Εχομαι τά κείμενα ατά καί κάθε νάρτηση σ’ ατό τό ἱστολόγιο νά φανον χρήσιμα σέ σους νδιαφέρονται, νά προβληματίσουν θετικά, νά φυπνίσουν καί νά οκοδομήσουν πνευματικά.

ελογία καί Χάρις το Κυρίου νά εναι πάντοτε μαζί σας.

Μετά τιμς καί γάπης.

π. Σωτήριος θανασούλιας

φημέριος Μητροπολιτικο ερο Ναο γίου Βασιλείου Τριπόλεως.

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Τα σαρκικά πάθη και η θεραπεία τους


Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος ΙΓ' το Θεολογικο Προγράμματος «ρθοδοξία καί Ζωή»
τς ερς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου Ζ΄, τους 2012-2013.


πορνεία ς πάθος καί μάρτημα: Κατά τούς Πατέρες, τά δύο πρτα πάθη πού προέρχονται ἀπό τή Φιληδονία, εναι γαστριμαργία καί πορνεία. Ατά συνδέονται στενά μεταξύ τους: τό πρτο πάθος τρέφει τό δεύτερο. Πορνεία εναι «παράχρησις» (παθολογική κακή χρήση) τς σεξουαλικότητας. πάρχει καλή καί κακή χρήση τς σεξουαλικότητας, πως πάρχει καλή καί κακή χρήση τς δονς. Κατά τούς Πατέρες, σεξουαλικότητα δέν εναι μφυτη στήν νθρώπινη φύση, δηλ. δέν εναι κάτι «φυσικό» γιά τόν νθρωπο, μέ τήν ννοια πού δίνει Πατερική Παράδοση στό «φυσικό». σεξουαλικότητα μφανίζεται μετά τήν πτώση τν Πρωτοπλάστων καί δέν εναι ατία τς πτώσης τους: «τε διά τς παραβάσεως θάνατος ες τόν κόσμον εσλθε, τότε γνω δάμ τήν γυνακα ατο» (ω. Δαμασκηνός). Ο Πρωτόπλαστοι σαν γυμνοί «καί οκ σχύνοντο» (Γεν. 2,25), «παθείας γάρ κρας τοτό στιν» (ω. Δαμασκηνός). Χριστός, ν καί νέλαβε τά «φυσικά καί διάβλητα» πάθη, δέν νέλαβε τή νθρώπινη σεξουαλικότητα, γιατί ατή εναι μέν «φυσικό» (=κοινό μετά τήν πτώση), λλά χι ναγκαο στοιχεο το νθρώπου. στόσο, ν καί παρθενία συνιστ κανόνα τελειότητος, παρξη ρθή χρήση τς σεξουαλικότητας δέν συνιστ μαρτία. σεξουαλικότητα εναι μιά πανίσχυρη δύναμη στόν νθρωπο (καί στά ζα), πού συμβάλλει στή διαιώνιση το εδους. Στά ζα ατή δύναμη εναι λογη, δηλ. νστικτώδης, ν στόν νθρωπο μπορε νά εναι «λλογος» («κατήκοος τ λόγ», λεγχόμενη πό τόν λόγο), δηλ. σεξουαλικότητα εναι μιά δύναμη πού μπορομε νά τήν λέγξουμε. χρήση της δέν συνιστ πορνεία, α) ταν λειτουργε ντός το Γάμου καί β) ταν πολυτοποιεται δονή, πού προέρχεται π’ ατήν. πορνεία δέν εναι ποκλειστικά σαρκικό πάθος, λλά καί ψυχικό, γιατί δέν πάρχουν ποκλειστικά σωματικές δονές. Γι’ ατό, τό πνεμα (δαιμόνιο) τς πορνείας πολεμ κόμη καί περήλικες.

Η γαστριμαργία και η θεραπεία της


Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος ΙΒ' το Θεολογικο Προγράμματος «ρθοδοξία καί Ζωή»
τς ερς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου Ζ΄, τους 2012-2013.


Εσαγωγικά: Σύμφωνα μέ τή παθολογία τν Πατέρων, Φιλαυτία, ς πηγή καί ρίζα λων τν παθν, γενν τά γιγαντιαα πάθη τς Φιληδονίας, τς Φιλαργυρίας καί τς Φιλοδοξίας. Τό πρτο πό ατά ( Φιληδονία) γενν τά πάθη τς πορνείας καί τς γαστριμαργίας. Τά δύο τελευταα πάθη συνδέονται στενά μεταξύ τους (πως, λλωστε, λα τά πάθη συνδέονται μεταξύ τους, κατά τό παράδειγμα τν συγκοινωνούντων δοχείων). γαστριμαργία τρέφει τήν πορνεία: «Κόρος βρωμάτων, πορνείας πατήρ· θλίψις δέ κοιλίας, γνείας πρόξενος» (Κλίμαξ). γαστριμαργία νήκει στά θανάσιμα μαρτήματα καί πάθη, δηλ. σέ κενα πού πιφέρουν τόν πνευματικό θάνατο.

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Εκκλησία, αιρέσεις και αυτοκτονία


ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

ΠΡΩΤ.
ΣΩΤΗΡΙΟΥ Ο. ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΙΑ

(Ὁμιλία σέ ἐκδήλωση τῆς Ζ΄ Ἐφορείας Προϊστορικῶν καί Κλασικῶν Ἀρχαιοτήτων στόν ἀρχαιολογικό χῶρο τῆς ἀρχαίας Ὀλυμπίας, τό Σάββατο 13 Ἀπριλίου 2013). 

Σεβαστοί πατέρες, κύριε Βουλευτά, γαπητοί φίλοι,

Νά μο πιτρέψετε πρίν ναφερθ στό θέμα μέ τό ποο θά σχοληθομε, νά εχαριστήσω θερμά τούς διοργανωτές ατς τς κδήλωσης, τήν Ζ' φορεία Προϊστορικν καί Κλασικν ρχαιοτήτων, τήν Διευθύντρια κ. Γεωργία Χατζ - Σπηλιοπούλου καί, γενικά, σους εχαν τήν δέα νά σχοληθομε μέ να τόσο σημαντικό πρόβλημα τν μερν μας. πίσης, θά θελα νά εχαριστήσω τόν Σεβ. Μητροπολίτη λείας καί λένης κ. Γερμανό καί τούς συνεργάτες του στήν ερά Μητρόπολη, πού πρόθυμα δωσαν τήν ελογία σέ ναν κληρικό πό κοντινή παρχία νά σς πευθύνει τόν λόγο πό ατό δ τό βμα. Σς διαβεβαι τι εναι γιά μένα μεγάλη τιμή νά βρίσκομαι σέ ατό τόν χρο, νάμεσά σας καί μπροστά σέ τόσο κλεκτό κροατήριο. Χαίρομαι διαίτερα γι’ ατό, καί σς εχαριστ καί πάλι θερμά.

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Το πάθος της Φιληδονίας


Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος ΙΑ' το Θεολογικο Προγράμματος «ρθοδοξία καί Ζωή»
τς ερς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου Ζ΄, τους 2012-2013.

Τί εναι Φιληδονία: Φιληδονία: νας πό τούς πρώτους καρπούς τς Φιλαυτίας. Φιληδονία εναι γάπη («φιλία») τς δονς καί πρακτική ναζήτηση τς δονς - τν δονν. δονή εναι εχαρίστηση πού προέρχεται πό τά ασθητά (κτιστά). Ο δονές διακρίνονται σέ σωματικές καί ψυχικές. Σωματικές εναι ο δονές πό τά ασθητά, πού ναφέρονται στό σμα, καί ψυχικές εναι ο δονές πό τά ασθητά, πού ναφέρονται στήν ψυχή. Κατά τούς Πατέρες, δέν πάρχουν ποκλειστικά σωματικές δονές: σωματικές δονές εναι «α μετά κοινωνίας τς ψυχς καί το σώματος γενόμεναι». Ο δονές ατές εναι λες μπαθες καί φύσικες (προέρχονται πό μπαθες σχέσεις μέ τά πράγματα). πάρχει, μως, καί παθής πνευματική δονή, πού προέρχεται πό τή θέα κοινωνία το Θεο: « νέκφραστος εφροσύνη» καί « πέραντος δονή τν καθορώντων το σο προσώπου τό κάλλος τό ρρητον». Ατή εναι μόνη γνήσια, φυσική καί διάπτωτη δονή. λες ο λλες ποτελον παρά φύσιν κπτωση πό τή μόνη αθεντική δονή, δηλ. εναι πτωτικό φαινόμενο καί κατάσταση το πεπτωκότος νθρώπου. σωτηρία μας ξαρτται πό τόν τρόπο μέ τόν ποο χειριζόμεθα τήν δονή. προέλευση τς δονς: ντός το νθρώπου χει τοποθετηθε πό τόν Θεό μιά πανίσχυρη φυσική δύναμη, πού νομάζεται «γάπη» ( «φιλία» «ρως» «πιθυμία» «φεσις»). δύναμη ατή πάρχει γιά νά στρέφεται πρός τόν Θεό, δηλ. γιά νά γαπμε τόν Θεό καί νά πολαμβάνουμε τήν δονή πού προέρχεται πό τή θέα Του. μως, μετά τήν πτώση νθρωπος τήν στρεψε πρός τά ασθητά. «παρά φύσιν νεργουμένη δονή» προσλαμβάνει δύο βασικές μορφές γενν δύο μεγάλα πάθη: α) τήν πορνεία καί β) τή γαστριμαργία.

Το πάθος της Φιλαυτίας


Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος Ι' το Θεολογικο Προγράμματος «ρθοδοξία καί Ζωή»
τς ερς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου Ζ΄, τους 2012-2013.

Τί εναι Φιλαυτία: Κατά τούς Πατέρες, πηγή καί ρίζα λων τν παθν εναι Φιλαυτία: «ρχή μέν πάντων τν παθν φιλαυτία, τέλος δέ, περηφανία». « χων τήν φιλαυτίαν, δλον τι χει πάντα τά πάθη». «Φιλαυτία στίν πρός τό σμα (=πρός τόν αυτό μας) μπαθής καί λογος φιλία». « ταύτην κκόψας, συνέκοψε πάντα τά πάθη τά ξ ατς» (Μάξιμος μολογητής). πάρχει, μως, καί μή μπαθής, φυσική φιλία (γάπη) πρός τόν αυτό μας: «γαπήσεις τόν πλησίον σου ς σεαυτόν (Ματθ. 19,19). Πρόκειται γιά γάπη το αυτο μας ς «εκόνος» το Θεο, δηλ. γάπη το αυτο μας μέσω το Θεο, γάπη το αθεντικο, το μή μαρτωλο αυτο μας. Φιλαυτία ποτελε διαστροφή μις φυσικς δυνάμεως το νθρώπου, μέ τήν ποία διά το Θεο γαπ αυτόν καί ταυτοχρόνως λους τούς λλους. μπαθής Φιλαυτία εναι γάπη πού στρέφεται π’ εθείας στόν αυτό μας καί ποκλείει λους τούς λλους. ντικείμενο τς μπαθος Φιλαυτίας δέν εναι αθεντικός, λλά μαρτωλός αυτός μεταπτωτικός νθρωπος, δηλ. ν μν μαρτία. παθής Φιλαυτία εναι γνώρισμα το προπτωτικο νθρώπου. Μετά τήν πτώση κυριαρχε στή ζωή τό νστικτο τς ατοσυντηρήσεως, διά το ποίου νθρωπος πιχειρε κατ’ ρχήν νά μυνθε ναντι τς τρομερς πειλς το θανάτου. Μέ τήν πτώση εσέρχεται γιά πρώτη φορά στή ζωή μέριμνα, πού ντικαθιστ τόν «μέριμνο βίο» το Παραδείσου. Μέ βάση τό νστικτο τς ατοσυντηρήσεως νθρωπος πιδίδεται σ’ ναν γνα ναζήτησης τς δονς καί ποφυγς τς δύνης, πού στόν μεταπτωτικό κόσμο κολουθε ναπόφευκτα τήν δονή. τσι, διά τς Φιλαυτίας εσβάλλουν λα τά πάθη, μέ γέτες τούς «γίγαντες τν παθν» (Φιληδονία, Φιλαργυρία, Φιλοδοξία).