Ασθένεια και θεραπεία στην Ορθοδοξία και στις αιρέσεις

ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΠΡΩΤ.

ΣΩΤΗΡΙΟΥ Ο. ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΙΑ

Εἰσήγηση στήν Ἱερατική Σύναξη

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμητοῦ

τῆς 14ης Ἰανουαρίου 2015.

Σεβασμιώτατε καί πολυσέβαστε Ποιμενάρχα τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως κ.κ. Δανιήλ, σεβαστοί πατέρες καί ἀδελφοί,

Εὐχαριστῶ ὅλους θερμά, ἰδιαίτερα ἐσᾶς, Σεβασμιώτατε, τόσο γιά τήν πρόσκληση ὅσο καί γιά τή μεγάλη τιμή νά εἶμαι σήμερα ἀνάμεσά σας, μεταξύ ἐκλεκτῶν πατέρων καί ἀγαπητῶν ἀδελφῶν, γιά νά σᾶς μεταφέρω σκέψεις καί προβληματισμούς ἀπό τή μικρή ἐμπειρία μου στόν τομέα τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν σύγχρονων αἱρέσεων καί παραθρησκευτικῶν ὁμάδων. Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα ποιμαντικά προβλήματα, πού ἀντιμετωπίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, εἶναι ἡ δράση διαφόρων αἱρετικῶν καί παραθρησκευτικῶν ὁμάδων μεταξύ τῶν πιστῶν μας, πρόβλημα ὄχι μόνο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καί τῆς παγκόσμιας κοινότητας γενικότερα. Πολλοί ἔχουν ἐπιχειρήσει νά ἀντιμετωπίσουν αὐτό τό πρόβλημα, ἰδιαίτερα στό ἐξωτερικό, σέ ἐπίπεδο ἐθνικό, ἀλλά καί πανευρωπαϊκό. Ἄλλοι δέν ἔχουν συνειδητοποιήσει ἀκόμη τίς διαστάσεις του, ὅπως συμβαίνει στή χώρα μας, καί μάλιστα σέ φορεῖς καί ὀργανισμούς πού ἔχουν τήν εὐθύνη τῆς προστασίας τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τό προσεγγίζει καί τό ἀντιμετωπίζει μέ τόν δικό της τρόπο, ὁ ὁποῖος, συνήθως, διαφέρει ἀπό τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο τό ἀντιμετωπίζουν ἄλλοι φορεῖς, ὅπως ἡ Πολιτεία καί τό ἑκάστοτε νομικό σύστημα.

Σύγχρονες αιρέσεις και οικονομία

Κείμενο δημοσιευμένο στό περιοδικό

«Ἐφημέριος»,

μηνιαία ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,

ἔτος 62, τεῦχ. 4, Ἀπρ. 2013. 

Στήν ἐποχή μας, πού μαστίζεται ἔντονα ἀπό τή γνωστή οἰκονομική (καί πνευματική) κρίση, ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ἀποκτᾶ ἡ σχέση τῶν αἱρέσεων μέ τήν οἰκονομία. Μιά προσεκτική ματιά στόν χῶρο τῶν σύγχρονων αἱρέσεων ἀποδεικνύει ὅτι αὐτές λειτουργοῦν συνήθως ὡς καλοστημένες οἰκονομικές ἐπιχειρήσεις, μέ σκοπό τήν ἐκμετάλλευση τῶν ὁπαδῶν τους. Δέν πλησιάζουν τά ὑποψήφια μέλη γιά τά σώσουν ἤ νά τά βοηθήσουν ἤ νά τούς λύσουν τά προβλήματα, ἀλλά γιά νά τά ἐκμεταλλευθοῦν. Ἡ οἰκονομική ἐκμετάλλευση φθάνει τίς περισσότερες φορές μέχρι τήν πλήρη οἰκονομική ἐξουθένωση, δηλ. τήν ἁρπαγή ὁλόκληρης τῆς περιουσίας. Τότε τό μέλος, στερούμενο κάθε οἰκονομικοῦ μέσου καί κατατραυματισμένο ἀπό τίς μεθόδους τῆς ὀργάνωσης, πού ἐμπιστεύθηκε, δυσκολεύεται ἀφάνταστα νά ζήσει στήν κοινωνία. Σάν μόνη διέξοδο ἐπιλέγει τό νά παραμείνει στήν αἱρετική ὁμάδα, ἐργαζόμενο γι' αὐτήν (χωρίς ἀμοιβή φυσικά), συνήθως μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του.

Σύγχρονες αιρέσεις και πολιτική

 Κείμενο δημοσιευμένο στό περιοδικό

«Ἐφημέριος»,

μηνιαία ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,

ἔτος 61, τεῦχ. 6, Ἰουν. 2012.

Πολλοί πιστεύουν ὅτι στήν ἐποχή μας ἡ θρησκεία καί ἡ πολιτική εἶναι δύο ἀνεξάρτητα φαινόμενα, ἄρα ἡ δράση τῶν θρησκευτικῶν ὁμάδων, πού συνήθως ἀποκαλοῦνται «αἱρέσεις», δέν ἐνέχει κανέναν κίνδυνο γιά τήν Πολιτεία ἤ τήν κοινωνία καί εἶναι ἀνεκτή στά πλαίσια τοῦ θρησκευτικοῦ πλουραλισμοῦ. Θρησκεία καί πολιτική ταυτίζονταν κάποτε στό παρελθόν· τώρα, ὅμως, ἔχουν διαχωριστεῖ ὁριστικά! Τό πόσο ἐσφαλμένες εἶναι τέτοιες ἐκτιμήσεις εἶναι προφανές, ἄν ἀναλογισθεῖ κανείς ὅτι μέχρι σήμερα στόν Ρωμαιοκαθολικισμό ὁ Πάπας (ἡγέτης ἑκατομμυρίων πιστῶν σέ ὅλο τόν κόσμο) εἶναι καί ἀρχηγός κράτους, ἐνῶ στό Ἰσλάμ, πού ἐπεκτείνεται δυναμικά στήν ἐποχή μας, δέν ὑπάρχει διάκριση μεταξύ θρησκείας καί πολιτικῆς. Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει καί στίς σύγχρονες αἱρέσεις, οἱ περισσότερες ἀπό τίς ὁποῖες εἴτε ἀρνοῦνται τή συντεταγμένη Πολιτεία καί τούς θεσμούς της, εἴτε ἐπιχειροῦν νά καταλάβουν τήν ἐξουσία μέ διάφορους τρόπους, εἴτε συμπλέκονται μ' αὐτήν μέ σχέσεις ἀθέμιτες. Ἄς δοῦμε, ὅμως, κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα.

Τα θαύματα του Χριστού και τα «σημεία του ψεύδους»

Κείμενο δημοσιευμένο στό περιοδικό

«Ἐφημέριος»,

μηνιαία ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,

ἔτος 61, τεῦχ. 2, Φεβ. 2012.

  

Ἕνα στοιχεῖο πού χαρακτηρίζει πολλές αἱρέσεις καί παραθρησκευτικές ὁμάδες τῆς ἐποχῆς εἶναι ὁ ἰσχυρισμός ὅτι στόν χῶρο τους ἐπιτελοῦνται θαυμαστά σημεῖα, πού ὑπερβαίνουν τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις («θαύματα»). Κάποιοι λένε ὅτι τά σημεῖα αὐτά γίνονται μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ ἤ τοῦ Χριστοῦ, καί ἄλλοι ὅτι γίνονται μέ κάποια ἄλλη ἀπόκρυφη δύναμη, πού δέν τήν διαθέτουν οἱ πολλοί. Προτεστάντες «θεραπευτές» ἰσχυρίζονται ὅτι θεραπεύουν βαρειές καί ἀνίατες ἀρρώστιες καί μάλιστα ἐπιδεικτικά μπροστά σέ πλήθη πιστῶν, ἐνῶ γνωστοί «πνευματιστές», ὅπως ὁ Γιούρι Γκέλερ, ἐντυπωσιάζουν λυγίζοντας κουτάλια μέ ἁπλές κινήσεις ἤ ἐνεργοποιώντας χαλασμένα ρολόγια ἀπό ἀπόσταση! Ὅμως, πῶς ἑρμηνεύει τά φαινόμενα αὐτά ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση; Τί εἶναι τά θαύματα καί γιατί γίνονται; Ὑπάρχουν γνήσια καί μή γνήσια θαύματα;