Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος Ι' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου ΙΒ', ἔτους 2017-2018.
Ἡ κορύφωση τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ: Οἱ δύο ὄψεις τῆς ἴδιας
πραγματικότητος: α) τό πρόσωπο καί β) τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Τό ἔργο συνίσταται
στή διδασκαλία, στά θαύματα, στό Πάθος καί στήν Ἀνάσταση. Ἄν ὁ σκοπός τῆς
Ἐνανθρωπήσεως ἦταν «ἵνα διά τοῦ θανάτου καταργήσῃ τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου,
τοῦτ’ ἔστι τόν διάβολον» (Ἑβρ. 2,14), τότε ἡ κατ’ ἐξοχήν πράξη, μέ τήν ὁποία
ἐπιτυγχάνεται αὐτός ὁ σκοπός, εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Βέβαια, οἱ ἀναστάσεις
δέν εἶναι μοναδικό ἤ ἄγνωστο φαινόμενο στήν Ἁγ. Γραφή. Στήν Παλαιά Διαθήκη,
καταγράφονται οἱ ἀναστάσεις τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας ἀπό τόν προφήτη Ἠλία (Γ' Βασ.
17,20), τοῦ υἱοῦ τῆς Σουναμίτιδος ἀπό τόν προφήτη Ἐλισσαῖο (Δ' Βασ. 4,32) καί τοῦ
νεκροῦ στόν τάφο τοῦ Ἐλισσαίου (Δ' Βασ. 13,21). Ὁ Κύριος εἶχε ἤδη ἀναστήσει τόν
υἱό τῆς χήρας τῆς Ναΐν (Λουκ. 7,11), τήν κόρη τοῦ Ἰαείρου (Ματθ. 9,18) καί τόν Λάζαρο
(Ἰω. 11,17), ἐνῶ νεκρούς ἀνέστησαν καί οἱ Ἀπόστολοι (Πραξ. 9,32 καί 20,8).
Ὡστόσο, αὐτές διακρίνονται σαφῶς ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τουλάχιστον στά
ἑξῆς: α) Οὐδείς, ἐκτός τοῦ Χριστοῦ, ἀνέστη «αὐτεξουσίως» (μέ τή δική του
δύναμη). Ὅλοι ἀνέστησαν ὑπό τοῦ Χριστοῦ ἤ διά τοῦ Χριστοῦ (εἴτε αὐτοπροσώπως,
εἴτε μέσῳ τῶν Προφητῶν ἤ Ἀποστόλων Του. β) Ὅλες οἱ ἄλλες ἀναστάσεις ἦταν
προσωρινές: ἀκόμη καί ὅσοι ἀνέστησε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἀπέθαναν πάλι! Μόνο ὁ
Ἴδιος παρέμεινε αἰωνίως ζῶν. Οἱ λοιπές ἀναστάσεις εἶναι ἁπλῶς, ἐνδείξεις ἤ βεβαιώσεις
ἤ «πιστώσεις» τῆς κοινῆς ἀναστάσεως πρό τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του.