Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος ΣΤ' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,
περιόδου ΙΓ', ἔτους 2018-2019.
Προσωπική καί κοινή προσευχή: Ἡ αὐθεντική προσευχή
διακρίνεται σέ διάφορα εἴδη. Μιά πρώτη γενική διάκρισή της εἶναι σέ α) προσωπική
καί β) σέ κοινή προσευχή. Καί οἱ δύο αὐτές μορφές ὑπάρχουν ἤδη στήν Παλαιά
Διαθήκη. Ὡστόσο, ἰδιαίτερη σημασία δίνεται στήν κοινή προσευχή, αὐτήν πού γίνεται
ἀπό τό σύνολο τοῦ «Λαοῦ τοῦ Θεοῦ» ἤ τουλάχιστον ἀπό ἕνα ἀντιπροσωπευτικό μέρος του.
Περιλαμβάνει τίς θυσίες στόν Ναό, τίς κοινές προσευχές, τίς ἑορτές, τή μελέτη
τοῦ Νόμου καί τό κήρυγμα στή Συναγωγή. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Θεός
ἐπεμβαίνει καί δίνει συγκεκριμένες ὁδηγίες (μέχρι λεπτομερειῶν!), γιά τήν
κατασκευή τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου, γιά τίς τελετές τῶν θυσιῶν κ.λπ. Ἐπίσης, ὁ
Ἴδιος θεσμοθετεῖ τή νομική Ἱερωσύνη, ὡς ἀπαραίτητο στοιχεῖο τῆς νομικῆς
λατρείας. Δύο βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περιέχουν τό ἕνα τόν «τύπο» τῆς λατρείας,
τό «lex orandi» (Λευϊτικόν), καί τό ἄλλο τό ὑμνολογικό μέρος της (Ψαλμοί). Βέβαια,
ὅσα συμβαίνουν ἐκεῖ εἶναι «σκιά» καί
ὅσα συμβαίνουν στήν Ἐκκλησία εἶναι «εἰκόνα»
τῆς «πραγματικότητος» τῶν «μελλόντων
ἀγαθῶν» (Ἑβρ. 10,1). Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι οἱ ἑνώπιον τοῦ Θεοῦ συνάξεις τοῦ
Λαοῦ Του στήν Παλαιά Διαθήκη ἀποκαλοῦνται συνήθως «ἐκκλησία» (τύπος τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Καινῆς Διαθήκης).