«Ορθοδοξία καί Ζωή»: Χριστιανική τελειότητα και ανθρώπινο θέλημα

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΣΤ' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, περιόδου ΙΕ', ἔτους 2020-2021. 

Ἡ χριστιανική τελειότητα: Ὁ σκοπός τοῦ ἀοράτου πολέμου, στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ ἅγιος Νικόδημος στό ὁμώνυμο ἔργο του, εἶναι ἡ ἕνωση καί κοινωνία τοῦ στρατευμένου στόν πόλεμο μέ τόν Θεό. Ὡστόσο, πολλοί σφάλλουν ὡς πρός τόν σκοπό αὐτό. Ἄλλοι ταυτίζουν τή χριστιανική τελειότητα μέ ἀσκητικές πράξεις: νηστεῖες, ἀγρυπνίες, σωματικές κακουχίες κ.ἄ. Ἄλλοι τήν ταυτίζουν μέ τήν προσευχή (ἰδιαίτερα τή νοερά), τήν ἡσυχία, τή μόνωση, τή σιωπή κ.ἄ. Ὅμως, οἱ ἀρετές αὐτές εἶναι εἴτε μέσα γιά τήν ἐπίτευξη τῆς τελειότητας, εἴτε καρποί (ἀποτελέσματα) τῆς Χάρης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μάλιστα, σέ πολλές περιπτώσεις οἱ ἀρετές προκαλοῦν βλάβη μεγαλύτερη ἀπό τίς φανερές ἁμαρτίες, ὅταν οἱ κάτοχοί τους προσβλέπουν μόνο σ’ αὐτές ἤ στήν ἡδονή πού προέρχεται ἀπ’ αὐτές, ἡ δέ καρδία τους «τρέχει» σέ θελήματα δικά τους ἤ τοῦ διαβόλου. Αὐτούς ὁ διάβολος δέν τούς ἐμποδίζει ἀπό ἀσκητικούς ἀγῶνες, οὔτε ἀπό μάταιους, «περίεργους καί ὑψηλούς» λογισμούς ἤ «μελέτας», ὅπως ὅτι ἐγκατέλειψαν τόν παρόντα κόσμο, ὅτι ὑψώθηκαν ὡς τά ἀγγελικά τάγματα, ὅτι αἰσθάνονται τόν Θεό μέσα τους κ.λπ. Πρόκειται γιά πεπλανημένους, ἐκτραπέντες ἀπό τόν ἀνθρώπινο προορισμό, ὁμοιάζοντας πολύ μέ τούς Φαρισαίους τῶν Εὐαγγελίων, τῶν ὁποίων γνωρίσματα εἶναι: α) Εἶναι ἰδιόρυθμοι καί ἰσχυρογνώμονες. Ἡ ἰδιοτροπία, ὡς πρόβλημα ὀντολογικῆς ἠθικῆς καί ὡς ἀπόκλιση ἀπό τήν καθολικότητα τοῦ προσώπου. β) Θέλουν πάντα νά προτιμῶνται ἀπό τούς ἄλλους (φιλαυτία). γ) Εἶναι εὔκολοι ἐξεταστές τῶν συνανθρώπων τους, ἐνῶ ἀποφεύγουν συστηματικά νά ἐξετάζουν τόν ἑαυτό τους. δ) Συγχίζονται καί ὀργίζονται ὅταν τούς ἐμποδίζουν ἀπό ἀρετές ἤ ἔργα εὐλαβείας, στά ὁποῖα ἐπιδίδονται. ε) Δέν ὑπομένουν εὔκολα θλίψεις, δυσκολίες καί πειρασμούς, διότι «τά κρυπτά τῆς καρδίας των εἶναι διεφθαρμένα ἀπό τήν ὑπερηφάνειαν», ἔχουν «τόν ἐσωτερικόν ὀφθαλμόν ἐσκοτισμένον», εἶναι «ἀπόκρυφοι ἁμαρτωλοί, σκεπασμένοι μέ τό κάλυμμα τῶν φαινομένων ἀρετῶν», θεραπεύονται δυσκολότερα ἀπό τούς φανερούς ἁμαρτωλούς. Ἀντίθετα, ἡ χριστιανική τελειότητα ἐπιτυγχάνεται ὅταν κάθε ἀρετή, ἀλλά καί κάθε πράξη μας, γίνεται μόνο γιά τή δόξα καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μόνο τότε οἱ ἀρετές μας εἶναι καθαρές. Πῶς, ὅμως, ἐπιτυγχάνεται τοῦτο;

«Ορθοδοξία καί Ζωή»: Χαρακτηριστικά του Αοράτου Πολέμου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Ε' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, περιόδου ΙΕ', ἔτους 2020-2021.

 Εἰσαγωγικά: Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό βιβλίο του «Ἀόρατος Πόλεμος» περιγράφει τή διαδικασία τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἀρνητική πλευρά της, ὡς πόλεμο ἐναντίον τοῦ διαβόλου. Ὄντως, μέ τήν πτώση τῶν πρώτων ἀνθρώπων ὁ διάβολος κυριάρχησε στήν ἀνθρώπινη φύση καί, διά τοῦ ἀνθρώπου, στόν φυσικό κόσμο. Ἔκτοτε, ἡ φύση ὁλόκληρη στενάζει ὑπό τήν ἐξουσία του καί κάθε ἄνθρωπος, πού ἔρχεται στόν κόσμο, γεννιέται σέ κατάσταση δουλείας σ’ αὐτόν. Τό ὄργανο, μέ τό ὁποῖο ὁ διάβολος κυριαρχεῖ στήν ἀνθρώπινη φύση, εἶναι ὁ θάνατος (ὁ διάβολος εἶναι «ὁ ἔχων τό κράτος τοῦ θανάτου», Ἑβρ. 2,14, καί ὁ «ἀνθρωποκτόνος», Ἰω. 8,44), τό δέ ὄργανο, μέ τό ὁποῖο κυριαρχεῖ στόν φυσικό κόσμο, εἶναι φθορά. Φθορά εἶναι ἡ ἄλλη ὄψη τοῦ θανάτου: ὅ,τι γεννιέται, φθείρεται, καί ἡ κίνηση τῶν πάντων εἶναι κίνηση ἀπό τή γέννηση στή φθορά. Κατά συνέπειαν, ὁ πόλεμος ἐναντίον τοῦ διαβόλου εἶναι καί πόλεμος ἐναντίον τοῦ «κόσμου», ἀλλά καί ἐναντίον τῆς διεφθαρμένης φύσης μας. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά κάθε ἐμπλεκόμενο σέ πόλεμο εἶναι νά γνωρίζει καλά τίς συνθῆκες καί τά χαρακτηριστικά τοῦ πολέμου, τό σημαντικότερο ἀπό τά ὁποῖα εἶναι ὁ ἐχθρός. Ὡστόσο, ἐξ ἴσου ἀπαραίτητη εἶναι ἡ γνώση καί τῶν λοιπῶν συνθηκῶν τοῦ πολέμου, ὅπως τοῦ χρόνου, τοῦ τρόπου, τῶν μέσων (ὅπλων) κ.ἄ.

«Ορθοδοξία καί Ζωή»: Το αντικείμενο του Αοράτου Πολέμου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Δ' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, περιόδου ΙΕ', ἔτους 2020-2021.

Εἰσαγωγικά: Ὁ «Ἀόρατος Πόλεμος», ἕνα ἀπό τά σημαντικότερα ἔργα τοῦ ἁγίου Νικοδήμου καί ἕνα ἀπό τά πνευματικότερα ἔργα τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης. Κατηγορήθηκε γιά δυτικές ἐπιδράσεις, ἐπειδή βασίζεται σέ ἀντίστοιχο δυτικό ἔργο. Ὡστόσο, ὁ Ἅγιος προσλαμβάνει ἀπό αὐτό ὅ,τι καλό ὑπάρχει καί τό ἐντάσσει ὀργανικά στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Εἶναι γνήσιος φορέας τοῦ ἀφομοιωτικοῦ πνεύματος τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι συμβαίνει σήμερα, πού προσλαμβάνονται συνήθως τά ὑποπροϊόντα ἄλλων πολιτισμῶν. Περιεχόμενο τοῦ «Ἀοράτου Πολέμου» ἡ μέθοδος ἤ ἡ διαδικασία τῆς σωτηρίας, ὡς «τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν». Αὐτῆς τῆς «τέχνης» καί «ἐπιστήμης» εἶναι βαθύτατος γνώστης ὁ ἅγιος Νικόδημος. Ἡ διαδικασία αὐτή περιγράφεται μέ πολεμικούς ὅρους, ὡς πνευματικός Πόλεμος.

«Ορθοδοξία καί Ζωή»: Ο «Αόρατος Πόλεμος» του αγίου Νικοδήμου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Γ' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, περιόδου ΙΕ', ἔτους 2020-2021.

 Εἰσαγωγικά: Ὁ ἅγιος Νικόδημος, Μοναχός τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ἀσκητής, ἐκ τῶν ἡγετῶν τοῦ Κολλυβαδικοῦ κινήματος, ἑνός κινήματος ἡσυχαστικοῦ καί ἀναγεννητικοῦ τῆς πνευματικῆς καί λειτουργικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ζεῖ ἐντός τῆς Τουρκοκρατίας καί ἀναλαμβάνει μεταξύ ἄλλων μιά προσπάθεια φωτισμοῦ τοῦ ὑπόδουλου Γένους, ἀντιμετωπίζοντας κινδύνους, ὅπως: α) Οἱ ἐξισλαμισμοί: ἕνας μεγάλος καί διαρκής πειρασμός. β) Οἱ «μισσιονάριοι» τῆς Δύσης, ἰδιαίτερα οἱ Παπικοί - Ἰησουΐτες Ἱεραπόστολοι. γ) Ἡ ἄγνοια τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης, ἐπιτεινόμενη ἀπό τήν ἔλλειψη παιδείας καί ἀναγκαίων σχετικῶν ὑποδομῶν (σχολείων, βιβλίων, διδασκάλων, ὑλικῶν μέσων κ.ἄ.). Ὁ Ἅγιος διακρίθηκε σάν λόγιος καί δεινός συγγραφέας, ὁ κορυφαῖος τῆς ἐποχῆς του. Μεταξύ τῶν ἔργων του, πού ἀποβλέπουν στήν ὠφέλεια τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι ὁ «Ἀόρατος Πόλεμος» (1796). Γράφτηκε ὅταν ὁ Ἅγιος ἀσκήτευε σέ Κελλιά τῆς Καψάλας τοῦ Ἁγίου Ὄρους (1783-1805).

«Ορθοδοξία καί Ζωή»: Ο άγιος Νικόδημος και η εποχή του

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Β' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, περιόδου ΙΕ', ἔτους 2020-2021. 

Εἰσαγωγικά: Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, θέμα τῆς παρούσης ἑνότητος τοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή». Μιά προσωπικότητα κατανοεῖται πάντοτε στό ἱστορικό της πλαίσιο (ἐντός τῆς ἐποχῆς της). Ἀκόμη καί οἱ Ἅγιοι ζοῦν καί ἐνεργοῦν ἐντός τόπου καί χρόνου. Ἐκτός τόπου καί χρόνου εἶναι μόνο ὁ Θεός. Ἡ ἐποχή τοῦ Ἁγίου ὁ 18ος μ.Χ. αἰ. (1700-1800). Τό εὐρύτερο ἱστορικό πλαίσιο: ἡ κατάσταση τοῦ κόσμου στήν ἐποχή τοῦ Ἁγίου καί ἐνωρύτερα.

Ο Θεός της Εκκλησίας και οι «θεοί» του Νεοειδωλατρικού κινήματος

 

ΤΕΥΧΟΣ 112      ΤΡΙΠΟΛΙΣ        ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ  2020

 Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΚΑΙ ΟΙ «ΘΕΟΙ» ΤΟΥ ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ 

Ἡ πανανθρώπινη ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ

 Τό ἐρώτημα περί τοῦ Θεοῦ ἀνήκει στά μεγάλα πανθρώπινα ἐρωτήματα, πού ἀπασχολοῦν διαχρονικά τόν ἄνθρωπο, Ἴσως εἶναι τό μεγαλύτερο ἀπό αὐτά. Ἀκόμη κι ἄν ὁ ἄνθρωπος ἐπιχειρεῖ νά τό ἀποφύγει, ἀκόμη καί ὅταν τό περιφρονεῖ, αὐτό ὀρθώνεται ἀπαιτητικά μπροστά του. Μέ πολλούς καί διάφορους τρόπους ὅλοι ἀναγκαζόμεθα νά λάβουμε θέση ἔναντι τοῦ Θεοῦ, θετική ἤ ἀρνητική. Ὑπάρχει Θεός ἤ δέν ὑπάρχει; Τί εἶναι ὁ Θεός; Πῶς εἶναι; Ποιά ἡ σχέση Του μέ μᾶς; Ποιά ἡ σχέση Του μέ τόν κόσμο; Ἀκόμη καί οἱ ἄθεοι, ἀκόμη καί οἱ ἄπιστοι, ἀκόμη καί οἱ ἀδιάφοροι ἔχουν ἤδη λάβει μιά θέση ἔναντι τοῦ Θεοῦ (ἀρνητική, βέβαια). Ἀλλά καί ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο ζοῦμε, εἶναι μιά στάση ἔναντι τοῦ Θεοῦ. Ἡ φιλοσοφία ἀπό τήν πρώτη ἐμφάνισή της μέχρι σήμερα ἀσχολεῖται ἔντονα μέ τό ζήτημα. Κατ’ ἐξοχήν, βέβαια, ἀναφέρονται σ’ αὐτό οἱ θρησκεῖες. Ἡ θρησκεία ἀποτελεῖ πανανθρώπινο φαινόμενο, ὅπως χαρακτηριστικά διατυπώνει τήν ἀλήθεια αὐτή ὁ Πλούταρχος (46-127 μ.Χ.): «Περιφερόμενος, μπορεῖ νά βρεῖς πόλεις χωρίς τεῖχη καί φρούρια, πόλεις μέ κατοίκους ἀγραμμάτους, πόλεις χωρίς βασιλεῖς, πόλεις χωρίς σπίτια, πόλεις πού δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό χρήματα καί νομίσματα, πόλεις χωρίς θέατρα καί γυμναστήρια. Πόλη, ὅμως, χωρίς θεούς καί ἱερά, πόλη χωρίς προσευχές, πόλη πού δέ χρησιμοποιεῖ ὅρκους ἤ μαντείες ἤ θυσίες γιά τήν ἐπίτευξη τῶν καλῶν καί γιά τήν ἀποτροπή τῶν κακῶν, κανείς δέν εἶδε, οὔτε πρόκειται νά δεῖ» (Πρός Κωλώτην, 31, 1125). Μόνο ὁ σύγχρονος εὐρωπαϊκός πολιτισμός κατά μέγα μέρος καί κατ’ ἐξαίρεση ἀρνήθηκε τήν πραγματικότητα τοῦ Θεοῦ καί ἄσκησε σκληρότατη κριτική στή θρησκεία. Ἀλλά κι αὐτό, ὅπως προαναφέραμε, εἶναι μιά στάση ἔναντι τοῦ Θεοῦ.

«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 87, Ιουλ. - Σεπτ. 2020

 

ΤΕΥΧΟΣ 87          ΤΡΙΠΟΛΙΣ       ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ  2020 

Μιά χαρακτηριστική παραποίηση τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης

 Στή Ρωσική ἐφημερίδα μέ τίτλο «Ὀρθόδοξη Ἁγία Πετρούπολη» δημοσιεύτηκε ἕνα ἐνδιαφέρον κείμενο τοῦ Βιατσεσλάβ Μάλτσεφ, ἀναφερόμενο στή σύγχρονη παραποίηση τῆς χριστιανιῆς ἀγάπης, μέ τίτλο «Ρόζ Χριστιανισμός. Ἡ ἔννοια τῆς λέξης “ἀγάπη” ἔχει γίνει ἀγνώριστη. Γιατί;», τό ὁποῖο παραθέτουμε στή συνέχεια:

Κατά τό τέλος τοῦ 19ου αἰῶνα ὁ βαθυστόχαστος φιλόσοφος - θεολόγος Κωνσταντίν Λεόντιεφ παρατήρησε τήν ἐμφάνιση τοῦ λεγόμενου «ρόζ Χριστιανισμοῦ», τόν ὁποῖο χαρακτήρισε ὡς προεπαναστατική θέση τῆς τότε διανόησης, τῆς ἰντελιγκέντσια, πού ἔθετε τό ἐρώτημα: «Φόβος Θεοῦ; Ποιός φόβος; Γιατί; Ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι “ΑΓΑΠΗ καί μόνο ΑΓΑΠΗ”». Μάλιστα, ἀκόμα καί μερικοί ἀντιπρόσωποι τῆς ἱεροσύνης ἐπιπόλαια παρατήρησαν καί χαρακτήρισαν τόν «φόβο Θεοῦ» ὡς ἡμιμάθεια. Ἀλλά ὁ Κύριος ἔκρινε ἀλλιῶς. Ἔτσι, οἱ Ἱερομόναχοι Ὅσιοι τοῦ σπηλαίου τῆς Ὄπτινα, εὐλόγησαν τόν Κ. Λεόντιεφ νά συνεχίσει τή μελέτη του πάνω στό θέμα τοῦ «ρόζ Χριστιανισμοῦ», πού προβάλλει μόνο τήν ἀγάπη.

«Ορθοδοξία καί Ζωή»: Εισαγωγή στη νέα θεματική ενότητα

 

Διάγραμμα – Περίληψη

Θέματος Α' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου ΙΕ', ἔτους 2020-2021.

Εἰσαγωγικά: Τό δέκατο πέμπτο ἔτος λειτουργίας τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή». Στό πλαίσιο τοῦ διδακτικοῦ καί ποιμαντικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας. Ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Σώζεται ὁ ἐπικαλούμενος τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ: «Πᾶς γάρ ὅς ἄν ἐπικαλέσηται τό ὄνομα Κυρίου σωθήσεται. Πῶς οὖν ἐπικαλέσωνται εἰς ὅν οὐκ ἐπίστευσαν; Πῶς δέ πιστεύσωσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; Πῶς δέ ἀκούσωσιν χωρίς κηρύσσοντος; Πῶς δέ κηρύξωσιν ἐάν μή ἀποσταλῶσιν;» (Ρωμ. 10, 13-15). Ὁ Κύριος ὡς κατ’ ἐξοχήν Διδάσκαλος καί Καθηγητής. Ἡ ἀποστολή τῶν Ἀποστόλων στόν εὐαγγελισμό τοῦ κόσμου (Ματθ. 28, 19-20). Τό διδακτικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ἐπί μέρους μορφές του: Κήρυγμα, κατήχηση, κατ’ ἰδίαν νουθεσία κ.ἄ. Μιά ἀδυναμία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κηρύγματος: ἡ ἔλλειψη ἀντιλόγου. Ὡστόσο, ὁ ἀντίλογος, ὁ διάλογος, ἡ διευκρινιστική ἐρώτηση δέν εἶναι ἄγνωστα στήν ἐκκλησιαστική Παράδοση. Παραδείγματα ἀντιλόγου ἤ διαλόγου στήν Ἁγία Γραφή: ἡ συζήτηση τοῦ Κυρίου μέ τόν Νικόδημο (Ἰω. 3,1 ἑξ.), οἱ κατ’ ἰδίαν διάλογοι τοῦ Κυρίου μέ τούς Μαθητές Του (Ματθ. 17,10 κ.ἄ.), ὁ Κύριος ἀπαντᾶ σέ ἐρωτήσεις ἀκροατῶν (Ματθ. 22,23 ἑξ. κ.ἄ.), ἀλλά καί θέτει ὁ Ἴδιος ἐρωτήσεις (Ματθ. 22,41), οἱ κατ’ ἰδίαν νουθεσίες τοῦ ἀπ. Παύλου (Πράξ. 20,31) κ.ἄ. Ἡ δυνατότητα ἀντιλόγου - διαλόγου στό Πρόγραμμά μας. Ἔσχατος σκοπός του, ὁ σκοπός τῆς Ἐκκλησίας: ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου (ἤ μᾶλνον, ἡ συμβολή στή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου). Ὁ σκοπός τοῦ διαλόγου: α) ἡ «κατανόηση» (συνειδητοποίηση) τῶν λεγομένων, ἡ ἐγκαθίδρυση τῶν «ρημάτων» τῆς πίστεως ἀπό τή νόηση («λόγο») στήν «καρδία», β) ἡ ἀναμέτρηση μέ τά «ἔξω» πιστεύματα, μέ τήν ἑτεροδιδασκαλία ἤ τήν πλάνη: τά «ἔξω» πιστεύματα μᾶς περιβάλλουν καί μᾶς ἐπηρεάζουν ἀπό παντοῦ - τό περιρέον «φρόνημα τοῦ κόσμου» ἀντίκειται σφοδρῶς στό «φρόνημα τοῦ Χριστοῦ». Πρός τήν ἐπίτευξη τοῦ σκοποῦ τοῦ Προγράμματός μας. Οἱ δύο ὄψεις τῆς ὁδοῦ τῆς σωτηρίας: ἡ θετική καί ἡ ἀρνητική, ἡ ὁδός τῶν ἀρετῶν καί ἡ ὁδός τοῦ ἀγῶνος κατά τοῦ κακοῦ, ἡ ὁδός τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί ἡ ὁδός τῶν «μεθοδειῶν» τοῦ διαβόλου, ἡ ὁδός τῆς Ἀληθείας καί ἡ ὁδός τῆς ἀποφυγῆς τῆς πλάνης, ἡ ὁδός τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καί ὁδός τῶν ἐνεργειῶν τοῦ σατανᾶ.

Θεία Ευχαριστία και σύγχρονες αμφισβητήσεις της

 

ΤΕΥΧΟΣ 111           ΤΡΙΠΟΛΙΣ            ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2020

 ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ 

Ἡ Θεία Εὐχαριστία στό στόχαστρο νέων ἐπιθέσεων

 Ἀφορμή νά ἀσχοληθοῦμε μέ τό θέμα τῆς Θείας Εὐχαριστίας δίνει τό γεγονός ὅτι, μεταξύ τῶν τραγικῶν καταστάσεων, πού ζήσαμε τό τελευταῖο διάστημα μέ τήν ἐξάπλωση πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ζήσαμε καί μιά ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ ζωτικοῦ κέντρου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Κάποιοι συνάνθρωποί μας, ἄθεοι ἤ ἄπιστοι ἤ ἐχθροί τῆς Ἐκκλησίας ἤ διαπνεόμενοι ἀπό κοσμικό καί ἀντιθρησκευτικό φρόνημα ἤ ἄσχετοι δημοσιογραφοῦνες καί πολιτικοί ἤ ἀκόμη καί ὀλιγόπιστοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πρόβαλλαν καί συνεχίζουν νά προβάλλουν μέ κάθε μέσο τήν ἄπόψη ὅτι ἡ ἴδια ἡ Θεία Εὐχαριστία ἤ τουλάχιστον ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο αὐτή μεταδίδεται εἶναι ἐστία μολύνσεως. Μέσῳ αὐτῆς μεταδίδεται, ὑποτίθεται, ὁ κορωνοϊός καί κάθε ἄλλη μολυσματική ἀσθένεια, μέ ἀποτέλεσμα νά κινδυνεύει ἡ ὑγεία, ἀλλά καί ἡ ἴδια ἡ ζωή ὅσων κοινωνοῦν. Μέ ἄλλα λόγια, προβάλλεται ἔμμεσα ἤ ἄμεσα ἡ ἄποψη ὅτι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ προξενοῦν τόν θάνατο καί ὄχι τή ζωή, ὅπως πιστεύει διαχρονικά ἡ Ἐκκλησία μας!

«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 86, Απρ. - Ιούν. 2020

 

ΤΕΥΧΟΣ 86              ΤΡΙΠΟΛΙΣ           ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ  2020

 Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

Παραμυθητικός Λόγος Πρός τό εὐσεβές Ὀρθόδοξο πλήρωμα αὐτῆς 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν συνεδρίαση Αὐτῆς τήν 1η Ἀπριλίου 2020, ἀπεφάσισε νά ἀπευθυνθεῖ πρός ἐσᾶς, τό ἐκλεκτό λογικό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, μέ πολλή ἀγάπη ἀλλά καί μέ ἀμέτρητο πόνο, γιά τήν προκληθεῖσα πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ καί τά θλιβερά ἀποτελέσματά της.

Ἀπευθυνόμαστε πρός ἐσᾶς γιά νά σᾶς δώσουμε καί δι᾿ αὐτοῦ τοῦ τρόπου τήν πατρική μας εὐλογία, ἀλλά καί γιά νά σᾶς ἐνημερώσουμε ὑπεύθυνα γιά τίς ἀποφάσεις πού ἐλάβαμε αὐτές τίς ἡμέρες.

Ἄν καί οἱ ἀποφάσεις μας αὐτές δέχθηκαν καί δέχονται μεγάλη πολεμική ἀπό ὁρισμένους, ἐλαχίστους ἀδελφούς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι, εἴτε ἀπό ἄγνοια, εἴτε ἀπό κακή πληροφόρηση ἤ παρεξήγηση, χρησιμοποίησαν τόν προσφιλῆ καί εὔκολο τρόπο τῆς συκοφαντίας, τῆς μυθοπλασίας καί τῶν ὕβρεων, σκανδαλίζοντας τοιουτοτρόπως τόν λαό τοῦ Θεοῦ, ἐμεῖς, ὡς πνευματικοί πατέρες καί αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, τούς ἐπισημαίνουμε ὅτι μέ τήν στάση τους αὐτή διασποῦν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί σκανδαλίζουν ἀδελφούς. Ὑπενθυμίζουμε δέ ὅτι ὁ λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων Πατέρων γιά τόν σκανδαλισμό καί τήν πρόκληση διάσπασης στήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι φοβερώτατος.

Νέο βιβλίο: «Προσεγγίζοντας την Ουσία της Ορθοδοξίας»

«ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»

Ἐκδόθηκε τό βιβλίο μου μέ τίτλο «Προσεγγίζοντας τήν Οὐσία τῆς Ὀρθοδοξίας. Τομές στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση μέ ἀφορμή ἕνα σύγχρονο κινηματογραφικό ἔργο». Ἀναφέρεται σέ θέματα πού συζητοῦνται συνήθως στό Θεολογικό Πρόγραμμα μέ τίτλο «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, τά δέ διαπραγματευόμενα θέματα παρουσιάζονται ὡς σχόλια σέ ἕνα κινηματογραφικό ἔργο, παραγωγῆς 2006, πού μόλις τότε εἶχε ἀρχίσει νά γίνεται γνωστό στό ἑλληνικό κοινό, τήν ταινία μέ τίτλο «Octrob» («Τό νησί») τοῦ ρώσου σκηνοθέτη Pavel Lounguine.

Παγκοσμιοποίηση και καθολικότητα

ΤΕΥΧΟΣ 110         ΤΡΙΠΟΛΙΣ        ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2020

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ

ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ

ΜΕ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

Ἡ παγκοσμιοποίηση ὡς αἴτημα καί ἀπειλή

Τά τραγικά γεγονότα πού ζοῦμε αὐτές τίς μέρες, ἡ ἐξάπλωση σχεδόν παντοῦ τῆς πανδημίας τοῦ μολυσματικοῦ κορωνοϊοῦ (covid-19), ὁ καταιγισμός μέ πληροφορίες γιά χιλιάδες νεκρούς, ἡ ἀναστολή ζωτικῶν λειτουργιῶν κάθε ὀργανωμένης κοινωνίας (ἐκπαίδευσης, δικαιοσύνης κ.ἄ.), ὁ ἐγκλεισμός ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων στά σπίτια, ἰδιαίτερα δέ τό κλείσιμο τῶν Ναῶν σέ χαρακτηριστικές περιόδους τοῦ ἑορτολογίου μας, ἡ ἀπαγόρευση τῆς θείας λατρείας, ἡ παύση τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ ἀποκλεισμός ἀπό τή Θεία Κοινωνία κ.λπ., ὅλα αὐτά προκαλοῦν τεράστιες ἀνησυχίες καί προβληματισμούς σέ κάθε Χριστιανό καί σέ κάθε σκεπτόμενο ἄνθρωπο. Πολλοί ἰσχυρίζονται ὅτι πρόκειται γιά παραπληροφόρηση τῶν μέσων ἐνημερώσεως, κατευθυνόμενη ἀπό γνωστά σκοτεινά κέντρα προπαγάνδας τοῦ ἐξωτερικοῦ. Ἄλλοι ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ ἰός εἶναι κατασκευασμένος καί διοχετεύτηκε σκόπιμα γιά τή μείωση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς καί γιά νά ζήσουν καλύτερα ὅσοι «τυχεροί» ἀπομείνουν. Ἄλλοι ὁμιλοῦν γιά τεράστια οἰκονομικά συμφέροντα ἀπό τήν κατασκευή ἐμβολίων, φαρμάκων καί εἰδῶν ὑγείας. Ἄλλοι ὁμιλοῦν γιά ἕνα ἐξαιρετικά ἐπιτυχημένο παγκόσμιο πείραμα, στό ὁποῖο οἱ λαοί τῆς γῆς ἀναγκάζονται νά ἀντιδροῦν κατά τόν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο σέ γενικές ἐντολές, μέ ἄμεσα ἐπικείμενα τό «τσιπάρισμα» τοῦ πληθυσμοῦ (ἴσως μέσῳ ἑνός «θαυματουργοῦ» ἐμβολίου, πού θά μᾶς «λυτρώσει» ἀπό τήν πανδημία), τήν κατάργηση τοῦ πραγματικοῦ χρήματος καί τήν ἀντικατάστασή του μέ τό λεγόμενο «πλαστικό», τή γενική ἐπιβολή τῶν ἠλεκτρονικῶν συναλλαγῶν καί τῶν ἠλεκτρονικῶν ἐργασιῶν κ.λπ. καί μέ ἀπώτερο στόχο τή μαζοποίηση, τή χειραγώγηση, τόν ἀπόλυτο ἔλεγχο καί τήν ἔσχατη ὑποδούλωση τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ. Ὑποδούλωση σέ τί; Σήμερα, σέ τεράστια οἰκονομικά συμφέροντα, ἐλεγχόμενα ἀπό τρία - τέσσερα πρόσωπα ἤ οἰκογένειες στόν κόσμο, πού ἑδρεύουν στούς κόλπους τῆς ὑπερδύναμης πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ. Αὔριο, ποιός γνωρίζει;

«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 85, Ιαν. - Μάρτ. 2020

ΤΕΥΧΟΣ 85       ΤΡΙΠΟΛΙΣ      ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ  2020

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ Σύναξις τῶν Ἱερέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, πού ἔλαβε χώραν σήμερα, 11 Μαρτίου 2020, στόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, μετά τό τέλος τῶν ἐργασιῶν της, ἀπευθυνομένη πρός τόν πιστόν Λαόν της, ἀνακοινώνει τά ἀκόλουθα.

1. Εὐχαριστεῖ καί ἀδιαλείπτως δοξολογεῖ τόν Τριαδικόν Θεόν, τόν Πατέρα, τόν Υἱόν καί τό Ἅγιον Πνεῦμα διά τίς πλουσιοπάροχες δωρεές καί εὐεργεσίες, πού χαρίζει καθημερινῶς εἰς τόν κόσμον Του.

Φωτο 13/7/2019

13/7/2019:
Παρασημοφόρηση Ἀποφοίτων Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Κορίνθου
ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἀλέξανδρο

Νέο βιβλίο: «Η Ορθόδοξη πίστη μας»

«Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ»

Ἐκδόθηκε τό βιβλίο μου μέ τίτλο «Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας. Συνοπτική Κατήχηση γιά ἐνηλίκους». Εἶναι ἕνα Κατηχητικό βοήθημα γιά ὅσους προσέρχονται στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιά νά βαπτιστοῦν καί πρέπει νά γνωρίσουν τίς ἀλήθειες τῆς πίστης μας. Ἐπίσης, γιά τούς Κατηχητές, Κληρικούς ἤ λαϊκούς, πού ἀναλαμβάνουν τό ἔργο τῆς Κατηχήσεως, ἀλλά καί γιά τούς πιστούς τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἀγνοοῦν στοιχεῖα τῆς πίστεως ἤ ἔχουν ἐλλείψεις στά θέματα αὐτά.

Νέο βιβλίο: «Η ανθρωπολογία του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού»

«Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ»

Ἐκδόθηκε τό βιβλίο μου μέ τίτλο «Ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Πάθη καί ἀρετές ὡς στοιχεῖα τοῦ “παρά φύσιν” καί τοῦ “κατά φύσιν” ἀνθρώπου στή διδασκαλία τοῦ Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ». Εἶναι μιά θεολογική μελέτη, ἀναφερόμενη στήν περί ἀνθρώπου διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, εἰδικότερα δέ στή διδασκαλία της γιά τά πάθη καί τίς ἀρετές, μέ βάση τά ἔργα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ (680-749 μ.Χ.). Ἐκπονήθηκε ὡς διπλωματική - μεταπτυχιακή ἐργασία (master) στό Ἑλληνικό Ἀνοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.), Σχολή Ἀνθρωπιστικῶν Σπουδῶν (Πρόγραμμα «Σπουδές στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία»), κατά τό ἀκαδημαϊκό ἔτος 2012-2013, παρουσιάστηκε δέ στήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή Καθηγητῶν τοῦ Ε.Α.Π. στίς 29-9-2013, ἀπό τήν ὁποία καί ἐγκρίθηκε.

Ο μακαριστός Γεώργιος Καψάλης και το έργο του

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΛΗΣ (1987-2020)

ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

Στίς 4 Ἀπριλίου 2020 ἔφυγε ἀπό τόν παρόντα κόσμο γιά τήν αἰωνιότητα, γιά τή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, σέ ἡλικία μόλις 33 ἐτῶν, ἕνας λαμπρός νέος καί ἐξαίρετος ἐπιστήμονας μέ πολλές προοπτικές ὁ μακαριστός πλέον Γεώργιος Καψάλης.

Ἄφησε τήν τελευταία του πνοή ἐξαιτίας καρδιολογικῶν προβλημάτων μετά ἀπό ὀλιγοήμερη παραμονή στό Νοσοκομεῖο Εὐαγγελισμός τῶν Ἀθηνῶν. Εὐγενεῖ παραχωρήσει τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας κ. Κυρίλλου ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία ἐψάλη στήν Ἱερά Μονή Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου στό Μαρκόπουλο Ἀττικῆς ἀπό τόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἀβύδου κ. Κύριλλο. Ὁ ἀείμνηστος Γεώργιος γεννήθηκε στό Παναρίτι Κορινθίας τό 1987, ὅπου μεγάλωσε καί ἔζησε τά παιδικά του χρόνια. Ἀπό μικρός διακρίθηκε γιά τήν πίστη του στόν Θεό, γιά τήν εὐλάβεια, γιά τήν ὀξύνοιά του καί γιά τήν ἀγάπη του πρός τή μάθηση.

Παρακλητικός Κανόνας σε απειλή λοιμικής ασθένειας

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΑΠΕΙΛΗΝ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

(Ποίημα Κυρίλλου Μητροπολίτου Ρόδου)

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσάκουσον, μεθ’ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος καὶ τὰ κάτωθι Τροπάρια.

Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὁ ἰατρὸς τῶν χαλεπῶς ἀσθενούντων, καὶ ἀντιλήπτωρ τῶν εἰς σὲ ἐλπιζόντων, ὁ πάντας θέλων Κύριε, σωθῆναι τοὺς βροτούς, ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐπίβλεψον, ἀπὸ θρόνου σου δόξης, καὶ κραυγῆς ἐπάκουσον, ἐκ βαθέων βοώσης· Ἐκ τοῦ λοιμοῦ ἀπάλλαξον ἡμᾶς, τῆς ἀπειλῆς ὡς Θεὸς πολυεύσπλαγχνος.

Δόξα. Τὸ αὐτό. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι· εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο, ἐκ τοσούτων κινδύνων; τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Ἀλλὰ καὶ νῦν προνοίᾳ σου ἡμᾶς, τοῦ ἐπελθόντος λοιμοῦ διαφύλαξον.

Δέηση στόν Όσιο Νικηφόρο για την αποτροπή λοιμικής νόσου

ΔΕΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΝ ΤΟΝ ΛΕΠΡΟΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ

ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΚΟΥ

«Ὅσιε καὶ Θεοφόρε Πάτερ ἡμῶν Νικηφόρε, ὁ ὑπομείνας ἐν καρτερίᾳ καὶ ὑπομονῇ πολλῇ ὡς Ἰὼβ ἕτερος θλίψεις τε καὶ ἀσθενείας, μάστιγάς τε καὶ κακώσεις τῷ σώματι ὀδυνηράς, ὁ λαβὼν Χάριν καὶ παρρησίαν ἔχων πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα ἐν τῇ ἀφάτῳ Αὐτοῦ φιλανθρωπίᾳ παράσχῃ ἡμῖν ὑγείαν σώματος καὶ ψυχῆς κραταιάν, ἀποτροπὴν τῆς παρούσης λοιμικῆς καὶ θανατηφόρου νόσου ἀπὸ πάσης τῆς οἰκουμένης, ἴασιν πάσης νόσου καὶ πάσης ἀσθενείας, προστασίαν καὶ σκέπην ἀπὸ παντὸς κακοῦ, νίκας κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν τῶν τε ὁρατῶν καὶ τῶν ἀοράτων, εἰρήνην τῷ κόσμῳ, ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, φωτισμὸν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, ζωὴν τὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος. Αὐτῷ γὰρ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Ειδωλόθυτα και σύγχρονες πιστοποιήσεις τροφίμων

ΤΕΥΧΟΣ 109      ΤΡΙΠΟΛΙΣ     ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019

ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΙΔΩΛΟΘΥΤΑ

ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Θρησκευτικές πρακτικές στήν παραγωγή τροφίμων

Τά τελευταῖα χρόνια, παράλληλα μέ τούς λαθρομετανάστες, πού συνεχίζουν νά κατακλύζουν τήν πατρίδα μας καί τόν εὐρωπαϊκό χῶρο, καί στό ὄνομα τοῦ διεθνοῦς ἐμπορίου, ἀλλά καί τοῦ δῆθεν ἀνοίγματος τῆς ἑλληνικῆς ἀγορᾶς πρός ἀνατολάς καί πρός δυσμάς, παρατηρεῖται τό φαινόμενο τῆς εἰσβολῆς ἑτεροθρήσκων συνηθειῶν καί ἱεροπραξιῶν στή χώρα μας, πού τείνουν νά ἀλλοιώσουν τό Ὀρθόδοξο φρόνημα.

Τέτοιες θρησκευτικές πρακτικές, πού εἰσβάλουν καθημερινά στή ζωή μας χωρίς νά τό ἀντιλαμβανόμεθα, εἶναι καί οἱ «πιστοποιήσεις τροφίμων» «Κασσέρ» («Kosher»), πού στά ἑβραϊκά σημαίνει «κατάλληλο καί πλῆρες», καί «Χαλάλ» («Halal»), πού στά ἀραβικά σημαίνει «νόμιμο» ἤ «ἐπιτρεπτό». Γιά κάποιους πρόκειται γιά ἀκίνδυνες καί χωρίς πνευματικές συνέπειες πρακτικές. Γιά μᾶς τούς Ὀρθοδόξους ὅμως, πρόκειται γιά θρησκευτικές ἱεροπραξίες ἄλλων θρησκειῶν, ἀσυμβίβαστες μέ τήν πίστη μας, καί καλό θά ἦταν νά εἴμαστε πλέον προσεκτικοί στό πῶς ἐπιλέγουμε τρόφιμα γιά τήν οἰκογένειά μας καί στό τί προϊόντα προμηθευόμεθα ἀπό τίς ἀγορές. Τί εἶναι, ὅμως, αὐτές οἱ πιστοποιήσεις τροφίμων;

Μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχου για τον κορωνοϊό

ΜΗΝΥΜΑ

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ἀπό το Φανάρι, ἀπό τήν καρδιά τῆς Βασιλεύουσας Πόλης, ἀπό τήν πόλη τῆς Ἁγια - Σοφιᾶς, τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἐπικοινωνῶ μέ τά προσφιλῆ προσωπά σας, μέ τήν κάθε μία καί τόν κάθε ἕνα, μέ ἀφορμή τίς πρωτοφανεῖς συνθῆκες, τή δοκιμασία, πού διερχόμαστε ὡς ἀνθρώπινο γένος, ἐξαιτίας τῆς παγκόσμιας ἀπειλῆς πού προκαλεῖ ἡ πανδημία τοῦ νέου κορωνοϊου, γνωστοῦ ὡς Covid-19.

Ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, δέν εἶναι δυνατόν νά ἀπουσιάζει. Ὁ λόγος μας, λοιπόν, εἶναι ἔτσι ὅπως ἔχουμε μάθει ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν αἰώνων: εὐχαριστιακός, διδακτικός, ἐνισχυτικός καί παρηγορητικός.

Εγκύκλιον Σημείωμα Ι. Συνόδου 17-3-2020 γιά τον κορωνοϊό

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ἀριθ. Πρωτ. 1371

Ἀριθ. Διεκπ. 619

Ἀθήνησι τῇ 17η Μαρτίου 2020

Πρός

τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν καί

τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

ΘΕΜΑ: «Ἀποστολή ΦΕΚ Β΄ 872/16.3.2020»

Διά τοῦ παρόντος, ἀποστέλλομεν ὑμῖν συνημμένως τό ὑπ’ ἀριθ. 872/16.3.2020 Φύλλον τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ. τεῦχος Β΄), τό ὁποῖο περιλαμβάνει τήν ὑπ’ ἀριθ. 2867/Υ1 Κοινήν Ὑπουργικήν Ἀπόφασιν τῶν Ὑπουργῶν Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί Ὑγείας μέ θέμα: «Ἐπιβολή τοῦ μέτρου τῆς προσωρινῆς ἀπαγόρευσης τῆς τέλεσης κάθε εἴδους λειτουργιῶν καί ἱεροπραξιῶν στούς θρησκευτικούς χώρους λατρείας γιά τό χρονικό διάστημα ἀπό 16.3.2020 ἔως 30.3.2020» καί παρακαλουμεν διά τά καθ’ ὑμᾶς.

Ανακοινωθέν Ι. Συνόδου 16-3-2020 γιά τον κορωνοϊό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 16-3-2020

Συνήλθε εκτάκτως σήμερα, 16 Μαρτίου 2020 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (Δ.Ι.Σ.) της Εκκλησίας της Ελλάδος της 163ης Συνοδικής Περιόδου, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου προκειμένου να επανεκτιμήσει τις αποφάσεις Της εξαιτίας της εκθετικής αυξήσεως των κρουσμάτων του κορωνοΐού. Στην Συνεδρία παρέστησαν και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες των 11 Ιερών Μητροπόλεων της Αττικής.

Η Δ.Ι.Σ. και οι Σεβασμιώτατοι ενημερώθηκαν για τους κινδύνους διασποράς του κορωνοϊού από τον κ. Σωτήριο Τσιόδρα, Καθηγητή Λοιμωξιολογίας και εκπρόσωπο του Υπουργείου Υγείας, ο οποίος προσκλήθηκε υπό του Μακαριωτάτου Προέδρου προς τον σκοπό αυτό.

Μετά την ενημέρωση ακολούθησε εκτενής διαλογική συζήτηση. Κατοπιν της συζητήσεως η Δ.Ι.Σ. απεφάσισε:

Προσευχή για τήν αποτροπή του κορωνοϊού

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ !

ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΕΚ ΒΑΘΟΥΣ ΨΥΧΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΛΩΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΚΑΝΟΝΑ

(ΕΚ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΥ)

(Διαβάζουμε μόνο τά μαῦρα γράμματα)

ΚΑΝΩΝ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠAΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

ΕΙΣ ΑΠΕΙΛΗΝ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

Ὠδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ.

Ἡ παντουργὸς καὶ συμφυὴς καὶ σύνθρονος, καὶ ὁμοδύναμος, καὶ τριφεγγὴς δόξα, Πάτερ ἀκατάληπτε, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα Ἅγιον, χαλεπῆς ἀσθενείας, τοὺς σοὺς οἰκέτας ἀπάλλαξον, ὅπως εὐχαρίστως δοξάζωμεν.

Ἁμαρτιῶν με καταιγὶς συνώθησεν, εἰς ἀσθενείας βυθόν, καὶ συνεχεῖς πόνοι, ὥσπερ τρικυμίαι με, χειμάζουσι τὸν δείλαιον. Ὁμοδύναμον κράτος, Τριὰς Ἁγία σπλαγχνίσθητι· σῶσόν με δεινῶς ἀπολλύμενον.

Τῆς συνεχούσης ἁμαρτίας λύτρωσαι, Τριὰς ἀμέριστε, ἡμᾶς τοὺς σοὺς δούλους, δρόσῳ τοῦ ἐλέους σου, σβεννύουσα τὸν καύσωνα, τῶν δεινῶν ἀλγηδόνων, καὶ τὴν ὑγείαν παρέχουσα, ὅπως ὀρθοδόξως ὑμνοῦμέν σε.

Θεοτοκίον.

Τὸν λυτρωτὴν καὶ παντουργὸν καὶ Κύριον, κυοφορήσασα, τὸν τὰς ἡμῶν νόσους, Πάναγνε βαστάσαντα, αὐτὸν οὖν καθικέτευε, χαλεπῆς ἀσθενείας, τοὺς σοὺς οἰκέτας λυτρώσασθαι, μόνη τῶν ἀνθρώπων βοήθεια.

Η περί του Χριστού Ορθόδοξη πίστη

Διάγραμμα – Περίληψη

Θέματος Ι' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου ΙΔ', ἔτους 2019-2020.

Ἡ ἑνότητα Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης: Ἔχουμε προαναφέρει, ὅτι ἡ περί Θεοῦ ἀντίληψη τῆς Ἐκκλησίας βασίζεται στίς θεοπτικές ἐμπειρίες τῶν Ἁγίων. Οἱ Ἅγιοι βλέπουν τόν Θεό, ὡς ἄκτιστο Φῶς, εἰδικότερα δέ ὡς τρία ἀλληλοπεριχωρούμενα Φῶτα. Ὡστόσο, ἀπό τά Φῶτα αὐτά τό πιό οἰκεῖο σέ μᾶς εἶναι τό δεύτερο, τό Ὁποῖο εἶναι ἐκφαντορικό τοῦ πρώτου Φωτός, τῆς πηγῆς τῶν ἄλλων δύο Φώτων. Ἤδη ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη μέσω τοῦ δευτέρου αὐτοῦ Φωτός ἀποκαλύπτεται ἕνα Πρόσωπο καί αὐτό εἶναι ὁ ἐμφανιζόμενος στόν Μωϋσῆ καί στούς Προφῆτες «Κύριος τῆς Δόξης» ἤ «Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν» ἤ «Ἄγγελος Κυρίου» ἤ «Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος». Κάποιοι Προφῆτες (Ἡσαΐας) εἶδαν ἀκόμη, ὅτι ἐκεῖνο τό ἄσαρκο Πρόσωπο ἐπρόκειτο κάποτε νά σαρκωθεῖ. Ἔτσι γνώρισαν καί μίλησαν (προεῖπαν) γιά ἕνα μυστήριο, «χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένον» (Ρωμ. 15,24), τό μυστήριο τῆς Σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Οἱ θεοπτικές ἐμπειρίες συνεχίζονται στήν Καινή Διαθήκη, τώρα ὅμως πηγάζουν ἀπό τό ἱστορικό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι τῆς Καινῆς βλέπουν ὅτι τό ἱστορικό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ ταυτίζεται μέ τόν ἐμφανιζόμενο στούς Προφῆτες «Κύριο τῆς Δόξης», «Θεό τῶν Πατέρων ἡμῶν», «Ἄγγελο Κυρίου», «Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελο» κ.λπ., δηλ. οἱ Ἅγιοι τῆς Καινῆς γνωρίζουν τόν Χριστό, ὅπως πραγματικά εἶναι (ὡς «Κύριο τῆς Δόξης»). Ἔτσι τόν γνώρισαν ὁ δίκαιος Συμεών, ὁ τίμιος Πρόδρομος κ.ἄ., οἱ δέ Ἀπόστολοι ὁδηγοῦνται σταδιακά στό νά γνωρίσουν τόν Χριστό ὅπως πραγματικά εἶναι. Αὐτό ἔγινε πρῶτα στή Μεταμόρφωση καί ἔπειτα στήν Πεντηκοστή. Κάθε θεοπτική ἐμπειρία ἀποτελεῖ ἐπανάληψη τοῦ γεγονότος τῆς Πεντηκοστῆς (ἔλευση τοῦ Χριστοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι) σέ συγκεκριμένο πρόσωπο. Κατά συνέπειαν, ὁ ἐμφανιζόμενος Θεός στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό Ὁποῖο τότε μέν ἐμφανιζόταν ὡς Ἄσαρκος Λόγος, ἔπειτα δέ ὡς Λόγος Σεσαρκωμένος. Ἀποκαλεῖται δέ μεταξύ ἄλλων καί «Ἄγγελος», ἐπειδή ἀποκαλύπτει, φανερώνει, ἐξαγγέλει τόν κεκρυμένο Πατέρα. Ὁ ὅρος «Ἄγγελος» ταυτίζεται μέ τόν ὅρο «Λόγος» τῆς Καινῆς Διαθήκης. Κέντρο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ὁ Χριστός, ὅπως καί τῆς Καινῆς. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ σύνδεσμος ἤ ὁ ἑνωτικός κρίκος Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης. Ἄρα, ἡ Παλαιά Διαθήκη ἑρμηνεύεται μόνο Χριστολογικῶς Ἡ μή Χριστολογική κατανόηση καί ἑρμηνεία της εἶναι αἵρεση καί πλάνη.

Η Δέηση της Ι. Συνόδου για τη Λοιμική νόσο

ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΤΙΡΜΟΝΑ ΚΥΡΙΟΝ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΝ ΗΜΩΝ

ΕK ΤΗΣ ΕΥΡΟΥΣΗΣ ΗΜΑΣ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ

Μετὰ τὸ Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου θά ψαλῇ ἡ ὡς κάτωθι Δέησις.

Ὁ Ἱερεύς· Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.

Ὁ Λαός· Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Ὁ Ἱερεύς· Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν δεῖνος καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.

Ὁ Λαός· Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Ὁ Ἱερεύς· Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ἔθνους, πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας ἐν κράτει ἡμῶν, ὑπὲρ τοῦ κατά ξηράν, θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ καὶ τῶν σωμάτων ἀσφαλείας τῆς Πατρίδος ἡμῶν.

Ευχές για την αποτροπή Λοιμικής νόσου

ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΛΟΙΜΙΚΗΝ ΝΟΣΟΝ

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Παντοκράτορ Δέσποτα, μακρόθυμε, πολυέλεε, εὐδιάλλακτε, φιλάνθρωπε, πανάγαθε, ὑπεράγαθε, παντοδύναμε Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν· σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι, διὰ μόνην ἀγαθότητος περιουσίαν, τὴν ἡμετέραν φύσιν παρήγαγες· σὺ νοερὰν ψυχὴν καὶ λόγον ἐμπνεύσας ἡμῖν, καὶ εἰκόνι σου τιμήσας ἡμᾶς, τρυφῆς τοῦ Παραδείσου, καὶ θεοειδοῦς ἀγωγῆς, καὶ ὁμιλίας θείας ὑπερφυῶς κατηξίωσας· σὺ τὴν σὴν ἐντολὴν ἀθετήσαντας, καὶ ἀπάτῃ καὶ πλάνῃ καθυπαχθέντας δαιμονικῇ, καὶ τῆς σῆς ἐκπεσόντας δόξης, καὶ θάνατον ἀλλαξαμένους ζωῆς, καὶ βασιλείας δουλείαν αἰσχράν, οὐ παρεῖδες διὰ πέλαγος ἄφατον μαχροθυμίας καὶ ἀγαθότητος, ἀλλ’ ἐπεσκέψω πολυτρόπως διὰ Πατέρων καὶ Προφητῶν· σὺ Νόμον ἡμῖν τὸν ἐν γράμμασιν εἰς ἐπιστροφὴν καὶ παιδαγωγίαν ἔδωκας· Ἀγγέλους ἐπέστησας, ὁδηγούς τε καὶ φύλακας, διδάσκοντας καὶ χεραγωγοῦντας οἱονεὶ πρὸς τὴν τοῦ κρείττονος εὕρεσιν. 

Μεγάλη Τεσσαρακοστή και Ιερεύς

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΙΕΡΕΥΣ*

ΠΡΩΤ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ Ο. ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΙΑ

Σεβασμιώτατε πάτερ καί Δέσποτα, Θεοφιλέστατε, σεβαστοί πατέρες καί ἀδελφοί,

Βρισκόμαστε ἤδη στή δεύτερη ἑβδομάδα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς πιό αὐστηρῆς καί τῆς πιό κατανυκτικῆς, ἀλλά καί τῆς πιό πνευματικῆς, θά λέγαμε, περιόδου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Μέ τήν ἀνάθεση καί μέ τήν εὐχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, θά διατυπώσω κάποιες σκέψεις σχετικά μέ τό νόημα καί τόν χαρακτῆρα αὐτῆς τῆς περιόδου, καθώς καί γιά τήν δέουσα στάση τοῦ Ἱερέως τῆς Ἐκκλησίας μας κατά τήν περίοδο αὐτή. Δέν πρόκειται, βέβαια, γιά κάτι νέο καί ἄγνωστο, ἀλλά γιά στοιχεῖα πολύ γνωστά σέ ὅλους μας, τά ὁποῖα ὅμως καλούμεθα νά ἐνθυμηθοῦμε, νά ἀναμοχλεύσουμε, νά ἐπισημάνουμε, νά βιώσουμε καί νά ἐφαρμόσουμε κατά τό ἐφικτό στήν προσωπική μας ζωή, ἀλλά καί στό ποιμαντικό μας ἔργο, στό ἔργο τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, στό ὁποῖο ἔχουμε κληθεῖ καί τό ὁποῖο διακονοῦμε.