Η Ελληνική Επανάσταση και η διαστροφή της

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ 

(Ἄρθρο ἀπό τό ἔντυπο «Βασίλειος ὁ Μέγας. Δελτίον Ἐπικοινωνίας τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου Τριπόλεως», Τρίπολις, τεῦχ. 89, Ἰαν. - Μάρτ. 2021). 

Ὁ ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμός ἑορτάζει φέτος τά 200 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς ἔνδοξης Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης, τοῦ θαυμαστοῦ ἐκείνου ἐπιτεύγματος τοῦ 1821, πού σφράγισε καθοριστικά τήν πορεία του, τόν ἀνέστησε ἀπό τήν τέφρα του, τόν ἀναγέννησε καί ἔγινε ἡ ἱδρυτική πράξη τοῦ σύγχρονου Ἑλληνικοῦ Κράτους. Δυστυχῶς, ὅμως, τό κορυφαῖο αὐτό γεγονός δέν ἑορτάζεται ἀπ’ ὅλους μέ τόν ἴδιο τρόπο, οὔτε ὅπως πρέπει. Κάποιοι, μέσῳ τῶν «τιμητικῶν» ἐκδηλώσεων πού διοργανώνουν, ἐπιχειροῦν νά τό ὑποτιμήσουν, νά τό διαστρέψουν καί νά ἀλλοιώσουν τόν χαρακτῆρα του, μέ σκοπό νά στρέψουν τήν πορεία τοῦ σύγχρονου Ἑλληνισμοῦ στίς κατευθύνσεις τῶν προσωπικῶν τους ἐπιλογῶν ἤ μᾶλλον τῶν προσωπικῶν τους ἰδεοληψιῶν καί ἰδεολογημάτων καί, ὁπωσδήποτε, σέ στόχους διαφορετικούς ἀπό ἐκεῖνες πού ἔθεσαν οἱ θεμελιωτές τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ, οἱ ἀπελευθερωτές τοῦ Ἔθνους μας!

Χριστιανικός προσηλυτισμός και Ορθοδοξία

 

ΤΕΥΧΟΣ 114       ΤΡΙΠΟΛΙΣ         ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ  2021 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ 

Ὁ προσηλυτισμός ὡς χαρακτηριστικό τῶν αἱρέσεων 

Μέ τό θέμα τοῦ προσηλυτισμοῦ ἔχουμε ἀσχοληθεῖ καί σέ προηγούμενο τεῦχος τοῦ ἐντύπου μας (ἀρ. 48). Στό τεῦχος αὐτό θά ἀσχοληθοῦμε μέ τό ἴδιο θέμα, ἀπό ἄλλη, ὅμως, ἄποψη. Θά περιοριστοῦμε σέ μία μόνο ἐποχή, στήν ἐποχή τῆς Τουρκοκρατίας, καί σέ μία μόνο πηγή τῆς ἀθέμιτης αὐτῆς μεθόδου, τή Χριστιανική Δύση μέ τίς δύο μορφές της, τή Ρωμαιοκαθολική (Παπική) καί τήν Προτεσταντική. Ἀφορμή μᾶς δίνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς ἔνδοξης Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης καί τιμᾶται ἰδιαίτερα τό μεγάλο αὐτό γεγονός. Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι ὅσο καλύτερα γνωρίζουμε τίς συνθῆκες ἀπό τίς ὁποῖες προῆλθε ἡ Ἐπανάσταση, τόσο καλύτερα κατανοοῦμε τίς διαστάσεις της, ἀλλά καί τή σημασία της γιά τό μέλλον. Οἱ συνθῆκες αὐτές εἶναι, προφανῶς, οἱ συνθῆκες τῆς Τουρκοκρατίας. Ὅπως εἶναι γνωστό, στή σκοτεινή ἐκείνη περίοδο τό ὑπόδουλο Γένος εἶχε μοναδικό στήριγμά του τήν Ἐκκλησία, τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἄλλοι θεσμοί εἶχαν καταλυθεῖ. Ὅμως, καί ἡ Ἐκκλησία δέν ἦταν ἐλεύθερη. Στέναζε κάτω ἀπό τόν βαρύ τουρκικό ζυγό, μέ περιορισμένες δυνατότητες, μέ διώξεις τῆς πίστεως, μέ ἀπειλές καί κινδύνους, χωρίς ὑλικά μέσα, μέ ἔλλειψη στοιχειώδους παιδείας κ.λπ., τά δέ προνόμοια, πού τῆς εἶχαν δοθεῖ, ἦταν στήν ἐξουσία τῶν, κατά τόπους, Τούρκων διοικητῶν, ἄν καί σέ ποιό βαθμό αὐτά θά ἐφαρμόζονταν.

«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 89, Ιαν - Μάρτ. 2021

 

ΤΕΥΧΟΣ 89         ΤΡΙΠΟΛΙΣ        ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2021

 Ἡ  Ἑλληνική Ἐπανάσταση καί ἡ διαστροφή της

 Ὁ ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμός ἑορτάζει φέτος τά 200 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς ἔνδοξης Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης, τοῦ θαυμαστοῦ ἐκείνου ἐπιτεύγματος τοῦ 1821, πού σφράγισε καθοριστικά τήν πορεία του, τόν ἀνέστησε ἀπό τήν τέφρα του, τόν ἀναγέννησε καί ἔγινε ἡ ἱδρυτική πράξη τοῦ σύγχρονου Ἑλληνικοῦ Κράτους. Δυστυχῶς, ὅμως, τό κορυφαῖο αὐτό γεγονός δέν ἑορτάζεται ἀπ’ ὅλους μέ τόν ἴδιο τρόπο, οὔτε ὅπως πρέπει. Κάποιοι, μέσῳ τῶν «τιμητικῶν» ἐκδηλώσεων πού διοργανώνουν, ἐπιχειροῦν νά τό ὑποτιμήσουν, νά τό διαστρέψουν καί νά ἀλλοιώσουν τόν χαρακτῆρα του, μέ σκοπό νά στρέψουν τήν πορεία τοῦ σύγχρονου Ἑλληνισμοῦ στίς κατευθύνσεις τῶν προσωπικῶν τους ἐπιλογῶν ἤ μᾶλλον τῶν προσωπικῶν τους ἰδεοληψιῶν καί ἰδεολογημάτων καί, ὁπωσδήποτε, σέ στόχους διαφορετικούς ἀπό ἐκεῖνες πού ἔθεσαν οἱ θεμελιωτές τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ, οἱ ἀπελευθερωτές τοῦ Ἔθνους μας!