«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Ο Ιησούς και η Χαναναία

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΔ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. 22 Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. 23 Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. 24 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. 25 Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. 26 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. 27 Ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. 28 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. 15, 21-28).

«Ορθοδοξία Ελληνισμός Ρωμηοσύνη» 2023-4: Οι Θεοφάνειες του Ασάρκου Λόγου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΣΤ' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Ὀρθοδοξία Ἑλληνισμός Ρωμηοσύνη», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Εἰσαγωγικά: Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται κατ’ ἀρχήν στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἡ δημιουργία τοῦ κόσμου εἶναι ἡ πρώτη Ἀποκάλυψη - Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἔπειτα ἀποκαλύπτεται στούς Προφῆτες καί Δικαίους τῆς ἐποχῆς, προετοιμάζοντας τή Σάρκωση τοῦ Λόγου Του, τήν ἐν Χριστῷ Ἀποκάλυψη. Στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός ἐμφανίζεται ὡς ἕνας καί μοναδικός, ἀφήνει ὅμως νά διαφανεῖ ἀμυδρά ἡ τριαδικότητά του, τό μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό ὁποῖο γίνεται εὐρύτατα γνωστό στήν Καινή Διαθήκη. Ἀπό τά τρία θεῖα πρόσωπα, ἐνῶ πολλοί πιστεύουν ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργεῖ ὁ Πατήρ, ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση μαρτυρεῖ σαφῶς ὅτι ἐνεργεῖ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὡς Ἄσαρκος Λόγος, μέ τήν προϋπόθεση ὅτι ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ εἶναι χριστοκεντρική καί ταυτόχρονα τριαδοκεντρική καί ὅτι σέ κάθε Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ὁ Πατήρ «εὐδοκεῖ», ὁ Υἱός «αὐτουργεῖ» καί τό Ἅγιο Πνεῦμα «συνεργεῖ». Μέ αὐτά τά δεδομένα, ὅλες οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι ἐμφανίσεις τοῦ Υἱοῦ Του, ὡς Ἀσάρκου Λόγου. Τό ἴδιο ἀκριβῶς θεῖο πρόσωπο, τό ὁποῖο ἐμφανίζεται στήν Καινή Διαθήκη μέ Σῶμα (ὡς Λόγος Σεσαρκωμένος), ἐμφανίζεται στήν Παλαιά χωρίς τό Σῶμα Του, δηλ. χωρίς τήν ἀνθρώπινη φύση, τήν ὁποία προσέλαβε ἀργότερα καί ἐν χρόνῳ. Ἔτσι, ἐκτός τῶν γνωστῶν ἐκφράσεων «Θεός», «Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν», «Θεός Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ», «Κύριος» κ.ἄ., συναντᾶμε καί τίς ἐκφράσεις «Ἄγγελος», «Ἄγγελος Κυρίου», «Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος», «Σοφία» τοῦ Θεοῦ κ.ἄ. Ὁ ὅρος «Ἄγγελος» τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ταυτόσημος μέ τόν ὅρο «Λόγος» τῆς Καινῆς. Ὁ «Ἄγγελος» ἤ ὁ «Λόγος» εἶναι ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος ἐξαγγέλλει, λέγει, ἀποκαλύπτει, φανερώνει τόν Πατέρα. Σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι ἰσχύει στούς ἀνθρώπους, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι «ἐνυπόστατος» (ἰδιαίτερη ὑπόσταση) καί ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐπίσης «ἐνυπόστατος». Ἔτσι ἑρμηνεύει τίς Ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦ π.χ. ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπό τήν νεφέλην ἦσαν, καί πάντες διά τῆς θαλάσσης διῆλθον ... καί πάντες τό αὐτό βρῶμα πνευματικόν ἔφαγον, καί πάντες τό αὐτό πόμα πνευματικόν ἔπιον· ἔπινον γάρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας, ἡ δέ πέτρα ἦν ὁ Χριστός» (Α΄ Κορ. 10, 1-4). «Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱός θυγατρός Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τόν ὀνειδισμόν τοῦ Χριστοῦ» (Ἑβρ. 11, 24-26).

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η παραβολή των ταλάντων

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΓ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωπός τις ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, 15 καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. 16 Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα· 17 ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. 18 Ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. 19 Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ’ αὐτῶν λόγον. 20 Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ’ αὐτοῖς. 21 Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 22 Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ’ αὐτοῖς. 23 Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 24 Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· Κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· 25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν. 26 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! 27 ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. 28 Ἄρατε οὖν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα· 29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται· ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ. 30 Καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Ταῦτα λέγων ἐφώνει· Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Ματθ. 25, 14-30).

Ο Θεός της Αποκαλύψεως και ο φιλοσοφικός στοχασμός

 

ΤΕΥΧΟΣ 125       ΤΡΙΠΟΛΗ    ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023 

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ 

Ἱερουσαλήμ καί Ἀθήνα 

Ὅπως ἔχουμε τονίσει καί σέ ἄλλη περίπτωση μέσῳ τοῦ ἐντύπου μας, τό περί Θεοῦ ἐρώτημα ἀνήκει στά μεγάλα ἐρωτήματα, πού ἀπασχολοῦν διαχρονικά τόν ἄνθρωπο. Ὅλοι κάποτε τό ἀντιμετωπίζουν, εἴτε θετικά, εἴτε ἀρνητικά, εἴτε πιστεύοντας, εἴτε μή, εἴτε πιστεύοντας ὀρθά, εἴτε πιστεύοντας ἐσφαλμένα. Πιθανώτατα ἰσχύει ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι ἄπιστοι ἤ ἄθεοι δέν ὑπάρχουν. Ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι δέν πιστεύουν σέ κάποιον «θεό», ἁπλῶς ἔχουν ἀπολυτοποιήσει (δηλαδή θεοποιήσει!) κάτι ἄλλο: ἕνα σύστημα, μιά ἰδεολογία, ἕναν τρόπο ζωῆς, μιά συνήθεια, μιά κατάσταση, ἕνα πρόσωπο ἤ ἕνα πράγμα (χρήματα, κτήματα, αἰσθησιακές ἡδονές, ἀνθρώπινη δόξα κ.ἄ.)! Εἶναι φανερό, ὅτι οἱ ἐξαρτώμενοι ἀπό τέτοια ἀπολυτοποιημένα (θεοποιημένα) στοιχεῖα, βρίσκονται σέ κατάσταση συγκαλυμμένης, ἀλλά πραγματικῆς εἰδωλολατρίας! Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει χαρακτηριστικά γιά μία ἀπό τίς περιπτώσεις αὐτές, «νεκρώσατε ... τήν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστίν εἰδωλολατρία» (Κολ. 3,5).

«Ορθοδοξία Ελληνισμός Ρωμηοσύνη» 2023-4: Η θεία Αποκάλυψη στην Παλαιά Διαθήκη

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Ε' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Ὀρθοδοξία Ἑλληνισμός Ρωμηοσύνη», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη: Ὁ Θεός γίνεται γνωστός μόνο ὅπου ἀποκαλύπτεται ὁ Ἴδιος. Ἀποκαλύπτεται δέ στούς Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, στούς Ἀποστόλους τῆς Καινῆς καί στούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. Τά ἔργα αὐτῶν τῶν ἱερῶν προσώπων, δηλαδή ἡ Παλαιά Διαθήκη τῶν Προφητῶν, ἡ Καινή τῶν Ἀποστόλων καί ἡ Ἱερά Παράδοση τῶν Ἁγίων, εἶναι μάρτυρες τῆς Ἀποκαλύψεως (ἤ «πηγές», ὅπως κάποιες φορές ἀποκαλοῦνται). Οἱ πρῶτες μαρτυρίες περί Θεοῦ μπεριέχονται στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἐκείνη μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε τόν κόσμο. Μᾶς πληροφορεῖ, ἐπίσης, γιά τή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, τήν ἀρχική κατάστασή του καί τήν πτώση του. Μέχρι τήν πτώση ὁ ἄνθρωπος εἶχε κοινωνία μέ τόν Θεό: Τόν ἔβλεπε, Τόν ἄκουε, συνομιλοῦσε μαζί Του. Μετά τήν πτώση, ὅμως, ἡ κοινωνία αὐτή διακόπτεται ἐντελῶς. Ὡστόσο, μέσα στό καθολικό «σκότος» καί στήν «σκιά θανάτου», ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται σέ σπάνιες περιπτώσεις σέ κάποια πρόσωπα, πού ζοῦσαν κατά τό θέλημά Του, χωρίς ὅμως νά τό γνωρίζουν, ἀκολουθώντας τή φυσική τάξη. Ἀπό κάποια στιγμή, ὅμως, ὁ Θεός ἀρχίζει νά ἀποκαλύπτεται συστηματικά, φανερώνοντας τόν Ἑαυτό Του καί τό θελημά Του καί «κατασκευάζοντας» μέ αὐτό τόν τρόπο Προφῆτες καί Δικαίους. Κατ’ ἀρχήν ἐμφανίζεται στόν Ἀβραάμ καί στούς Πατριάρχες τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ (Ἰσαάκ, Ἰακώβ καί στούς υἱούς τοῦ Ἰακώβ). Ἀπό τούς ἀπογόνους τῶν Πατριαρχῶν αὐτῶν δημιουργεῖ ἕναν Λαό, στόν ὁποῖο ἐπίσης ἀποκαλύπτεται. Μέσῳ αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ (Ἰσραήλ) προετοιμάζει τό πλήρωμα (τήν κορύφωση) τῆς Ἀποκαλύψεώς Του, πού εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι ἴσχυε στό περιβάλλον τῆς ἐποχῆς (πολυθεΐα - εἰδωλολατρία), ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται ὅτι εἶναι ἕνας καί μοναδικός. Ὡστόσο, ἀφήνει νά διαφανεῖ πολύ ἀμυδρά ἡ ἀλήθεια, πού γνωρίζουμε μετέπειτα, ὅτι αὐτός ὁ ἕνας καί μοναδικός Θεός, κατά μυστηριώδη τρόπο, εἶναι τρία πρόσωπα: Πατήρ, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα. Ἄν ἰσχύει αὐτό, τότε ποιό πρόσωπο ἀποκαλύπτεται στήν Παλαιά Διάθήκη; Κανένα πρόσωπο, καί τά τρία πρόσωπα ἤ ἕνα ἀπό τά πρόσωπα αύτά; Καί ἄν ἀποκαλύπτεται ἕνα πρόσωπο, ποιό εἶναι τό πρόσωπο αὐτό; Διάχυτη εἶναι ἡ ἀντίληψη ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργεῖ ὁ Πατήρ, στήν Καινή ὁ Υἱός καί στήν Ἐκκλησία (μετά τήν Πεντηκοστή) τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ὡστόσο, ἡ εὐλογοφανής αὐτή ἀντίληψη δέν εἶναι Ὀρθόδοξη!

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η «μεγάλη εντολή» της αγάπης

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΒ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ, πειράζων αὐτόν καὶ λέγων· 36 Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; 37 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου· 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. 41 Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς 42 λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; Τίνος υἱός ἐστι; Λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυΐδ. 43 Λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον καλεῖ αὐτὸν λέγων, 44 εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; 45 Εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; 46 Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ’ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι» Ματθ. 22, 35-46).

Εγκύκλιος Ι. Συνόδου 3085/29-1-2024, Περί του Γάμου (και περί των Ομοφυλοφίλων)

 

Η Ι­Ε­ΡΑ ΣΥ­ΝΟ­ΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚ­Κ­ΛΗ­ΣΙ­ΑΣ ΤΗΣ ΕΛ­ΛΑ­ΔΟΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 373,     Ἀριθ. Διεκπ. 204,     Ἀθήνα, 29 Ἰανουαρίου 2024

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3085

Πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 

Θέμα: «Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί τοῦ Γάμου» 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὅπως ἔχετε ἐνημερωθῆ, μόλις πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, δηλαδή τήν 23η Ἰανουαρίου 2024, συνῆλθε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά μελετήση τό θέμα πού ἀνέκυψε στίς ἡμέρες μας, δηλαδή τήν θέσπιση τοῦ «πολιτικοῦ γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων, μέ ὅλες τίς συνέπειες πού ἐπιφέρει αὐτό στό οἰκογενειακό δίκαιο.

Ἡ Ἱεραρχία συζήτησε ἐπαρκῶς τό θέμα αὐτό μέ ὑπευθυνότητα καί νηφαλιότητα, ἀποδεικνύοντας γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἑνότητά της, καί στήν συνέχεια ὁμόφωνα ἀποφάσισε τά δέοντα πού ἔχουν ἀνακοινωθῆ.

Μιά ἀπό τίς ἀποφάσεις πού ἔλαβε εἶναι νά ἐνημερώση τό πλήρωμά της, τό ὁποῖο θέλει νά ἀκούση τίς ἀποφάσεις της καί τίς θέσεις της. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό, ἡ Ἱεραρχία ἀπευθύνεται πρός ὅλους ἐσᾶς, γιά νά διατυπώση τήν ἀλήθεια γιά τό σοβαρό αὐτό θέμα.

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Ο Ιησούς και ο Ζακχαίος

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΑ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχώ· 2 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, 3 καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. 4 Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. 5 Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. 6 Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. 7 Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. 8 Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· Ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. 9 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. 10 Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός» (Λουκ. 19, 1-10).