ΣΥΜΒΟΛΟΝ
ΠΙΣΤΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
(325 μ.Χ.)
Πιστεύομεν
εἰς ἕνα Θεόν, πατέρα, παντοκράτορα, πάντων ὁρατῶν
τε καὶ ἀοράτων ποιητήν.
Καὶ
εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν
Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, γεννηθέντα ἐκ τοῦ
Πατρὸς μονογενῆ, τουτέστιν ἐκ
τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός, Θεὸν
ἐκ Θεοῦ, φῶς
ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν
ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ,
γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ
Πατρί, δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο, τά τε ἐν
οὐρανῷ καὶ τὰ ἐν τῇ γῇ· τὸν δι’ ἡμᾶς
τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ
τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα καὶ
σαρκωθέντα ‹καὶ› ἐνανθρωπήσαντα, παθόντα καὶ ἀναστάντα
τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,
ἀνελθόντα εἰς τοὺς
οὐρανούς, καὶ ἐρχόμενον
κρῖναι ζῶντας καὶ
νεκρούς.
Καὶ
εἰς τὸ ἅγιον Πνεῦμα.
Τοὺς δὲ λέγοντας «ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν», καὶ «πρὶν γεννηθῆναι οὐκ ἦν», καὶ ὅτι «ἐξ οὐκ ὄντων» ἐγένετο, ἢ «ἐξ ἑτέρας ὑποστάσεως» ἢ «οὐσίας» φάσκοντας εἶναι, ἢ «κτιστὸν» ἢ «τρεπτὸν» ἢ «ἀλλοιωτὸν» τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἀναθεματίζει ἡ Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία.
ΠΗΓΗ: Ἰω.
Καρμίρη, Τὰ Δογματικὰ καὶ
Συμβολικὰ Μνημεῖα τῆς
Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας,
τ. Α΄, ἔκδ. β΄, ἐν Ἀθήναις, 1960, σ. 58-59.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου