«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 102, Απρ. - Ιούν. 2024

 

ΤΕΥΧΟΣ 102         ΤΡΙΠΟΛΙΣ         ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2024

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

 

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

 

Τρίπολη 22 Απριλίου 2024

 

Πρός

Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας.

 

«Γεύσασθε καί ἴδετε»

 

Εὐλαβέστατοι Κληρικοί καί Χριστιανοί μου Ἀγαπητοί, Χριστός Ἀνέστη!!!

Ἡ σωτήρια γιά τόν καθένα μας μακροθυμία τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει καί ἐφέτος νά γιορτάζουμε μέ χαρά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Τό μοναδικό αὐτό, συνταρακτικό καί ἀνεπανάληπτο γεγονός γιορτάζεται σ' ὅλα τῆς γῆς τά μήκη καί τά πλάτη μέ ξεχωριστή λαμπρότητα καί μέ καταπληκτική συμμετοχή τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά ἀποδειχθεῖ καί μέ αὐτό τόν τρόπο ἡ ἀξία του καί ἡ ἰδιαίτερη σημασία του.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας βεβαιώνει τή θεϊκή Του ὑπόσταση. Ὑπῆρξαν καί ἄλλοι σοφοί. Ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους μέσα στούς αἰῶνες πολλοί θαυματοποιοί ἤ κοινωνικοί ἀναμορφωτές. Ὅλους, ὡστόσο, νίκησε ὁ θάνατος, γιατί ἦταν μόνο ἄνθρωποι καί τό ἔργο τους ἤ ἐξαφανίστηκε ἤ εἶχε περιορισμένη χρονική διάρκεια. Ὁ Κύριός μας ὅμως ξεχωρίζει ἀνάμεσα ἀπό ὅλους, ὡς μοναδικός, ἀφοῦ ὄχι ἁπλῶς δέ νικήθηκε ἀπό τόν θάνατο, ἄλλα καί νίκησε τόν θάνατο, ἀποδυναμώνοντάς τον καί ἐλευθερώνοντας ὅλους ἐκείνους πού πίστευσαν στό κήρυγμά Του. Αὐτό ἀκριβῶς ἀποδεικνύει τή θεϊκή Του ὑπόσταση, γιατί μόνο ἕνας Θεός μπορεῖ νά εἶναι παντοδύναμος ἀκόμη καί μπροστά στόν θάνατο. Μόνο γιατί ἦταν ὁ ἀληθινός Θεός, δέν μπόρεσε ὁ τάφος νά τόν κρατήσει καί νά τόν ζημιώσει.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας δίνει κῦρος στή διδασκαλία Του καί αἰώνια συνέχεια στό ἔργο Του. Καί οἱ ἴδιοι οἱ ἐχθροί Του ὁμολογοῦν «ὅτι οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» καί ἐπαναλαμβάνουν ὅτι δίδασκε «ὡς ἐξουσίαν ἔχων καί οὐχ ὡς οἱ Γραμματεῖς».

Ἡ μοναδικότητα τοῦ λόγου Του καί τό κῦρος τῆς διδασκαλίας Του ἐπιβεβαιώνονται μέ τήν Ἀνάστασή Του καί «διά τῶν ἐπακόλουθουντων σημείων». Διαφορετικά θά ἦταν κενό τό κήρυγμά Του καί χωρίς συνέπεια ἡ διδαχή Του. «Εἰ ὁ Χριστός οὐκ ἐγήγερται ματαία ἡ πίστις ἡμῶν», ἔγραφε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Κορινθίους.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας κάνει γερά τά θεμέλια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε νά μήν μπορεῖ καμιά δύναμη νά σαλεύει αὐτό τό θεοΐδρυτο πνευματικό οἰκοδόμημα. «Καί πῦλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» εἶχε εἰπεῖ ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆρας μας στούς μαθητές Του.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας δίνει ἐλπίδα στόν καθένα μας καί μάλιστα τότε πού ὁ θάνατος ἁρπάζει μέσα ἀπό τήν ἀγκαλιά μας τό στοργικό μας πατέρα, τήν ἀνεπανάληπτη μητέρα μας, τόν ἀγαπημένο ἀδελφό μας ἤ τόν πολύτιμο σύζυγο τῆς ζωῆς μας ἤ τό ἀγαπημένο μας παιδί. Στήν κρίσιμη ἐκείνη στιγμή μόνη ἡ ἐλπίδα μας στήν κοινή ἀνάσταση, πού εἶναι καρπός τῆς δικῆς Του Ἀναστάσεως, σκορπίζει τήν ἀφόρητη θλίψη καί μᾶς δίνει τή δύναμη νά συνεχίσουμε τή ζωή, γιατί «Χριστός ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μᾶς δίνει ἀκόμη χαρά ἀπερίγραπτη, γιατί ἐπιτέλους νικήθηκε ὁ θάνατος, πού τρομοκρατοῦσε τήν ἀνθρωπότητα. «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν» ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας. Κανείς μας δέν μπορεῖ νά σκεφθεῖ χωρίς φρίκη, ὅτι κάποια ἡμέρα θά πεθάνει. Ὁ Χριστός, ὅμως, κατάφερε μέ τόν δικό Του θάνατο νά νικήσει τόν δικό μας καί μέ τή δική Του Ἀνάσταση νά ἐξασφαλίσει τή δική μας ἀνάσταση. Γιά τόν ἀληθινό χριστιανό ὁ θάνατός του εἶναι πλέον ἕνας ὕπνος μεγαλύτερης διάρκειας.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας κορυφώνει τήν ἀγάπη Του καί τή μακροθυμία Του. Οἱ ἄνθρωποι κατεδίκασαν τόν Θεό σέ θάνατο καί ὁ Θεός «καταδικάζει» τούς ἀνθρώπους σέ ἀθανασία. Γιά τά χτυπήματα τούς ἀνταποδίδει τούς ἐναγκαλισμούς καί γιά τίς ὕβρεις τούς προσφέρει τίς εὐλογίες Του. Ποτέ δέν ἔδειξαν οἱ ἄνθρωποι τόσο μῖσος πρός τόν Θεό, ὅσο, ὅταν τόν ἐσταύρωσαν. Καί ποτέ δέν ἔδειξε ὁ Θεός τόση ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο, ὅση, ὅταν ἀναστήθηκε, ἀφοῦ τούς χάρισε καί τή δική τους ἀνάσταση καί τή λύτρωση.

Γι' αὐτό καί ὅποιος προσπάθησε ἔστω καί γιά λίγο νά ζήσει καί νά συλλάβει κάτι ἀπό τό ἄφθαρτο μεγαλεῖο τῆς ἀναστάσιμης Νύχτας, δέν μπορεῖ παρά νά ἔνοιωσε μιά μυστική ἀνείπωτη χαρά πού ἀναβλύζει ἀπό τήν πλούσια πηγή τοῦ Ζωοδόχου Τάφου, πού ἀγγίζει ἕναν ἄλλο κόσμο καί γεύεται τή χρηστότητα τοῦ Κυρίου, ἐνῶ ταυτόχρονα βλέπει τό κάλλος τῆς Βασιλείας Του.

Ἡ ἐφετινή Λαμπρή εὑρίσκει τόν κόσμο γενικά, ἀλλά καί τήν Ἑλληνική κοινωνία μας νά κλυδωνίζεται μέσα στήν ἠθική κρίση καί στήν ἀνατροπή τῶν ἀξιῶν. Καί ἐνῶ ὅλοι παραδέχονται αὐτή τήν κρίση, ὅμως κανείς δέν ἀναγνωρίζει τό κομμάτι τῆς εὐθύνης του. Εἶναι ἀνάγκη, ἄν θέλουμε τή διόρθωση, τήν ἀνόρθωση καί τήν προσωπική μας ἀνάσταση ἀπό τά δικά μας μνήματα τῆς ἁμαρτίας καί ἀνομίας μας, νά ἀνακαλύψουμε μέ τόν προβολέα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ὁ καθένας τίς εὐθύνες του, νά διορθώσουμε ὅσα λάθη διεπράξαμε καί νά ἐπιστρέψουμε στίς πηγές τοῦ ζῶντος ὕδατος. Καί ἀντί νά δηλητηριάζουμε τά σπλάχνα μας μέ τό πικρό ποτήρι τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ ὑλιστικοῦ εὐδαιμονισμοῦ, νά γλυκάνουμε τήν ὕπαρξή μας μέ τό Ποτήριο τῆς μυσταγωγικῆς κοινωνίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

«Γεύσασθε καί ἴδετε», ἀδελφοί μου, ὅτι ὁ Θεάνθρωπος Κύριος εἶναι ἡ ἀνεκλάλητη χαρά μας καί ἡ βέβαιη ἐλπίδα μας.

Σ’ ὅλους σας καί στούς Ἀποδήμους Ἀρκάδες εὔχομαι μέ ἀγάπη καί τιμή πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί παντοτινή τή χαρά τῆς Ἀναστάσεως στίς οἰκογένειές σας καί στήν πατρίδα μας.

 

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2024

Θερμός εὐχέτης σας πρός τόν Κύριον

Ο ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ

+ Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

 

 

Ἀπόστολος Θωμᾶς.

Ὁ δύσπιστος Μαθητής τοῦ Κυρίου

 

Τήν πρώτη Κυριακή μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Θωμᾶ καί διαβάζεται στίς Ἐκκλησίες ἡ σχετική περικοπή τῆς ψηλάφησης τοῦ Χριστοῦ ἀπό αὐτόν. Δέν εἶναι τυχαία αὐτή ἡ ἐπιλογή. Ἔρχεται νά ἐπιβεβαιώσει, μαζί μέ τίς τόσες ἄλλες μαρτυρίες, ὅτι ὁ Κύριος ἀναστήθηκε ὄντως ἀπό τούς νεκρούς. Ὁ Θωμᾶς κατά θεία παραχώρηση ζήτησε νά ἔχει ἁπτή ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Νά βάλλει τά χέρια του «ἐπί τῶν τύπων τῶν ἥλων» καί νά πιστέψει στό ὑπέρτατο γεγονός.  

Μ. Παρασκευή 2024. Ἀκολουθία Ἐπιταφίου στόν Μητροπολιτικό Ναό.

Τό ὄνομά του στήν ἀραμαϊκή γλώσσα «Τέομα» σημαίνει δίδυμος. Στό ἱερό Εὐαγγέλιο τοῦ δίδεται ὄντως ἡ προσωνυμία «Δίδυμος». Οἱ ἁγιογραφικές πληροφορίες γιά τό Θωμᾶ εἶναι σχετικά λίγες καί γι’ αὐτό ἔχουν ἐγερθεῖ κατά καιρούς αὐθαίρετες ἑρμηνεῖες γιά τό πρόσωπό του. Προσπάθησαν νά ἐντοπίσουν τίνος δίδυμος ἀδελφός ἤ ἀδελφῆς ὑπῆρξε. Κάποιοι τόν ταυτίζουν μέ τόν ἀναφερόμενο ἀπό τόν Ματθαῖο ἀδελφόθεο Ἰούδα. Μάλιστα οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ συγγραφεῖς ὑποστηρίζουν ὅτι αὐτός ὑπῆρξε δίδυμος ἀδελφός τοῦ Κυρίου, παρά τίς ἀντίθετες μαρτυρίες τῶν Εὐαγγελίων, θέλοντας νά πλήξουν τήν ὑπερφυσική ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου! Ἀρχαία παράδοση, τήν ὁποία ἀποδέχεται ἡ Ἐκκλησία μας, δέχεται ὅτι ὁ Θωμᾶς ἦταν δίδυμος ἀδελφός κάποιας Λυδίας ἤ Λυσίας. Κάποιοι ἄλλη παράδοση ἀναφέρει ὅτι ἦταν δίδυμος ἀδελφός κάποιου Ἐλεάζαρ.

Ὁ Θωμᾶς καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια, σέ ἀντίθεση μέ τήν πλειοψηφία τῶν μαθητῶν, πού ἦταν Γαλιλαῖοι. Κλήθηκε ἀπό τόν Κύριο νά τόν ἀκολουθήσει καί αὐτός ὑπάκουσε. Γενικά ὑπῆρξε ἀπό τούς πιό ἀφοσιωμένους μαθητές, τόν ὁποῖο διέκρινε τό θάρρος. Ὅταν οἱ ἄλλοι μαθητές προσπαθοῦσαν νά ἀποτρέψουν τό Χριστό νά μεταβεῖ στή Βηθανία νά ἀναστήσει τό Λάζαρο, γιά τό φόβο κακοποιήσεώς τους ἀπό τούς φανατικούς Ἰουδαίους, ὁ Θωμᾶς ἀψηφώντας τόν κίνδυνο τούς εἶπε: «ἄγωμεν καί ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ’ αὐτοῦ». Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ἀκούστηκε ἀπό μαθητή τοῦ Χριστοῦ νά ζητᾶ νά πεθάνει μαζί μέ τόν Κύριο! Ταυτόχρονα ὑπῆρξε καί σχετικά ὀρθολογιστής. Στό Μυστικό Δεῖπνο δέ δίστασε νά ρωτήσει τόν Κύριο: «Κύριε, οὐκ οἴδαμεν πού ὑπάγεις καί πῶς δυνάμεθα τήν ὁδόν εἰδέναι;». Ἐπίσης ἦταν καί σκεπτικιστής καί δύσπιστος. Γιά νά πιστέψει στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ζήτησε νά ἔχει ἁπτή βεβαίωση, νά ψηλαφίσει μέ τά ἴδια του τά χέρια τίς πληγές τοῦ διδασκάλου του. Μετά τήν ψηλάφηση ὁμολόγησε μέ ἐνθουσιασμό καί αὐθορμητισμό: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου».

Ἀρχαία παράδοση ἀναφέρει ὅτι κήρυξε τό Εὐαγγέλιο στήν Περσία καί τήν ἀχανῆ χώρα τῶν Ἰνδιῶν. Ὡς τά σήμερα θεωρεῖται ὁ φωτιστής τῶν χωρῶν αὐτῶν. Τό τέλος τῆς ζωῆς του ὑπῆρξε μαρτυρικό. Οἱ φανατικοί εἰδωλολάτρες τόν θανάτωσαν διά λογχισμοῦ. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στίς 6 Ὀκτωβρίου.        

Στό ὄνομα τοῦ Θωμᾶ ἔχουν διασωθεῖ τρία ἀπόκρυφα κείμενα τοῦ 2ου μ.Χ. αἰώνα. Πρόκειται ἀναμφίβολα γιά ψευδεπίγραφα κείμενα ἀρχαίων αἱρετικῶν γνωστικῶν, οἱ ὁποῖοι θέλοντας νά δώσουν κῦρος στίς αἱρετικές τους δοξασίες, τίς ἀπέδωσαν στόν ἀπ. Θωμᾶ. Αὐτά τά κείμενα περιέχουν σοβαρές πλάνες καί κακοδοξίες καί γι’ αὐτό δέ θά πρέπει νά τά ἐμπιστεύονται οἱ πιστοί, διότι τά χρησιμοποιοῦν οἱ χριστιανομάχοι γιά νά πλήξουν τήν ἀξιοπιστία τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας καί ἰδιαίτερα τό Θεῖο Πρόσωπο τοῦ Λυτρωτῆ μας Χριστοῦ.   

Πολλοί ἀποκαλοῦν τόν ἀπόστολο Θωμᾶ ἄπιστο. Δέν εἶναι σωστός αὐτός ὁ χαρακτηρισμός του. Ὁ Θωμᾶς δέν ὑπῆρξε ἄπιστος, ἀλλά δύσπιστος. Ζητοῦσε ἀποδείξεις γιά νά βεβαιωθεῖ καί νά πιστέψει, ὅπως καί ἔγινε. Ὁ Κύριος δέν τοῦ ἀρνήθηκε αὐτή του τήν ἐπιθυμία, γεγονός πού σημαίνει ὅτι ἡ πίστη μας στά διδάγματα τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν εἶναι, καί δέν πρέπει νά εἶναι, παθητική καί ἀπόλυτα ἄκριτη κατάσταση, ἀλλά προϊόν ἐλεύθερης ἐπιλογῆς. Ὁ ἀπόστολος Φίλιππος, ὅταν μίλησε στόν φίλο του Ναθαναήλ γιά τό Χριστό τοῦ εἶπε ἐκεῖνο τό περίφημο: «ἔρχου καί ἴδε», «ἔλα φίλε μου νά διαπιστώσεις μέ τά ἴδια σου τά μάτια αὐτά πού σοῦ λέω γιά Ἐκεῖνον». Ἄρα δέν εἶναι κακό νά ἐρευνοῦμε καλόπιστα. Κακό εἶναι νά κρατᾶμε στάση κακόπιστη, ἡ ὁποία καί θά μᾶς κρατήσει τελικά μακριά ἀπό τήν ἀλήθεια. Ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς ἦταν καλόπιστος καί γι’ αὐτό, ἀφοῦ ἱκανοποίησε τίς αἰσθήσεις του, ὁμολόγησε εὐθαρσῶς: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου»! Πόσοι καί πόσοι μεγάλοι ἄνδρες καί γυναῖκες στήν ἱστορία δέν ἔγιναν πιστοί ἀπό τήν ἔρευνα! Μυριάδες πραγματικοί ἐπιστήμονες ἀνακάλυψαν τήν πίστη τους μέσα ἀπό τήν ἐπιστημονική ἔρευνα, διότι στά θαυμαστά τους πορίσματα εἶδαν τίς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ νά εἶναι παροῦσες, δημιουργικές καί συνεκτικές δυνάμεις τοῦ κόσμου! Ἀντίθετα ὑπάρχουν ἄλλοι ἐπιστήμονες, τούς ὁποίους δέν ἀγγίζει τό γεγονός τῆς πανταχοῦ παρουσίας τοῦ Θεοῦ, διότι ὁρμῶνται ἐξ’ ἀρχῆς μέ ὁδηγό τήν τυφλή ἀπιστία. Αὐτοί δέ θά βροῦν ποτέ τήν ἀλήθεια καί δέ θά συναντήσουν τό Θεό!    

 Τό σκοτεινό μεσαίωνα κυκλοφόρησε στήν αἱρετική Δύση ἕνα σλόγκαν, τό ὁποῖο δέν ἔχει τό παραμικρό ἔρεισμα στήν Ἁγία Γραφή καί τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Πρόκειται γιά τό «πίστευε καί μή ἐρεύνα», τό ὁποῖο καί ἔγινε παντιέρα τῶν χριστιανομάχων τούς τελευταίους αἰῶνες κατά τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι δῆθεν ἀρνεῖται τήν ἐπιστημονική ἔρευνα καί ζητᾶ τυφλή πίστη καί ὑπακοή. Ἀλλά αὐτή ἦταν τακτική του αἱρετικοῦ παπισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπέβαλε στούς πιστούς του ἄκριτη πίστη καί ἀφοσίωση, γιά νά ἀσκεῖ τήν κοσμική του ἐξουσία. Ἀντίθετα, ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, μᾶς παροτρύνουν: «ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς», καί «δράξασθε παιδείας». Κριτήριό μας θά πρέπει νά εἶναι τό γεγονός τῆς ἐλευθερίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ προϋπόθεση καθορισμοῦ τοῦ προσώπου. Ὁ ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἶναι ἡ γνήσια εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, σύμμορφος τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ, διά τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ἔκανε καί ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς!

(Τοῦ Θεολόγου κ. Λάμπρου Σκόντζου)

 

 

Ἀπό τήν δραστηριότητα τῆς ἐνορίας μας

 

Ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Δημητρίου, πολιούχου τῆς πόλεώς μας, τελέστηκε καί φέτος τήν ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του, 14/4/2024, στό Ἱερό Παρεκκλήσιο πρός τιμήν του, πού βρίσκεται στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του. Τήν παραμονή, Σάββατο 1/4/2024, τελέστηκε στόν παραπάνω Ναό ὁ πανηγυρικός Ἑσπερινός ἀπό τούς Ἱερεῖς τοῦ Μητροπολιτικοῦ μας Ναοῦ καί διαβάστηκε ὁ βίος καί τά σχετικά μέ τό μαρτύριο τοῦ Ἁγίου, τά ὁποῖα συνέγραψε ὁ αὐτόπτης μάρτυρας, Διάκονος τότε, καί ἔπειτα Ἐπίσκοπος Ἀνδρούσης Ἰωσήφ. Τήν κυριώνυμο ἡμέρα, τελέστηκε πανηγυρική Θ. Λειτουργία. Στίς Ἀκολουθίες τέθηκε εἰς προσκύνησιν ἡ τιμία Κάρα τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία φυλάσσεται στόν Μητροπολιτικό  Ναό.

Οἱ Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τελέστηκαν φέτος στόν Μητροπολιτικό μας Ναό μέ τήν αἰσθητή ἀπουσία τοῦ μακαριστοῦ Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κυροῦ Ἀλεξάνδρου. Στήν Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου τήν Μ. Παρασκευή 3/5/2024 προέστη ὁ Τοποτηρητής τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Σεβ. Μητροπολίτης Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιος. Ἀκολούθηση ἡ λιτάνευση τοῦ Ἐπιταφίου ἐντός τῆς Ἐνορίας τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ. Στήν Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως (5/5/2024) προέστη ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος. Ὁ Θεοφιλέστατος προέστη ἐπίσης στόν Ἑσπερινό τῆς Ἀγάπης τό ἀπόγευμα τοῦ Ἁγίου Πάσχα, στόν ὁποῖο συμετεῖχαν οἱ Ἱερεῖς τῆς πόλεως καί ὁ φιλόχριστος Λαός μας.

Πάσχα 2024. Ἑσπερινός Ἀγάπης στόν Μητροπολιτικό Ναό.

Τήν Παρασκευή 17/5/2024 τό πρωί ἡ Ἐνορία τοῦ Μητροπολιτικοῦ μας Ναοῦ δέχθηκε στήν ἀγκαλιά της, στό κέντρο τῆς Τριπολιτσᾶς, στά «Κλωνατζίδικα», καί συγκεκριμένα στόν Ἱ. Ναό τῆς Παναγίας τῆς Γρηγορούσας, τό ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ τοῦ Δήμου Τριπόλεως (τό ὁποῖο ἑδρεύει ἐπί τῆς ὁδοῦ Φιλελλήνων ἐντός τῆς Ἐνορίας μας), μέ σκοπό τήν τέλεση Ἀναστάσιμης Δέησης, προσευχῆς καί Ἀρτοκλασίας ὑπέρ ὑγείας καί θείας βοηθείας τῶν ξεχωριστῶν καί μέ πολλές θετικές ἰδιαιτερότητες νέων συνανθρώπων μας καί συμπολιτῶν μας. Ἡ ὄμορφη αὐτή πρωτοβουλία τῶν ὑπευθύνων διδασκόντων τοῦ ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ τοῦ Δήμου Τριπόλεως ἔχαιρε τῆς ἐγκρίσεως τοῦ Δήμου καί, μέ τή συμμετοχή καί τή μέριμνα τῆς «Ὁμάδας Κυριῶν Ἱεροῦ Ναοῦ Νεομάρτυρος Δημητρίου καί Παναγίας Γοργοεπηκόου», οἱ προσκυνητές καί ἐπισκέπτες μας ἔλαβαν τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄναψαν τά ἀναστάσιμα κεράκια τους, προσευχήθηκαν στήν Παναγία μας καί ἔψαλαν τό «Χριστός ἀνέστη». Δέχθηκαν τίς εὐχές τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀπόλαυσαν τήν ἀβραμιαία φιλοξενία μέ κεράσματα ἀπό τήν «Ὁμάδα Κυριῶν Ἱεροῦ Ναοῦ Νεομάρτυρος Δημητρίου καί Παναγίας Γοργοεπηκόου». Ἡ ὅλη φιλοξενία συνεχίστηκε στόν ὄμορφο καί ἀνακαινισμένο χῶρο, στό «Σκάκι», ἔναντι τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἐνῶ τά παιδιά μας ἔμειναν στόν ἴδιο χῶρο ἀρκετή ὥρα ὑπό τό ἄγρυπνο βλέμμα καί τήν ἐπίβλεψη τῶν ὑπευθύνων. Τέλος, ἡ Ἐνορία μας, τό ΚΔΑΠ καί ἡ Ὁμάδα Κυριῶν ἀνανέωσαν τό ραντεβού τους σέ μιά προσκυνηματική ἐκδρομή σέ κάποιο Μοναστῆρι πλησίον τῆς Τριπόλεως.

Τήν Τρίτη  28/5/2024, τελέσθηκε ἱερά Ἀγρυπνία, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐξεταστικῆς περιόδου ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαιδεύσεως στόν Μητροπολιτικό μας Ναό. Κατά τή διάρκεια τῆς Ἀκολουθίας τέθηκαν εἰς προσκύνησιν ἡ τιμία Κάρα τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Δημητρίου, πολιούχου Τριπόλεως, καί τεμάχια Λειψάνων ἄλλων Ἁγίων. Στήν ὡς ἄνω Ἀγρυπνία συμμετεῖχε ὁ φιλόχριστος Λαός τῆς Τριπόλεως, ἐκπαιδευτικοί,  ἐκπρόσωποι καί μέλη τῆς Ἑνώσεως Γονέων καί Κηδεμόνων Μαθητῶν Δήμου Τριπόλεως, ἀρκετοί γονεῖς τῶν μαθητῶν, ἀλλά κυρίως ἡ μαθητιῶσα καί σπουδάζουσα νεολαία μας. Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, εὐχήθηκε στά παιδιά μας καλή δύναμη, καλές ἐπιτυχίες στόν ἀγώνα τους με τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, μεταφέροντας καί τίς εὐχές τοῦ Τοποτηρητοῦ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, Σεβ. Μητροπολίτου Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐσταθίου. Στήν Ἀπόλυση τῆς Θ. Λειτουργίας τελέσθηκε ἱερό Μνημόσυνο γιά τούς  Ἥρωες καί Μάρτυρες τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μέ πρῶτο τόν μαρτυρικό Αὐτοκράτορά της Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἐπί τῶν ἐπάλξεων τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων.

Δισαρχιερατική Θ. Λειτουργία, τελέσθηκε στίς 16/6/2024, Κυριακή τῶν ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, στόν Μητροπολιτικό μας Ναό. Προεξῆρχε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιος, Τοποτηρητής τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, καί συλλειτούργησαν ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, οἱ Ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καί ἄλλων ἐνοριῶν, καθώς καί οἱ Διάκονοι τοῦ Μητροπολίτου. Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε ἀρχικά στό πῶς ἐπιθυμεῖ ὁ Πανάγαθος Θεός νά πορεύεται στή ζωή του ἕνας ἐνσυνείδητος χριστιανός. Ἀκολούθως, ἀφοῦ ἐπισήμανε τήν ἀνάγκη νά ἐνθυμούμεθα καί νά προσευχόμεθα γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας, μίλησε γιά τόν μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος χαρακτηριζόταν ἀπό βαθιά πίστη, πνευματικότητα, θυσιαστική ἀγάπη γιά τό ποίμνιό του καί ἐργατικότητα. Ὁλοκληρώνοντας, μίλησε καί γιά τόν ἀείμνηστο ἰατρό Ἰωάννη Ψυχογιό, πού ἔφτασε τά ἑκατό χρόνια ζωῆς καί προσέφερε τά μέγιστα στήν τοπική κοινωνία, στήν ὁποία ἦταν ἰδιαίτερα ἀγαπητός. Στήν Ἀπόλυση ἐψάλλη τό ἑξάμηνο Μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κυροῦ Ἀλεξάνδρου, καθώς καί τό τεσσαρακονθήμερο τοῦ ἀειμνήστου Ἰωάννου Ψυχογιοῦ. Κατόπιν ὁ Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής τέλεσε Τρισάγιο καί ἐπί τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου.