Χιλιαστικές και Εσχατολογικές πλάνες των Μαρτύρων του Ιεχωβά

ΤΕΥΧΟΣ 91            ΤΡΙΠΟΛΙΣ             ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2015

ΧΙΛΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΛΑΝΕΣ

ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Ἡ ἐσχατολογία στήν ὑπηρεσία τῆς τρομοκράτησης

Ἡ ἐσχατολογία, δηλαδή ἡ διδασκαλία γιά τό τέλος τοῦ παρόντος κόσμου καί τῆς παρούσης ζωῆς, εἶναι σπουδαιότατο καί ἀναπόσπαστο στοιχεῖο τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς πίστης τῆς Ἐκκλησίας μας. Στήν αὐθεντική λειτουργία της, ἀποτελεῖ πολύτιμη πυξίδα προσανατολισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Μᾶς ὑποδεικνύει τήν αὐθεντική πορεία μας καί μᾶς κατευθύνει πρός τόν τελικό προορισμό μας. Ὡστόσο, ἡ ἐσχατολογία δέν λειτουργεῖ πάντοτε μέ αὐθεντικό τρόπο. Ἐκτροπές της ἐμφανίζονται, γιά παράδειγμα, σέ περιόδους πνευματικῆς, κοινωνικῆς καί οἰκονομικῆς κρίσης, ὅπου σενάρια γιά τά ἔσχατα γεγονότα, ἐξεζητημένες ἑρμηνεῖες τῶν ἱερῶν κειμένων, ὑπερβολές, συσχετισμοί ἄσχετων δεδομένων, ὑποτιθέμενες προφητεῖες ἤ ρήσεις ἁγίων ἀνθρώπων κ.ἄ., εἴτε ἐπιχειροῦν νά παράσχουν μάταιες ἐλπίδες, εἴτε ἐπιδιώκουν νά ἐντυπωσιάσουν ἤ ἀκόμη καί νά τρομοκρατήσουν τό κοινό.

Εκδρομή στην Ι. Μονή Σουρωτής

«Χαρισματικό κίνημα» και Ορθόδοξη πίστη

Διάγραμμα – Περίληψη
Θέματος Θ' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου Θ', ἔτους 2014-2015.

 

Τά αἴτια τοῦ «Χαρισματικοῦ κινήματος»: Ὁ δυτικός Χριστιανισμός ὡς κατάσταση ἀπουσίας τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ - ἔκπτωσης ἀπό τή θεία Χάρη. Ἡ ἐκφιλοσόφηση (ἰδεολογικοποίηση) τοῦ παπικοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἡ ἠθικοποίηση τοῦ προτεσταντικοῦ. Ἀπό τήν ἀπουσία στήν ἀναζήτηση τοῦ πνευματικοῦ περιεχομένου τῆς πίστεως. Ἡ μαρτυρία τῆς Βίβλου ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ καί ἐμφανίζεται μέ αἰσθητό (καί ταυτόχρονα, βέβαια, μέ ὑπεραισθητό καί ὑπερλογικό) τρόπο. Πρός ἀναζήτησιν τῶν χαμένων χαρισμάτων τῆς Καινῆς Διαθήκης καί, ἰδιαίτερα, τοῦ χαρίσματος τῆς γλωσσολαλίας. Πρός μιά ἐπανερμηνεία τοῦ γεγονότος τῆς Πεντηκοστῆς.   

Προτεσταντισμός και Ορθόδοξη πίστη

Διάγραμμα – Περίληψη

Θέματος Η' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου Θ', ἔτους 2014-2015.

Χριστός καί Ἐκκλησία: Τό δίλημμα: Χριστός - Ἐκκλησία. Ὁ ὑπερτονισμός τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τοῦ Χριστοῦ στόν παπισμό. Ἡ Ἐκκλησία ὡς στοιχεῖο τῆς πίστεως: «Πιστεύω ... εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν». Ἡ Ἐκκλησία προέκτασις αὐτοῦ τούτου τοῦ Χριστοῦ: Ἐκκλησία εἶναι «ὁ παρατεινόμενος Χριστός» (ἅγ. Αὐγουστῖνος). Ἡ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα τοῦ Ζῶντος Χριστοῦ καί ὡς «Κιβωτός σωτηρίας» («extra Ecclesiam nulla salus»). Ὁ ὁρατός καί ὁ ἀόρατος χαρακτῆρας τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ προτεσταντική ἀντίληψη γιά τήν «ἀόρατη Ἐκκλησία». Τό χαρισματικό στοιχεῖο στήν Ἐκκλησία: «Καθιδρυματική» καί «χαρισματική» θεώρηση τῆς Ἐκκλησίας. Τά «κανονικά» καί τά «πραγματικά» ὅρια τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ πολυδιάσπαση τοῦ προτεσταντικοῦ κόσμου. Τό σκάνδαλο τῶν πολλῶν «ἐκκλησιῶν» καί ἡ μία Ἐκκλησία. Ἡ αἱρετική (προτεσταντική) «θεωρία τῶν κλάδων».

Η Ανάσταση του Κυρίου εντός και εκτός της Εκκλησίας

ΤΕΥΧΟΣ 90        ΤΡΙΠΟΛΙΣ          ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἡ Ἀνάσταση ὡς σκάνδαλο τοῦ σύγχρονου κόσμου

Κάθε φορά, πού φτάνει ἡ μεγάλη ἑορτή τοῦ Πάσχα, παρατηροῦμε τό ἑξῆς φαινόμενο: Οἱ συνειδητοί Χριστιανοί ζοῦν μέ συγκλονιστικό τρόπο τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, μετέχοντας στήν ἑορτή μέ πλήρη ἐπίγνωση. Κάποιοι ἄλλοι, ἀντίθετα, δυστυχῶς οἱ περισσότεροι, μετέχουν ἐντελῶς τυπικά καί ἐπιφανειακά. «Ἐκκλησιάζονται» ἐκείνη τήν ἡμέρα κατά παράδοσιν, ἤ ἀπό συνήθεια, καί μέχρι νά εἰπωθεῖ τό «Χριστός ἀνέστη», γιά νά διασκορπισθοῦν στή συνέχεια σέ κάθε κατεύθυνση. Αὐτοί, συνήθως, δέν αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη νά ἐξομολογηθοῦν καί νά κοινωνήσουν, τό ἴδιο δέ γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τούς εἶναι μᾶλλον ἀδιάφορο ἤ δέν γίνεται κἄν πιστευτό. Στίς συναναστροφές τους ἔχουν λησμονηθεῖ οἱ ἀναστάσιμοι χαιρετισμοί «Χριστός ἀνέστη» - «Ἀληθῶς ἀνέστη» καί ἀντικαθίστανται ἀπό ἄλλους χαιρετισμούς, πού δέν ἐκφράζουν τήν πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Στό «Χριστός ἀνέστη» ἀπαντοῦν, συνήθως, λέγοντας «Χρόνια πολλά»!

Αίρεση, σχίσμα και αποτείχιση στην Ορθόδοξη Παράδοση

 ΤΕΥΧΟΣ 89        ΤΡΙΠΟΛΙΣ         ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014

ΑΙΡΕΣΗ, ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ἰσοροπώντας μεταξύ «δύο ἄκρων»

Στίς 30/11/2014, μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἑορτάζεται ἡ Θρονική ἑορτή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὁ Πάπας Φραγκίσκος ὁ Α' ἐπισκέφθηκε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Ἔγινε δεκτός ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί μετεῖχε στή Θεία Λειτουργία, πού τελέστηκε στόν Πατριαρχικό Ναό. Τό γεγονός αὐτό προκάλεσε ἔντονες ἀντιδράσεις στούς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, θετικές καί ἀρνητικές, ἐνθουσιώδεις καί ἐπικριτικές, οἱ ὁποῖες θυμίζουν τό ὡραιότατο βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου (1930-1989), κληρικοῦ, μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦ κύρους καί διακεκριμένου Πνευματικοῦ, μέ τίτλο «Τά δύο ἄκρα. Οἰκουμενισμός καί Ζηλωτισμός» (ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, 2008). Πράγματι, οἱ ὁπαδοί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δέχθηκαν μέ ἐνθουσιασμό τό γεγονός, ἰσχυριζόμενοι ὅτι ἔφθασε ἡ ὥρα νά ξεπεραστοῦν τά μίση καί τά πάθη τοῦ παρελθόντος, νά πάψουν οἱ διαιρέσεις, νά ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί, τέλος, νά γίνει τό τελευταῖο βῆμα γιά τήν πλήρη ἕνωση «τῶν ἐκκλησιῶν», δηλαδή γιά τήν κοινωνία ἀπό τό ἴδιο Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὁποία, ἄλλωστε, προσευχόμεθα σέ κάθε Ἀκολουθία («ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως»). Οἱ ὁπαδοί τοῦ Ζηλωτισμοῦ, ἀντίθετα, ἐπικρίνουν ἔντονα τέτοιες ἐνέργειες ὡς προδοτικές, κατηγοροῦν τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ὡς αἱρετικό καί ὡς προδότη τῆς πίστεως, θεωροῦν τούς κληρικούς, πού κοινωνοῦν μαζί του, ὡς συνυπεύθυνους καί ἀποστάτες καί προτείνουν τήν λεγόμενη «ἀποτείχιση», δηλαδή τή διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ Ἐπισκόπους πού ἀνήκουν στά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καί στίς Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.

Χριστιανισμός και Ισλάμ στον αιώνα μας

ΤΕΥΧΟΣ 88      ΤΡΙΠΟΛΙΣ           ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Ἡ ἔξαρση τοῦ ἰσλαμικοῦ φανατισμοῦ

Τό τελευταῖο διάστημα ἡ ἀνθρωπότητα παρακολουθεῖ μέ ἀγωνία μιά ἀπίστευτη ἔξαρση τοῦ ἰσλαμικοῦ φανατισμοῦ σέ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου. Ὁ φανατισμός αὐτός στρέφεται, κυρίως, ἐναντίον Χριστιανῶν, πού ζοῦν σέ χῶρες ἤ περιοχές, στίς ὁποῖες κυριαρχεῖ ἤ ἐπικρατεῖ τό μουσουλμανικό στοιχεῖο. Εἶναι γεγονός, ὅτι τά μέσα ἐνημερώσεως στόν δυτικό κόσμο (Εὐρώπη καί Ἀμερική) καί στή χώρα μας, γιά διάφορους λόγους, προβάλλουν μόνο ἕνα μέρος ἀπ’ ὅ,τι πραγματικά συμβαίνει, μέ ἀποτέλεσμα νά δημιουργεῖται παραπλανητική εἰκόνα στήν κοινή γνώμη καί ὁ πολύς κόσμος νά ἐφησυχάζει καί νά ἀδιαφορεῖ. Πληρέστερη πληροφόρηση παρέχεται, συνήθως, ἀπό ἔγκυρες ἰστοσελίδες στό διαδίκτυο, ὅπου κυκλοφοροῦν καί ἀποκρουστικές εἰκόνες - ντοκουμέντα φρίκης. Γιά παράδειγμα, προβάλλεται ἀπό τά ραδιοτηλεοπτικά μέσα ἡ ἐκτέλεση ἑνός ἀμερικανοῦ ἤ εὐρωπαίου πολίτη ἀπό τζιχαντιστές μουσουλμάνους, ἀλλά ἀποσιωπᾶται τό γεγονός ὅτι τήν ἴδια στιγμή ἑκατοντάδες ἤ χιλιάδες αὐτόχθονες χριστιανοί ἤ ἑτερόδοξοι σέ χῶρες, πού θεωροῦνται «μουσουλμανικές», ἐκτοπίζονται ἀπό τίς ἐστίες τους, ὑφίστανται διώξεις καί μαρτύρια ὅπως ἐκεῖνα τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων, θανατώνονται μέ ἀπίστευτη ἀγριότητα, ἀποκεφαλίζονται, ἐκτελοῦνται, βασανίζονται κ.λπ.