ΤΕΥΧΟΣ 132 ΤΡΙΠΟΛΗ ΙΟΥΛΙΟΣ
- ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2025
ΤΟ HALLOWEEN,
Η «ΗΜΕΡΑ
ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ» ΚΑΙ Ο ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ
Οἱ ρίζες
τῶν ἐκδηλώσεων τοῦ Χάλογουϊν
Τό Χάλογουϊν (ἀγγλ. Halloween)
εἶναι μία νεόκοπη ἑορτή, πού σέ διάφορες ἀγγλοσαξονικές χῶρες θεωρεῖται ἰσάξια
μέ τά Χριστούγεννα! Δέν εἶναι τυχαῖο, πού προηγεῖται τό ὄψιμο φθινόπωρο καί
ἐπιτρέπει στά ἐμπορικά καταστήματα κερδοσκοπία ἰδίως γιά «ἀθῶες» παιδικές
ἐκδηλώσεις καί συνευωχίες (party). Προετοιμάζεται ὅλο τόν μήνα Ὀκτώβριο καί
κορυφώνεται τή νύχτα τῆς 31ης Ὀκτωβρίου, ὡς παραμονή τῆς Ἡμέρας τῶν Ἁγίων
Πάντων, ἡ ὁποία γιά τόν προτεσταντικό κόσμο εἶναι ἡ 1η Νοεμβρίου. Κατ’ αὐτούς,
ἡ Ἡμέρα τῶν Ἁγίων Πάντων δέν τιμᾶ μόνο τούς Ἁγίους ἀλλά καί τίς ψυχές τῶν
νεκρῶν προγόνων.
Κακῶς ἡ ἑορτή αὐτή
συγχέεται μέ τίς Ἑλληνικές παραδοσιακές Ἀπόκριες, διότι ἔχει περισσότερο καί
σαφέστερα μυστικιστικό καί ἀποκρυφιστικό χαρακτήρα καί τελετουργικό
νεοειδωλολατρικῆς ἐκτόνωσης. Οἱ θρησκειολόγοι γνωρίζουν, πώς τό
Halloween ἀποτελεῖ ἐξέλιξη τῆς ἀρχαίας κέλτικης ἑορτῆς Samhaim (Σαμουΐν).
Οἱ ἀρχαιολόγοι ἀνακάλυψαν στά ἕλη τῆς Ἰρλανδίας ἀνθρώπινα σώματα, πού ἦταν σχεδόν
τέλεια διατηρημένα καί μουμιοποιημένα, καλυμμένα ἐξ’ ὁλοκλήρου μέ μαύρη τύρφη,
πού κρατοῦσε τό σῶμα καί τό πρόσωπο ἀναλλοίωτα γιά αἰῶνες μαζί μέ τά μαλλιά.
Πρόκειται γιά τά ἀνθρώπινα ἀπομεινάρια μιᾶς τελετουργικῆς θυσίας βασιλιάδων καί
εὐγενῶν, πού θυσιάζονταν γιά νά ἐξευμενιστεῖ ὁ χρόνος, ὅταν ἔφερνε ἐπιδημίες,
ἀτυχίες καί σιτοδεῖες. Θεωροῦσαν πώς ὅσοι θυσιάζονταν, μποροῦσαν νά παραμένουν
«ζωντανοί νεκροί» μεταξύ τῶν συγγενῶν τους, καθώς, ὅπως πίστευαν, κατά τήν
διάρκεια τοῦ Σαμουΐν ἄνοιγαν οἱ πύλες, πού κρατοῦσαν τόν κόσμο τῶν νεκρῶν, καί
οἱ ἀγαπημένοι ἄνθρωποι, πού εἶχαν πεθάνει, ἐπανέρχονταν. Γι’ αὐτό καί οἱ συμμετέχοντες
στήν ἑορτή ἄφηναν φαγητό ἔξω ἀπό τό κατώφλι τοῦ σπιτιοῦ τους, ὥστε νά ταΐσουν
τά περιπλανώμενα πνεύματα, προσπαθώντας συχνά νά τά προσκαλέσουν ἐντός τῆς
οἰκίας! Ἄλλοι τά λυπόντουσαν καί ἄφηναν τίς πόρτες ὀρθάνοιχτες, ἔχοντας
προετοιμάσει εἰδικό χῶρο γιά νά ξεκουραστοῦν. Σύμφωνα μέ ἕνα ἰρλανδικό θρύλο,
μερικά πνεύματα δέν ἦταν τόσο εἰρηνικά, ἀλλά ἐκείνη τήν ἡμέρα ἐμφανιζόταν ἕνα
πλάσμα μέ ὄνομα Aileen, τό ὁποῖο ἔκαιγε τήν πόλη Tara σέ κάθε Σαμουΐν, γι’ αὐτό
καί ἀρκετοί φοβόντουσαν αὐτό τό ἔθιμο καί τό περνοῦσαν μέ τίς πόρτες ἑρμητικά κλειστές.
Κατά τή διάρκεια ἑνός Σαμουΐν, καλοῦσαν πνεύματα νεκρῶν γιά νά πληροφορηθοῦν τό
μέλλον τους, ἐνῶ ἡ πυρά ἔπαιζε σημαντικό ρόλο στόν ἑορτασμό τοῦ ἀρχαίου
παγανιστικοῦ Χάλογουϊν. Οἱ κάτοικοι τῶν κελτικῶν νησιῶν καί περιφερειῶν ἄναβαν
φωτιές ἔξω ἀπό τίς οἰκίες τους, ὅμως μερικές λεπτομέρειες τοῦ τελετουργικοῦ
αὐτοῦ εἶναι ἐπικίνδυνες καί τρομακτικές: οἱ ἄρρενες τελεστές πήγαιναν ἀπό πόρτα
σέ πόρτα καί ζητοῦσαν τή φωτιά, πού θά ἔκαιγε τίς μάγισσες, καθήμενοι ὅσο πιό
κοντά μποροῦσαν χωρίς νά καοῦν, ἀλλά ἀφήνοντας τήν αἰθάλη τοῦ καπνοῦ νά τούς
ἀγγίξει, γιά νά ἀποκτήσουν προστατευτικό μανδύα ἀπό τά μάγια. Στήν Οὐαλία τά
ἀγόρια πηδοῦσαν πάνω ἀπό τή φωτιά, ἐπειδή φαντάζονταν πώς ἕνα μαγικό πλάσμα ὀνόματι
«μαῦρος χοῖρος» θά αἰχμαλώτιζε τόν πιό ἀργό καί θά τόν σκότωνε!