γαπητοί φίλοι,

Σς καλωσορίζω στό προσωπικό μου ἱστολόγιο καί σς εχομαι καλή περιήγηση. Σ’ ατό θά βρετε κείμενα θεολογικο καί πνευματικο περιεχομένου, πως κείμενα ναφερόμενα στήν πίστη καί Παράδοση τς κκλησίας, ντιαιρετικά κείμενα, κείμενα πνευματικς οκοδομς, κείμενα ναφερόμενα σέ προβληματισμούς καί ναζητήσεις τς ποχς μας καί, γενικά, διάφορα στοιχεα πό τήν πίστη καί ζωή τς ρθόδοξης κκλησίας.

Εχομαι τά κείμενα ατά καί κάθε νάρτηση σ’ ατό τό ἱστολόγιο νά φανον χρήσιμα σέ σους νδιαφέρονται, νά προβληματίσουν θετικά, νά φυπνίσουν καί νά οκοδομήσουν πνευματικά.

ελογία καί Χάρις το Κυρίου νά εναι πάντοτε μαζί σας.

Μετά τιμς καί γάπης.

π. Σωτήριος θανασούλιας

φημέριος Μητροπολιτικο ερο Ναο γίου Βασιλείου Τριπόλεως.

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Τόμος Πατριαρχικός και Συνοδικός 1850


ΤΟΜΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ
ΤΗΣ
ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΕΤΕΙ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
ΧΙΛΙΟΣΤΩ ΟΚΤΑΚΟΣΙΟΣΤΩ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΩ ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΝΙΩ, ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ Η'

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ες τ νομα
το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος. μήν.

Δεσπότης τν πάντων κα Κύριος μν ησος Χριστς ν τ νυκτί, παρεδίδοτο, διατιθέμενος τος ερος ατο Μαθητας κα ποστόλοις τν κοινν ατο κα χαρακτηριστικν τν χριστιανν ντολήν, τν πρς λλήλους γάπην, «ο δύναται», φη, «τ κλμα καρπν φέρειν φ’ αυτο, ἐὰν μ μείν ν τ μπέλ». Κα ντιλαμβανόμενος τς νθρωπίνης σθενείας, ατς πάλιν πάνσοφος διδάσκαλος μν ρμήνευσε τρανς, τι ατός στιν μπελος ληθινή, ες ν ντέλλεται παντας μς μένειν· «Μείνατε ν μοί». ντεθεν ν τ χριστιανικ ρθοδόξ πληρώματι μνουμένη κείνη, κα τοσοτον φιλοτίμως σπουδαζομένη πό τε τν θείων ποστόλων κα τν σεπτν Οκουμενικν Συνόδων, κα καθ’ κάστην ν τας δεήσεσι τν πιστν θερμς ξαιτουμένη νότης. «Μείνατε ν μοί».

Ες γρ Κύριος, λατρεύομεν· μία πίστις, ν παρελάβομεν κα ν βάπτισμα, βεβαπτίσμεθα. Τατα εσν α συνθκαι τς μις ληθος Ποίμνης το ρχιποίμενος Χριστο, τοι τς Μίας, γίας, Καθολικς κα ποστολικς κκλησίας, ποιμαινομένης π πολυπληθν πηρετν ατο, γραυλούντων κα φυλασσόντων φυλακς ν τ νυκτ το πλάνου τούτου βίου, π μι λπίδι, ες ν κα κλήθημεν παντες. λλ’ σοφία το Θεο, ς πασαν τν κτίσιν συνέχει, ν θαυμασί λληλουχί κα τάξει διέπουσα, οτω κα τν γίαν ατο κκλησίαν, ηδόκησε τ ατ ρμονί οκονομεσθαι· κα τ γιον Πνεμα, τ θέμενον τος μν ποστόλους, τος δ Προφήτας, τος δ Ποιμένας κα Διδασκάλους, σπερ δι τς τν θείων ποστόλων χειροθεσίας νέδειξεν ν τ διακονί τς πίστεως, τος μν πισκόπους, τος δ Πρεσβυτέρους, τος δ Διακόνους· οτω τ ατ Πνεμα, κα δι τς ποφάνσεως τν Οκουμενικν γίων Συνόδων κανόνισεν ν τ οκονομί τς νότητος τος μν Πατριάρχας, τος δ ρχιεπισκόπους κα Μητροπολίτας, τος δ ρχιπρεσβυτέρους κα ρχιδιακόνους κ.λ.π. Οτοι δ πάντες, ετε μότιμοι ν δελφικ παλληλί, ετε ποτασσόμενοι λλήλοις ς «γουμένοις», κατ τν διακονίαν, ν καστος λαχεν, χοντες τ ατ πνεμα τς πίστεως κα τν ατν ποστολικν κατ τος κανόνας χειροτονίαν, ς μέλη πουργικ συναρμολογούμενοι ες ν σμα Χριστο, που γς ν σιν, να Ναν γιον καταρτίζουσι, κα συνδεόμενοι τ συνδέσμ τς γάπης, κν κεχωρισμένοι κα φεστηκότες δοκσι κατ τς το κοινωνικο βίου χρείας τε κα περιπετείας τν πολιτευμάτων, διάστατοι κα χώριστοι εσν ν τ τς κκλησίας νότητι. π ταύτ τ βάσει νέκαθεν το Χριστο κκλησία, τοι α σεπτα Οκουμενικα Σύνοδοι, ς γε πρς τν το βιωτικο πολιτεύματος καιρικν χρείαν φορσαι, χώρισαν συνψαν παρχίας κκλησιαστικάς, κα λλοις πέταξαν ατοκεφάλους νέδειξαν ατς τς ν τ πίστει κα ν τ κκλησιαστικ κανονικ τάξει νότητος λωβήτου διαμενούσης. πε τοίνυν καί τινες τν π τν κκλησιαστικν κυριαρχίαν το Πατριαρχικο, ποστολικο, Οκουμενικο Θρόνου τς Κωνσταντινουπόλεως γιώταται Μητροπόλεις, κα ρχιεπισκοπα κα πισκοπαί, α παρτίζουσαι σήμερον τ θεόσωστον κα θεοστήρικτον Βασίλειον τς λλάδος, δι καιρικς περιπετείας, καίπερ διατηροσαι τ το Θεο χάριτι τν τς πίστεως νότητα, πελείφθησαν μως πί τινα καιρν τς κκλησιαστικς κα κανονικς σχέσεώς τε κα συναφείας πρός τε τν ρθόδοξον ατν Μητέρα, τν ν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλην κκλησίαν, ξ ς ρτηντο, κα δ πρς πάσας τς λοιπς ρθοδόξους το Χριστο κκλησίας· μες ο δι τς χάριτος το Παναγίου Πνεύματος συνελθόντες ν πλήρει Συνόδ πρς καταρτισμν τς κανονικς νότητος τς ν λλάδι κκλησίας μετ τν λοιπν ρθοδόξων κκλησιν, κούσαντες δι τν πισήμων γραμμάτων, τν πισταλέντων μν παρ το εσεβος πουργείου το Θεοσώστου Κράτους τς λλάδος τήν τε περ τούτου ατησιν το κε σύμπαντος ελαβεστάτου Κλήρου, κα τν συντρέχουσαν πιθυμίαν παντς το ρθοδόξου λληνικο Λαο, τν ν γί Πνεύματι τέκνων μν γαπητν κα περιποθήτων, συνιδόντες δ κα τν χρείαν τς κατ’ κείν τ νεοσύστατον Κράτος διακονίας τς πίστεως, κα τς κκλησιαστικς οκονομίας τς νότητος, κα συσκεψάμενοι, πως τε γία μν Πίστις διατηρηθ σαε λώβητος, κα ο κανόνες τν θείων Πατέρων παραβίαστοι κα παρασάλευτοι, στε εναι πάντας μς, ς ν τ ατ πίστει, οτω κα ν τ ατ οκονομί τς νότητος, κα κλήματα διάσπαστα τς θείας μπέλου, ρίσαμεν τ δυνάμει το Παναγίου κα Τελεταρχικο Πνεύματος, δι το παρόντος ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΤΟΜΟΥ, να ν τ Βασιλεί τς λλάδος ρθόδοξος κκλησία, ρχηγν χουσα κα κεφαλήν, ς κα πσα Καθολικ κα ρθόδοξος κκλησία, τν Κύριον κα Θεν κα Σωτρα μν ησον Χριστόν, πάρχ το λοιπο κανονικς ατοκέφαλος, περτάτην κκλησιαστικν ρχν γνωρίζουσα Σύνοδον διαρκ, συνισταμένην ξ ρχιερέων, προσκαλουμένων λληλοδιαδόχως κατ τ πρεσβεα τς χειροτονίας, Πρόεδρον χουσα τν κατ καιρν ερώτατον Μητροπολίτην θηνν, κα διοικοσαν τ τς κκλησίας κατ τος θείους κα ερος κανόνας λευθέρως κα κωλύτως π πάσης κοσμικς πεμβάσεως. Οτω δ κα π τούτοις καθισταμένην δι το παρόντος Συνοδικο Τόμου τν ερν ν λλάδι Σύνοδον, πιγιγνώσκομεν ατήν, κα νακηρύττομεν πνευματικν μν δελφήν, κα πσι τος πανταχο εσεβέσι κα ρθοδόξοις τέκνοις τς Μίας, γίας, Καθολικς κα ποστολικς κκλησίας πισυνιστμεν ς τοιαύτην το λοιπο ναγνωρίζεσθαι κα μνημονεύεσθαι τ νόματι «ερ Σύνοδος τς κκλησίας τς λλάδος»· δαψιλεύομεν δ ατ κα πάσας τς προνομίας κα πάντα τ κυριαρχικ δικαιώματα τ τ νωτάτ κκλησιατικ ρχ παρομαρτοντα, να το λοιπο μνημονεύηται π τν ν λλάδι ρχιερέων ν τας δίαις παρχίαις ερουργούντων, το Προέδρου ατς μνημονεύοντος πάσης πισκοπς ρθοδόξων, κα χορηγ τς πρς χειροτονίαν ρχιερέων παιτουμένας κονονικς κδόσεις. να δ κανονικ νότης πρός τε τν ν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλην κκλησίαν, κα πρς τς λοιπς ρθοδόξους το Χριστο κκλησίας διατηρται κατ τος θείους κα ερος κανόνας κα τ πατροπαράδοτα θιμα τς Καθολικς ρθοδόξου κκλησίας, φείλει ερ Σύνοδος τς κκλησίας τς λλάδος, μνημονεύειν ν τος ερος Διπτύχοις το τε κατ καιρν Οκουμενικο Πατριάρχου κα τν λοιπν Πατριαρχν κατ τάξιν, καθς κα πάσης πισκοπς ρθοδόξων· λαμβάνειν δέ, σάκις ν χρήζ, κα τ γιον μύρον παρ τς γίας το Χριστο Μεγάλης κκλησίας. Κατ δ τς κανονικς κα πατροπαραδότους διατυπώσεις, Πρόεδρος τς ερς Συνόδου ναγορευόμενος φείλει πιστέλλειν τ ναγκαα συνοδικ γράμματα πρός τε τν Οκουμενικν κα πρς τος λοιπος Πατριάρχας, καθς κα οτοι ναγορευόμενοι τ ατ ποιήσουσιν. Ο μν λλ κα ν τος συμπίπτουσιν κκλησιαστικος πράγμασι, τος δεομένοις συσκέψεως κα συμπράξεως πρς κρείττονα οκονομίαν κα στηριγμν τς ρθοδόξου κκλησίας, ρεσεν, να μν ν λλάδι ερ Σύνοδος ναφέρηται πρς τν Οκουμενικν Πατριάρχην κα τν περ ατν ερν Σύνοδον· δ Οκουμενικς Πατριάρχης μετ τς περ ατν γίας κα ερς Συνόδου παρέχει προθύμως τν αυτο σύμπραξιν, νακοινν τ δέοντα πρς τν ερν Σύνοδον τς κκλησίας τς λλάδος. Τ δ πρς τν σωτερικν κκλησιατικν διοίκησιν φορντα, οα φερ’ επεν τ περ κλογς κα χειροτονίας ρχιερέων, περ ριθμο ατν κα νομασίας το θρόνου ατν, περ χειροτονίας ερέων κα εροδιακόνων, περ γάμου κα διαζυγίου, περ διοικήσεως Μοναστηρίων, περ εταξίας κα κπαιδεύσεως το ερο Κλήρου, περ το κηρύγματος το θείου λόγου, περ ποδοκιμασίας ντιθρησκευτικν βιβλίων, τατα πάντα κα τ τοιατα κανονισθήσονται παρ τς ερς Συνόδου δι συνοδικς πράξεως, μ ντιβαινούσης τ παράπαν τος ερος κανόσι τν γίων κα ερν Συνόδων, κα τος πατροπαραδότοις θίμοις, κα τας διατυπώσεσι τς ρθοδόξου νατολικς κκλησίας. π’ ατος ον τος ροις, ατη ρχθεν καλλιγόνος Μήτηρ, ς μπελος εθυνοσα ν τος κλίτεσι το οκου Κυρίου, ν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλη το Χριστο κκλησία, ν γί Πνεύματι συνοδικς ποφαινομένη, ναγορεύει κα κηρύττει τν ν λλάδι κκλησίαν ατοκέφαλον, κα τν ν ατ Σύνοδον δελφν ν Πνεύματι αυτς τε κα πάσης λλης ν μέρος ρθοδόξου κκλησίας· τι ναγνωρίζει πλήρη κα κυρίαν κα ποστολικν τν ψήφ κα δοκιμασί τν ν λλάδι ερωτάτων Μητροπολιτν κα ρχιεπισκόπων κα πισκόπων γινομένην χειροτονίαν, ν λαβον ντεθεν π το ποστολικο Οκουμενικο τούτου Θρόνου κα φ’ τέρου ποστολικο Θρόνου κα Συνόδων ατοκεφάλων, τν ν τ ρθοδόξ πληρώματι· τι δ κατέχει πλήρη, κυρίαν κα ποστολικν πσαν χειροθεσίαν ατν, κα πσαν ερν τελετν νομίμως τελουμένην, κα τοιαύτην ξιο κατέχεσθαι κα παρ πάντων τν ρθοδόξων. Τατα ρισεν ν γί Πνεύματι ν Κωνσταντινουπόλει ρθόδοξος ερ Σύνοδος, εχομένη πλέτ πόθ, κα διαπύρ γάπ τ φίλ ατς ν Χριστ δελφ, στηριγμν ν τ πίστει κα ν τ νότητι, προκοπν ν τος παραγγέλμασι το Κυρίου, κα γρυπνον προσοχν ες τν ρθόδοξον διδασκαλίαν το Ποιμνίου, ες τ Πνεμα τ γιον πέστησε ποιμαίνειν, πως ν επωσι κα ο ντικείμενοι τ εσεβεί «Τίς ατη κκύπτουσα σε ρθρος, καλ ς σελήνη, κλεκτ ς λιος, θάμβος ς τεταγμέναι»· δ Θες τς ερήνης, ποιήσας τ μφότερα ν, κα τ μεσότειχον το φραγμο λύσας, δη μν τ ατ φρονεν ν λλήλοις πάντοτε, χάριτι κα οκτιρμος το Πρώτου κα Μεγάλου κα κρου ρχιερέως Χριστο το Θεο μν, πρεσβείαις τς Παναχράντου ατο Μητρός, τς ειπαρθένου κα Θεοτόκου Μαρίας, το τιμίου νδόξου Προφήτου Προδρόμου κα Βαπτιστο ωάννου, τν γίων νδόξων Πανευφήμων Θεοκηρύκων κα Πνευματοφόρων ποστόλων, τν σίων κα Θεοφόρων Πατέρων μν κα πάντων τν γίων. μήν.

ν τει σωτηρί ֽαων΄ ουνίου κθ΄

νθιμος λέ Θεο ρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας ώμης κα Οκουμενικς Πατριάρχης ν Χριστ τ Θε ποφαίνεται.
πρην Κωνσταντινουπόλεως Κωνστάντιος Α΄ ν Χριστ τ Θε συναποφαίνεται.
πρην Κωνσταντινουπόλεως Κωνστάντιος Β΄ ν Χριστ τ Θε συναποφαίνεται.
πρην Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος ν Χριστ τ Θε συναποφαίνεται.
πρην Κωνσταντινουπόλεως Γερμανς ν Χριστ τ Θε συναποφαίνεται.
πρην Κωνσταντινουπόλεως νθιμος ν Χριστ τ Θε συναποφαίνεται.
† Κύριλλος λέ Θεο Πατριάρχης τς γίας πόλεως ερουσαλμ ν Χριστ τ Θε συναποφαίνεται.
† Ὁ Καισαρείας Παΐσιος.
† Ὁ Ἐφέσου Ἄνθιμος.
† Ὁ Ἡρακλείας Πανάρετος.
† Ὁ Νικομηδείας Διονύσιος, ἔχων καὶ τὴν γνώμην τοῦ σεβ. γέροντος Χαλκηδόνος Κυρίου Ἱεροθέου.
† Ὁ Δέρκων Νεόφυτος.
† Ὁ Πρόεδρος Διδυμοτείχου Μελέτιος.
† Ὁ Νεοκαισαρείας Λεόντιος.
† Ὁ Κρήτης Χρύσανθος.
† Ὁ Σερρῶν Ἰάκωβος.
† Ὁ Βιζύης Γρηγόριος.
† Ὁ Σωζοαγαθουπόλεως Προκόπιος.
† Ὁ πρῴην Μεσημβρίας Σαμουήλ.
† Ὁ Σταυρουπόλεως Κωνσταντῖνος.

ΠΗΓΗ:
Προδρ. Ἀκανθοπούλου, Κώδικας ἱερῶν κανόνων καί ἐκκλησιαστικῶν νόμων. Μέ ἑρμηνεία τῶν ἱερῶν κανόνων, ἔκδ. Κυριακίδης, ἔκδ. β΄, Θεσ/νίκη 1991, σ. 744-749.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου