γαπητοί φίλοι,

Σς καλωσορίζω στό προσωπικό μου ἱστολόγιο καί σς εχομαι καλή περιήγηση. Σ’ ατό θά βρετε κείμενα θεολογικο καί πνευματικο περιεχομένου, πως κείμενα ναφερόμενα στήν πίστη καί Παράδοση τς κκλησίας, ντιαιρετικά κείμενα, κείμενα πνευματικς οκοδομς, κείμενα ναφερόμενα σέ προβληματισμούς καί ναζητήσεις τς ποχς μας καί, γενικά, διάφορα στοιχεα πό τήν πίστη καί ζωή τς ρθόδοξης κκλησίας.

Εχομαι τά κείμενα ατά καί κάθε νάρτηση σ’ ατό τό ἱστολόγιο νά φανον χρήσιμα σέ σους νδιαφέρονται, νά προβληματίσουν θετικά, νά φυπνίσουν καί νά οκοδομήσουν πνευματικά.

ελογία καί Χάρις το Κυρίου νά εναι πάντοτε μαζί σας.

Μετά τιμς καί γάπης.

π. Σωτήριος θανασούλιας

φημέριος Μητροπολιτικο ερο Ναο γίου Βασιλείου Τριπόλεως.

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018

«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 77, Ιαν. - Μαρτ. 2018


ΤΕΥΧΟΣ 77         ΤΡΙΠΟΛΙΣ         ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2018

Τό «Σάββατο τῶν ψυχῶν» στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Τό Σάββατο, πρίν ἀπό τήν Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω, ἀποκαλεῖται «Σάββατο τῶν Ψυχῶν» ἤ «Ψυχοσάββατο». Εἶναι τό πρῶτο ἀπό τά δύο Ψυχοσάββατα τοῦ ἔτους (τό δεύτερο εἶναι τό Σάββατο πρίν ἀπό τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς).
Ὁ λόγος, πού ἡ Ἐκκλησία μας καθιέρωσε τά Ψυχοσάββατα, παρ' ὅτι κάθε Σάββατο εἶναι ἀφιερωμένο στούς κεκοιμημένους, εἶναι ὁ ἑξῆς: Ἐπειδή πολλοί κατά καιρούς ἀπέθαναν ἄγνωστοι, σέ ἀκαθόριστο χρόνο, σέ τόπους ἄγνωστους, στή θάλασσα ἤ στά ὄρη καί τούς κρημνούς, ἤ ὅπου ἀλλοῦ, καί μερικοί, λόγω πτώχειας ἤ διαφόρων ἄλλων λόγων, δέν ἀξιώθηκαν τῶν διατεταγμένων Μνημοσύνων, «οἱ θεῖοι Πατέρες, φιλανθρώπως κινούμενοι, ἐθέσπισαν τό Μνημόσυνο αὐτό ὑπέρ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος εὐσεβῶς τελευτησάντων Χριστιανῶν». Ἰδιαιτέρως δέ, ἐπειδή ἡ Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω εἶναι ἀφιερωμένη στήν ἀνάμνηση τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ καί οἱ κεκοιμημένοι μας ἀκόμη δέν ἐκρίθηκαν, τούς μνημονεύουμε τήν ἡμέρα αὐτή καί, ἐπικαλούμενοι τό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ, Τόν παρακαλοῦμε διά τοῦ Μνημοσύνου, τό ὁποῖο τελοῦμε, νά τούς χαρίζει τήν αἰώνιο ζωή. Συγχρόνως δέ ἐνθυμούμεθα κι ἐμεῖς τό βέβαιον τοῦ θανάτου καί «διεγειρόμεθα πρός μετάνοιαν».

Ἡ Ἐκκλησία μας διδάσκει ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ἕνα καθολικό γεγονός καί ἵσταται μέ δέος στό ἄκουσμα αὐτοῦ. Στεκόμαστε πάντες μέ συγκίνηση ἐμπρός στούς τάφους τῶν νεκρῶν μας, τῶν νεκρῶν, πού εἶναι θαμμένοι στά Κοιμητήρια τῶν χωριῶν καί τῶν πόλεών μας. Ξέρουμε καλά ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας ἀποτελεῖται ἀπό δυό μέρη, πού συνιστοῦν ἕνα σῶμα, τήν Στρατευομένη καί τήν Θριαμβεύουσα. Στρατευομένη Ἐκκλησία εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ζῶντες, καί Θριαμβεύουσα εἶναι ὅλοι οἱ κεκοιμημένοι ἀδελφοί μας, ἀπό τοῦ Ἀδάμ μέχρι καί τῆς σήμερον.
Αὐτούς, λοιπόν, τούς κεκοιμημένους, οἱ ὁποῖοι μέ διαφόρους τρόπους ἀπῆλθαν ἀπό τόν κόσμο τοῦτο, μνημονεύει ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἡμέρα τοῦ Ψυχοσαββάτου, καί γι’ αὐτούς ἐμεῖς προσευχόμεθα ἀναξίως αὐτήν τήν ἡμέρα. Τόν κάθε ἄνθρωπο ὁ Θεός τόν καλεῖ κοντά Του μέ ξεχωριστό τρόπο, καί μόνον Αὐτός γνωρίζει τούς βαθύτερους λόγους πρός σωτηρία ἑκάστου, νέο ἤ γέροντα, ἄντρα ἤ γυναῖκα, ἀσθενῆ ἤ ὑγιῆ, ἀπρόοπτα καί ἀναπάντεχα ἤ μέ φυσιολογικό θάνατο. Ὅλα αὐτά μᾶς κάνουν νά αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη γιά προσευχή ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων καί ἰδίως γιά ἐκείνους, τούς ὁποίους ἐλησμόνησαν ἀκόμη καί οἱ ἴδιοι οἱ συγγενεῖς τους καί δέν τελοῦν γι’ αὐτούς Μνημόσυνα.
Ὅμως κι ἐμεῖς οἱ ζῶντες, μέ τήν προσευχή γιά τούς κεκοιμημένους, προετοιμαζόμαστε γιά τήν ἡμέρα ἐκείνη τήν φοβερά, τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου μας. Αὐτή ἡ ἡμέρα εἶναι μοναδική εὐκαιρία νά κατανοήσουμε τό σύντομο τῆς ἐπίγειας παρουσίας μας, δηλαδή ὅτι ὅσοι γεννήθηκαν πέθαναν, ὅσοι ζοῦν θά πεθάνουν καί ὅσοι θά γεννηθοῦν καί αὐτοί θά πεθάνουν. Τή μνήμη, λοιπόν, τοῦ θανάτου ὑπενθυμίζει κάθε φορά ἡ Ἐκκλησία μας σ' ἐκείνους πού παρευρίσκονται στήν Ἀκολουθία τοῦ Ψυχοσαββάτου.
Ὑποχρέωση κάθε Χριστιανοῦ εἶναι ἡ ἑτοιμασία γιά τό ἐπερχόμενο ταξίδι στήν αἰωνιότητα, ἡ συγχώρεση, ἡ ἐξομολόγηση καί ἡ μετοχή τοῦ ἀχράντου Σώματος καί τοῦ τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ὥστε, σύμφωνα μέ τήν εὐχή τῆς Ἐκκλησίας μας, τά τέλη τῆς ζωῆς μας νά εἶναι «χριστιανά, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά» καί νά ἔχουμε «καλήν ἀπολογίαν τήν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ».
  
Ὁ νέος Διάκονος π. Παν. Δημητρακόπουλος

Ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Παύλου, πολιούχου Τριπόλεως, καί στό πλαίσιο τοῦ προγράμματος, πού ἔχει καταρτισθεῖ ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολη, τήν Κυριακή 18/2/2018, τελέσθηκε ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν προσκυνηματικό Ἱ. Ναό Ἁγίου Νεομάρτυρος Παύλου Τριπόλεως, κατά τήν ὁποία ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας προέβη στήν εἰς Διάκονον Χειροτονία τοῦ κ. Παναγιώτου Δημητρακόπουλου. Πλῆθος εὐλαβῶν χριστιανῶν συμμετεῖχε στήν τέλεσι τῶν ὡς ἄνω ἱερῶν Μυστηρίων, ἐπιζητώντας τήν εὐλογία τοῦ Νεομάρτυρος ἁγίου Παύλου, προσευχομένων καί διά τήν κατά Θεόν προκοπήν τοῦ χειροτονουμένου ἀδελφοῦ μας καί ἀναφωνώντας τό «ἄξιος».
Ὁ νέος Διάκονος π. Παναγιώτης Δημητρακόπουλος, τοῦ Γεωργίου καί τῆς Ἀγγελικῆς, γεννήθηκε στήν Τρίπολη τήν 6/1/1979. Εἶναι πτυχιοῦχος Α.Τ.Ε.Ι. Ἑλλάδος, μέ τήν εἰδικότητα Φυσικοθεραπευτοῦ, και διατηροῦσε Ἰατρεῖο στό Σταυροδρόμι Γορτυνίας. Τήν 16/8/2014 ἐνυμφεύθη τήν Καλλιόπη Γιαννοπούλου, μέ τήν ὁποία ἀπέκτησε ἕνα ἄρρεν τέκνο. Μετά τήν Χειροτονία του ὑπηρετεῖ ὡς Διάκονος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως. Προσερχόμενος στό ἱερό Θυσιαστήριο πρό τῆς Χειροτονίας του, ὁ π. Παναγιώτης εἶπε:

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
καί ὁ νέος Διάκονος π. Παναγιώτης Δημητρακόπουλος (18/2/2018).
«Σεβασμιώτατε πάτερ καί Δέσποτα, σεβαστοί πατέρες, ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Προσπάθησα τίς τελευταῖες μέρες νά καταλάβω ποιά συναισθήματα θά ἔνιωθα σέ αὐτή τή μεγάλη στιγμή τῆς ζωῆς μου καί μοῦ ἦταν ἀδύνατο νά τά ἀποτυπώσω προκαταβολικά σέ ἕνα φύλλο χαρτί, γιά νά παρουσιαστῶ μπροστά σας προετοιμασμένος, ψύχραιμος ἤ διαβασμένος, ἄν θέλετε. Δέν διαθέτω οὔτε γνώσεις θεολογίας, οὔτε κατέχω τήν πατερική ρητορική. Εἶμαι ἕνας ἁπλός καθημερινός ἄνθρωπος, μοῦ ἀρέσει ἡ ἁπλή σκέψη καί προτιμῶ τόν ἁπλό καθημερινό, ἀλλά κατανοητό, λόγο, γιά νά ἐκφράσω αὐτά πού θέλω καί αὐτά πού αἰσθάνομαι. Τά λόγια μου ξεκινοῦν ἀπ’ τό μυαλό μου, πάντα ὅμως περνοῦν ἀπ’ τήν καρδιά μου, πρίν βροῦν τόν δρόμο γιά τά χείλη μου.
Ἔτσι ἀκριβῶς, μέ ἁπλότητα, μυαλό καί καρδιά, ὑπηρέτησα τήν ἐπιστήμη μου πρῶτα, τήν κοινωνία καί τόν συνάνθρωπό μου μέσα ἀπό αὐτή, καί ἄσκησα τό ἐπάγγελμα τοῦ Φυσικοθεραπευτῆ γιά πάνω ἀπό δέκα χρόνια. Μετά τίς σπουδές μου ἐπέλεξα νά ἐπιστρέψω στόν τόπο μου, κοντά στούς δικούς μου, καί πιό συγκεκριμένα στήν ἰδιαίτερη πατρίδα καί τόπο καταγωγῆς τοῦ πατέρα μου, τή δύσκολη, ἀλλά εὐλογημένη ἐπαρχία Γορτυνίας, γιά νά μπορέσω νά βοηθήσω τούς δικούς μου ἀνθρώπους, τούς φίλους, τούς συγγενεῖς, τούς γείτονες, τούς γνωστούς, τούς πατριῶτες μου. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὅλα αὐτά τά χρόνια βοήθησα πολλούς ἀπό τά πιό ἁπλά μέχρι τά πιό σύνθετα καί δύσκολα. Ἔγινε μέρος τῆς καθημερινότητάς μου ἡ χολότητα, ἡ ἀσθένεια, ὁ πόνος, ἡ ἀδυναμία, ἡ ἄρνηση, ἡ παραίτηση, ἡ ἀνικανότητα καί ἡ ἀναπηρία, ἀκόμη καί ὁ θάνατος, καί δέν ἦταν καθόλου εὔκολο ὅλο αὐτό. Ἔγινε, ὅμως, παράλληλα, μέρος τῆς καθημερινότητάς μου καί ἡ κατανόηση, ἡ ἀποδοχή, ἡ καρτερία, ἡ ὑπομονή, ἡ προσμονή, ἡ θέληση, ἡ προσπάθεια, ἡ ἐλπίδα, ἡ θεραπεία, ἡ χαρά καί ἡ εὐγνωμοσύνη, ἡ ἴδια ἡ ζωή.
Πολύ σύντομα κατέληξα σέ ἕνα συμπέρασμα, τό ὁποῖο χρησιμοποίησα κιόλας γιά νά εἶμαι πιό ἀποτελεσματικός καί νά καταφέρω νά βοηθήσω περισσότερους ἀνθρώπους. Τά πιό ἐπιθυμητά ἀποτελέσματα στή θεραπεία εἶχαν οἱ ἀσθενεῖς, πού πίστευαν σέ κάτι, σέ ὁ,τιδήποτε, στήν ἐπιστήμη μου, στίς γνώσεις καί στήν ἱκανότητά μου, σέ ἐμένα προσωπικά, ἀλλά πολύ περισσότερο στόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό καί σέ κάτι πολύ ἀνώτερο ἀπό ὅλα αὐτά, ὅπως ὁ πανάγιος Θεός μας, καί αὐτό ἔπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στή μετέπειτα ζωή μου. Κατάλαβα ὅτι ἡ πίστη σέ δένει μέ τή ζωή. Λυπόμουν γιά τούς ἀνθρώπους, πού δέν πίστευαν σέ τίποτα, πού δέν περίμεναν τίποτα, πού μεμψίμοιρα γεμάτοι μικροπρέπεια, βλάσφημα ἀπέναντι στό θαῦμα τῆς ζωῆς, ἔκλαιγαν γοερά γιά ὅλα ὅσα ἔχασαν, ἀποκτοῦσαν κυνικό ὕφος καί δέν ἔκαναν καμία προσπάθεια νά βελτιώσουν τήν κατάστασή τους ἤ ἁπλά νά τήν κατανοήσουν, νά τήν ἀποδεχθοῦν, πού δέν ἤθελαν νά ζητήσουν βοήθεια, δέν ἤθελαν νά σωθοῦν, ὅπως τό παράδειγμα τοῦ σημερινοῦ ἀποσπάσματος γιά τούς Πρωτόπλαστους.
Προσπάθησα πολύ νά τούς κατανοήσω αὐτούς τούς ἀνθρώπους, ἀναλώθηκα, κουράστηκα κι ἐγώ σιγά σιγά, ὅμως ἀκόμα μοῦ ἔδιναν καί μοῦ δίνουν δύναμη ὅλοι αὐτοί, πού ἔχουν πίστη μέσα τους, πού προσπαθοῦν, πού ἀλλάζουν.
Σεβασμιώτατε, κάπως ἔτσι βρέθηκα στόν δρόμο σας γεμᾶτος ἀπορίες, ἀγωνία γιά τό μέλλον, φόβο, κούραση, ἀγωνία γιά τήν κοινωνία, τόν συνάνθρωπο, τά παιδιά πού φέρνουμε σέ αὐτό τόν κόσμο καί ἐσεῖς δεχτήκατε νά μέ ἀκούσετε. Δέν μέ γνωρίζατε προσωπικά, σεβαστέ μου πατέρα, οὔτε ἐγώ εἶχα τήν εὐλογία νά σᾶς γνωρίζω πιό στενά. Εὐχάριστα, βέβαια, θυμηθήκαμε τό μικρό ἐκεῖνο διάστημα, πού ἔψαλα στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως. Παρ’ ὅλα αὐτά, ὅμως, μέ κρίνατε ἄξιο της ἐμπιστοσύνης καί τῆς ἀγάπης σας καί μοῦ ἀπευθύνατε τήν πρόσκληση νά εἰσέλθω στόν ἱερό Κλῆρο καί νά γίνω Λειτουργός τῶν Μυστηρίων τοῦ Κυρίου. Αὐτό ἐμένα μέ ὑποχρεώνει βαθύτατα στό σεπτό πρόσωπό σας καί σᾶς εὐγνωμονῶ γι’ αὐτό.
Δοξάζω τόν τριαδικό Θεό, ὁ Ὁποῖος παραβλέπει τίς ἁμαρτίες καί προσωπικές ἀνθρώπινες ἀδυναμίες μου καί μέ ἀξιώνει νά λάβω ἀπό τά ἅγια καί τίμια χέρια σας τόν πρῶτο βαθμό τῆς Ἱερωσύνης. «Ἱερωσύνη», μία λέξη μέ τόσα πολλά νοήματα, μέ συμπυκνωμένη καί περιεκτική σημασία, Μυστήριο καί θαῦμα, χάρισμα καί δωρεά, ἀποστολή, διακονία καί ἔργο! Φόβος, δέος, συγκίνηση, ἀμηχανία καί ἀδυναμία νά ἐκφράσω ὅσα αἰσθάνομαι. Πιστεύω στή φιλανθρωπία Του καί μέ αὐτή τήν πίστη ἀναλαμβάνω τή μεγάλη ἀποστολή τῆς Ἱερωσύνης. Ὑπόσχομαι, ὅπως ἔκανα καί στά προηγούμενα βήματα τῆς ζωῆς μου, νά ὑπηρετήσω ἁπλά, ταπεινά, μέ οὐσία τήν κοινωνία καί τήν Ἐκκλησία μας».
Ὁ π. Παναγιώτης ὁλοκλήρωσε τήν ὁμιλία του μέ θερμές εὐχαριστίες πρός διάφορα πρόσωπα, Κληρικούς καί λαϊκούς, πού τόν βοήθησαν στήν πορεία τῆς ζωῆς του, καί ἰδιαίτερα πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτη μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.

 Ἀπό τήν δραστηριότητα τῆς ἐνορίας μας

Τό Σάββατο 13/1/2018 ὁ Προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ π. Ἰωάννης, εὐλόγησε τήν Πρωτοχρονιάτικη Βασιλόπιττα τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως παρουσίᾳ τῆς Κατηχήτριας κ. Ἀγγελικῆς Χαϊδᾶ, τῶν γονέων καί κηδεμόνων, καθώς καί τῶν συνεργατῶν τοῦ Κατηχητικοῦ μας Σχολείου. Μικροί καί μεγάλοι ἔψαξαν γιά τό φλουρί καί ὁ τυχερός, ὁ ὁποῖος τό βρῆκε, ἔλαβε ὡς εὐλογία ἀναμνηστικό δῶρο ἐκ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου.
Στόν φιλόξενο χῶρο τῆς Λέσχης Ἀἀξιωματικῶν Τριπόλεως ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ εὐλόγησε τήν 15/1/2018 τήν Βασιλόπιτα τοῦ Βυζαντινοῦ Ἱεροψαλτικοῦ Χοροῦ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως «Ὁ Ἅγιος Νεοϊερομάρτυς Λάζαρος ὁ Τριπολίτης». Στή διάρκεια τῆς ἐκδηλώσεως ὁ Διευθυντής τοῦ Χοροῦ, Πρωτοψάλτης τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, κ. Βασίλειος Γεωργαρᾶς, ἀφοῦ πρῶτα εὐχαρίστησε τόν Σεβ. Μητροπολίτη γιά τήν στήριξη καί ἐμπιστοσύνη, μέ τήν ὁποία περιβάλλει τόν Χορό, ἔκανε ἕναν ἀπολογισμό τῶν ἐκδηλώσεων τῆς προηγούμενης χρονιᾶς, ἀνακοινώνοντας καί κάποιες μελλοντικές δράσεις. Ὁ Σεβασμιώτατος, κλείνοντας τήν ἐκδήλωση, ἐξέφρασε τόν ἔπαινο καί τήν εὐαρέσκειά του πρός τόν Διευθυντή, ἀλλά καί πρός τά μέλη του Χοροῦ, εὐχόμενος πρόοδο καί ἐπιτυχίες στό ἔργο πού ἐπιτελοῦν. Ἐπιπλέον, εὐχαρίστησε τούς ἐπιτελεῖς τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ γιά τήν φιλοξενία καί τήν παραχώρηση τῆς Λέσχης.
Τήν Παρασκευή 19/1/2018 στίς 8.00 τό βράδυ τελέσθηκε Ἀγρυπνία, ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου στόν Μητροπολιτικό μας Ναό.  Πλῆθος εὐλαβῶν καί φιλεόρτων Χριστιανῶν προσῆλθαν στήν ἱερά αὐτή Ἀγρυπνία, τιμῶντες τόν Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας. Τήν ἱερά Ἀγρυπνία τέλεσε ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Στρατιωτικός Ἱερεύς Ἰωάννης Καραγιάννης. Ὁ ἅγιος Εὐθύμιος γεννήθηκε τό 377, ἐπί Γρατιανοῦ (375-383), στή Μελιτηνή τῆς Ἀρμενίας. Ἀκολούθησε τό ἱερατικό στάδιο, στό ὁποῖο τόν ἔταξαν οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του Παῦλος καί Διονυσία, πού εἶχαν μείνει ἐπί πολύ χρόνο ἄτεκνοι. Ἀπό τή Μελιτηνή ἀναχώρησε γιά τήν Ἱερουσαλήμ, ὅπου ἐγκλείσθηκε στή Λαύρα Φαράν, ἔχοντας συνασκητή τόν ἅγιο Θεόκτιστο, μέ τόν ὁποῖο κι ἔφυγαν στήν ἔρημο. Ἐξεδήμησε τό 473 σέ ἡλικία 97 ἐτῶν, ἐπί Λέοντος τοῦ Μεγάλου (457-474), ἀφοῦ ἐμύησε πολλούς Σαρακηνούς στόν Χριστιανισμό.
Ἐπί τῇ συμπληρώσει 175 ἐτῶν ἀπό τοῦ θανάτου τοῦ ἀειμνήστου ἀπελευθερωτοῦ τῆς Πατρίδος μας Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καί μέσα σέ κλίμα βαθιᾶς συγκίνησης καί μέ τήν παρουσία πλήθους κόσμου καί τοπικῶν ἀρχόντων, πραγματοποιήθηκε ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας καί τόν Δῆμο Τριπόλεως, τό πρωί της Κυριακῆς 4/2/2018 στόν Μητροπολιτικό Ἱ. Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀπελευθερωτοῦ τῆς Ἑλλάδος Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, καθώς καί σχετική ὁμιλία ἀπό τόν κ. Κωννσταντῖνο Ἀργυρόπουλο. Ἡ Θ. Λειτουργία καί τό ἱερό Μνημόσυνο τελέσθηκαν ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ὁ ὁποῖος προέβη καί στήν εἰς Διάκονον Χειροτονία τοῦ κ. Βασιλείου Γούτσου. Τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας στόν Μητροπολιτικό Ναό μετά τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, πραγματοποιήθηκε πνευματικό καί φιλολογικό Μνημόσυνο γιά τόν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Στήν Ἀκολουθία, προεξῆρχε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας καί ἔψαλε ὁ Βυζαντινός Χορός τῆς Ἱ. Μητροπόλεως ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ κ. Βασιλείου Γεωργαρᾶ. Ἀκολούθησε ἡ εὔστοχη καί ἐξαιρετικά ἐπιτυχημένη ὁμιλία τοῦ κ. Ἠλία Γιαννικοπούλου, Δικηγόρου καί Διδάκτορα Φιλοσοφίας τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Ἐδιμβούργου. Ὁ νεοχειροτονηθείς Διάκονος Βασίλειος Γοῦτσος, τοῦ Ἰωάννου καί τῆς Δήμητρας, γεννήθηκε στίς 22/2/1973 στήν Ἀθήνα, κατοικεῖ στήν Τρίπολη καί εἶναι ἀπόφοιτος Γενικοῦ Λυκείου. Τήν 21/5/2006 νυμφεύθηκε τήν Εἰρήνη Σταθουλοπούλου, μέ τήν ὁποία ἀπέκτησε δύο τέκνα. Πρό τῆς Χειροτονίας του ἐργάθηκε ὡς ἰδιωτικός ὑπάλληλος.
Τήν Παρασκευή 23/2/2018 τό ἑσπέρας, καθώς καί τίς λοιπές Παρασκευές, στίς ὁποῖες ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὁρίσει νά τελοῦνται οἱ Χαιρετισμοί τῆς Θεοτόκου, καί ὥρα 7.00 μ.μ. τελέστηκε ἡ πρώτη Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου στόν Μητροπολιτικό μας Ναό. Ἐπιπροσθέτως στόν Μητροπολιτικό Ναό τίς τέσσερες πρῶτες Παρασκευές τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἐπανελήφθη ἡ Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου στίς 9.00 μ.μ., γιά νά λαμβάνουν μέρος οἱ ἐργαζόμενοι, ἐπιστήμονες, μαθητές καί καταστηματάρχες τῆς πόλεώς μας. Στήν δεύτερη Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν χοροστατοῦσε κάθε φορά ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
Μέ κάθε λαμπρότητα ἑορτάσθηκε ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος στό ὁμώνυμο Ἐξωκκλήσιο τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, στόν λόφο ἄνω τῆς Τριπόλεως. Τό Σάββατο, 24/2/2018, τό ἀπόγευμα τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Παρόντες στήν Ἀκολουθία ἦταν τά μέλη τοῦ Δ/Σ τοῦ Κυνηγητικοῦ Συλλόγου Τριπόλεως, καθώς ὑπό τήν ἐποπτεία τοῦ Συλλόγου τυγχάνει ὁ Ἱερός Ναός. Πλῆθος κόσμου, ἐκ Τριπόλεως καί ἀλλαχοῦ, φίλοι τοῦ Συλλόγου, συμμετεῖχαν στήν πανήγυρη, ἐνῶ στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ προσφέρθηκαν νηστήσιμα γλυκίσματα πρός ὅλους. Τήν ἑπομένη, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, 25/2/2018, τή Θ. Λειτουργία καί τήν Ἀκολουθία τῆς Ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων Εἰκόνων τέλεσε ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Τριπόλεως Ἀρχιμ. Βενέδικτος Καρύδης.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ
στόν Μητροπολιτικό Ναό (28/3/2018).
Ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, τήν Τετάρτη 28/3/2018, μέ πρωτοστάτη τόσο στό Φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καί στό Φιλανθρωπικό Πρόγραμμα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας «Τό Καλάθι τοῦ Πτωχοῦ Ἀδελφοῦ», τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ, παρουσίᾳ τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου μας, Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, καθώς καί τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Μ.Κ.Ο. «Ἀποστολή» κ. Κωνσταντίνου Δήμιτσα, παρεδόθησαν στούς ὑπευθύνους τῶν Ἐνοριῶν τῆς Τριπόλεως, ἀλλά καί στούς ἐνδεεῖς ἀποδέκτες τῶν Ἐνοριῶν τῆς πόλεώς μας, τοῦ Λεωνιδίου καί τῶν Φιλανθρωπικῶν Ἱδρυμάτων τῆς Μητροπόλεώς μας, δέματα, περιέχοντα τρόφιμα, γλυκίσματα, κρέας, ὄσπρια καί ζυμαρικά κ.ἄ. γιά τίς ἡμέρες τοῦ Πάσχα, ἔτσι ὥστε νά φτάσει ἡ ἀγάπη τῶν φιλανθρώπων αἰσθημάτων τῶν συνανθρώπων μας, ἀλλά καί τῆς Ἐκκλησίας, στίς ἄπορες οἰκογένειες τῶν ὡς ἄνω Ἐνοριῶν καί Φιλανθρωπικῶν Ἱδρυμάτων, πού ἀντιμετωπίζουν πρόβλημα ἐπιβίωσης, λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ εὐχαρίστησε τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ γιά τήν παρουσία του στήν Μητρόπολή μας, ἀλλά καί γιά τή σημαντική βοήθειά του στό Φιλανθρωπικό Πρόγραμμα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας «Τό Καλάθι τοῦ Πτωχοῦ Ἀδελφοῦ», δείχνοντας ἐμπράκτως τή συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας μας στούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας, γεγονός τό ὁποῖο τυγχάνει πρώτιστο καθῆκον κάθε Χριστιανοῦ, τονίζοντας ὅτι ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀλληλεγγύη πρός τόν συνάνθρωπο δέν μοιάζει νά εἶναι μιά ἁπλή ὑποχρέωση, ἀλλά ἡ ἀνάγκη, πού ὁδήγησε στή δημιουργία τῆς «Ἀποστολῆς» τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν. Ἐν συνεχείᾳ εὐχαρίστησε τόν Γενικό Διευθυντή τῆς μή Κυβερνητικῆς Ὀργανώσεως «Ἀποστολή», τήν Ἱ. Μονή Βατοπαιδίου Ἁγίου Ὄρους, τήν Ἱ. Μονή Μαλεβῆς, τίς Μονές τῆς Ἱ. μας Μητροπόλεως, καθώς ἐπίσης καί ὅλους ὅσους προσφέρουν καί προσέφεραν τρόφιμα στό «Καλάθι τοῦ Πτωχοῦ Ἀδελφοῦ», διαβεβαιώνοντας ὅτι τά τρόφιμα καί τά ἄλλα εἴδη πρώτης ἀνάγκης θά φθάσουν στίς οἰκίες τῶν συνανθρώπων μας καί θά γεμίσουν τό πασχαλινό τραπέζι τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν μας, εὐχόμενος ἐκ βάθους καρδίας εἰς πάντας καλό καί πανεφρόσυνο Πάσχα καί καλή Ἀνάσταση. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι, τήν στήριξή τους στό «Καλάθι τοῦ Πτωχοῦ Ἀδελφοῦ» προσέφεραν γιά μιά ἀκόμα φορά καί οἱ κάτοικοι τῆς Ἐνορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Βλαχοκερασιᾶς Ἀρκαδίας. Τό Σάββατο 13/1/2018, ὁ π. Ἰωάννης Σουρλίγγας, ὡς ὑπέθυνος τοῦ Φιλανθρωπικοῦ Προγράμματος «Τό Καλάθι τοῦ Πτωχοῦ Ἀδελφοῦ», ἀλλά καί ὡς προσωρινός Ἐφημέριος της Ἐνορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Βλαχοκερασιᾶς παρέλαβε τό περίσσευμα τῆς ἀγάπης τῶν ἐνοριτῶν. Εὐχαριστοῦμε θερμά τούς Ἐκκλησιαστικούς Ἐπιτρόπους καί τούς εὐλογημένους κατοίκους τῆς Βλαχοκερασιᾶς καί εὐχόμαστε ὁ Ὕψιστος νά τούς χαρίζει δύναμη, ὑγεία καί καλή χρόνια.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου