Καλά Χριστούγεννα

Οι δαίμονες και ο τελωνισμός των ψυχών

Διάγραμμα – Περίληψη

Θέματος Γ' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου ΙΑ', ἔτους 2016-2017.

Ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία περί δαιμόνων: Ἡ δαιμονολογία ὡς ἀναπόσπαστο μέρος τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως. Ἡ ἐμπειρική προσέγγιση τοῦ θέματος: Ἡ Ὀρθοδοξία, ὡς διαρκής ἐμπειρία τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν ἐνεργειῶν τοῦ διαβόλου στόν καθημερινό βίο καί στόν ἀνθρώπινο πολιτισμό. Ὁ χριστιανικός βίος ὡς «πόλεμος» κατά τοῦ σατανᾶ. Ἡ ὑποτίμηση τῆς δαιμονολογίας σέ ἑτερόδοξα περιβάλλοντα. Οἱ δαίμονες ὡς ὄντα (πραγματικές ὑπάρξεις). Ἡ πλάνη ὅτι ὁ διάβολος δέν ὑπάρχει καί ἡ πλάνη ὅτι ὁ διάβολος εἶναι εἰκόνα ἤ προσωποποιήση τοῦ κακοῦ. Ἡ ἀδυναμία τῆς ἐπιστήμης νά διαπιστώσει τήν ὕπαρξη τῶν δαιμόνων (οἱ δαίμονες, ὡς ὄντα ἐκτός τοῦ ἐπιστητοῦ) καί ἡ δυνατότητα γνώσης μόνο τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν ἐνεργειῶν τους. 

Από την παρούσα στη μετά θάνατον κατάσταση

Διάγραμμα – Περίληψη

Θέματος Β' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου ΙΑ', ἔτους 2016-2017.

Εἰσαγωγικά: «Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης»: τό θέμα τῆς παρούσης ἑνότητος. Ἡ Ἐσχατολογία, ὡς θέαση τοῦ μέλλοντος ἤ τῶν μελλόντων. Ἡ Ἐσχατολογία, ὡς ὑπέρβαση τῆς αὐτοθέασης (ἐγωκεντρικότητας) τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἐγωκεντρικότητα, ὡς ἐγκλωβισμός στό ἐντεῦθεν καί ὡς πηγή ἀπιστίας γενικά καί ἀπιστίας στή μετά θάνατον ζωή εἰδικότερα. Ὁ θεραπευτικός (σωτηριολογικός) χαρακτῆρας τῆς ἐνασχόλησης μέ τήν Ἐσχατολογία: «γρηγορεῖτε», «ἔσεσθε ἕτοιμοι». Ἡ συμβατική διάκριση σέ «προσωπική» καί «γενική» Ἐσχατολογία.

40ημερο Μνημόσυνο (27/11/2016)

Το νέο μάθημα των Θρησκευτικών

ΤΕΥΧΟΣ 96       ΤΡΙΠΟΛΙΣ          ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016

ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ

Ἤ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ;

Οἱ θρησκεῖες ὑπό τό πρίσμα τῆς Νέας Ἐποχῆς

Ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ Ἐκκλησία μας θεμελιώνεται στήν πίστη, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνας μεγάλος δάσκαλος ἤ ἕνας μεγάλος σοφός μεταξύ τῶν πολλῶν δασκάλων καί σοφῶν αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἀλλά εἶναι ὁ «υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Ματθ. 16,16), δηλαδή ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος ἦλθε στόν κόσμο γιά τή σωτηρία μας. Ὄντας θεμελιωμένη πάνω σ’ αὐτή τήν ἀκλόνητη «πέτρα», ἡ Ἐκκλησία «μένει εἰς τόν αἰῶνα» καί «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18). Μέλη της εἶναι ὅσοι δέχονται τόν Χριστό ὡς μόνο Ἅγιο, μόνο Κύριο, μόνο Θεό καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ἡ Ἁγία Γραφή διαβεβαιώνει ὅτι, «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία· οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4,12) κι ἐμεῖς, ἀπευθυνόμενοι στόν Χριστό μέ τή γνωστή ἀναστάσιμη προσευχή, ὁμολογοῦμε: «Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν, ἐκτός σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τό ὄνομά σου ὀνομάζομεν». Ἄν ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος Θεός καί Κύριος, τότε εἶναι καί ὁ μόνος Καθηγητής καί Διδάσκαλος (Ματθ. 23, 8-10). Οἱ λόγοι Του δέν εἶναι ἀνθρώπινα διανοήματα, ἀλλά «ρήματα ζωῆς αἰωνίου» (Ἰω. 6,8), δηλαδή πολύτιμοι ὁδηγοί πρός τήν αἰώνια ζωή. Γιά τόν Χριστιανό, δέν ὑπάρχει ἄλλη σώζουσα Ἀλήθεια ἐκτός τοῦ Χριστοῦ. Ἡ μόνη σώζουσα Ἀλήθεια εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός (Ἰω. 14,6).

Πρόγραμμα Εξομολογήσεως περιόδου Χριστουγέννων

Εισαγωγή στη νέα θεματική ενότητα

Διάγραμμα – Περίληψη

Θέματος Α' τοῦ Θεολογικοῦ Προγράμματος «Ὀρθοδοξία καί Ζωή»

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας,

περιόδου ΙΑ', ἔτους 2016-2017.

Εἰσαγωγικά: Τό Θεολογικό Πρόγραμμα «Ὀρθοδοξία καί Ζωή» ἀπό τή δεκαετία στήν ἐνδεκαετία τῆς λειτουργίας του. Σκοπός του: ἡ ἐμβάθυνση στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἡ ἐμβάθυνση στήν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἀφορμές ἤ στοιχεῖα, πού ἐπιβάλλουν τήν ἐμβάθυνση: α) Ἡ ἐπιφανειακή προσέγγιση ἤ ὑπεραπλούστευση τῆς πίστεως, κατάλληλη μόνο γιά τήν νηπιακή «πνευματική ἡλικία». Ἡ ἀνάγκη κάθε ἁπλούστευση νά ὁδηγεῖ στό βάθος, στήν οὐσία. β) Τό γεγονός ὅτι τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας παραμένει, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, ἀκατήχητο, μέ τή συνενοχή σέ μεγάλο βαθμό καί τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας (π.χ. ὁ ἐπιχειρούμενος ἀποπροσανατολισμός μέσω τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν).

«Μάρτυρες του Ιεχωβά»: Θρησκεία ή κερδοσκοπική εταιρία;

«ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»

ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ;

ΠΡΩΤ.
ΣΩΤΗΡΙΟΥ Ο. ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΙΑ

Εἰσήγηση στήν Ἱερατική Σύναξη

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος καί Ἀλμυροῦ

τῆς 17ης Μαΐου 2016.

Σεβασμιώτατε καί πολυσέβαστε Ποιμενάρχα τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως κ.κ. Ἰγνάτιε, σεβαστοί πατέρες καί ἀδελφοί, Χριστός ἀνέστη!

Ἐπιτρέψτε μου, πρίν εἰσέλθω στό θέμα μου, νά εὐχαριστήσω θερμά ὅλους, ἰδιαίτερα ἐσᾶς, Σεβασμιώτατε, τόσο γιά τήν πρόσκληση, ὅσο καί γιά τή μεγάλη τιμή νά εἶμαι σήμερα κοντά σας, μεταξύ ἐκλεκτῶν πατέρων καί ἀδελφῶν, γιά νά σᾶς μεταφέρω σκέψεις καί προβληματισμούς ἀπό τή μικρή ἐμπειρία μου στόν τομέα τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν σύγχρονων αἱρέσεων. Ἡ Μητρόπολη στήν ὁποία βρισκόμαστε, ἔχει πλούσια ἐμπειρία στόν τομέα αὐτό καί σέ κάθε τομέα, βέβαια, τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἀφοῦ τήν ἐλάμπρυναν μεγάλες καί ἱερές μορφές, ὅπως ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, καί τήν διακόνησαν ἄξιοι ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, οἱ ὁποῖοι σήμερα διαποιμαίνουν ἄλλες ἱερές Μητροπόλεις ἤ ὑπηρετοῦν σέ καίριες θέσεις τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἕνα πολύπλευρο καί πολυσήμαντο ἔργο συνντελεῖται μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, μέ τή σοφή καθοδήγησή σας, Σεβασμιώτατε, καί μέ τή συμβολή τῶν ἐκλεκτῶν συνεργατῶν σας. Γι’ αὐτό καί ἐγώ αἰσθάνομαι μικρός καί πτωχός ἐνώπιόν σας καί σᾶς παρακαλῶ νά μοῦ συγχωρήσετε κάθε σφάλμα ἤ ἔλλειψη.

«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 71, Ιούλ. - Σεπτ. 2016

ΤΕΥΧΟΣ 71       ΤΡΙΠΟΛΙΣ          ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016

Τό Κατηχητικό Σχολεῖο τῆς Ἐκκλησίας μας

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τή βοήθεια τῆς Παναγίας μας καί φέτος ὁ Μητροπολιτικός Ἱερός Ναός Ἁγίου Βασιλειου Τριπόλεως ἀνοίγει μιά ζεστή ἀγκαλιά κυρίως γιά τά μικρά παιδιά. Αὐτή ἡ ἀγκαλιά ὀνομάζεται Κατηχητικό Σχολεῖο.

Πολλές φορές θά ἔχετε ἀναρωτηθεῖ, γιατί ἐπιμένουμε τά μικρά παιδιά νά παρακολουθοῦν μαθήματα κατήχησης. Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλῆ. Μέσα ἀπό τό Κατηχητικό μας, μαθαίνουν ἔμπρακτα τί θά πεῖ ἀγάπη. Αὐτή εἶναι, πού κάνει τούς Χριστιανούς νά ξεχωρίζουν μέσα στόν κόσμο καί νά μεγαλουργοῦν στό ὄνομά της. Δέν στέλνουμε τά παιδιά μας στό Κατηχητικό γιά νά γίνουν καλοί Χριστιανοί. Ἐπιδιώκουμε πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά γίνουν καλοί ἄνθρωποι, μέ ἀρχές καί ἀξίες! Βέβαια, στήν πορεία καταλαβαίνουμε, πῶς καλός ἄνθρωπος, δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι ὁ καλός Χριστιανός, ἰδιότητες συνυφασμένες, πού ἀναπτύσσονται παράλληλα σέ ἕνα παιδί.

Έναρξη Θεολογικού Προγράμματος «Ορθοδοξία και Ζωή»

Παναγιώτα Ο. Αθανασούλια (+20/10/2016)

Ἡ μακαριστή μητέρα μου Παναγιώτα Ὀ. Ἀθανασούλια.

Ἐκοιμήθη στίς 20/10/2016.

Ψήφος της εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου (1638 μ.Χ.)

ΨΗΦΟΣ

ΤΗΝ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΣΥΝΟΔΟΥ
1638 μ.Χ.

(ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ)

Ψῆφος τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει συνόδου κατὰ τῶν αἱρετικῶν κεφαλαίων Κυρίλλου τοῦ Λουκάρεως, τοῦ παραχωρήσει Θεοῦ πατριαρχεύσαντος ἐν Κωνσταντινουπόλει.

Πάντων μὲν τῶν κοινῇ συντελούντων τοὺς πεπιστευμένους τοῦ πῶς δεῖ φέρεσθαι οἴακας φροντίδα ποιεῖν, διαφερόντως δὲ τῶν εἰς εὐσέβειαν ἡκόντων θεσμὸς πατρῷος, μᾶλλον δὲ Θεοῦ τοῦ ἐν προφήταις τὸ τοῦ ποιμνίου δεινὸν ὑπ’ ἀμελείας γεγονὸς ἀπειλοῦντος ἐκ τῶν τῶν ποιμένων ἐκζητῆσαι χειρῶν πρόσταγμα. Ἐλέγχειν τοίνυν καὶ στηλιτεύειν εἰκὸς τὸ κακόν, ἵνα μὴ ὑπ’ ἀπειρίας, ὡς ἀγαθοῦ, τούτου ἀντέχωνται οἱ ἁπλούστεροι. Καὶ ταῦτα ὁ τόδε προστιθέμενος οὐ γυμνόν, ἀλλ’ ὡς ἀγαθόν, κουφολογίαις τισὶ καὶ δολίοις προστίθεται παραπετάσμασι. Τοιαῦτα γὰρ τοῦ ἀρχεκάκου ἐχθροῦ ἀρχῆθεν ἦν καὶ τῶν αὐτοῦ ὀπαδῶν τὰ μηχανή­ματα. Ἐπειδὴ οὖν τοιοῦτος ἦν ἐν τοῖς δόγμασιν ὁ θανατηφόρου ἰοῦ μεμεστωμένος, ὁ περὶ τὰ καίρια ἀνιάτως νοσήσας καὶ ἀθέως τε καὶ ἀθέσμως πατριαρχεύσας πρὸ ὀλίγου ἐν Κωνσταντινουπόλει Λούκαρις Κύριλλος, - (οὐ μόνον γὰρ ξένα τοῦ ὀρθοῦ ἐφρόνει λόγου τῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ κακούργως ὑπεκρίνετο πρὸς τοὺς μὴ ἀρτίους τὴν φρένα καὶ βεβηκότας τὸ νοῦν ὁμολογεῖν τὰ ἔκπαλαι ὀρθὰ τῆς ἀμώμου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάγματα, ὥστε ἐκ τοιαύτης συνέβαινεν ὑπουλότητος προστρίβεσθαι τὸ αἶσχος τῆς οἰκείας ἀπάτης τῷ ὀρθῷ λόγῳ τῆς πίστεως), - κατεπειγούσῃ ἀνάγκῃ οἱ νῦν ἐν τῇ βασιλευούσῃ τῶν πόλεων θείᾳ προνοίᾳ τυχόντες, ὡς περὶ τῶν τοιούτων δοῦναι λόγον μέλλοντες, Πατριάρχαι καὶ τῶν λοιπῶν ἀρχιε­ρέων χορός, δεῖν ᾠήθημεν κατὰ τὸν τῶν ἱερῶν καὶ πνευματοφόρων πατέρων, τῶν κατὰ καιροὺς ἀναγκαίους ἐν συνόδοις διαπρεψάντων, θεσμὸν καὶ τύπον δημοσιεῦσαι τοῦτον τοῖς πᾶσι, καὶ ἀναθέματι καθυποβαλεῖν· καὶ ἔτι (ἵνα μὴ τὸ ἀκριβὲς τῆς ἀληθείας ὑπό τινων ἀτάκτως περιηχούντων διακρούηται) τῷ αὐτῷ δεσμῷ παραδοῦναι τοὺς ὡς εὐσεβεῖς ἀποδεχομένους τὰς αὐτοῦ δικαιολογίας.

Κυρίλλου Λουκάρεως, Ομολογία Πίστεως (1631 μ.Χ.)

[ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Δημοσιεύεται ἐδῶ ἡ ἐκδοθεῖσα ἐν ἔτει 1631 μ.Χ. καλβινίζουσα «Ἀνατολική Ὁμολογία τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως» τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινοπόλεως Κυρίλλου Α΄ τοῦ Λουκάρεως (1612, 1620–1623, 1623–1633, 1633–1634, 1634–1635, 1637–1638), προκειμένου νά κατανοηθοῦν τά κείμενα τῶν Συνόδων Κων/πόλεως τοῦ 1638, Κων/πόλεως τοῦ 1642, Ἰασίου τοῦ 1642 καί Κων/πόλεως τοῦ 1691, τά ὁποῖα δημοσιεύονται στήν ἑνότητα «Κείμενα Δογματικά καί Συμβολικά» τοῦ παρόντος ἰστολογίου]

ΚΥΡΙΛΛΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ

«ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

(1631 μ.Χ.)

Εἰς τὸ ὄνομα

τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

Κύριλλος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τοῖς ἐρωτῶσι καὶ πυνθανομένοις περὶ τῆς πίστεως καὶ θρησκείας τῆς τῶν Γραικῶν, ἤτοι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, πῶς δηλονότι περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως φρονεῖ, ἐν ὀνόματι κοινῶς τῶν χρι­στιανῶν ἁπάντων ἐκδίδωσι σύντομον ὁμολογίαν ταύτην εἰς μαρτύριον πρός τε Θεοῦ πρός τε ἀνθρώπων εἰλικρινεῖ συνειδήσει, οὐδεμιᾶς ἄνευ προσποιήσεως.

Κεφάλαιον α΄. Πιστεύομεν ἕνα Θεὸν ἀληθῆ, παντοκράτορα καὶ ἀόριστον, τρισυπόστατον, Πατέρα, Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα· Πατέρα ἀγέννητον Υἱὸν γεννητὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς πρὸ αἰώνων, ὁμοούσιον αὐτῷ· Πνεῦμα ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς δι’ Υἱοῦ προερχόμενον, Πατρὶ καὶ Υἱῷ ὁμοούσιον. Ταύτας τὰς τρεῖς ὑποστά­σεις ἐν μιᾷ οὐσίᾳ παναγίαν Τριάδα προσαγορεύομεν, ὑπὸ πάσης κτίσεως ἀεὶ εὐλογουμένην, δοξαζομένην καὶ προσκυνουμένην.

Μητροφάνους Κριτοπούλου, Ομολογία Πίστεως (1625 μ.Χ.), Μέρος Δ΄

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ

ΔΙΑ ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΤΕ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΥ ΤΟΥ ΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

1625 μ.Χ.

ΜΕΡΟΣ Δ΄

(ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)

Δεῖτε τό Α΄ Μέρος στήν ἱστοσελίδα:

http://sathanasoulias.blogspot.gr/2017/03/1625.html

τό Β΄ Μέρος στήν ἱστοσελίδα:

http://sathanasoulias.blogspot.gr/2017/03/1625_4.html

καί τό Γ΄ Μέρος στήν ἱστοσελίδα:

http://sathanasoulias.blogspot.gr/2017/03/1625_10.html

Κεφάλαιον ιστ΄. Περὶ ἁγίων λειψάνων.

Τὴν αὐτὴν δὲ τιμὴν ἀπονέμει ἡ Ἐκκλησία καὶ τοῖς ἁγίοις λειψάνοις, εἰ μόνον ἀληθῆ καὶ ἀνόθευτα εἴη. Πολλαὶ γὰρ πανουργίαι καὶ καπηλίαι ἐπενοήθησαν περὶ ταῦτα, ὡς συμβαίνειν τὸν αὐτὸν ἅγιον, οὗ τὰ λείψανα ὀνομάζουσι, τρικέφαλον καὶ τετρακέφαλον εἶναι, τοσαυτόχειρά τε καὶ τοσαυτόποδα. Πολλαχοῦ γὰρ δεικνύουσι τὰ αὐτὰ μέλη τοῦ αὐτοῦ ἁγίου, ὅπερ ὡς ἄτοπον καὶ καπηλευτικὸν ἡ Ἐκκλησία μισεῖ καὶ ἀποτρέπεται.

Περὶ δὲ τῆς ὀφειλομένης τοῖς ὄντως ἁγίοις λειψάνοις τιμῆς τόνδε τὸν λόγον ἀποδίδωσι. Ἐπειδὴ οἱ ἐθνικοί, οἱ διῶκται τῶν χριστιανῶν, ἐπονείδιστον καὶ ἐφύβριστον ἡγοῦντο τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ θάνατον, ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου Ἰη­σοῦ Χριστοῦ τίμιον καὶ ἔνδοξον θέλων ἀποδεῖξαι τὸν τοιοῦτον τρισόλβιον θάνα­τον, ἅτε δὴ ὑπὲρ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ Υἱοῦ γενόμενον, ἐπέθηκε τοῖς λειψάνοις τῶν ὑπὲρ ἐκείνου θανόντων χάριν καὶ δωρεὰν τοῦ παναγίου Πνεύματος, ὅπερ ἡ Ἐκκλησία καταμαθοῦσα προθύμως ἀπεδέξατο καὶ τοῖς μετέπειτα παρέδωκεν.

Μητροφάνους Κριτοπούλου, Ομολογία Πίστεως (1625 μ.Χ.), Μέρος Γ΄

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ

ΔΙΑ ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΤΕ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΥ ΤΟΥ ΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

1625 μ.Χ.

ΜΕΡΟΣ Γ΄

Δεῖτε τό Α΄ Μέρος στήν ἱστοσελίδα:

http://sathanasoulias.blogspot.gr/2017/03/1625.html

καί τό Β΄ Μέρος στήν ἱστοσελίδα:

http://sathanasoulias.blogspot.gr/2017/03/1625_4.html

Κεφάλαιον η΄. Περὶ τοῦ ἁγίου Μύρου.

Τοὺς οὖν ἀξιωθέντας τοῦ ἁγίου βαπτίσματος κελεύει ἡ Ἐκκλησία εὐθέως χρίειν τῷ ἁγίῳ μύρῳ, προκατασκευασθέντι πρότερον ὑπὸ ἀρχιερέων, ὑφ’ ὧν διανέμεται πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις ταῖς ὑπὸ τὴν ἐκείνων διοίκησιν τελούσαις. Ὅτι καὶ τῷ Σωτῆρι εὐθέως ἀναβαίνοντι ἀπὸ τοῦ ὕδατος ἐπιφοιτᾷ τὸ πανάγιον Πνεῦμα, οὗ εἰς τύπον παραλαμβάνεται τὸ ἅγιον μύρον. Ἔτι ὥσπερ τοὺς βασιλικοὺς θησαυροὺς εἰσαχθέντας εἰς μαρσύπια εἰώθασιν εὐθέως ἐπισφραγίζειν, οὕτω καὶ ἡ Ἐκκλησία τὸ ἅγιον βάπτισμα, ὅπερ ἐστὶ μέγιστος καὶ βασιλικώτατος θησαυρός, μετὰ τὸ ἐπενεχθῆναι τοῖς βαπτισθεῖσιν ὥσπερ μαρσυπίοις, εὐθὺς ἐπιτίθησι τὸ ἅγιον μύρον, ὥσπερ τινὰ βασιλικὴν σφραγίδα, φόβον ἅμα καὶ ἀπειλὴν ἐπάγουσαν τοῖς κοινοῖς ἐχθροῖς, τοῖς τὸν βασιλικὸν θησαυρὸν λυμάναι πειρωμένοις. Ὁ δὲ χρίων ἐν τῷ χρίειν ἐπιφέρει ταῦτα καὶ μόνα τὰ ῥήματα. «Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος ἁγίου, ἀμήν».

Μητροφάνους Κριτοπούλου, Ομολογία Πίστεως (1625 μ.Χ.), Μέρος Β΄

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ

ΔΙΑ ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΤΕ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΥ ΤΟΥ ΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

1625 μ.Χ.

ΜΕΡΟΣ Β΄

Δεῖτε τό Α΄ Μέρος στήν ἱστοσελίδα:

http://sathanasoulias.blogspot.gr/2017/03/1625.html

Κεφάλαιον β΄. Περὶ δημιουργίας.

Περὶ τῆς τοῦ παντὸς κόσμου δημιουργίας τοιαύτην γνώμην ἔχει ἡ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία. Ὁ ἐν τριάδι Θεός, ἀγαθὸς ὢν καὶ ὑπεράγαθος, ἠθέλησε παραγαγεῖν λογικὰ κτίσματα εἰς τὸ μεταδοῦναι τούτοις τῆς αὐτοῦ χάριτος, ἀλλ’ οὐχ ὡς χρείαν τούτων ἔχων· ἀνενδεὴς γάρ ἐστι καὶ ὑπεραυτάρκης.

Πρῶτον μὲν οὖν ἐννοεῖ τὰς οὐρανίους δυνάμεις· καὶ τὸ ἐννόημα εὐθὺς ἔργον ἐγένετο. Ἃς δὴ οὐρανίους δυνάμεις διαιρεῖσθαί φασιν εἰς τρεῖς διακοσμήσεις, ἑκάστην δὲ τῶν διακοσμήσεων περιέχειν τρεῖς τάξεις, ὡς εἶναι πάσας τὰς τάξεις ἐννέα. Ἡ μὲν οὖν πρώτη διακόσμησις περιέχει τὰ χερουβίμ, τὰ σεραφὶμ καὶ τοὺς θρόνους. Ἡ <δὲ> δευτέρα διακόσμησις περιέχει τὰς κυριότητας, τὰς ἐξου­σίας, τὰς δυνάμεις. Ἡ δὲ τρίτη διακόσμησις περιέχει τὰς ἀρχάς, τοὺς ἀρχαγγέλους καὶ τοὺς ἀγγέλους· αἵτινες τάξεις εἴτε φύσει εἴτε στάσει ἀλλήλων διαφέρουσιν, ἄγνωστον ἡμῖν.

Μετέπειτα παράγει τὴν ὕλην ἐξ οὐδενός, ἣν εἰς μορφὴν τρέψας κτίζει τὸν αἰσθητὸν καὶ ὁρατὸν τουτονὶ κόσμον, τὸν ἐκ τεσσάρων στοιχείων λεγόμενον συγκεῖσθαι, τουτέστι πυρός, ἀέρος, γῆς καὶ ὕδατος. Τριχῶς δὲ τὰ στοιχεῖα λέγε­ται· πόρρω, προσεχῶς καὶ προσεχέστερον. Καὶ πόρρω μὲν εἴη τὰ ῥηθέντα, προσε­χῶς δὲ αἱ τούτων ποιότητες, οἷον θερμότης, ψυχρότης, ὑγρότης καὶ ξηρότης· προσεχέστερον δὲ οἱ τούτων τῶν ποιοτήτων μεθεκτικοὶ τῶν ζῴων χυμοί, οἷον τὸ αἷμα, τὸ φλέγμα, ἡ ξανθὴ χολὴ καὶ ἡ μέλαινα, ἐξ ὧν συνίσταται τὰ σώματα. Ὧν χυμῶν ἀναλυθέντων εἰς τὰ πόρρω, ἐκλείπει τοῖς σώμασι τὸ ζῆν. Καὶ τοῦτό ἐστιν ὁ λεγόμενος θάνατος, τουτέστι ζωῆς ἔκλειψις.

Μητροφάνους Κριτοπούλου, Ομολογία Πίστεως (1625 μ.Χ.), Μέρος Α΄

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ

ΔΙΑ ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΤΕ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΥ ΤΟΥ ΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

1625 μ.Χ.

ΜΕΡΟΣ Α΄

Προοίμιον.

Ἡ περὶ τὰ θεῖα σπουδὴ καὶ διηνεκὴς μελέτη τοσοῦτον φαίνεται πασῶν τῶν ἄλλων σπουδῶν ὑπερφέρουσα, ὅσον ἐκεῖναι μὲν περὶ φθαρτῶν καὶ ἐπικήρων πραγμάτων καταγινόμεναι, πρὸς τῷ τὸν τοῦ ἀνθρώπου νοῦν, τὸ θειότερον τῆς ψυ­χῆς, κωλύειν τῆς εἰς τὰ ἄνω ὁρμῆς κάτω περὶ τὴν ὕλην τοῦτο καθέλκουσαι, καὶ τὸ χρήσιμον πάνυ ὀλίγον, ἀβέβαιόν τε καὶ πρόσκαιρον ἔχουσιν. Αὕτη δέ, περὶ θείων καὶ οὐρανίων ἀναστρεφομένη, πείθει τὸν μελετῶντα ὑπερορᾶν μὲν τῶν τῇδε καὶ κάτω πατουμένων, ἅτε μὴ δυναμένων συμπαρομαρτεῖν τοῖς τὴν ἄνω πορείαν ἰοῦσιν, ἀλλ’ ἅμα τῷ ἄρξασθαι καὶ τὸ παύεσθαι ὑφισταμένων καθάπερ αἱ πομφό­λυγες, ἄνω δὲ καὶ ὑψοῦ τὸ τοῦ νοῦ πτερὸν αἴρειν καὶ τῆς ἧς πρὸς τὴν ὕλην ἀρχῆθεν εἴληχε συναφείας καδδύναμιν ὑπανασπᾶν, ἵνα μὴ τοῖς τῇδε ἐπὶ πολὺ παραμένον, κατασύροιτο ἐλεεινῶς καὶ τῷ βορβόρῳ τῶν κοσμικῶν φροντίδων καταβαπτίζοιτο καὶ καταποντίζοιτο.

Μητροφάνους Κριτοπούλου, Επιστολή (1625 μ.Χ.)

ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ ΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

(ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΑΥΤΟΥ)

1625 μ.Χ.

Τοῖς πολυμαθεστάτοις καὶ σοφωτάτοις καὶ πανταχοῦ περιφανεστάτοις διδασκάλοις, ἀπαγγελταῖς τε καὶ καθηγηταῖς ἐν πρώτοις τῆς ἱερᾶς καὶ ἁγίας Θεολογίας, εἶτα τῆς μεγαλοπρεποῦς Φιλοσοφίας, τῆς φιλανθρώπου Ἰατρικῆς, τῆς δικαίας Νομικῆς, τῆς εὐτάκτου Ῥητορικῆς, γλαφυρότητός τε καὶ κομψότητος Ἑλληνικῆς, Ἑβραϊ­κῆς καὶ Λατινικῆς γλώσσης, καὶ συνελόντι φάναι, πᾶσι τοῖς προὔχουσιν ἐν τῇ λαμπροτάτῃ Ἀκαδημίᾳ Ἰουλίᾳ τῇ ἐν Ἑλμαιστάδῃ, χάριν καὶ ἔλεος, πᾶσάν τε δόσιν ἀγαθὴν καὶ πᾶν δώρημα τέλειον παρὰ τοῦ ἑνὸς τρισυποστάτου καὶ ὁμοουσίου Θεοῦ.

Τόμος της εν Κωσταντινουπόλει Συνόδου του 1351 μ.Χ.

ΣΥΝΟΔΟΙ

ΠΟΥ ΕΠΙΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

(2016 μ.Χ.)

Ο ΤΟΜΟΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΟΥ 1351 μ.Χ.

Ἡ ἐν Κρήτῃ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (2016 μ.Χ.) ἐπεκύρωσε καί ἀνεγνώρισε ὡς Συνόδους «καθολικοῦ κύρους» Μεγάλες Συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πού συγροτήθηκαν μετά τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο (787 μ.Χ.) καί μέχρι τόν 19ο αἰῶνα (1872 μ.Χ.), καί καταδίκασαν λατινικές, προτεσταντικές καί ἄλλες πλάνες. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά, μεταξύ ἄλλων, ἡ Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης:

Τόμος της εν Κωσταντινουπόλει Συνόδου του 1341 μ.Χ.

ΣΥΝΟΔΟΙ

ΠΟΥ ΕΠΙΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

(2016 μ.Χ.)

Ο ΤΟΜΟΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΟΥ 1341 μ.Χ.

Ἡ ἐν Κρήτῃ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (2016 μ.Χ.) ἐπεκύρωσε καί ἀνεγνώρισε ὡς Συνόδους «καθολικοῦ κύρους» Μεγάλες Συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πού συγροτήθηκαν μετά τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο (787 μ.Χ.) καί μέχρι τόν 19ο αἰῶνα (1872 μ.Χ.), καί καταδίκασαν λατινικές, προτεσταντικές καί ἄλλες πλάνες. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά, μεταξύ ἄλλων, ἡ Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης:

Όρος Πίστεως της εν Κωσταντινουπόλει Συνόδου του 879-880 μ.Χ.

ΣΥΝΟΔΟΙ

ΠΟΥ ΕΠΙΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

(2016 μ.Χ.)

Ο ΟΡΟΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΟΥ 879-880 μ.Χ.

Ἡ ἐν Κρήτῃ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (2016 μ.Χ.) ἐπεκύρωσε καί ἀνεγνώρισε ὡς Συνόδους «καθολικοῦ κύρους» Μεγάλες Συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πού συγροτήθηκαν μετά τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο (787 μ.Χ.) καί μέχρι τόν 19ο αἰῶνα (1872 μ.Χ.), καί καταδίκασαν λατινικές, προτεσταντικές καί ἄλλες πλάνες. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά, μεταξύ ἄλλων, ἡ Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης:

Εκδρομή στη Λευκάδα 5-6/9/2016

Πανήγυρις Τιμίου Προδρόμου Περθωρίου 29/8/2016

Ποιοί δεν πρέπει να κοινωνούν

ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ

Τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Λόγος Παραινετικὸς τῇ Ἁγίᾳ καὶ Μεγάλῃ Πέμπτῃ.

(Κείμενο)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ παμπόθητοι, οἱ συναθροισθέντες ἐν τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ, πρὸς τὸ λατρεῦσαι Θεῷ ζῶντι, ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ τῶν ἁγίων, ἀχράντων καὶ ἀθανάτων, φρικτῶν Μυστηρίων τοῦ Χριστοῦ, μετὰ φόβου μετασχεῖν, ἀκούσατε ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἀναξίου. Οὐ γὰρ ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν καὶ ὁ διδάσκων ὑμᾶς, ἀλλ’ ἡ χάρις τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος. Οὐ γὰρ ἀπ’ ἐμαυτοῦ λαλῶ, ἀλλ’ ὡς ἐδιδάχθην παρὰ τῶν θείων Κανόνων, καὶ Θεοφόρων Πατέρων, καὶ ὡς παρέλαβεν ἡ Ἐκκλησία παρὰ τῶν Θεοσόφων καὶ θείων Ἀποστόλων· οὕτω δὴ αὐτός φημι ἐγώ, ὁ ταπεινὸς καὶ πάντων ἐλαχιστότερος. 

Πότε και πώς κοινωνούμε

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ

(ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ)

Τί εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία

Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι τό κορυφαῖο Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας. Σ’ αὐτό ἔρχεται ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί μεταβάλλει τά προσφερόμενα ἀπό μᾶς δῶρα, τό ψωμί καί τό κρασί, σέ Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό γίνεται σέ κάθε Λειτουργία, πού τελεῖ ἡ Ἐκκλησία μας. Στή συνέχεια, αὐτά τά ἁγιασμένα Δῶρα προσφέρονται σέ μᾶς γιά νά κοινωνήσουμε. Κάθε φορά πού κοινωνοῦμε, παίρνουμε μέσα μας τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἑνωνόμαστε μέ τόν Χριστό καί σωζόμεθα. Οἱ ἅγιοι Πατέρες τονίζουν πῶς ὅ,τι ἑνώνεται μέ τόν Θεό, ἐκεῖνο μόνο σώζεται· ὅ,τι δέν ἑνώνεται μέ τόν Θεό (τήν ἀληθινή Ζωή) πεθαίνει. Γι’ αὐτό, ἡ Θ. Εὐχαριστία εἶναι ἡ μεγαλύτερη δωρεά τοῦ Θεοῦ σέ μᾶς, εἶναι ὅ,τι σημαντικότερο ὑπάρχει στόν κόσμο.

Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

ΤΟ «ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ»

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Τό Μυστήριο τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Χριστοῦ

Τό ἅγιο Βάπτισμα, σύμφωνα μέ τή πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, καθαρίζει τήν ψυχή ἀπό κάθε ἁμαρτία, καθιστώντας την ὁλόλευκη καί λαμπερή. Αὐτή τήν καθαρότητα, ἔχουμε χρέος νά τήν διατηροῦμε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς μας, δηλαδή νά ἀπέχουμε ἀπό κάθε ἁμαρτία καί νά ζοῦμε ὅπως θέλει ὁ Θεός.

Το Άγιο Πνεύμα στην Ορθοδοξία και στις αιρέσεις

ΤΕΥΧΟΣ 95           ΤΡΙΠΟΛΙΣ              ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2016

ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Πεντηκοστή, Ἅγιο Πνεῦμα καί Ἐκκλησία

Κάθε φορά, πού ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μεγάλη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ προσοχή μας στρέφεται στό τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, στό Ἅγιο Πνεῦμα. Σ’ αὐτό ἀκριβῶς μᾶς προτρέπει καί ἡ Ἀκολουθία τῆς ἑορτῆς, ἡ ὁποία περιέχει εὐχές καί ὕμνους, πού ἀπευθύνονται ἀποκλειστικά στό τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλά καί ἡ Ἀκολουθία τῆς ἑπόμενης ἡμέρας, τῆς «Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ἡ ὁποία ἔχει ἀφιερωθεῖ ἐξ ὁλοκλήρου στό πρόσωπο Ἐκεῖνο, πού ἐνήργησε στό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς. Μέ αὐτό τόν τρόπο, προβάλλεται καί διασφαλίζεται ἡ ὀρθή ἀντίληψη γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀφοῦ ἡ ὀρθή ἀντίληψη καί πίστη, ὁδηγεῖ σέ ὀρθή σχέση μέ τόν Θεό καί ἀπό τήν ὀρθή σχέση ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία μας. Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία, ἔχοντας ἀποκλειστικό σκοπό τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ σύμπαντος κόσμου, συνεχῶς προβάλλει τήν ὀρθή πίστη, τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς σωτηρίας.