«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 97, Ιαν. - Μαρτ. 2023

 

ΤΕΥΧΟΣ 97          ΤΡΙΠΟΛΙΣ         ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2023 

Ὁ Μέγας Βασίλειος. Φωστήρας καί Διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης 

Στήν ἀπαρχή κάθε Νέου Ἔτους ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη τοῦ ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, ἑνός τῶν κορυφαίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί Διδασκάλου τῆς Οἰκουμένης. Ἡ ζωή καί τό ἔργο του εἶναι, γενικά, γνωστά: Καταγόταν ἀπό ἐπιφανῆ καί πλούσια οἰκογένεια τῆς Καππαδοκίας, μέ ἰσχυρές πνευματικές καταβολές καί μέ βαθειές ρίζες στήν ἐκκλησιαστική Παράδοση. Σπούδασε στά σημαντικότερα κέντρα τῆς ἐποχῆς του, τοῦ δ΄ μ.Χ. αἰ., στήν Καισάρεια, στήν Κωνσταντινούπολη, στήν Ἀθήνα, ὅλες σχέδον τίς ἐπιστῆμες, ἀπό φιλοσοφία μέχρι ἰατρική καί θετικές ἐπιστῆμες. Ὡστόσο, ἐπέλεξε νά ἀφιερωθεῖ ὁλοκληρωτικά στόν Χριστό: ἔγινε πρῶτα μοναχός καί ἀσκητής, ἔπειτα Πρεσβύτερος τῆς Ἐκκλησίας καί, τέλος, Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης στήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ἐκοιμήθη σέ ἡλικία μόλις 49 ἐτῶν, ἀφήνοντας πλουσιότατο πνευματικό, θεολογικό, συγγραφικό, ἀσκητικό, ἐκκλησιαστικό καί κοινωνικό ἔργο. Ὀνομάστηκε «μέγας» ἐνόσῳ ἀκόμη ζοῦσε, καί μέχρι σήμερα ἐξακολουθεῖ νά διδάσκει κάθε γενεά Χριστιανῶν μέ τά συγγράμματά του, μέ τό ἔργο του καί μέ τό παράδειγμά του.

Ἀτενίζοντας τή μορφή καί τό πρόσωπο τοῦ μεγάλου Ἱεράρχου, καθώς καί τό πολύπλευρο ἔργο του, μένουμε ἔκθαμβοι καί διερωτώμεθα: Ποιό ἀκριβῶς στοιχεῖο ὑπερτερεῖ στήν πολύπλευρη προσωπικότητά του; Γιά ποιό λόγο ὀνομάστηκε μέγας καί ποῦ ἔγκειται ἡ ὑπεροχή καί τό μεγαλεῖο του;

Ὅσοι βλέπουν ἐπιφανειακά τά πράγματα καί ἀγνοοῦν τήν οὐσία τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, ἐντυπωσιάζονται, συνήθως, ἀπό τό κοινωνικό του ἔργο, πού εἶναι ὄντως ἐντυπωσιακό. Ὁ Ἅγιος, ὅπως εἶναι γνωστό, ἵδρυσε ἕνα ὁλόκληρο συγκρότημα φιλανθρωπικῶν καί κοινοφελῶν ἱδρυμάτων, τή λεγόμενη «Βασιλειάδα», μέ τή διάθεση τῆς προσωπικῆς του περιουσίας, μέ τίς ἐνέργειές του μεταξύ τῶν πλουσίων καί ἐπιφανῶν τῆς ἐποχῆς καί μέ τήν προσωπική του ἐπίβλεψη καί φροντίδα. Ὡστόσο, τό στοιχεῖο αὐτό δέν φαίνεται νά ἦταν τό κυρίαρχο καί τό πρωτεῦον, ἀλλά μᾶλλον τό ἀποτέλεσμα καί ἡ φυσική ἐκδήλωση ἄλλων, σημαντικότερων στοιχείων, πού τόν κοσμοῦσαν.

Ὅσοι ὑπερεκτιμοῦν τήν κοσμική σοφία καί γνώση, ἐντυπωσιάζονται ἀπό τήν εὐρύτατη μόρφωσή του. Τόν θαυμάζουν καί τόν ἐπαινοῦν ὡς σοφό, ὡς πανεπιστήμονα καί στοχαστή. Ἄλλωστε, ὑπάρχει μιά ὀγκώδης διεθνής βιβλιογραφία γιά τή σκέψη του καί τίς ἀντιλήψεις του. Ὅμως, ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος σέ κάποιο σημεῖο θρηνεῖ γιά τή «ματαιότητα» καί τή «ματαιοπονία», ὅπως ἀναφέρει, τῆς ἐνασχολήσεώς του μέ τή «μωρανθεῖσα σοφία» καί κάνει λόγο γιά «τό ἄχρηστον τῆς σοφίας τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου τῶν καταργουμένων»!

Ἀναζητώντας, λοιπόν, τό πρωτεῦον, τό σημαντικό καί τό οὐσιῶδες στή ζωή τοῦ Ἁγίου, ἄς ἀναλογισθοῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν τόν τιμᾶ οὔτε ὡς φιλόσοφο, οὔτε ὡς κοινωνικό ἀναμορφωτή, ἀλλά ὡς Ἅγιο τοῦ Θεοῦ, ὡς Πατέρα καί Διδάσκαλό της. Καί Ἅγιος στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀκολουθών τά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, ὁ γνήσιος «φίλος Χριστοῦ», ὁ Θεοφόρος, ὁ Χριστοφόρος καί ὁ Θεόπτης, ὁ ὑπό τοῦ Θεοῦ δεδοξασμένος ἐν Χριστῷ.

Ὄντως, ὁ Μέγας Βασίλειος ἀπό τή νεότητά του ἀγάπησε τόν Χριστό, «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας του». Ἀκολούθησε τά ἴχνη Του, προσαρμόστηκε στό θέλημά Του καί ἀγάπησε τίς ἐντολές Του. Διεπίστωσε ἐμπειρικά, ὅτι ἡ ἁμαρτία καί τά ἀνθρώπινα πάθη εἶναι τά μεγαλύτερα ἐμπόδια στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό ἐπιδόθηκε σέ σκληρούς ἀσκητικούς ἀγῶνες, διά τῶν ὁποίων καθαίρονται ἡ ψυχή καί τό σῶμα καί ἁγιάζει ὁ ὅλος ἄνθρωπος. Καί ὁ ἀγῶνας του εἶχε ἄμεσα καί ἐμφανῆ ἀποτελέσματα: Γνώρισε τόν Θεό πραγματικά, ἔγινε κατοικητήριο Θεοῦ, ἔγινε φορέας τῆς θείας Χάρης, ἔγινε ἄνθρωπος Θεοφόρος καί Χριστοφόρος, ἔγινε ὄντως Θεόπτης!

Δοξολογία ἐπί τῇ εἰσόδῳ στό Νέον Ἔτος
στόν Μητροπολιτικό Ναό (1/1/2023)

Εἶναι χαρακτηριστικό τό γεγονός, πού μαρτυρεῖ ὁ φίλος καί συνασκητής του ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, κατά τό ὁποῖο, ὅταν ἀσκήτευαν μαζί κοντά στόν Ἴρι ποταμό στήν πατρίδα του, ἔβλεπε τόν Βασίλειο νά φωτίζεται ὁλόκληρος τήν ὥρα τῆς προσευχῆς, ὄχι μόνο στό πρόσωπο καί στό σῶμα, ἀλλά ἔβλεπε καί ὅλο τό ἀσκητήριο νά καταυγάζεται μέ θεῖο καί ἄκτιστο φῶς!

Ὅποιος γνωρίζει πραγματικά τόν Χριστό, διαπιστώνει ἐμπειρικά ὅτι «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν», καί ὅποιος γνωρίζει τή δύναμη τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, ἐκεῖνος ἀγαπᾶ πραγματικά τόν ἄνθρωπο. Ὅποιος, τέλος, ἀγαπᾶ πραγματικά τόν ἄνθρωπο, φροντίζει πρῶτα γιά τήν αἰώνια κατάστασή του, δηλαδή γιά τή σωτηρία του. Τό ἔργο τοῦτο ὑπῆρξε συνεχής καί ἀδιάλειπτη μέριμνα τοῦ ἁγίου Βασιλείου. Τά ἔργα του μέ τούς τίτλους «Ὅροι κατ’ ἐπιτομήν» καί «Ὅροι κατά πλάτος» ὑποδεικνύουν ἀκριβῶς τίς ὁδούς τῆς σωτηρίας καί δέν ἀπευθύνονται μόνο σέ Μοναχούς, ἀλλά καί σέ κάθε πιστό, πού ἀγωνίζεται γιά τή σωτηρία του. «Τά τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησεν», ὅπως ψάλλομε στό Ἀπολυτίκιό του.

Ἐπίσης, ὅποιος ἀγαπᾶ πραγματικά τόν ἄνθρωπο, φροντίζει καί γιά τίς πρακτικές ἀνάγκες του, ἰδιαίτερα γι’ αὐτές τῶν ἐνδεῶν καί ἐμπεριστάτων, ἡ δέ ζωή του γίνεται μιά συνεχής μαρτυρία φιλανθρωπίας, δι’ ἔργων καί λόγων ἀγαθῶν. Αὐτό ἀκριβῶς εἶναι τό θεμέλιο τοῦ τεράστιου φιλανθρωπικοῦ ἔργου, τοῦ ὄντως θαυμαστοῦ, πού ἐπετέλεσε ὁ Μέγας Βασίλειος. Γιατί διαφορετικά, ὅταν ἀπουσιάζει ἡ κατά Χριστόν ἀγάπη, τότε ἐμφανίζεται ἕνα εἶδος φιλανθρωπίας ψυχρό, πού γίνεται μόνο «πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις», χωρίς πραγματική ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο, σάν αὐτό πού ἐπιτελεῖται συνήθως ἀπό κοσμικούς ὀργανισμούς καί διεθνεῖς ὀργανώσεις.

Ὅποιος γνωρίζει πραγματικά τόν Χριστό, ἀγαπᾶ τήν Ἀλήθεια, ἀφοῦ αὐτή δέν εἶναι μιά ἰδεολογία ἤ μιά θεωρία, ἀλλά ἕνα Πρόσωπο, τό πρόσωπο τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, αὐτός οὗτος ὁ Χριστός. «Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή», εἶχε πεῖ ὁ Κύριος! Ἐκεῖνος γνωρίζει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ, καί, παραμένοντας ἑνωμένος μέ Αὐτόν, γίνεται κι ἐκεῖνος σοφός, ὄχι κατά κόσμον, ἀλλά κατά Θεόν. Ὅποιος γνωρίζει τήν Ἀλήθεια, ἀγωνίζεται γι’ αὐτήν, μέ τή συνείδηση ὅτι ἀγωνίζεται ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ. Πρῶτα, γιά νά τήν διατυπώσει σέ δόγματα μέ αὐθεντικό κατά τό δυνατόν τρόπο, ὥστε καί ἄλλοι νά ὁδηγηθοῦν στή γνώση της καί στήν ἕνωση μέ τόν Χριστό. Ἔπειτα, ἀγωνίζεται ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, δηλαδή ἐναντίον ὅσων διαστρέφουν τήν ὁδό τῆς θεογνωσίας καί κατευθύνουν τούς ὀπαδούς τους σέ ἄλλους «θεούς» καί μακριά ἀπό τήν ἐνυπόστατη καί σαρκωμένη Ἀλήθεια, τόν Χριστό. Τέλος, ὅποιος γνωρίζει τόν Χριστό, μυεῖται καί στά μυστήρια τῆς δημιουργίας, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Μέγας Βασίλειος γνώρισε καί μᾶς ἀπεκάλυψε πολλά ἀπό τά μυστήρια αὐτά στίς ὑπέροχες ὁμιλίες του «Εἰς τήν Ἑξαήμερον». «Τήν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσεν», ὅπως λέγει τό Ἀπολυτίκιό του. Ἀλλά, καί «θεοπρεπῶς ἐδογμάτισεν», καί «εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ». Διετύπωσε τά βασικά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας σέ μιά ἐποχή πολύ κρίσιμη, ἀγωνίστηκε ἐναντίον τῶν αἱρέσεων τῆς ἐποχῆς του, ἔγινε Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας καί φωστήρας τῆς Οἰκουμένης. Διδάσκαλος, ὄχι κατ’ ἄνθρωπον, οὔτε κατά κόσμον, ἀλλά κατά Θεόν.

Ἀξίζει νά ἐπισημάνουμε ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο ἀπό τή ζωή τοῦ Ἁγίου μας. Ὅτι, ὅποιος ἀγαπᾶ πραγματικά τόν Χριστό, ἐκεῖνος ἀγαπᾶ καί τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία. Καί ὁ Βασίλειος ἀγάπησε πολύ τήν Ἐκκλησία. Γνώριζε καλά, ὅτι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου μόνο ἐντός της συντελεῖται. Καί γιά νά ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία σωστά τό ἔργο τῆς σωτηρίας, πρέπει νά εἶναι ἑνωμένη ἐν Χριστῷ. Ὅσοι ἐπιχειροῦν νά τήν διαιρέσουν, μέ σχίσματα καί μέ αἱρέσεις, ἀκόμη καί μέ τήν πρόφαση τῆς δογματικῆς ἀκρίβειας, δέν ἐπιτελοῦν ἔργο Θεοῦ καί ἐπιβουλεύονται τή σωτηρία τῶν συνανθρώπων τους. Γι’ αὐτό ἀγωνίστηκε σθεναρά γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, μέ ἐπιστολές σέ Ἐπισκόπους καί σέ ἄλλα πρόσωπα, μέ συγκεκριμένες ἐνέργειες καί πρωτοβουλίες καί μέ θερμές καί ἐκτενεῖς προσευχές. Γνωρίζοντας, ἐπίσης, ὅτι ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ ἱερουργία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι τό κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, μᾶς κληροδότησε τή Θεία Λειτουργία, πού φέρει τό ὄνομά του, μνημεῖο ἀνεκτίμητο θεολογικοῦ καί λειτουργικοῦ λόγου.

Τό πρόσωπο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου προβάλλεται ἀπό τήν Ἐκκλησία ὄχι μόνο γιά νά τό τιμοῦμε, ἀλλά πολύ περισσότερο γιά νά τό μιμηθοῦμε. Ἄλλωστε, ἡ μίμηση τῶν Ἁγίων εἶναι ἡ μεγαλύτερη τιμή σ’ αὐτούς. Ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος εἶναι σάν νά βοᾶ ἀπό τόν οὐρανό, ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καί νά λέγει: «παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε»! Μᾶς καλεῖ, λοιπόν, νά ἀκολουθήσουμε τά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε καί ἐκεῖνος. Μᾶς καλεῖ νά ἀγαπήσουμε τόν Χριστό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί Του, μέ τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, μέ τή μετοχή στό Σῶμα καί στό Αἷμα Του, μέ τίς προσευχές καί τίς δεήσεις μας, μέ τήν ἐργασία τῶν ἐντολῶν Του.

Ἄς ἀγαπήσουμε, λοιπόν, τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί ἄς τίς ἐφαρμόζουμε στήν προσωπική μας ζωή ὅσο μποροῦμε. Ἴσως νά φαίνονται «βαρεῖαι» (δύσκολες), ἀλλά «βαρεῖαι οὐκ εἰσίν», ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Μέσα σ’ αὐτές ὁ ἴδιος ὁ Χριστός «ἐγκέκρυπται» καί ὅποιος τίς ἐκτελεῖ, Αὐτόν ἀκριβῶς εὑρίσκει καί λαμβάνει. Καί διαπιστώνει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι φῶς, εἶναι χαρά, εἶναι ζωή, εἶναι ἡ λύση ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων προβλημάτων, εἶναι ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ μόνος Κύριος, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία· οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς». Αὐτό ἀκριβῶς διδάσκει ὁ Μέγας Βασίλειος. Αὐτό διδάσκει ἡ κοινή συνείδηση ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὁ δέ κατά Χριστόν ζῶν, ὁ μιμούμενος τούς Ἁγίους, καθαίρεται καθημερινά, φωτίζεται, ἀνακαινίζεται καί ἀνανεοῦται, γίνεται φῶς καί φωτίζει τόν κόσμο. Ὠφελεῖ τόν ἑαυτό του, ἀλλά καί τήν κοινωνία καί τό περιβάλλον. Καί ἄν αὐτή ἡ διαδικασία τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ ἀνθρώπου συντελεῖται ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, τότε ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἐργαστήριο συνεχοῦς παραγωγῆς ὑγειῶν πνευματικῶς προσώπων, μέ αὐθεντική καί ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, ἡ ὁποία «οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς», προσώπων τά ὁποῖα μόνο τό καλό μποροῦν νά προσφέρουν στήν κοινωνία. Ἄς τό κατανοήσει αὐτό ἰδιαίτερα ἡ πολιτική ἡγεσία μας, ἡ ὁποία κατά καιρούς νομοθετεῖ καί ἐνεργεῖ ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἄν πράγματι, βέβαια, ἡ ἡγεσία μας ἐπιθυμεῖ τό καλό τῆς κοινωνίας! Ἄν ὑποθέσουμε δέ ὅτι ὅλοι, ἤ τουλάχιστον οἱ περισσότεροι, μπορέσουν νά ζήσουν ἔτσι, δηλαδή κατά Χριστόν, τότε καί ὁλόκληρη ἡ κοινωνία μεταμορφώνεται καί μεταβάλλεται σέ «πολίτευμα τοῦ Σταυροῦ» καί σέ τύπο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ὅλοι εὐχόμεθα νά ἀπολαύσουμε.

 

Ἀπό τήν δραστηριότητα τῆς ἐνορίας μας 

Ἡ Τρίπολη ἑορτάζει μέ λαμπρότητα κατ’ ἔτος τή μνήμη τοῦ ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας στόν καλλιμάρμαρο Μητροπολιτικό Ναό της. Τό ἱερό αὐτό παλλάδιο τοῦ Γένους μας καί τό μεγάλης ἀξίας γιά τήν ἐποχή του καλλιτεχνικό οἰκοδόμημα, πού καί σήμερα ἀκόμη ἐντυπωσιάζει μέ τή μεγαλοπρέπειά του, εἶναι ἀντίδωρο καί εὐχαριστία τῶν Τριπολιτῶν καί τῶν ξενιτεμένων παιδιῶν τῆς Ἀρκαδίας στόν Θεό γιά τήν Ἐλευθερία τοῦ Γένους. Μέ λαμπρότητα τελέστηκε τό Σάββατο 31/12/2022 ὁ Ἑσπερινός τῆς πανηγύρεως, στόν ὁποῖο χοροστάτησε ὁ  Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος ὑπό πλειάδος Κληρικῶν τῆς Μητροπόλεως. Τόν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Ὁσιολογιώτατος Ἱερομόναχος Ἰάκωβος Κωνσταντίνου, Ἐφημέριος τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Τριπόλεως, ἀναφερόμενος στόν ἑορτάζοντα Ἅγιο. Ὁ Θεοφιλέστατος μετέφερε τίς εὐχές τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ἀλεξάνδρου καί εὐχήθηκε πρός ὅλους τήν εὐλογία τοῦ Ἁγίου. Τήν Κυριακή 1/1/2023, πρώτη ἡμέρα τοῦ Νέου Ἔτους, τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος τῆς ἑορτῆς καί ἡ Θ. Λειτουργία ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Τεγέας κ. Θεοκλήτου. Κατόπιν τελέσθηκε ἡ ἐπίσημος Δοξολογία ἐπί τῇ εἰσόδῳ στό Νέον Ἔτος, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ἀλεξάνδρου, παρουσίᾳ τοῦ πιστοῦ Λαοῦ καί τῶν Ἀρχῶν τοῦ τόπου.

Τήν Πέμπτη 19/1/2023, ὥρα 8.00΄ μ.μ., τελέστηκε ἱερά Ἀγρυπνία στόν Μητροπολιτικό μας Ναό, ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου.

Μητροπολιτικός Ναός.
Λήξη τοῦ Προγράμματος «Συμβουλευτική σέ Σύγχρονα Ζητήματα - Ἐξομολογητική»
(5/3/2023)

Τήν Κυριακή 29/1/2023 στό Μητροπολιτικό μας Ναό τελέσθηκε τό κατ’ ἔτος ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῶν ἀειμνήστων Ἀρχιερέων, τῶν ἀρχιερατευσάντων στήν Ἱ. Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας, τῶν Ἱερέων τῶν ἱερατευσάντων στόν Μητροπολιτικό Ἱ. Ναό, ὡς καί πάντων τῶν κεκοιμημένων Κτητόρων, Εὐεργετῶν καί Δωρητῶν τοῦ Ναοῦ. Τή Θ. Λειτουργία καί τό ἱερό Μνημόσυνο τέλεσε μέ εὐλογία τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος παρέστη στό ἱερό Βῆμα συμπροσευχόμενος, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος. Τό Σάββατο τό ἀπόγευμα τελέσθηκε Τρισάγιο ἐπί τοῦ κοινοῦ τάφου τῶν Ἀρχιερέων στόν Ναό τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Τριπόλεως.

Ὁ Πανάγαθος Θεός μᾶς ἀξίωσε νά βρισκόμαστε ἐν ζωῇ, ἐλεύθεροι ἐκ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ σέ μιά χώρα, πού ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη ἀνεμίζει μέ λαμπρότητα ἡ γαλανόλευκη αἱματοβαμμένη Ἑλληνική Σημαία. Ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν τήν ὀφειλομένη τιμή στούς Ἥρωες τῆς Πατρίδος μας, ἡ Ἱ. Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς συμπληρώσεως 180 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐκδημίας τοῦ Πολεμάρχου καί Ἐλευθερωτοῦ τοῦ Γένους, Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, τήν Κυριακή 5/2/2023, τέλεσε στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ Ἐλευθερωτοῦ τοῦ Γένους μας. Τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὥρα 5.30, στόν ἴδιο Ναό πραγματοποιήθηκε τό φιλολογικό Μνημόσυνο τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ὅπου μετά τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀκολούθησε σχετική ὁμιλία τοῦ κ. Δημητρίου Φωτόπουλου Σμηνάρχου Π.Α. Δ/ντοῦ Παραρτήματος Πολεμικοῦ Μουσείου Τριπόλεως.

Τήν Κυριακή 12/2/2023, ὥρα 11.30 π.μ., στό Μαλλιαροπούλειο Δημοτικό Θέατρο Τριπόλεως καί σέ ἐκδήλωση πού τελοῦσε ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας καί πραγματοποιήθηκε μέ τήν εὐγενική χορηγία τοῦ Δήμου Τριπόλεως, ἔγινε ἡ παρουσίαση τοῦ νέου βιβλίου τῆς κ. Μαρίας Χρόνη - Βακαλοπούλου, Πρεσβυτέρας καί Διδάκτορος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, μέ θέμα: «Φυσικοί συμβολισμοί στήν Βυζαντινή γραμματεία». Στήν παρουσίαση μετεῖχαν ἐκλεκτοί ὁμιλητές, μεταξύ τῶν ὁποίων ὁ Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ μας π. Σωτήριος Ἀθανασούλιας.

Τήν Πέμπτη 23/2/2023 ἡ Ἱ. Μητρόπολις Μαντινείας καί Κυνούριας, κατόπιν πρωτοβουλίας, εὐχῆς καί εὐλογίας τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ἀλέξανδρου, παρέδωσε στόν φιλανθρωπικό ὀργανισμό «Ἀποστολή» τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἱκανή ποσότητα τροφίμων, μέ σκοπό τή στήριξη τῶν σεισμοπαθῶν συνανθρώπων μας στήν Τουρκία καί στή Συρία, πού ἔχουν πληγεῖ ἀπό τόν καταστροφικό σεισμό τῶν προηγούμενων ἡμερῶν. Ἡ ποσότητα τῶν τροφίμων πού συνελέγη, ἦταν ἀποτέλεσμα, τόσο τῶν φιλανθρώπων ἐνοριτῶν τῆς Τριπολιτσᾶς, ὅσο καί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων τῶν Ναῶν της. Ἐντεταλμένοι Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως βρέθηκαν στήν Ἀθήνα, στίς ἀποθῆκες τῆς «Ἀποστολῆς» στό Μενίδι, στό στρατόπεδο «Καπότα», καί παρέδωσαν τήν ποσότητα πού ἔχει συλλεγεῖ. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας εὐχαριστεῖ ὅλους ὅσοι ἀνταποκρίθηκαν στό κάλεσμα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί μοιράστηκαν τήν ἀγωνία του γιά τήν ἀνακούφιση τῶν πασχόντων.

Ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας ἑορτάστηκε καί φέτος, 5/3/2023, μέ λαμπρότητα στή Μητρόπολή μας. Ἐπίκεντρο τοῦ ἑορτασμοῦ ὁ Ἱ. Ναός Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Τριπόλεως, ὅπου τήν Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία τῆς ἑορτῆς τέλεσε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, μέ τή συμμετοχή Ἱερέων τῆς πόλεως, ἐνῶ συμπροσευχόμενος παρέστη ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ἀλέξανδρος. Στό τέλος ἔγινε ἡ τελετή τῆς Λιτανεύσεως τῶν ἁγίων Εἰκόνων καί ἀνεγνώσθησαν τά σχετικά Ἀποσπάσματα τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθόδοξίας. Ἀκολούθησε ἐπιμνημόσυνη Δέηση ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν «τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων», ἀλλά καί τῶν θυμάτων τοῦ πρόσφατου τραγικοῦ σιδηροδρομικοῦ δυστυχήματος. Τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας στόν Μητροπολιτικό μας Ναό ἐψάλη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ, κατά τήν ὁποία χοροστάτησε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος καί παρέστη συμπροσευχόμενος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἀλέξανδρος. Στόν ὡς ἄνω Ἑσπερινό ὁμίλησε περί τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως ὁ Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Θεολόγος Ἀλεξανδράκης, μέ ἀφορμή τή λήξη εἰδικοῦ ἐπιμορφωτικοῦ Προγράμματος γιά Κληρικούς καί συνεργάτες τῆς Ἐκκλησίας, μέ τίτλο «Συμβουλευτική σέ Σύγχρονα Ζητήματα (Ἐπιμόρφωση στήν Ἐξομολογητική)», πού διοργανώθηκε μέ τή συνεργασία τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί τῆς Μητροπόλεώς μας. Στό τέλος τῆς Ἀκολουθίας ὁμίλησε σχετικά ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἀλέξανδρος καί ἐν συνεχείᾳ ἐπέδωσε τίς πιστοποιήσεις σέ 21 Κληρικούς καί ἕναν λαϊκό συνεργάτη τῆς Μητροπόλεως, οἱ ὁποῖοι ὁλοκλήρωσαν ἐπιτυχῶς τό παραπάνω ἐπιμορφωτικό Πρόγραμμα.

Τήν Γ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τόν Τίμιο Σταυρό πρός ἐνδυνάμωσιν τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος καί τῆς νηστείας στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τό πρωί πρό τῆς Θ. Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἔγινε ἡ Τελετή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καί ἡ διανομή τῶν ἀνθέων. Τό ἑσπέρας στόν Μητροπολιτικό μας Ναό τελέσθηκε ὁ Κατανυκτικός Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Τεγέας κ. Θεοκλήτου, καί ἀκολούθησε τό κατά Κυριακήν ἑσπερινό κήρυγμα ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Μελχισεδέκ Γαλάνη, Ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Βαρσῶν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἀλέξανδρος ἀπέδωσε τιμητικές διακρίσεις σέ 18 Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς μας, πού συμπλήρωσαν 45 καί πλέον ἔτη ἱερατικῆς διακονίας. Τιμήθηκαν οἱ Ἱερεῖς: Μιχαήλ Τοῦζος, Κωνσταντῖνος Πανουσόπουλος, Νικόλαος Βλάχος, Κωνσταντῖνος Σαμαρτζῆς, Ἀναστάσιος Χριστόφιλος, Γεώργιος Δημογέροντας, Γεώργιος Γεωργουλῆς, Νικόλαος Χαλικιᾶς, Κωνσταντῖνος Κουτρουμπῆς, Κυριάκος Δρακόπουλος, Νικόλαος Παπασπηλίου, Νικόλαος Σαράντης, Κυριάκος Λατσώνας, Βασίλειος Ἡλιόπουλος, Ἰωάννης Βῆλος, Κωνσταντῖνος Παναγᾶκος, Κωνσταντῖνος Κουρμπέλης καί Γεώργιος Πετρῆς.