Γάμος και Οικογένεια στο στόχαστρο

 

ΤΕΥΧΟΣ 126       ΤΡΙΠΟΛΗ          ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2024

 ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Παραδοσιακές ἀξίες καί ἀμφισβητήσεις τους 

Στήν ἐποχή μας ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας, δέχεται ἀλλεπάλληλα πλήγματα. Στή δέ χώρα μας, τό τελευταῖο καί ἰσχυρότερο, ἡ «χαριστική βολή» θά λέγαμε, εἶναι, προφανῶς, ἡ ὑπερψήφιση ἀπό τή Βουλή τοῦ νομοσχεδίου μέ τίτλο «Ἰσότητα στόν πολιτικό γάμο, τροποποίηση τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα καί ἄλλες διατάξεις» (15/2/2024), δηλαδή τοῦ νομοσχεδίου γιά τόν λεγόμενο «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων, πού εἶναι πλέον νόμος τοῦ κράτους! Γιατί, ὅμως, συμβαίνει αὐτό; Γιατί πλήττεται τόσο πολύ ἡ οἰκογένεια, στήν παραδοσιακή της τουλάχιστον μορφή, καί παράλληλα τό Μυστήριο τοῦ Γάμου; Ἀρκοῦν τά γνωστά ἐπιχειρήματα γιά ἰσότητα, ἐλευθερία, αὐτοδιάθεση, παροχή ἴσων εὐκαιριῶν κ.λπ. νά ἀνατρέψουν μιά παράδοση 2.000 τουλάχιστον ἐτῶν, καί μάλιστα μιά πρακτική δοκιμασμένη καί ἐπιτυχημένη; Ὅλοι μέχρι πρότινος θεωρούσαμε τήν οἰκογένεια «κύτταρο τῆς κοινωνίας», δηλ. ἀπαραίτητο στοιχεῖο γιά τή συγκρότησή της. Μπορεῖ νά ὑπάρξει ὁποιαδήποτε κοινωνία ἀνθρώπων χωρίς οἰκογένεια; Μπορεῖ νά ἐπιβιώσει ὁ θεσμός μέ τά πλήγματα, πού δέχεται, καί μέ τίς μεταλλάξεις, πού τοῦ ἐπιβάλλονται; Ἡ διάλυση τῆς οἰκογένειας δέν συνεπάγεται αὐτόματα τή διάλυση τῆς κοινωνίας; Μήπως κάποιες δυνάμεις, πού ἐργάζονται «γιά τό καλό μας», αὐτό ἀκριβῶς ἐπιδιώκουν, τή διάλυση τῆς κοινωνίας;

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η θεραπεία του δαιμονιζομένου νέου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Κ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ γονυπετῶν αὐτῷ καὶ λέγων· Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. 18. Καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς Μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. 19 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; Φέρετε αὐτὸν πρός με. Καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. 20 Καὶ ἰδὼν αὐτὸν εὐθέως τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων. 21 Καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν. 22 Καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ’ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ’ ἡμᾶς. 23 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ τό· Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι. 24 Καὶ εὐθέως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων ἔλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ. 25 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος ἐπετίμησε τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγων αὐτῷ· Τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγώ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν. 26 Καὶ κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτόν ἐξῆλθε, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν. 27 Ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατήσας αὐτὸν τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη. 28 Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτόν κατ’ ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό. 29 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. 30 Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ· 31 ἐδίδασκε γὰρ τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται» (Μάρκ. 9, 17-31).

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Ο Χριστός και η Εκκλησία

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΑ' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Ἀπό τήν Ἀνάσταση στήν Πεντηκοστή: Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ συνίσταται στό πρόσωπο καί στό ἔργο Του. Στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἑνώθηκαν δύο «τέλειες» φύσεις, ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη, στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου «καθ’ ὑπόστασιν». Τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ συνίσταται στή διδασκαλία, στά θαύματα καί στό Πάθος. Τό Πάθος νοηματοδοτεῖται (λαμβάνει τό πραγματικό του νόημα καί κατανοοῦνται οἱ πραγματικές διαστάσεις του) ἀπό τήν Ἀνάσταση, ὅπως ὅλα νοηματοδοτοῦνται ἀπό τήν Ἀνάσταση: «εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν»! (Α΄ Κορ. 15,14). Μέ τήν Ἀνάσταση κατελύθη τό κράτος τοῦ θανάτου καί συνετρίβη ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου. Ἔκτοτε, ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Χριστό, μετέχουν στήν «πρώτη ἀνάσταση», τήν πνευματική, τήν ἀνάσταση τῆς ψυχῆς, καί ἀναμένουν τή «δεύτερη ἀνάσταση», τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων: «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν». Μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου δέν κατελύθη μόνο τό κράτος τοῦ θανάτου, ἀλλά καταργήθηκαν καί τά λεγόμενα «ἀδιάβλητα πάθη». Γι’ αὐτό τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μετά τήν Ἀνάσταση δέν εἶχε τίς ἴδιες ἰδιότητες πού εἶχε πρίν. Ἦταν μέν Σῶμα ὑλικό, εἶχε «σάρκα καί ὀστέα», ἀλλά εἶχε ἐνδυθεῖ «ἀφθαρσίαν» καί «ἀθανασίαν» (Α΄ Κορ. 15,53, πρβλ. «Χριστός ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει», Ρωμ. 6,9). Μποροῦσε νά φάει ἄν ἤθελε, ἀλλά δέν εἶχε ἀνάγκη τροφῆς, δέν πεινοῦσε, δέ διψοῦσε, δέν κρύωνε, δέν κοπίαζε κ.λπ. Ἦταν Σῶμα θεῖον («Θεοῦ τό Σῶμα») καί «ζωηρόν» (παρεκτικό ζωῆς). Μέ αὐτές τίς ἰδιότητες ὁ Κύριος παρέμεινε 40 μέρες στή γῆ, ἐμφανιζόμενος μόνο στούς Μαθητές Του (στούς Δώδεκα καί σέ εὐρύτερο κύκλο Μαθητῶν). Ἔφυγε στούς οὐρανούς μέ τήν Ἀνάληψή Του, ἀνεβάζοντας ἐκεῖ («ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»), τήν ἀνθρώπινη φύση, τήν ὁποία προσέλαβε, δεδομένου ὅτι ἡ ἕνωση τῶν δύο φύσεων στό πρόσωπό Του εἶναι ἀχώριστη καί ἀδιαίρετη («ἀχωρίστως» καί «ἀδιαιρέτως»). Μέ τήν Ἀνάληψη καί τήν Πεντηκοστή, κατά τήν ὁποία ἀπέστειλε τό Πανάγιο Πνεῦμα στούς Μαθητές Του καί στήν Ἐκκλησία, φαίνεται νά ὁλοκληρώνεται τό ἐπίγειο ἔργο τοῦ Κυρίου.

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Το έργο του Ιησού Χριστού

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Ι' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Εἰσαγωγικά: Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ συνίσταται στό γεγονός ὅτι, γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου, δύο «τέλειες» φύσεις, ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη, ἑνώθηκαν στό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου «ἀτρέπτως», «ἀσυγχύτως», «ἀδιαιρέτως» καί «ἀχωρίστως» καί ἀπετέλεσαν τόν ἕνα Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ἕνωση αὐτή ἀποκαλεῖται «ὑποστατική» ἤ, ἀκριβέστερα, «καθ’ ὑπόστασιν» ἕνωση, καί ἀποτελεῖ μοναδική καί ἀνεπανάληπτη περίπτωση ἑνώσεως. Δέν ταυτίζεται οὔτε μέ τήν «κατά φύσιν» ἤ «κατ’ οὐσίαν» ἕνωση, δηλ. μέ τόν τρόπο πού «κοινωνοῦν» (ἑνώνονται) τά τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος μεταξύ τους ἤ οἱ ἄνθρωποι μεταξύ τους, οὔτε μέ τήν «κατ’ ἐνέργειαν» ἤ «κατά χάριν» ἕνωση, δηλ. μέ τόν τρόπο πού «κοινωνοῦν» (ἑνώνονται) οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Ἅγιοι μέ τόν Θεό. 

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Ο Σταυρός του Χριστού και η σωτηρία μας

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΘ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 Ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. 36 Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 Ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. 9,1 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει» (Μάρκ. 8,34 - 9,1).

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η ίαση του Παραλυτικού της Καπερναούμ

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΗ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ· καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. 2 Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. 3 Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτόν, παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. 4 Καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν· καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ’ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. 5 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 6 Ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι, καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· 7 Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; Τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας, εἰμὴ εἷς, ὁ Θεός; 8 Καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ, ὅτι οὕτω διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 9 Τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ· Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι· ἢ εἰπεῖν· Ἔγειρε καὶ ἆρόν σου τὸν κράβαττον καὶ περιπάτει; 10 Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας (λέγει τῷ παραλυτικῷ)· 11 Σοὶ λέγω, ἔγειρε, καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου, καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 Καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον, ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων· ὥστε ἐξίστασθαι πάντας, καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας· Ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν» (Μαρκ. 2, 1-12).

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Το πρόσωπο του Ιησού Χριστού

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Θ' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Εἰσαγωγικά: Προϋπόθεση γιά νά προσεγγίσουμε τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ πίστη στήν ἀλήθεια γιά τήν Ἁγία Τριάδα (ἡ «ψηλάφηση» τοῦ μυστηρίου τῆς Ἁγίας Τριάδος), ἀφοῦ ὁ Χριστός εἶναι «ὁ εἷς τῆς Τριάδος». Ὁ Θεός τῆς πίστεώς μας εἶναι «μία φύσις ἤ οὐσία καί τρεῖς ὑποστάσεις ἤ πρόσωπα». Περισσότερο, ὅμως, ἀπό τό πῶς εἶναι ὁ Θεός καθ’ Αὐτόν μᾶς ἐνδιαφέρει τό πῶς σχετίζεται μέ τόν κόσμο καί ἰδιαιτερα μέ τόν ἄνθρωπο. Ὁ Θεός ἔρχεται σέ ἐπαφή μέ τόν κόσμο, μέσω τῶν ἐνεργειῶν Του, οἱ ὁποῖες εἶναι ἄκτιστες. Μέ τίς ἄκτιστες ἐνέργειές Του δημιουργεῖ τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Εἰδικότερα ὁ ἄνθρωπος, ὅπως καί οἱ Ἄγγελοι, δημιουργεῖται γιά νά μετέχει καί στή θεοποιό ἐνέργεια ἤ Δόξα τοῦ Θεοῦ, δηλ. στήν ὕψιστη μορφή θείας μετοχῆς, πού ταυτίζεται μέ τήν κατάσταση τοῦ Παραδείσου. Ὅμως, ὅπως γνωρίζουμε, ὁ ἄνθρωπος ἐξέπεσε ἀπό τήν κατάσταση αὐτή, στερήθηκε τή μετοχή στή Δόξα τοῦ Θεοῦ (Ρωμ. 3,23), ἀπώλεσε τόν Παράδεισο, «παρεδόθη τῇ φθορᾷ καί συνεζεύχθη τῷ θανάτῳ», κατέστη δοῦλος τῶν παθῶν καί διάγει σέ αἰχμαλωσία τοῦ διαβόλου.

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Το μυστήριο της Αγίας Τριάδος

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Η' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Ἀπό τήν Παλαιά στήν Καινή Διαθήκη: Στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός ἐμφανίζεται ὡς ἕνας καί μοναδικός. Ταυτόχρονα, ὅμως, ἐμφανίζεται ὡς «Ἄγγελος» ἑνός ἄλλου Προσώπου ἤ ὡς Ἄγγελος τῆς «βουλῆς» τοῦ Προσώπου αὐτοῦ («Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος»). Ἀλλοῦ ὁ Θεός ἐκφράζεται γιά τόν ἑαυτό Του σέ πληθυντικό ἀριθμό καί ἀλλοῦ γίνεται λόγος γιά δύο ἤ τρεῖς «Κυρίους», καί «Κύριος» σημαίνει Θεός στή γλώσσα τῆς Ἁγίας Γραφῆς! Ἔτσι, ἤδη στήν Π. Διαθήκη ὑπονοεῖται τό μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τό μυστήριο αὐτό εἶναι γνωστό στούς Προφῆτες καί Δικαίους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀλλά δέν τονίζεται γιά εἰδικούς λόγους. Ἀποκαλύπτεται σαφέστερα στήν Καινή Διαθήκη, ὅταν «ὁ εἷς τῆς Τριάδος» ἔγινε ἄνθρωπος, καί διατυπώνεται μέ συγκεκριμένους ὅρους ἀπό τίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Κατά τήν τελική διατύπωσή του, ὁ Θεός εἶναι «μία οὐσία ἤ μία φύση καί τρεῖς ὑποστάσεις ἤ τρία πρόσωπα» (Πατήρ, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα). Ὡστόσο, καί μετά τή διατύπωση αὐτή, ἡ ἀλήθεια γιά τήν Ἁγία Τριάδα παραμένει μυστήριο. Ὁ ἀνθρώπινος λόγος ἀδυνατεῖ νά ἐννοήσει πῶς τά τρία εἶναι ἕνα καί τό ἕνα τρία. Ὡστόσο, στήν ἀρχαία Ἐκκλησία ἔγιναν ἀπόπειρες νά κατανοηθεῖ τό μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσω τοῦ ὀρθοῦ λόγου καί, εἰδικότερα, μέσω τῆς φιλοσοφίας, οἱ ὁποῖες ὅμως κατέληξαν σέ μεγάλες αἱρέσεις.

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η Μέλλουσα και Έσχατη Κρίση

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΖ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅταν ἔλθῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι μετ’ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ. 32 Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων· 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 Τότε ἐρεῖ ὁ Βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· 35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. 37 Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 Πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρὸς σέ; 40 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· 42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον» (Ματθ. 25, 31-46).

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Η ερμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στή θεία Λατρεία

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Ζ' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Ἡ χριστολογική ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: Ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση μαρτυρεῖ σαφῶς ὅτι τό θεῖο πρόσωπο, πού ἐνεργεῖ στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅπου ἐκεῖ ἐμφανίζεται ὡς Ἄσαρκος Λόγος. Τό «μυστήριο τοῦ Χριστοῦ» ἐνεργεῖται ἤδη στήν Π. Διαθήκη. Ἀπό Ὀρθόδοξη ἄποψη, ἡ Π. Διαθήκη ἑρμηνεύεται χριστολογικά καί μόνο χριστολογικά. «Ἡ μή χριστολογική ἑρμηνεία τῆς Π. Διαθήκης εἶναι αἵρεσις καί πλάνη». Μή χριστολογική ἑρμηνεία εἶναι π.χ. ἡ ἐπιστημονική ἑρμηνεία. Μή χριστολογική ἑρμηνεία κάνουν συνήθως οἱ αἱρέσεις. Ἡ μή χριστολογική ἑρμηνεία ὁδηγεῖ σέ ἀδιέξοδα. Ἡ χριστολογική (ὀρθόδοξη) ἑρμηνεία, ἀντίθετα, ἐξασφαλίζει (καί ἀποδεικνύει) τήν ἀπόλυτη ἑνότητα μεταξύ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, ἀφοῦ τό ἴδιο ἀκριβῶς Πρόσωπο, ὁ ἴδιος Θεός, ἐνεργεῖ καί στίς δύο περιπτώσεις. Ἡ ἴδια ἡ Καινή Διαθήκη ἑρμηνεύει χριστολογικά τήν Παλαιά. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τήν ἑρμηνεύουν, ἐπίσης, χριστολογικά. Τό ἴδιο ἀκριβῶς κάνει καί ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ὑμνολογία ἐκφράζει τήν Ἀλήθεια καί τή Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι μέρος τῆς θεόπνευστης Παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας. Τά ὑμνολογικά κείμενα εἴτε εἶναι ἔργα μεγάλων Πατέρων καί Ἁγίων, εἴτε ἐπικυρώθηκαν καί καθαγιάστηκαν κατά τή χρήση τους ἀπό μεγάλους Πατέρες καί Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. «Ὅπως προσεύχεσαι, ἔτσι καί πιστεύεις, καί ὅπως πιστεύεις ἔστι καί προσεύχεσαι»: «lex orandi est lex credenti» («ὁ κανόνας τῆς προσευχῆς εἶναι ὁ κανόνας τῆς πίστεως»). Ἡ ἐκκλησιαστική ὑμνολογία ἑρμηνεύει χριστολογικά χαρακτηριστικές Θεοφάνειες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως: 

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η Παραβολή του Ασώτου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΣΤ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. 12 Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. Καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. 13 Καὶ μετ’ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισεν τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. 14 Δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. 15 Καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους· 16 καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. 17 Εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· Πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι; 18 Ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου· 19 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. 20 Καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ. Ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη· καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. 21 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱός· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου. 22 Εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας, 23 καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν, 24 ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησεν, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι. 25 Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν· 26 καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 27 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει· καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν. 28 Ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. Ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. 29 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρί· Ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· 30 ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν. 31 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ’ ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν· 32 εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη» (Λουκ. 15, 11-32).

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η Παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΕ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· 10 Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. 11 Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· Ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· 12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. 13 Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανόν ἐπᾶραι, ἀλλ’ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. 14 Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται» (Λουκ. 18, 9-14)

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Ο Ιησούς και η Χαναναία

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΔ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. 22 Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. 23 Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. 24 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. 25 Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. 26 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. 27 Ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. 28 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. 15, 21-28).

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Οι Θεοφάνειες του Ασάρκου Λόγου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΣΤ' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Εἰσαγωγικά: Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται κατ’ ἀρχήν στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἡ δημιουργία τοῦ κόσμου εἶναι ἡ πρώτη Ἀποκάλυψη - Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἔπειτα ἀποκαλύπτεται στούς Προφῆτες καί Δικαίους τῆς ἐποχῆς, προετοιμάζοντας τή Σάρκωση τοῦ Λόγου Του, τήν ἐν Χριστῷ Ἀποκάλυψη. Στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός ἐμφανίζεται ὡς ἕνας καί μοναδικός, ἀφήνει ὅμως νά διαφανεῖ ἀμυδρά ἡ τριαδικότητά του, τό μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό ὁποῖο γίνεται εὐρύτατα γνωστό στήν Καινή Διαθήκη. Ἀπό τά τρία θεῖα πρόσωπα, ἐνῶ πολλοί πιστεύουν ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργεῖ ὁ Πατήρ, ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση μαρτυρεῖ σαφῶς ὅτι ἐνεργεῖ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὡς Ἄσαρκος Λόγος, μέ τήν προϋπόθεση ὅτι ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ εἶναι χριστοκεντρική καί ταυτόχρονα τριαδοκεντρική καί ὅτι σέ κάθε Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ὁ Πατήρ «εὐδοκεῖ», ὁ Υἱός «αὐτουργεῖ» καί τό Ἅγιο Πνεῦμα «συνεργεῖ». Μέ αὐτά τά δεδομένα, ὅλες οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι ἐμφανίσεις τοῦ Υἱοῦ Του, ὡς Ἀσάρκου Λόγου. Τό ἴδιο ἀκριβῶς θεῖο πρόσωπο, τό ὁποῖο ἐμφανίζεται στήν Καινή Διαθήκη μέ Σῶμα (ὡς Λόγος Σεσαρκωμένος), ἐμφανίζεται στήν Παλαιά χωρίς τό Σῶμα Του, δηλ. χωρίς τήν ἀνθρώπινη φύση, τήν ὁποία προσέλαβε ἀργότερα καί ἐν χρόνῳ. Ἔτσι, ἐκτός τῶν γνωστῶν ἐκφράσεων «Θεός», «Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν», «Θεός Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ», «Κύριος» κ.ἄ., συναντᾶμε καί τίς ἐκφράσεις «Ἄγγελος», «Ἄγγελος Κυρίου», «Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος», «Σοφία» τοῦ Θεοῦ κ.ἄ. Ὁ ὅρος «Ἄγγελος» τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ταυτόσημος μέ τόν ὅρο «Λόγος» τῆς Καινῆς. Ὁ «Ἄγγελος» ἤ ὁ «Λόγος» εἶναι ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος ἐξαγγέλλει, λέγει, ἀποκαλύπτει, φανερώνει τόν Πατέρα. Σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι ἰσχύει στούς ἀνθρώπους, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι «ἐνυπόστατος» (ἰδιαίτερη ὑπόσταση) καί ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐπίσης «ἐνυπόστατος». Ἔτσι ἑρμηνεύει τίς Ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦ π.χ. ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπό τήν νεφέλην ἦσαν, καί πάντες διά τῆς θαλάσσης διῆλθον ... καί πάντες τό αὐτό βρῶμα πνευματικόν ἔφαγον, καί πάντες τό αὐτό πόμα πνευματικόν ἔπιον· ἔπινον γάρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας, ἡ δέ πέτρα ἦν ὁ Χριστός» (Α΄ Κορ. 10, 1-4). «Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱός θυγατρός Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τόν ὀνειδισμόν τοῦ Χριστοῦ» (Ἑβρ. 11, 24-26).

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η παραβολή των ταλάντων

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΓ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωπός τις ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, 15 καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. 16 Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα· 17 ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. 18 Ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. 19 Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ’ αὐτῶν λόγον. 20 Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ’ αὐτοῖς. 21 Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 22 Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ’ αὐτοῖς. 23 Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 24 Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· Κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· 25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν. 26 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! 27 ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. 28 Ἄρατε οὖν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα· 29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται· ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ. 30 Καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Ταῦτα λέγων ἐφώνει· Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Ματθ. 25, 14-30).

Ο Θεός της Αποκαλύψεως και ο φιλοσοφικός στοχασμός

 

ΤΕΥΧΟΣ 125       ΤΡΙΠΟΛΗ    ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023 

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ 

Ἱερουσαλήμ καί Ἀθήνα 

Ὅπως ἔχουμε τονίσει καί σέ ἄλλη περίπτωση μέσῳ τοῦ ἐντύπου μας, τό περί Θεοῦ ἐρώτημα ἀνήκει στά μεγάλα ἐρωτήματα, πού ἀπασχολοῦν διαχρονικά τόν ἄνθρωπο. Ὅλοι κάποτε τό ἀντιμετωπίζουν, εἴτε θετικά, εἴτε ἀρνητικά, εἴτε πιστεύοντας, εἴτε μή, εἴτε πιστεύοντας ὀρθά, εἴτε πιστεύοντας ἐσφαλμένα. Πιθανώτατα ἰσχύει ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι ἄπιστοι ἤ ἄθεοι δέν ὑπάρχουν. Ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι δέν πιστεύουν σέ κάποιον «θεό», ἁπλῶς ἔχουν ἀπολυτοποιήσει (δηλαδή θεοποιήσει!) κάτι ἄλλο: ἕνα σύστημα, μιά ἰδεολογία, ἕναν τρόπο ζωῆς, μιά συνήθεια, μιά κατάσταση, ἕνα πρόσωπο ἤ ἕνα πράγμα (χρήματα, κτήματα, αἰσθησιακές ἡδονές, ἀνθρώπινη δόξα κ.ἄ.)! Εἶναι φανερό, ὅτι οἱ ἐξαρτώμενοι ἀπό τέτοια ἀπολυτοποιημένα (θεοποιημένα) στοιχεῖα, βρίσκονται σέ κατάσταση συγκαλυμμένης, ἀλλά πραγματικῆς εἰδωλολατρίας! Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει χαρακτηριστικά γιά μία ἀπό τίς περιπτώσεις αὐτές, «νεκρώσατε ... τήν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστίν εἰδωλολατρία» (Κολ. 3,5).

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Η θεία Αποκάλυψη στην Παλαιά Διαθήκη

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Ε' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη: Ὁ Θεός γίνεται γνωστός μόνο ὅπου ἀποκαλύπτεται ὁ Ἴδιος. Ἀποκαλύπτεται δέ στούς Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, στούς Ἀποστόλους τῆς Καινῆς καί στούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. Τά ἔργα αὐτῶν τῶν ἱερῶν προσώπων, δηλαδή ἡ Παλαιά Διαθήκη τῶν Προφητῶν, ἡ Καινή τῶν Ἀποστόλων καί ἡ Ἱερά Παράδοση τῶν Ἁγίων, εἶναι μάρτυρες τῆς Ἀποκαλύψεως (ἤ «πηγές», ὅπως κάποιες φορές ἀποκαλοῦνται). Οἱ πρῶτες μαρτυρίες περί Θεοῦ μπεριέχονται στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἐκείνη μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε τόν κόσμο. Μᾶς πληροφορεῖ, ἐπίσης, γιά τή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, τήν ἀρχική κατάστασή του καί τήν πτώση του. Μέχρι τήν πτώση ὁ ἄνθρωπος εἶχε κοινωνία μέ τόν Θεό: Τόν ἔβλεπε, Τόν ἄκουε, συνομιλοῦσε μαζί Του. Μετά τήν πτώση, ὅμως, ἡ κοινωνία αὐτή διακόπτεται ἐντελῶς. Ὡστόσο, μέσα στό καθολικό «σκότος» καί στήν «σκιά θανάτου», ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται σέ σπάνιες περιπτώσεις σέ κάποια πρόσωπα, πού ζοῦσαν κατά τό θέλημά Του, χωρίς ὅμως νά τό γνωρίζουν, ἀκολουθώντας τή φυσική τάξη. Ἀπό κάποια στιγμή, ὅμως, ὁ Θεός ἀρχίζει νά ἀποκαλύπτεται συστηματικά, φανερώνοντας τόν Ἑαυτό Του καί τό θελημά Του καί «κατασκευάζοντας» μέ αὐτό τόν τρόπο Προφῆτες καί Δικαίους. Κατ’ ἀρχήν ἐμφανίζεται στόν Ἀβραάμ καί στούς Πατριάρχες τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ (Ἰσαάκ, Ἰακώβ καί στούς υἱούς τοῦ Ἰακώβ). Ἀπό τούς ἀπογόνους τῶν Πατριαρχῶν αὐτῶν δημιουργεῖ ἕναν Λαό, στόν ὁποῖο ἐπίσης ἀποκαλύπτεται. Μέσῳ αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ (Ἰσραήλ) προετοιμάζει τό πλήρωμα (τήν κορύφωση) τῆς Ἀποκαλύψεώς Του, πού εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι ἴσχυε στό περιβάλλον τῆς ἐποχῆς (πολυθεΐα - εἰδωλολατρία), ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται ὅτι εἶναι ἕνας καί μοναδικός. Ὡστόσο, ἀφήνει νά διαφανεῖ πολύ ἀμυδρά ἡ ἀλήθεια, πού γνωρίζουμε μετέπειτα, ὅτι αὐτός ὁ ἕνας καί μοναδικός Θεός, κατά μυστηριώδη τρόπο, εἶναι τρία πρόσωπα: Πατήρ, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα. Ἄν ἰσχύει αὐτό, τότε ποιό πρόσωπο ἀποκαλύπτεται στήν Παλαιά Διάθήκη; Κανένα πρόσωπο, καί τά τρία πρόσωπα ἤ ἕνα ἀπό τά πρόσωπα αύτά; Καί ἄν ἀποκαλύπτεται ἕνα πρόσωπο, ποιό εἶναι τό πρόσωπο αὐτό; Διάχυτη εἶναι ἡ ἀντίληψη ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργεῖ ὁ Πατήρ, στήν Καινή ὁ Υἱός καί στήν Ἐκκλησία (μετά τήν Πεντηκοστή) τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ὡστόσο, ἡ εὐλογοφανής αὐτή ἀντίληψη δέν εἶναι Ὀρθόδοξη!

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η «μεγάλη εντολή» της αγάπης

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΒ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ, πειράζων αὐτόν καὶ λέγων· 36 Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; 37 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου· 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. 41 Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς 42 λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; Τίνος υἱός ἐστι; Λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυΐδ. 43 Λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον καλεῖ αὐτὸν λέγων, 44 εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; 45 Εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; 46 Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ’ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι» Ματθ. 22, 35-46).

Εγκύκλιος Ι. Συνόδου 3085/29-1-2024, Περί του Γάμου (και περί των Ομοφυλοφίλων)

 

Η Ι­Ε­ΡΑ ΣΥ­ΝΟ­ΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚ­Κ­ΛΗ­ΣΙ­ΑΣ ΤΗΣ ΕΛ­ΛΑ­ΔΟΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 373,     Ἀριθ. Διεκπ. 204,     Ἀθήνα, 29 Ἰανουαρίου 2024

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3085

Πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 

Θέμα: «Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί τοῦ Γάμου» 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὅπως ἔχετε ἐνημερωθῆ, μόλις πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, δηλαδή τήν 23η Ἰανουαρίου 2024, συνῆλθε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά μελετήση τό θέμα πού ἀνέκυψε στίς ἡμέρες μας, δηλαδή τήν θέσπιση τοῦ «πολιτικοῦ γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων, μέ ὅλες τίς συνέπειες πού ἐπιφέρει αὐτό στό οἰκογενειακό δίκαιο.

Ἡ Ἱεραρχία συζήτησε ἐπαρκῶς τό θέμα αὐτό μέ ὑπευθυνότητα καί νηφαλιότητα, ἀποδεικνύοντας γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἑνότητά της, καί στήν συνέχεια ὁμόφωνα ἀποφάσισε τά δέοντα πού ἔχουν ἀνακοινωθῆ.

Μιά ἀπό τίς ἀποφάσεις πού ἔλαβε εἶναι νά ἐνημερώση τό πλήρωμά της, τό ὁποῖο θέλει νά ἀκούση τίς ἀποφάσεις της καί τίς θέσεις της. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό, ἡ Ἱεραρχία ἀπευθύνεται πρός ὅλους ἐσᾶς, γιά νά διατυπώση τήν ἀλήθεια γιά τό σοβαρό αὐτό θέμα.

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Ο Ιησούς και ο Ζακχαίος

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος ΙΑ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχώ· 2 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, 3 καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. 4 Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. 5 Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. 6 Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. 7 Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. 8 Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· Ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. 9 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. 10 Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός» (Λουκ. 19, 1-10).

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η θεραπεία των δέκα λεπρών

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Ι' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰσερχομένου τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, 13 καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. 14 Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. 15 Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, 16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. 17 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; 18 Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; 19 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. 17, 12-19).

«Το μυστήριο του Χριστού» 2023-4: Χαρακτηριστικά της θείας Αποκαλύψεως

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Δ' τοῦ Προγράμματος Ὀρθόδοξης Κατήχησης «Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Εἰσαγωγικά: Θέμα μας, «τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ». Γιατί ὁ Χριστός εἶναι «μυστήριο»; Ἐπειδή ὅλα τά περί αὐτοῦ εἶναι μυστήριο, ἰδιαίτερα ἡ Σάρκωσή Του (θεία Οἰκονομία), ὅπως μαρτυρεῖ σαφῶς ἡ Ἁγία Γραφή (Κολ. 4,2 κ.ἄ.). Γιατί διακρίνουμε τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἀπό τά ἄλλα θεῖα Πρόσωπα; Ἐπειδή μόνο διά τοῦ Χριστοῦ γνωρίζουμε τόν Πατέρα καί λαμβάνουμε τό Ἅγιο Πνεῦμα. Πῶς προσεγγίζεται τό «μυστήριο τοῦ Χριστοῦ» ἤ, γενικά, πῶς γνωρίζουμε τόν Θεό; Ὄχι ὡς ἀποτέλεσμα ἀνθρώπινης ἀναζητήσεως, ἀλλά μόνο διά τῆς Ἀποκαλύψεώς Του. Ἡ Ἀποκάλυψη ἔχει διάφορα στάδια. Κατ’ ἀρχήν ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται στή φύση καί γίνεται γνωστός μέσῳ τῆς δημιουργίας Του. Ὅμως, αὐτή ἡ Ἀποκάλυψη, ὡς ἔμμεση καί ἀτελής, δέν παρέχει πραγματική γνώση, ἀλλά μόνο πληροφορίες περί Θεοῦ. Ἄμεσα ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται στούς Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, στούς Ἀποστόλους τῆς Καινῆς καί στούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοί βλέπουν καί μετέχουν στήν ἄκτιστη Δόξα ἤ Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, «θεοῦνται», γίνονται «θεοί κατά χάριν». Αὐτοί εἶναι οἱ αὐθεντικοί Θεολόγοι τῆς Ἐκκλησίας, ἐπειδή μόνο αὐτοί γνωρίζουν πραγματικά τόν Θεό. Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία εἶναι ἐμπειρική καί ὄχι θεωρητική - διανοητική. Δέν προκύπτει ἀπό συλλογισμούς περί Θεοῦ καί δέν βασίζεται στόν θεολογικό στοχασμό. Βασική ἀλήθεια τῆς Ἁγ. Γραφῆς εἶναι ὅτι ὁ ἄνθρωπος σώζεται «διά πίστεως» καί ὄχι «διά γνώσεως» (θεωρητικῆς). Πίστη σημαίνει ἐμπιστοσύνη στήν περί Θεοῦ μαρτυρία τῶν «θεοπτῶν» Προφητῶν, Ἀποστόλων καί Ἁγίων. Βέβαια, στήν κατάσταση τῶν Ἁγίων ἡ πίστη μεταβάλλεται σέ γνώση, γνώση, ὅμως, ἐμπειρική τοῦ Θεοῦ. 

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η έναρξη του κηρύγματος του Ιησού

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Θ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. 13 Καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλίμ· 14 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· 15 Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλίμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, 16 ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. 17 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 4, 12-17).

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η μαρτυρία Ιωάννου του Προδρόμου

 

Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Η' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Α', ἔτους 2023-2024. 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει· Ἴδε ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Οὗτός ἐστιν ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εἶπον· Ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. Κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν ὕδατι βαπτίζων. Καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι· Τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ’ αὐτόν· κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι ἐκεῖνός μοι εἶπεν· Ἐφ’ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ’ αὐτόν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. Κἀγὼ ἑώρακα, καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ» (Ἰω. 1, 29-34).

Θεραπευτική μέθοδος Ρέϊκι και Ορθόδοξη πίστη

 

ΤΕΥΧΟΣ 124        ΤΡΙΠΟΛΗ        ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2023 

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΡΕΪΚΙ

ΜΙΑ ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

Ἀσθένεια καί ἀπόπειρες θεραπείας της 

Ἡ ἀσθένεια ἦταν πάντοτε ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα προβήματα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἡ δέ ἀναζήτηση τῆς θεραπείας της ἦταν καί παραμένει μία ἀπό τίς κυριότερες ἐπιδιώξεις του. Κατά τήν Ὀρθόδοξη χριστιανική θεώρηση, ἀπό τή στιγμή πού ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἁμάρτησε στόν Παράδεισο εἰσῆλθαν στή ζωή του ἡ ἀσθένεια καί ὁ θάνατος. Ἔκτοτε ἡ ἀνθρώπινη ζωή συμπλέκεται μέ τίς δύο αὐτές ὁριακές καταστάσεις. Ὅμως, ὁ Θεός δέν ἄφησε τόν ἄνθρωπο ἐντελῶς ἐκτεθειμένο στή δύναμη τῆς ἀσθένειας. Τοῦ ἔδωσε τήν ἐπιστήμη, γιά νά ἀνακαλύπτει μέ αὐτήν μεθόδους θεραπείας. Ἡ ἐπιστήμη εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ὅμως δέν θεραπεύει ὅλες τίς ἀσθένειες, οὔτε μπορεῖ νά κατανικήσει τή δύναμη τοῦ θανάτου. Οἱ ἔκτακτες θεραπευτικές παρεμβάσεις τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο (τά θαύματα), ἀποδεικνύουν ἀκριβῶς ὅτι ὁ Ἐκεῖνος, καί εἰδικότερα ὁ Χριστός, εἶναι ὁ ἔσχατος Θεραπευτής, ὁ «Ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν».

«Αγ. Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» 2023-4: Η Παραβολή του Μεγάλου Δείπνου

 

Κείμενο Εὐαγγελίου: «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· 17 καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. 18 Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· Ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 Καὶ ἕτερος εἶπε· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 Καὶ ἕτερος εἶπε· Γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. 21 Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· Ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· Κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. 23 Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. 24 Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. 14 Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Λουκ. 14, 16-24, Ματθ. 22,14).