Διάγραμμα – Περίληψη Θέματος Δ' τοῦ Προγράμματος Μελέτης καί Ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία καί Παράδοση», περιόδου Β', ἔτους 2024-2025.
Εἰσαγωγικά: Ὁ 50ος Ψαλμός, ὁ «Ψαλμός τῆς μετανοίας» τοῦ
Προφήτου καί Βασιλέως Δαβίδ, μπορεῖ νά διαιρεθεῖ σέ δύο μέρη. Τό πρῶτο (στίχ.
3-14), ἀμέσως μετά τήν Ἐπιγραφή τοῦ Ψαλμοῦ (στίχ. 1-2), περιλαμβάνει τήν ὁμολογία
τῆς ἁμαρτίας τοῦ Δαβίδ καί ἱκετευτικές παρακλήσεις γιά τήν ἄφεσή της. Τό
δεύτερο μέρος (στίχ. 15-21), ὅπως βλέπουμε στή συνέχεια, ἀναφέρεται στά
εὐεργετικά ἀποτελέσματα τῆς ἀφέσεως καί περιλαμβάνει ὑποσχέσεις εὐχαριστίας, εὐχαριστήρια
δοξολογία καί προφητικούς λόγους τοῦ Δαβίδ.
Οἱ καρποί τῆς μετανοίας (στίχ. 15-21): Ὁ ἀνακαινισμένος μέ τήν μετάνοια πρώην ἁμαρτωλός γίνεται τώρα διδάσκαλος τῆς «ὁδοῦ» τοῦ Θεοῦ (τοῦ θείου Νόμου ἤ μᾶλλον τῆς μεθόδου τῆς θεογνωσίας), μέ τούς λόγους του ἤ καί μόνο μέ τό παράδειγμά του. Γίνεται, ἐπίσης, αἰτία πολλοί ἄλλοι ἁμαρτωλοί νά ἐπιστρέψουν στόν Θεό. Ὁ Δαβίδ ζητᾶ καί πάλι τήν συγχώρηση τοῦ φόνου (τοῦ Οὐρία) καί προφητεύει ὅτι μετά ἀπό αὐτήν θά ἀνοίξει τό κλεισμένο ἀπό τήν ἁμαρτία στόμα του καί μέ χαρά θά ὑμνολογήσει τόν Θεό καί τή δικαιοσύνη του. Ἄν καί ἔχει ἤδη λάβει τήν ἄφεση, τά ἀποτελέσματα (οἱ καρποί) τῆς ἀφέσεως θά προκύψουν σιγά - σιγά, σταδιακά. Γνωρίζει ὅτι ὁ Θεός δέν θέλει τόσο τίς θυσίες τῆς Ἰουδαϊκῆς λατρείας, τίς μικρές ἤ τίς μεγάλες (ὁλοκαυτώματα), ἀλλά ἀληθινή θυσία εἶναι ἡ «συντριβή τῆς καρδίας». Ἡ συντριβή εἶναι ἡ ἀρχή τῆς σωτηρίας, κατά τήν ὁποία διαλύεται καί καταρρέει ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ «παλαιός ἄνθρωπος», καί ἀπό τά συντρίμματά του οἰκοδομεῖται ὁ «καινός ἄνθρωπος», ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, μέ τά στοιχεῖα τῆς προηγούμενης προσωπικότητάς του, ἀλλά «καινά». Στούς δύο τελευταίους στίχους ὁ Δαβίδ βλέπει μέ τό προφητικό του βλέμμα τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπό τούς Βαβυλωνίους (587 π.Χ.) καί εὔχεται γιά τήν ἀνοικοδόμησή της. Βλέπει, ἐπίσης, ὅτι μετά τήν ἀνοικοδόμηση θά προσφέρονται καί πάλι οἱ θυσίες τῆς Ἰουδαϊκῆς λατρείας στόν ἀληθινό Θεό. Ἀλλά βλέπει καί πέρα ἀπό τίς θυσίες αὐτές τή μοναδική Θυσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ πάνω στόν Σταυρό νά εἰκονίζεται καί νά προτυπώνεται στίς θυσίες τῶν μόσχων ἤ καί σέ ἄλλες θυσίες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης!
