Ανακοινωθέν περί Ουνίας Διορθοδόξου Επιτροπής Διαλόγου (1995)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΕΠΙ ΤΟΥ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΦΑΝΑΡΙΟΝ, 13-14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1995

Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ἐπὶ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μετὰ τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας συνῆλθε τὴν 13ην - 14ην Ἰουλίου 1995, τῇ σεπτῇ προσκλήσει τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἐν Φαναρίῳ, πρὸς συζήτησιν τοῦ θέματος τῆς πορείας τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου καὶ τῶν προοπτικῶν αὐτοῦ διὰ τὸ μέλλον.

Εἰς τὰς ἐργασίας τῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς μετέσχον ἐκπρόσωποι τῶν Ἐκκλησιῶν Κωνσταντι­νουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, Σερβίας, Ῥουμανίας, Γεωργίας, Ἑλλάδος, Ἀλβανίας καὶ Φιλλανδίας. Δὲν ἠδυνήθησαν νὰ μετάσχουν, δι’ ἀ­νεξαρτήτους πρὸς τὸ θέμα λόγους, αἱ Ἐκκλησίαι Ἱεροσολύμων, Ῥωσίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Πο­λωνίας καὶ Τσεχίας - Σλοβακίας, καίτοι ὡρισμέναι ἐξ αὐτῶν εἶχον ὁρίσει καὶ τοὺς ἐκπροσώπους των.

Κατὰ τὰς συνεδρίας τῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς συνεζητήθη τὸ περὶ Οὐνίας καταρτισθὲν ἐν Balamand κείμενον τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν Ὀρθοδόξου καὶ Ῥωμαιοκαθολικῆς, καθὼς καὶ αἱ θετικαὶ ἢ ἀρνητικαὶ ἀξιολογήσεις του ἐκ μέρους τῶν κατὰ τόπους ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ θεολογικῶν κύκλων, ὑπὸ τὸ φῶς τῶν νέων προτάσεων, τῆς Παπικῆς Ἐγκυκλίου Ut unum suit περὶ τῶν κριτηρίων τοῦ Θεολογικοῦ Δια­λόγου μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν.

Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ὑπεγράμμισεν, ὅτι τὸ ἐν Balamand καταρτισθὲν κείμενον ἀποτελεῖ ἓν βῆμα εἰς τὴν ὅλην πορείαν τοῦ Θεολογικοῦ Διαλό­γου καὶ περιέχει σημαντικὰς προτάσεις πρὸς ἐποικοδομητικὴν ἀντιμετώπισιν πιεστικῶν πρακτικῶν ζητημάτων ἐντὸς τῶν πλαισίων καὶ τοῦ συναφοῦς κειμένου τοῦ Freising.

Διετυπώθησαν προτάσεις περὶ τῆς ἀναγκαιότητος τῆς συνεχίσεως τῶν ἐργασιῶν τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τοῦ θέματος τῆς Οὐνίας, ἰδίως δὲ ἐπὶ τῶν ἐκκλησιολογικῶν καὶ ποιμαντικῶν συνεπειῶν τῆς εἰς ἀμφοτέρας τὰς Ἐκκλησίας, ἐπὶ τῷ τέλει ὅπως διευκολυνθῇ ἡ περαιτέρω προώθησις τοῦ θεματολογίου τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου.

Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ἔκρινεν ἀναγκαῖον νὰ ἀπευθύνῃ ἔκκλησιν πρὸς τὴν Ῥωμαιοκαθολικὴν Ἐκκλησίαν, συμφώνως καὶ πρὸς τὰς πρακτικὰς προτάσεις τοῦ κειμένου τοῦ Balamand, ὅπως, κατὰ τὴν κρίσιμον ταύτην διὰ τὸν Θεολογικὸν Διάλογον περίοδον, ἀποφευχθοῦν ἐπίσημοι ἐκδηλώσεις ἑορτασμοῦ γεγονότων, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἀφήσει ἀρνητικὰς φορτίσεις εἰς τὴν μνήμην τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκ­κλησίας κατὰ τὸ ἱστορικὸν παρελθόν, ὡς π.χ. ὁ προγραμματισθεὶς ἐπίσημος ἑορτασμὸς τῶν 400 χρόνων ἀπὸ τῆς συγκλήσεως τῆς «ἑνωτικῆς» συνό­δου Brest - Litovsk (1595-96).

Συγχρόνως ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ἐτόνισε τὴν σημασίαν τῆς ἐκπροσωπήσεως πασῶν τῶν κα­τὰ τόπους ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τὰς συνελεύσεις τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς καὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων τοῦ Διαλόγου, συμφώνως καὶ πρὸς τὰ ἀποφασισθέντα ὑπὸ τῆς Γ΄ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986), ὥστε νὰ εἶναι δυναμικωτέρα ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπὶ τῶν συζητουμένων ζητημάτων καὶ μὴ παρουσιάζωνται ἐκ τῶν ὑστέρων ἀμφισβητήσεις περὶ τὴν πληρότητα τῆς διατυπώσεως ἐπιμάχων ζητημάτων.

Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ἀπεφάσισεν ὁμοφώνως νὰ προτείνῃ εἰς τὴν ῥωμαιοκαθολικὴν πλευ­ράν, ὅπως τὸ θέμα τῆς ἑπομένης συνελεύσεως τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς εἶναι «Ἐκκλησιολογικαὶ καὶ ποιμαντικαὶ συνέπειαι τῆς Οὐνίας» καὶ ἐξουσιοδό­τησε τὸν Πρόεδρον τῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπον Αὐστραλίας κ. Στυλιανόν, νὰ ἐνεργήσῃ καταλλήλως διὰ τὴν προώθησιν τῶν προ­τάσεων τῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς.

Τέλος, εἰς τὰ πλαίσια τῶν ἐργασιῶν της, ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ἐξέφρασε τὴν εὐχήν, ὅπως καταπαύσουν αἱ ἐχθροπραξίαι καὶ αἱματοχυσίαι ἐν τῷ χώρῳ τῆς πρῴην Γιουγκοσλαβίας καὶ ὁπουδή­ποτε ἀλλαχοῦ παρατηροῦνται, καταβληθῇ δὲ προσ­πάθεια ὅπως τὰ προκαλοῦντα αὐτὰς προβλήματα ἐπιλύωνται οὐχὶ διὰ τῶν ὅπλων, ἀλλὰ διὰ τοῦ δια­λόγου καὶ τῶν διαπραγματεύσεων.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

Στή θέση αὐτή («Οἰκουμενική Κίνησις») ἀναρτῶνται πρός ἐνημέρωσιν τῶν ἐνδιαφερομένων ἐπίσημα κείμενα, ἀναφερόμενα στόν Διάλογο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ διάφορες Χριστιανικές Ὁμολογίες, ἀκόμη καί ἄν δέν ἐκφράζουν ἀκριβῶς ἤ ὀρθῶς τό φρόνημα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.