Πράξις Πατριαρχική καί Συνοδική Περί Ορθοδόξου Διασποράς (1/3/1922)

ΠΡΑΞΙΣ

ΑΡΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ

ΤΟΥ ΠΡΟΕΚΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ

ΥΠΟ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΝ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 1908 ΤΟΜΟΥ

«ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ»

(1ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1922)

† ΜΕΛΕΤΙΟΣ

Ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης

καὶ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης.

Τῶν περὶ τὴν ἐγκόσμιον ἐκκλησιαστικὴν διοίκησιν καὶ πειθαρχικὴν τάξιν θεσμοθετημάτων κατὰ τὸ χρεὼν καὶ πρὸς ὠφέλειαν γιγνομένων καὶ γίγνεσθαι ἀεὶ ὀφειλόντων, εὔδηλον ὅτι καὶ μεταβαλεῖν τι ἂν γένοιτο αὐτῶν καὶ ὅλως ποτὲ ἄραι, ἐπὰν ἡ χρεία καὶ ἡ ὠφέλεια τοῦτο ἐμφαίνωσι καὶ ὑπαγορεύωσιν.

Ἐπειδὴ τοίνυν καὶ ἡ καθ’ ἡμᾶς Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἔφθασε μὲν πρότερον ἐκ λόγων προνοίας διὰ τὰς καιρικὰς περιστάσεις καὶ ἐπ’ ἐλπίδι μείζονος ὠφελείας πνευματικῆς ἐκχωρήσασα διὰ συνοδικῆς ἀποφάσεως καὶ πράξεως κατὰ τὸ ἔτος αÅη΄ τὴν διαχείρισιν τοῦ κανονικοῦ αὐτῆς δικαιώματος τῆς ὑπάτης πνευματικῆς ἐξουσίας καὶ προστασίας ἐπὶ τῶν ἐν τῇ διασπορᾷ καὶ ἔξω τῶν καθωρισμένων ὁρίων τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν Ὀρθοδόξων Ἑλληνικῶν Παροικιῶν τῇ Ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος, ὡς ἀδελφῇ πεφιλημένῃ, εὐχερέστερον, ὥς γε ὑπελαμβάνετο, δυναμένη φροντίζειν προσφόρως καὶ σωστικῶς περὶ τῆς πνευματικῆς διακυβερνήσεις τῶν εἰρήμενων παροικιῶν, ἀλλ’ ἐκ τῆς πράξεως καὶ τῆς πείρας φανερὸν ἤδη ἐγένετο ὅτι ὁ τῆς καιρικῆς ἐκείνης οἰκονομίας σκοπὸς οὐχ εὐώδωται, οὐδ’ ἐπιτέτευκται, τουναντίον δὲ ἀνωμαλία τις ἤδη ἐξ αὐτῆς ἀνεφύη, βλάβην μὲν ταῖς Κοινότησι, σύγχυσιν δὲ καὶ εἰς τὴν ὅλην κανονικὴν τάξιν τῆς Ἐκκλησίας δυναμένη ἐπενεγκεῖν, διὰ ταῦτα ἡ Μετριότης ἡμῶν μετὰ τῶν περὶ ἡμᾶς Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν καὶ ὑπερτίμων, τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν ἡμῖν ἀδελφῶν καὶ συλλειτουργῶν, θέμα μελέτης νέας καὶ ἐξετάσεως συνοδικῆς ποιησάμενοι ὀφειλετικῶς τὸ ζήτημα τῆς ἐξαρτήσεως καὶ διοικήσεως τῶν ἐν τῇ διασπορᾷ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν, ὡς Ἐκκλησιῶν κατὰ τοὺς κανό νας καὶ τὴν τάξιν τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὑπὸ τὴν ὑπάτην δικαιοδοσίαν καὶ εὐθύνην ὑπαγομένων τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου, διὰ λόγους δὲ καιρικῆς ἀνάγκης καὶ οἰκονομίας ὑπ’ αὐτοῦ τῶν γε ἑλληνοφώνων ἐξ αὐτῶν τῇ διοικήσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Βασιλείου τῆς Ἐλάδος ὡς ἐντολοδόχου αὐτοῦ καὶ ἐπὶ ὡρισμένοις ὅροις καθυπαχθεισῶν, ἔγνωμεν, διασκεψάμενοι συνοδικῶς, καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀποφαινόμενοι ὁρίζομεν τὰ ἀκόλουθα: Ἐπειδὴ ὁ σκοπὸς τῆς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ἐκχωρήσεως κατ’ οἰκονομίαν καὶ ὑπὸ τύπον ἐντολῆς τοῦ δικαιώματος τῆς διοικήσεως τῶν ἐν τῇ διασπορᾷ Ὀρθοδόξων Ἑλληνικῶν Παροικιῶν οὐκ εὐωδώθη· ἐπειδὴ οὐκ ἐτηρήθησαν οὐδὲ ἐξετελέσθησαν οἱ ὅροι τῆς ἐκχωρήσεως οἱ διαλαμβανόμενοι ἐν τῷ Πατριαρχικῷ καὶ Συνοδικῷ Τόμῳ τῷ ἀπολυθέντι ὑπὸ ἡμερομηνίαν η΄ Μαρτίου αϞη΄· ἐπειδή, ἐκλιπουσῶν ἤδη τῶν ἀπὸ τῶν καιρικῶν περιστάσεων ἀφορμῶν, συνεξέλιπε καὶ ὁ ἀπ’ αὐτῶν σοβαρὸς λόγος ὁ εἰς τὴν κατ’ οἰκονομίαν διευθέτησιν ἐκείνην ἀγαγών· καὶ τὸ δὴ σπουδαιότερον, ἐπειδὴ ἐκ τῆς ἐκχωρήσεως ποικίλη προέκυψε κανονικὴ ἀνωμαλία τὴν ἑνότητα διαταράττουσα τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως· διὰ ταῦτα ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγία Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐν τῷ ἀπαραγράπτῳ δικαιώματι αὐτῆς τοῦ διέπειν καὶ διαχειρίζεσθαι αὐτεξουσίως τὴν ἀπὸ τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως ἀνήκουσαν αὐτῇ κανονικὴν ἐξουσίαν, ἐν ᾖ περιλαμβάνεται καὶ ἡ ἐπὶ τῶν ἔξω καὶ ἐν τῇ διασπορᾷ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν ἐκκλησιαστικὴ ἐποπτεία, καὶ ἐκ καθήκοντος ὀφειλετικῆς προνοίας αἴρει μὲν καὶ ἀκυροῖ τὴν ἐκδεδομένην καὶ ἐν τῷ διαληφθέντι Πατριαρχικῷ καὶ Συνοδικῷ ὑπὸ ἡμερομηνίαν η΄ Μαρτίου αϞη΄ Τόμῳ τῷ ἐν σελίδι 108 τοῦ εἰδικοῦ Κώδικος ἐν τοῖς Πατριαρχείοις κατεστρωμένῳ περιλαμβανομένην ἀπόφασιν αὐτῆς, τὴν καὶ δι’ Ἐγκυκλίου Πατριαρχικῆς ὑπὸ ἡμερομηνίαν κα΄ Ἀπριλίου αϞη΄, ἀριθμ. Πρωτ. 2498, ἀνακοινωθεῖσαν τοῖς Κοινότησι, περὶ ἐκχωρήσεως τῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἑλλάδος τοῦ δικαιώματος τῆς διακυβερνήσεως τῶν ἐν τῇ διασπορᾷ Ὀρθοδόξων Ἑλληνικῶν Παροικιῶν μετὰ πασῶν τῶν συναφῶν τῇ ἀποφάσει ταύτῃ παραχωρήσεων τῶν ἀναγραφομένων ἐν τῷ διαληφθέντι Τόμῳ, ἀποκαθίστησι δὲ καὶ αὖθις πλήρη καὶ ἀκέραια τὰ κανονικὰ κυριαρχικὰ αὐτῆς δικαιώματα τῆς ἀμέσου ἐποπτείας καὶ διακυβερνήσεως ἐπὶ πασῶν ἀνεξαιρέτως τῶν ἔξω τῶν ὁρίων ἑκάστης ἐπὶ μέρους Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ἐν τε Εὐρώπῃ καὶ ἐν Ἀμερικῇ καὶ ἀλλαχοῦ εὑρισκομένων Ὀρθοδόξων Παροικιῶν, ὑπάγουσα καὶ αὖθις αὐτὰς ὑπὸ τὴν ἄμεσον αὐτῆς ἐκκλησιαστικὴν ἐξάρτησιν καὶ χειραγωγίαν καὶ ὁρίζουσα ὅπως πρὸς αὐτὴν μόνον ἔχωσιν αὖται ἐφεξῆς τὴν ἀναφορὰν αὐτῶν καὶ παρ’ αὐτῆς τὸ κῦρος τῆς ἐκκλησιαστικῆς συγκροτήσεως καὶ ὑποστάσεως αὐτῶν, ὡς τέτακται, αἰτῶνται καὶ ἀρύωνται, μνημονευομένου, κατὰ τὴν τάξιν, τοῦ Πατριαρχικοῦ ὀνόματος ἐν αὐταῖς.

Ἐπί τούτῳ δὲ εἰς ἔνδειξιν καὶ βεβαίωσιν ἐγένετο ἡ παροῦσα Πατριαρχικὴ καὶ Συνοδικὴ Πρᾶξις καταστρωθεῖσα ἐν τῷ ἱερῷ Κώδικι τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ ἐν ἰσχύϊ καὶ ἐνεργείᾳ ἀπὸ σήμερον ὑπάρχουσα, ἐντελλόμεθα δὲ ἴσον καὶ ἀπαράλλακτον αὐτῆς δημοσιευθῆναι ἐν τῷ ἐπισήμῳ ὀργάνῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῇ «Ἐκκλησιαστικῇ Ἀληθείᾳ».

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ αϞκβ΄ μηνὸς Μαρτίου α΄. Ἐπινεμήσεως Ε΄.

† Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΣ

ἀποφαίνεται.

† Ὁ Καισαρείας Νικόλαος

† Ὁ Νικαίας Βασίλειος

† Ὁ Χαλκηδόνος Γρηγόριος

† Ὁ Ἀμασείας Γερμανός

† Ὁ Νεοκαισαρείας καὶ Κοτυώρων Πολύκαρπος

† Ὁ Ῥόδου Ἀπόστολος

† Ὁ Ἀγκύρας Γερβάσιος

† Ὁ Βάρνης Νικόδημος

† Ὁ Χαλδίας καὶ Κερασοῦντος Λαυρέντιος

† Ὁ Ἡλιουπόλεως καὶ Θείρων Σμάραγδος

† Ὁ Σαράντα Ἐκκλησιῶν Ἀγγαθάγγελος

† Ὁ Μέτρων καὶ Ἀθύρων Ἰωακείμ