«Βασίλειος ο Μέγας», τεύχ. 104, Οκτ. - Δεκ. 2024

 

ΤΕΥΧΟΣ 104       ΤΡΙΠΟΛΙΣ      ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2024 

Ὁ νέος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ 

Κορυφαῖο γεγονός γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία κατά τό προηγούμενο διάστημα ἦταν ἡ ἐκλογή καί ἡ Ἐνθρόνιση στήν Τρίπολη τοῦ νέου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἐπιφανίου. Ἡ Μητρόπολή μας ἀπέκτησε πλέον τόν Ποιμενάρχη της καί ἡ τοπική μας Ἐκκλησία τήν Κεφαλή της! Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, μετά τήν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἀλεξάνδρου στίς 19/12/2023, ἡ Ἱ. Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας τελοῦσε «ἐν χηρείᾳ». Τοποτηρητής ὁρίστηκε ἀπό τήν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁ πολυσέβαστος ὅμορος Μητροπολίτης Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιος, ὁ ὁποῖος χειρίστηκε μέ σοφία καί σύνεση τά τρέχοντα θέματα κατά τό μακρό διάστημα τῆς χηρείας. Ὡστόσο, ὅλοι ἀναμέναμε τήν ἐκλογή τοῦ Κανονικοῦ, τοῦ «δικοῦ μας» Ποιμενάρχη.

Ἔτσι, ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στήν τακτική Συνεδρία της στίς 4/10/2024, ἐκπλήρωσε τόν πόθο τοῦ Κλήρου καί τοῦ Λαοῦ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἐκλέγοντας στή θέση αὐτή Κληρικό γνωστό στήν περιοχή, σεμνό, εὐλαβή καί πανθομολουμένως ΑΞΙΟ τῆς ὑψηλῆς ἀποστολῆς του. Διαβάζουμε τά σχετικά μέ τή διαδικασία τῆς ἐκλογῆς στά παρακάτω ἀποσπάσματα ἀπό τό Δελτίο Τύπου τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς 4ης/10/2024:

«Συνῆλθε σήμερα Παρασκευή, 4 Ὀκτωβρίου 2024, στήν τρίτη Τακτική Συνεδρία της, ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου (...).

Ἐν συνεχείᾳ ἄρχισε ἡ ψηφοφορία περί τοῦ τρόπου πληρώσεως τῆς κενῆς Μητροπολιτικῆς Ἕδρας Μαντινείας καί Κυνουρίας. Ἐπί συνόλου 77 ψηφισάντων, ἡ πρόταση δι’ ἐκλογῆς ἔλαβε 63 ψήφους καί ἡ πρόταση διά καταστάσεως 13 ψήφους. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ Ἱεραρχία ἀπεφάνθη ὑπέρ τῆς πληρώσεως τῆς Ἱ. Μητροπόλεως δι’ ἐκλογῆς. Ἀκολούθησε ἡ διαδικασία τῆς πληρώσεως τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας δι’ ἐκλογῆς. Γιά τήν κατάρτιση τοῦ τριπροσώπου ἐπί συνόλου 77 ψηφισάντων ἔλαβαν: 1) Ἐπίσκοπος Ταλαντίου κ. Ἐπιφάνιος, ψήφους 66, 2) Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, ψήφους 33, 3) Ἀρχιμανδρίτης κ. Σεραφείμ Δημητρίου, ψήφους 9. Εὑρέθη καί 1 λευκή ψῆφος. Ἐπί τῆς δευτέρας ψηφοφορίας καί γενομένης τῆς διαλογῆς τῶν ψήφων, ἀνεδείχθη Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας ὁ Ἐπίσκοπος Ταλαντίου κ. Ἐπιφάνιος μέ 66 ψήφους, ἐπί συνόλου 77 ψηφισάντων, ὁ Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος ἔλαβε 9 ψήφους καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου ἔλαβε 1 ψῆφο. Εὑρέθη καί 1 λευκή ψῆφος (...).

Ἐπιφανίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου καί Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, τῆς ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, ἡμῶν δέ πατρός καί Ποιμενάρχου, πολλά τά ἔτη!

Μετά τό πέρας τῆς Συνεδριάσεως, ἀκολούθησε τό Μικρό Μήνυμα τοῦ νεοεκλεγέντος Μητροπολίτου καί τῶν νεοεκλεγέντων Βοηθῶν Ἐπισκόπων στήν αἴθουσα Συνεδριῶν τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Κατά τήν κρατοῦσα Ἐκκλησιαστική Τάξη, ὁ Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἐπιφάνιος καί οἱ Ἐψηφισμένοι Βοηθοί Ἐπίσκοποι ... ἔδωσαν τό Μέγα Μήνυμα ἐντός του Καθολικοῦ της Ἱ. Μονῆς Ἀσωμάτων Πετράκη, χοροστατοῦντος τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, παρουσίᾳ πολλῶν Ἱεραρχῶν, Κληρικῶν καί πιστῶν».

Τό πλήρωμα τῆς Μητροπόλεώς μας δέχθηκε μέ ἰδιαίτερη χαρά καί ἱκανοποίηση τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐκλογῆς. Οἱ καμπάνες τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ στήν Τρίπολη καί τῶν Ἐνοριῶν τῆς Μητροπόλεως μετέδωσαν παντοῦ τό χαρμόσυνο μήνυμα. Κάποιοι γνώριζαν ἤδη τόν νέο Μητροπολίτη κ.κ. Ἐπιφάνιο. Οἱ περισσότεροι ἀγωνιοῦσαν νά τόν γνωρίσουν. Ὡστόσο, ὅπως εἶναι γνωστό, ἀπό τήν ἐκλογή μέχρι τήν Ἐνθρόνιση καί τήν ἐγκατάσταση στή Μητρόπολη μεσολαβεῖ κάποιο διαστημα, γιατί ἐν τῷ μεταξύ πρέπει νά δοθεῖ ἡ διαβεβαίωση τοῦ νέου Μητροπολίτου ἐνώπιον τοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ Κράτους. Διαβάζουμε καί πάλι στό σχετικό Δελτίο Τύπου τῆς Ἱ. Συνόδου:

«Κατόπιν τῆς ἐκλογῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἐπιφανίου ἀπό τήν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πραγματοποιήθηκε σήμερα, Δευτέρα 21 Ὀκτωβρίου 2024, ἡ Τελετή Διαβεβαίωσης αὐτοῦ ἐνώπιον τῆς Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Αἰκατερίνης Σακελλαροπούλου, παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου. Στήν τελετή παρέστησαν ὁ Ὑπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων καί Ἀθλητισμοῦ κ. Κυριάκος Πιερρακάκης καί ὁ Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰωάννης Καραμούζης. Ἡ τελετή ἐνθρόνισης τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἐπιφανίου θά πραγματοποιηθεῖ στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, τήν Πέμπτη 31 Ὀκτωβρίου 2024 στίς 11.30». 

Ἡ Ἐνθρόνιση στήν Τρίπολη 

Ἡ Ἐνθρόνιση ἔγινε στήν Τρίπολη τήν Πέμπτη 31 Ὀκτωβρίου 2024 μέ κάθε μεγαλοπρέπεια. Ὡστόσο, ἐπισκιάστηκε ἀπό τραγικό δυστύχημα, πού συνέβη στόν Μητροπολιτικό μας Ναό τίς παραμονές: ὁ μακαριστός Μιχάλης Τσούσης ἔχασε τή ζωή του στόν ἀνελκυστήρα τοῦ Ναοῦ στίς 29/10/2024. Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία του τελέστηκε λίγο μετά τό πέρας τῆς Ἐνθρονίσεως στόν Μητροπολιτικό Ναό, προεξάρχοντος τοῦ νέου Μητροπολίτου.

Τόν νέο Ποιμενάρχη ὑποδέχθηκαν στήν πλατεία Πετρινοῦ μπροστά στό Μαλλιαροπούλειο Θέατρο ὁ Τοποτηρητής τῆς Μητροπόλεως Σεβ. Μητροπολίτης Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιος, ὁ ὁποῖος καί τοῦ παρέδωσε τήν Ποιμαντορική Ράβδο, ὁ Δήμαρχος Τριπόλεως κ. Κων/νος Τζιούμης, ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως, Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, πλειάδα Ἀρχιερέων, Κληρικοί, οἱ ἀρχές τοῦ τόπου καί πλῆθος Λαοῦ ἀπό τήν Ἀρκαδία, τήν Αἰτωλοακαρνανία, τόπο καταγωγῆς τοῦ νέου Μητροπολίτου, καί ἀπό ἄλλες περιοχές.

Μετά τήν προσφώνηση τοῦ Δημάρχου καί τήν εὐχαριστήρια ἀντιφώνηση τοῦ νέου Μητροπολίτου, ὁ κ. Ἐπιφάνιος, διά μέσου τοῦ πλήθους, μετέβη στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ὅπου ἐτελέσθη ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἐνθρονίσεως, παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου. Ὁ Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱ. Συνόδου Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης Ἰωάννης Καραμούζης ἀνέγνωσε τήν Ἐγκύκλιο τῆς Συνόδου καί τό Προεδρικό Διάταγμα τῆς ἐκλογῆς, ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως τοῦ νέου Μητροπολίτου.

Προσφωνήσεις ἔκαναν ὁ Τοποτηρητής Σεβ. Μητροπολίτης Μονεμβασίας Σπάρτης κ. Εὐστάθιος, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Καρυστίας καί Σκύρου κ. Σεραφείμ, ὁ Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Δημήτριος Πτωχός καί ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως Θεοφ. Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος. Ἀκολούθησε ὁ Ἐπιβατήριος Λόγος τοῦ νέου Μητροπολίτου κ.κ. Ἐπιφανίου. Τό πλῆθος τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν Ἀρκαδία, Αἰτωλοακαρνανία καί τήν ὑπόλοιπη χώρα ἐπευφημοῦσε κατά διαστήματα τόν νέο Μητροπολίτη, κραυγάζοντας τό «ΑΞΙΟΣ».

Τήν ἑπομένη ἡμέρα, Παρασκευή 1η Νοεμβρίου 2024, ὁ νέος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἐπιφάνιος τέλεσε τήν πρώτη Θεία Λειτουργία στή Μητρόπολή του, στόν Μητροπολιτικό Ἱ. Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, ἐπι κεφαλῆς πολυαρχιερατικοῦ Συλλείτουργου, στό ὁποῖο μετεῖχαν 15 Ἀρχιερεῖς καί πολλοί ἄλλοι Κληρικοί.

Εὐχόμενοι στόν νέο Μητροπολίτη μας κ.κ. Ἐπιφάνιο νά εἶναι πάντα ΑΞΙΟΣ τῆς ἀποστολῆς του καί τοῦ λειτουργήματός του, τά ἔτη του νά εἶναι πάμπολλα καί εὐλογημένα πλουσίως παρά Κυρίου, ἡ δέ ποιμαντορία του νά εἶναι μακρά, ἀκύμαντος καί καρποφόρος, παραθέτουμε ἀποσπάσματα ἀπό τόν ἐμπνευσμένο Ἐπιβατήριο Λόγο, πού ἀπηύθυνε πρός τό ποίμνιό του καί πρός κάθε πιστό, κατά τήν λαμπρά τελετή τῆς Ἐνθρονίσεώς του. 

Ἀπό τόν  Ἐπιβατήριο Λόγο τοῦ νέου Μητροπολίτου 

«Ἐγκαθίσταμαι σήμερα ἐνώπιόν σας, μέ τήν παρουσία κλήρου καί λαοῦ, εἰς τόν περίπυστον θρόνον τῆς τοπικῆς αὐτῆς Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖον ἔχουν λαμπρύνει σπουδαῖοι ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες, ἐν οἷς ὁ ἀγωνιστής τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 Θεοφάνης Σιατιστεύς, οἱ ἀείμνηστοι Ἱεράρχες Θεόκλητος Α΄, Προκόπιος, Γερμανός Β΄, Θεόκλητος Β΄, καθώς καί ὁ προκάτοχός μου κυρός Ἀλέξανδρος.

Ἀπό τήν Ἐνθρόνιση τοῦ νέου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἐπιφανίου (31/10/2024)

Ἡ ἀκολουθία τῆς ἐνθρονίσεως οὐσιαστικά θέτει γιά πρώτη φορά τόν ἐπίσκοπο ἐνώπιον τοῦ ποιμνίου του. Εἶναι ἡ πρώτη τους συνάντηση, ἡ ὁποία ὑπερβαίνει τίς συμβατικές χρονικές διαιρέσεις παρελθόντος, παρόντος καί μέλλοντος. Στήν Ἐκκλησία τίποτα δέν εἶναι ἄξαφνο καί τυχαῖο. Ὁ Θεός ἀπεργάζεται τήν πορεία αὐτῆς τῆς συνάντησης, σέ κάθε τοπική Ἐκκλησία, μέ τρόπους ἀνερμήνευτους. Κάθε συνάντηση, θεολογικά, ἐνέχει τό στοιχεῖο τῆς ἐκπλήξεως. Διότι παραπέμπει πάντοτε στή μία καί μοναδική συνάντηση μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπου, ἡ ὁποία συνέβη μέ τή Δημιουργία τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό καί θά ὁλοκληρωθεῖ μέ τή θέωσή της στά Ἔσχατα. Στήν Ἐκκλησία προγευόμαστε αὐτήν τήν κατάσταση τῆς Ἔσχατης συνάντησης. Γι’ αὐτό, αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ συνάντηση εἶναι πάντοτε μία ρωγμή, μία ἀπρόβλεπτη τομή. Καί ὑπό τήν ἔννοια αὐτήν ἔχει πάντοτε τή γεύση τοῦ μέλλοντος καί τῆς ἐλπίδος γιά κάτι καινούργιο, τῆς τάξεως τοῦ μυστηρίου, γιατί κρύβει τό ἄγνωστο.

Ἡ συνάντηση τοῦ ἐπισκόπου μέ τό ποίμνιό του δέν ὁμοιάζει μέ καμμία ἄλλη συνάντηση μέσα στήν ἱστορία. Δέν ἔχει περιεχόμενο κοινωνικό, ψυχολογικό ἤ γνωσιακό, ἀλλά ἔχει περιεχόμενο ὀντολογικό. Διότι, γιά νά συμβεῖ αὐτή ἡ συνάντηση, προϋποθέτει τό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου καί παραπέμπει σέ αὐτό. Συναντοῦμε καί γνωρίζουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον ἐκκλησιαστικά μόνον μέσῳ τοῦ Χριστοῦ, ὄχι χωρίς τή μεσολάβησή Του, ἀφετηριακῶς μέ τό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος. Μέ αὐτό ὁ κόσμος, ἐνῶ εἶναι ὁ ἴδιος, τήν ἴδια στιγμή δέν εἶναι ὅπως ἦταν πρίν, καθώς ἀναγεννήθηκε ἄνωθεν.

Ἡ συνάντησή μας ἔχει πρώτιστα χαρακτῆρα εἰκονολογικό, δηλαδή συμβολικό. Τό σύμβολο, πού ὡς λέξη παράγεται ἀπό τή σύνθεση τῆς προθέσεως σύν καί τοῦ ῥήματος βάλλω, παραπέμπει πάντοτε σέ κάτι πέρα ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἡ Ἐκκλησία, στό πλαίσιο αὐτό, εἶναι ἡ «εἰκών τῆς οὐρανείου Ἐκκλησίας ἡ ἐπίγειος», ὅπως λέγει ὁ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς. Ἡ Ἐκκλησία ἑπομένως, μέσα στήν ἱστορία, εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ σύνδεση Ἐκκλησίας καί Βασιλείας εἶναι μία θεμελιώδης ἐκκλησιολογική ἀρχή. Κατ’ ἀναλογίαν, ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί οἱ ἱερεῖς πάρεδροι τοῦ ἐπισκόπου κατ’ ἀναλογία τῶν Ἀποστόλων. Καί ἐσεῖς ὅλοι, ὡς πιστοί, εἰκονίζετε τήν ἐσχατολογική σύναξη τῶν διεσκορπισμένων τέκνων τοῦ Θεοῦ εἰς ἕν, ὥστε νά ἐκπληρωθεῖ ἡ ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Χριστοῦ: «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν». Ἔτσι ἡ Βασιλεία φανερώνεται ἤδη ἄν καί ὄχι ἀκόμη μέσα στήν ἱστορία στήν θεία Εὐχαριστία, στή λατρευτική σύναξη τῶν πιστῶν πέριξ τοῦ ἐπισκόπου. Ἐκεῖ θυμόμαστε καί εὐχαριστοῦμε ὄχι μόνο γιά τόν Σταυρό καί τόν Τάφο, ἀλλά καί γιά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ ὡς νά ἔχει ἤδη γίνει.

Ἔτσι συναντώμαστε, γνωριζόμαστε καί ὑπάρχουμε ἐκκλησιαστικά. Δέν νοεῖται ὁ ἐπίσκοπος χωρίς τούς πιστούς καί οἱ πιστοί χωρίς τόν ἐπίσκοπο. Γι’ αὐτό, «ὅπου ὁ ἐπίσκοπος ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία». Κατά τόν ἅγιο Ἰγνάτιο τόν Θεοφόρο, «ὅπου φανεῖ ὁ ἐπίσκοπος, ἐκεῖ νά εἶναι καί ὁ λαός, ὅπως ἀκριβῶς ὅπου εἶναι ὁ Χριστός ἐκεῖ εἶναι καί ἡ ὅλη Ἐκκλησία».

Γι’ αὐτό σήμερα ἐδῶ δέν ἔρχομαι ὡς ἄτομο, ἀλλά παραπεμπτικῶς «εἰς τύπον καί τόπον» Χριστοῦ. Ἔρχομαι στό ὄνομά Του, γιά νά μαρτυρῶ περί τῆς ἀληθείας Του. Γι’ αὐτό δέν ὑπάρχω χωρίς ἀναφορά στόν Χριστό. Ὁ Χριστός ὅμως, τόν Ὁποῖον εἰκονίζω, πλέον δέν μπορεῖ νά νοηθεῖ χωρίς τό σῶμα Του. Γι’ αὐτό καί δέν νοεῖται ἐπίσκοπος χωρίς ποίμνιο. Γιά τόν λόγο αὐτόν, καί στήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἐπεκράτησε ὁ ἑκασταχοῦ ἐπίσκοπος νά προσδιορίζεται ὄχι μέ τό κοσμικό του ἐπώνυμο, ἀλλά μέ τό ὄνομα τῆς πόλεως καί τῆς περιοχῆς τῆς ὁποίας προΐσταται.

Ἀλλά καί ἡ δική σας ἐκκλησιαστική ζωή τῶν λαϊκῶν χριστιανῶν δέν εἶναι μία ἀτομική πορεία, οὔτε τοποθετεῖται οὔτε μπορεῖ νά τοποθετηθεῖ σέ μία ψυχολογική, διανοητική ἤ ἄλλη ἀδιαμεσολάβητη βάση. Ἡ ἐκκλησιαστική ζωή τῶν πιστῶν εἶναι μία πραγματικότητα, ἡ ὁποία λαμβάνει ὑπόσταση ἐπειδή ὁ Χριστός ἔχει προτεραιότητα στή ζωή τους. Αὐτή ἡ προτεραιότητα ὅμως ἀποδεικύεται ἐάν ὑφίσταται ἤ ὄχι ἀπό τόν τρόπο πού σχετίζονται μέ τόν ἐπίσκοπό τους. Ὅπως ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νά ἀντλεῖ ταυτότητα ἀπό τήν Ἐρχόμενη Βασιλεία, ἄλλο τόσο καί ὁ πιστός καλεῖται νά ἀντλεῖ τήν ταυτότητά του ὄχι ἀπό βιολογικές, κοσμικές, κοινωνικές καί διανοητικές βεβαιότητες, ἀλλά ἀπό τή σχέση του μέ τόν Ἐρχόμενο Χριστό ἐν τῷ ἐπισκόπῳ καί διά τοῦ ἐπισκόπου, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καί διά τῆς Ἐκκλησίας. (...)

«Δέν ἔρχομαι ἐδῶ γιά νά ἀσκήσω κάποια μορφή ἐξουσίας, κοινωνικῆς, πολιτικῆς ἤ ὁποιασδήποτε ἄλλης φύσεως, εἴτε νά ὑποκαταστήσω ὁποιονδήποτε ἄλλο θεσμό ἤ κοινωνικό φορέα. Δέν χρειάζεστε ἕναν ἀκόμη περιφερειάρχη ἤ ἕναν ἀκόμη δήμαρχο ἤ ἕναν ἀκόμη δικαστή ἤ ψυχολόγο, ἤ ἄλλη θεσμική ἀρχή ἤ λειτουργό». Ὅλα αὐτά ὑπάρχουν, καί μάλιστα οἱ ἐκπρόσωποί σας, ὅπως μαθαίνω ἀπό τίς πρῶτες μου συναντήσεις, προσπαθοῦν νά κάνουν, στό μέτρο τοῦ ἐφικτοῦ, τά καλύτερα γιά ἐσᾶς. Καί γι’ αὐτό, καί ἀπό τή θέση μου αὐτή, τούς τιμῶ καί τούς συγχαίρω. (...)

Ἡ πρωταρχική ἀποστολή τοῦ ἐπισκόπου εἶναι νά προβάλλει στό ποίμνιό του τήν ἀλήθεια· νά ἀναδέχεται ἀνθρώπους καί νά τούς ἐντάσσει στήν Ἐκκλησία, προκειμένου ἐν Χριστῷ καί Πνεύματι ἁγίῳ νά ἀνακαινίζονται καί νά μεταμορφώνονται μέσα ἀπό τά μυστήρια καί τό ἀσκητικό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία ὡς Κοινότητα κινεῖται μέσα στήν κοσμική ἱστορία, συχνά κινδυνεύει νά ἀπορροφηθεῖ ἀπό αὐτήν.

Γιατί ἡ κοσμική ἱστορία προέκυψε ἀπό τήν κατάργηση τῆς διαφορᾶς - ἑτερότητας μεταξύ κτιστοῦ καί Ἀκτίστου. Αὐτό εἶχε ὡς συνέπεια τήν ἀπόρριψη τῆς διαμεσολάβησης τοῦ Θεοῦ στήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου πρός τή θέωση καί στήν ἑστίασή του στήν κάλυψη τῶν φυσικῶν βιοτικῶν του ἀναγκῶν. Θυμηθεῖτε τήν Παραβολή τοῦ μεγάλου δείπνου, ὅπου ὅλοι οἱ προσκεκλημένοι ἀρνήθηκαν νά παραστοῦν, θέτοντας ἕκαστος ὡς προτεραιότητα κάποια ἄλλη, βιοτική ἀνάγκη. Ἀλλά ὁ Κύριος τοποθετεῖ τό ζήτημα σέ ἄλλο ἐπίπεδο, ὅταν λέγει: «μή οὖν μεριμνήσητε λέγοντες· τί φάγωμεν; ἤ· τί πίωμεν; ἤ· τί περιβαλώμεθα; … ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ θεοῦ». (...)

Σέ ὅ,τι καλό εἶχαν πρωτοστατήσει οἱ προκάτοχοί μου, καί ἰδίως ὁ κυρός Ἀλέξανδρος, μαζί μέ ὅλους ἐσᾶς, κληρικούς καί λαϊκούς, θά τό ἀναπτύξω ὅσο γίνεται περισσότερο. (...) Θά ἀσχοληθῶ προσωπικῶς μέ ὅλες τίς ἐνορίες, ἀκόμη καί μέ τήν πιό ἀπομακρυσμένη, καί μέ καθεμία ἀπό τίς ἱστορικές καί σπουδαῖες ἱερές μονές μας. (...).

Ἀλλά ἡ ὅποια διακονία μου εἶναι συνδιακονία μας, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά νοηθεῖ χωρίς τούς λίαν προσφιλεῖς δι’ ἐμέ κληρικούς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι αὐτοί γιά τούς ὁποίους ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἶπε ὅτι εἶναι ἀνώτεροι ἀγγέλλων καί βασιλέων. Γιά τόν καθένα κληρικό θά εἶμαι ἀρωγός σέ καθετί πού συμβαδίζει μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καθότι ἡ ἐκκλησιαστική ζωή δέν ἐνέχει ἀσυδοσία. Ἀπεναντίας, ὑπάρχει ἱεραρχία, τάξις, εὐπρέπεια.

Ἑπομένως, ἐδῶ δέν ἦλθα γιά νά σᾶς ὀργανώσω μέ ἕναν τρόπο κοσμικό, ἐξουσιαστικό, ἀλλά ἦλθα γιά νά σᾶς ἐνθαρρύνω, νά σᾶς ἐνισχύσω, νά ἐνδυναμώσω τό Πνεῦμα Ζωῆς καί ἐλπίδος πού φέρετε, ὥστε ὁ κάθε χριστιανός καί ἡ κάθε ἐνοριακή κοινότητα καί μοναστική ἀδελφότητα νά ἐνεργοποιηθεῖ ἀκόμη περισσότερο στό μέτρο τοῦ ἐφικτοῦ. Στόν βαθμό πού αὐτό θά πραγματοποιεῖται, ὁ μικρός μας αὐτός τόπος, ἀλλά καί σπουδαῖος καί ἁγιασμένος ἀπό μία χορεία Ἁγίων καί Νέομαρτύρων, καθώς καί ἔνδοξος ἀπό μία σειρά ἡρώων, θά πλημμυρίζει καί ἀπό ἔργα φιλανθρωπίας, κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης, ἐκκλησιαστικῆς προσφορᾶς καί διακονίας. Κυρίως ὅμως θά ἐκπέμπει αἰσιοδοξία, ἐλπίδα, χαρά καί ὄχι ἀπελπισία, θλίψη, κατάθλιψη. Ὁ ρόλος μου λοιπόν ὡς ἐπισκόπου δέν εἶναι νά σᾶς ὑποκαταστήσω σέ ὅ,τι θά ἔπρεπε νά κάνετε ἐσεῖς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἀλλά νά σᾶς ἐνισχύσω καί νά συμπληρώσω τό ὑστέρημα ὑμῶν ὥστε νά τό πράξετε καί νά τό αὐξήσετε «εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ». 

Σύντομο βιογραφικό τοῦ Μητροπολίτου Ἐπιφανίου 

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἐπιφάνιος (κατά κόσμον Βασίλειος) Καραγεῶργος γεννήθηκε τό 1971 στό Ἀγρίνιο. Γόνος πολύτεκνης οἰκογένειας καί ἀπόφοιτος τοῦ 1ου Λυκείου Ἀγρινίου, σπούδασε στήν Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Σχολή Ἀθηνῶν καί στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στόν Τομέα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τοῦ ἴδιου Πανεπιστημίου. Χειροτονήθηκε Διάκονος στίς 6/12/1998 ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυροῦ Θεοκλήτου καί Πρεσβύτερος στίς 31/5/1999 ὑπό τοῦ ἰδίου Μητροπολίτου. Στίς 25/11/2005 προχειρίσθηκε σέ Ἀρχιμανδρίτη ὑπό τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυροῦ Κοσμᾶ καί διορίσθηκε Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Μητροπόλεως. Τό 2012 διορίσθηκε Πρωτοσύγκελλος. Ἀπό τό 2006 ἕως τόν Φεβρουάριο τοῦ 2023 ἦταν Πρόεδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου. Ἀπό τόν Μάρτιο τοῦ 2023 μετετέθη στήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν ὡς Προϊστάμενος τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου Ἄνω Πατησίων. Στίς 9/10/2023, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τόν ἐξέλεξε Βοηθό Ἐπίσκοπο παρά τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν, μέ τόν τίτλο τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Ταλαντίου. Στίς 29/10 /2023, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος στόν Μητροπολιτικό Ἱ. Ναό Ἀθηνῶν ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος, κ. Ἱερώνυμο καί στίς 4/10/2024 ἀνεδείχθη Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας.