Απόφασις Γ΄ Πανορθοδόξου Διασκέψεως (Ρόδος 15/10/1964)

Γ΄ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΑΣΚΕΨΙΣ

ΑΠΟΦΑΣΙΣ

ΡΟΔΟΣ  15-10-1964

1. Ἡ ἁγία ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία διακηρύσσει, ὅτι ἐπιθυμεῖ πάντοτε τὰς μεθ’ ὅλων τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁμολογιῶν ἀγαθὰς σχέσεις, ἐπ’ οἰκοδομῇ τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν ἐν τῇ μιᾷ, ἁγίᾳ, καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Κυρίου, κατὰ τὸ ῥῆμα αὐτοῦ «ἵνα πάντες ἓν ὦσιν».

2. Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ ἡ Α΄ ἐν Ῥόδῳ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ἀπεφάνθη ὑπὲρ τῆς ἐν ἀγάπῃ Χριστοῦ καλλιεργείας τῶν διαχριστιανικῶν σχέσεων, ἡ δὲ Β΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ἀπεφάσισε κατ’ ἀρχήν, ἵνα προτείνῃ τῇ Ῥωμαιοκαθολικῇ Ἐκκλησίᾳ διάλογον ἐπὶ ἴσοις ὅροις.

3. Ἡ Γ΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ἐπαναλαμβάνει τὴν ἤδη ἐκπεφρασμένην περὶ τοῦ θέματος τούτου τοῦ διαλόγου ἐπιθυμίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μελετήσασα δὲ τὰ ἐπὶ μέρους τούτου, διεπίστωσεν, ὅτι πρὸς καρποφόρον ἔναρξιν ἑνὸς πραγματικοῦ θεολογικοῦ διαλόγου παρίσταται ἡ ἀνάγκη τῆς δεούσης προπαρασκευῆς καὶ τῆς δημιουργίας τῶν καταλλήλων συνθηκῶν.

4. Τοῦτο δὲν σημαίνει, ὅτι ἑκάστη τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν δὲν εἶναι ἐλευθέρα, ἵνα ἐξακολουθῇ, ἐξ ἑαυτῆς καὶ οὐχὶ ἐξ ὀνόματος συνόλης τῆς Ὀρθοδοξίας, καλλιεργοῦσα ἀδελφικὰς σχέσεις μετὰ τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι τοιουτοτρόπως δύνανται, ὅπως ἐξουδετερωθῶσι βαθμιαίως αἱ νῦν ὑφιστάμεναι δυσχέρειαι.

5. Ἐπὶ τῷ σκοπῷ τούτῳ καὶ πρὸς καλλιτέραν ἐξυπηρέτησιν τῆς ἱερᾶς ταύτης ὑποθέσεως, ἡ Γ΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ὑποβάλλει ταῖς κατὰ τόπους Ὀρθοδόξοις Ἐκκλησίαις ἡμῶν τὴν εὐχήν, ὅπως μελετήσωσι τὰ καθ’ ἕκαστα τοῦ θέματος τοῦ διαλόγου τούτου ἀπὸ ὀρθοδόξου πλευρᾶς, ἀνταλλάσσωσι δὲ μεταξὺ αὐτῶν τὰ πορίσματα τῶν μελετῶν αὐτῶν καὶ πᾶσαν ἄλλην σχετικὴν πληροφορίαν.

6. Ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆς συνεχίσεως τῶν θεολογικῶν συζητήσεων μεταξὺ τῆς ἡμετέρας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας, ἡ Γ΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ἀποφασίζει:

α) Τὴν ἄμεσον σύστασιν Διορθοδόξου Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς ἐξ εἰδικῶν θεολόγων, ἐξ ἑνὸς μέχρι τριῶν, κατ’ ἀνώτατον ὅριον, ἐξ ἑκάστης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διοριζομένων ὑπὸ τῶν οἰκείων Ἐκκλησιῶν.

β) Τὴν κατ’ ἀρχὴν ἀποδοχὴν ὡς καταλόγου συζητητέων θεμάτων, τοῦ ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐπὶ τῇ βάσει τῶν μέχρι τοῦδε γενομένων συζητήσεων, καταρτισθέντος τοιούτου.

γ) Τὴν ἔγκαιρον, πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῶν θεολογικῶν μετὰ τῶν Ἀγγλικανῶν συζητήσεων, προπαρασκευὴν τῆς Διορθοδόξου ταύτης Ἐπιτροπῆς, ἐν τόπῳ καὶ χρόνῳ ὁρισθησομένῳ κατόπιν κοινῆς συνεννοήσεως τῶν ἐπὶ μέρους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

δ) Τὸν καθορισμὸν τῆς ἡμερομηνίας ἐνάρξεως τῶν διμερῶν τούτων θεολογικῶν συζητήσεων κατόπιν κοινῆς συνεννοήσεως μεταξὺ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ Ἀγγλικανικῆς.

7. Ὡς πρὸς δὲ τὸ θέμα τῆς συνεχίσεως τῶν θεολογικῶν συζητήσεων μεταξὺ τῆς ἡμετέρας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῆς Παλαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ Γ΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ἀποφασίζει:

α) Τὴν ἄμεσον σύστασιν Διορθοδόξου Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς ἐξ εἰδικῶν θεολόγων, ὁ ἀριθμὸς καὶ τὰ πρόσωπα τῶν ὁποίων θὰ καθορισθῶσιν ἀπὸ κοινῆς συνεννοήσεως μεταξὺ τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

β) Τὴν ὑπ’ αὐτῆς συστηματικὴν προπαρασκευὴν τῶν ὀρθοδόξων θέσεων ἐν ταῖς μελλούσαις θεολογικαῖς συζητήσεσιν, ἐπὶ τῇ βάσει τῶν συμβολικῶν, δογμα­τικῶν καὶ λειτουργικῶν κειμένων τῆς Παλαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, τοῦ ἄχρι τοῦδε συγκεντρωθέντος ὑλικοῦ καὶ τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν προγενεστέρων σχετικῶν συζητήσεων.

γ) Τὴν ἔναρξιν τῶν μετὰ τῆς ἀντιστοίχου Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Παλαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας συζητήσεων, κατόπιν κοινῆς τῶν Ἐκκλησιῶν συνεννοήσεως ἑκατέρωθεν.

8. Ἐν τέλει ἡ Γ΄ Πανορθόδοξος Διάσκεψις ἀποφασίζει, ὅπως:

α) Αἱ ἀποφάσεις αὗται καὶ τὸ μήνυμα τῆς Διασκέψεως ὑποβληθῶσι τῇ Αὐ­τοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ καὶ τοῖς λοιποῖς Ἁγιωτάτοις Προκαθημένοις τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

β) Πᾶσαι αἱ πληροφορίαι περὶ τῶν ἐν τῇ Διασκέψει ἀποφασισθέντων παρασχεθῶσι ταῖς ἐνδιαφερομέναις Ἐκκλησίαις ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κατὰ τὰ ὁρισθέντα, καταλλήλως.

ΠΗΓΗ:

Ἰω. Καρμίρη, Τά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας,

τ. ΙΙ, ἔκδ.  β΄,  Graz - Austria 1968, σ. 1009-1011.