Πράξις Μείζονος και Ενδημούσης Συνόδου (4-6-2004)

ΠΡΑΞΙΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΦΑΝΑΡΙῼ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

4 - 6 - 2004

 (ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ)

Ἀριθμ. Πρωτ. 474

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, δεδωκώς τήν Ἑαυτοῦ εἰρήνην τοῖς Αὐτοῦ Μαθηταῖς καί Ἀποστόλοις ἔτι τῷ βίῳ συμπαρών, ἐκάλεσεν ἐξαιρέτως πάντας εἰς ἑνότητα διά τῆς τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἐπιφοιτήσεως ἐν τῇ μεγάλῃ καί σωτηρίῳ ἡμέρᾳ τῆς Πεντηκοστῆς, διανοίξας ἐν τῇ ἀπείρῳ Αὐτοῦ ἀγαθότητι κρουνούς ἀγάπης, καταλλαγῆς καί ἀφέσεως τῶν πεπλημμελημένων. Ἡ εἰρήνη αὕτη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν, ἐξαρτωμένη ἀπό τῆς γνώμης τῶν ὑποδεχομένων αὐτήν, συχνάκις ἀποδημεῖ, ὅταν τό στασιάζον καί διαιροῦν πνεῦμα κυριαρχήσῃ ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. Δυνάμεθα πάντως, εἴ γε καί θέλομεν, ἐπαναγαγεῖν αὐτήν, πάντα τά κωλύματα αὐτῆς ἐκβάλλοντες καί τόν ὑπήκοον καί εἰρηναῖον βίον ἀσπαζόμενοι.

Χαράν τοίνυν καί ἀγαλλίασιν ᾐσθάνθη ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, γνοῦσα διά γράμματος τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήν ἀπόφασιν τοῦ συνόλου τῶν Ἱεραρχῶν αὐτῆς, πλήν ἑνός, τήν ληφθεῖσαν τῇ ἐπιπνοίᾳ τοῦ Παναγίου καί Ζωαρχικοῦ Πνεύματος, κατά τάς ἑορτασίμους ταύτας ἡμέρας τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς. Ἡ ἀπόφασις αὕτη, ἥτις ἐλήφθη ἐν τῇ ἐκτάκτῳ συνεδρίᾳ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῇ κη΄ Μαίου ἐ.ἔ., ἔχει ἐπί λέξει οὕτως:

«Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐν ἀγάπῃ Χριστοῦ καί σταθερῷ πόθῳ ἑνότητος μετά τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας διακηρύσσει τόν σεβασμόν καί τήν τήρησιν τοῦ Πατριαρχικοῦ Τόμου τοῦ 1850 καί ὅλων τῶν διατάξεων τῆς Πατριαρχικῆς καί Συνοδικῆς Πράξεως τοῦ 1928».

Μετά τήν ὁμόφωνον ἀποδοχήν καί ἐπίσημον διακήρυξιν τῆς ἐπαινετῆς ταύτης Συνοδικῆς ἀποφάσεως ἡ τό δεύτερον συγκληθεῖσα ἐπί τῷ αὐτῷ ζητήματι Μείζων Ἁγία καί Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἡ τό πρῶτον ὑπό ἀγαθοποιοῦ κινηθεῖσα πνεύματος καί αὐστηρά μέτρα λαβοῦσα πρός διασφάλισιν τῆς εἰρήνης καί εὐταξίας, τῷ αὐτῷ πνεύματι ἀγάπης καί νῦν στοιχοῦσα, ἐργασαμένη καί ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι συσκεφθεῖσα κατά τά κανονικῶς κρατοῦντα, ἀπεφάσισε τά ἑξῆς:

1.-Ἀποδέχεται τήν ἀπόφασιν ταύτην, ἐκτιμῶσα ὅτι δι᾽ αὐτῆς ἱκανοποιεῖται ἡ μέριμνα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας διά τήν ὑπεράσπισιν τῆς κανονικῆς τάξεως, ἥτις ἀποτελεῖ ὀφειλετικήν καί διαχρονικήν διακονίαν αὐτῆς ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ.

2.-Ἡ ἀποδοχή αὕτη γίνεται ὑπό τήν αὐτονόητον προϋπόθεσιν ὅτι ἡ δέσμευσις τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς τηρήσεως πάντων τῶν Ὅρων τῆς Πατριαρχικῆς καί Συνοδικῆς Πράξεως τοῦ 1928 ὡς ἔχουν θά ἰσχύῃ μετ᾽ ἀπαρεγκλίτου ἀκριβείας, ἵνα μή προβληθῇ πάλιν ὁ ἰσχυρισμός ὅτι ἐκ τῆς ἀπαρατηρήτου μή τηρήσεως κατέστη ἡ παράλειψις συμμορφώσεως πρός αὐτήν καθεστώς, δημιουργοῦν δῆθεν ἐθιμικόν δίκαιον καί αἰτίαν καταστρατηγήσεως τῶν Ὅρων αὐτῆς ἤ πλημμελοῦς καί κατ᾽ ἐπιλογήν ἐφαρμογῆς αὐτῶν.

Ἡ Πρᾶξις αὕτη ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἀκλόνητον τήν βάσιν τῆς κανονικῆς τάξεως ἔχουσα καί διαφυλάττουσα ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐν τῇ τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως οἰκονομίᾳ, οἶδε καί εἴωθεν ἐν τῇ ἐμμελεῖ αὐτῆς περί τῆς ἁπανταχοῦ ἱερᾶς εὐταξίας καί καταστάσεως φροντίδι εὐθετίζειν καί διέπειν τά ἐπί μέρους κατά τάς ἀνάγκας καί τούς καιρούς, ἐναρμόνιον πάντοτε στοχαζομένη ἀποφαίνειν πανταχοῦ κατά τήν χρείαν τῶν καιρῶν καί τῶν πραγμάτων τήν ἱεράν τάξιν, ᾗπερ ἡ ἐκκλησιαστική κατάστασις καθωραΐζεται.

Ἐπειδή τοίνυν, προκειμένου καί περί τῆς διοικήσεως τῶν εἰς τό Θεοφρούρητον Κράτος τῆς Ἑλλάδος τελευταίως περιελθουσῶν πολιτικῶς Ἐπαρχιῶν τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, κατάδηλον ἐγένετο ὅτι διά τήν ἐπελθοῦσαν πολιτικήν μεταβολήν τῶν κατ’ αὐτάς οὐκ ἄμοιρος δυσχερειῶν καί ἀνωμαλιῶν ποικίλων ἦν ἐφεξῆς ἡ ἄμεσος αὐτῶν παρά τοῦ Ἁγιωτάτου τούτου Θρόνου ὡς πρότερον διακυβέρνησις, ἡ Μετριότης ἡμῶν μετά τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν ἡμῖν ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν, λαβόντες ὑπ᾽ ὄψιν κατά τό χρεών τήν νέαν κατάστασιν καί τήν ἐνδεικνυμένην ἐξ αὐτῆς ἀνάγκην ἀξιοχρέου προνοίας καί μερίμνης πρός τήν προσήκουσαν ἀνάλογον διευθέτησιν καί διοργάνωσιν καί ἐκκλησιαστικῶς τῶν κατά τάς Ἐπαρχίας ταύτας, ἔγνωμεν καί ἀπεφασίσαμεν Συνοδικῶς, ὅπως, τηρουμένου τοῦ ἐπί τῶν Ἐπαρχιῶν τούτων ἀνωτάτου κανονικοῦ δικαιώματος τοῦ Ἁγιωτάτου Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἡ διοίκησις ἐν τοῖς ἐπί μέρους τῶν Ἐπαρχιῶν τούτων διεξάγηται ἐφεξῆς ἐπιτροπικῶς ὑπό τῆς πεφιλημένης Ἁγιωτάτης Ἀδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, προφρόνως ἀποδεξαμένης, συναινούσης καί κυρούσης καί τῆς Ἐντίμου Ἑλληνικῆς Πολιτείας, ὅπως κατά τήν παράκλησιν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ἀναλάβῃ τήν ἐντολήν ταύτην, ἐνεργουμένην ἐπί τοῖς ἑξῆς κυρωθεῖσιν ἐκκλησιαστικῶς τε καί πολιτικῶς γενικοῖς ὅροις:

Α. Ἅπασαι αἱ εἰς τό Ἑλληνικόν Κράτος περιελθοῦσαι Ἐπαρχίαι τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, πλήν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς νήσου Κρήτης, διαφυλαττούσης τό ἄχρι τοῦδε αὐτόνομον αὐτῆς καθεστώς, ὑπάγονται ἐφεξῆς ὑπό τήν ἄμεσον διακυβέρνησιν τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπεκτεινούσης καί ἐπί τῶν Ἐπαρχιῶν τούτων ἐν πᾶσι τό σύστημα τῆς διοικήσεως καί τήν τάξιν τῶν ἰδίων αὐτῆς Ἐπαρχιῶν.

Β. Ἄμεσος ὡς ἐκ τούτου κεντρική καί τῶν Ἐπαρχιῶν τούτων ἀνωτέρα ἐκκλησιαστική ἀρχή ἀναγνωρίζεται ἐφεξῆς ἡ ἐν Ἀθήναις Ἱερά Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἧς συμμετέχουσι καί οἱ Μητροπολῖται τῶν Ἐπαρχιῶν τούτων, καλούμενοι εἰς αὐτήν κατ᾽ ἴσον ἀριθμόν πρός τούς ἐκ τῶν Ἐπαρχιῶν τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος προσκαλουμένους ἀρχιερεῖς καί κατά τόν αὐτόν τρόπον καί σύστημα καί μετά τῶν αὐτῶν δικαιωμάτων.

Γ. Κατ’ ἴσον ἀριθμόν καί μετά τῶν αὐτῶν δικαιωμάτων συμμετέχουσι καί παρεδρεύουσιν οἱ ἐκ τῶν ἐν Ἑλλάδι Ἐπαρχιῶν τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί ἐν τῷ Διοικητικῷ Συμβουλίῳ τοῦ Γενικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ταμείου καί ἐν τῷ Ἐποπτικῷ Συμβουλίῳ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως.

Δ. Οἱ τῶν ἐν Ἑλλάδι Ἐπαρχιῶν τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀρχιερεῖς συμμετέχουσιν ὡσαύτως ὑποχρεωτικῶς καί τῶν Γενικῶν Συνόδων τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ὡς ἕν σῶμα συσκέπτονται καί λαμβάνουσιν ἀποφάσεις ἀπό κοινοῦ, ἐξ ἴσου ἰσχυούσας καί διά τάς αὐτόθι Ἐπαρχίας τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου.

Ε. Οἱ τῶν ἐν Ἑλλάδι Ἐπαρχιῶν τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου ἀρχιερεῖς ἐκλέγονται ἐφεξῆς καί ἀποκαθίστανται εἰς τάς οἰκείας ἕδρας καθ᾽ ὅν τρόπον καί σύστημα καί οἱ τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπί τῇ βάσει καταλόγου ἐκλεξίμων, συντεταγμένου ὑπό τῆς ἐν Ἀθήναις Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐγκεκριμένου ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, δικαιουμένου καί τούτου ὑποδεικνύειν ὑποψηφίους, ἀπαγορευομένων τῶν ἀρχιερατικῶν μεταθέσεων ἀπό ἐπαρχίας εἰς ἐπαρχίαν. Προσωρινῶς μόνον τό γε νῦν, ἐφ᾽ ὅσον εἰσέτι ὑπάρχουσιν ἐν Ἑλλάδι διαθέσιμοι πρόσφυγες ἀρχιερεῖς, ἡ πλήρωσις χηρευούσης τινός μονίμου Μητροπόλεως τῆς περιοχῆς τοῦ ἐν Ἑλλάδι Πατριαρχικοῦ κλίματος δύναται διενεργεῖσθαι, ἀποφάσει τῆς ἐν Ἀθήναις Ἱερᾶς Συνόδου, δι’ ἀποκαταστάσεώς τινος ἐκ τῶν προσφύγων τούτων ἀρχιερέων, ἤ διά μεταθέσεως ἀρχιερέως κατέχοντος προσωρινήν Μητροπολιτικήν ἕδραν, ἤ διά διορισμοῦ τινος ἐκ τῶν ἤδη ὑπαρχόντων βοηθῶν Ἐπισκόπων, ὧν ὁ θεσμός ἐφεξῆς καταργεῖται.

ΣΤ. Ὑπαγόμενοι ἐφεξῆς ἐν πᾶσιν ὑπό τούς νόμους τῆς ἐν Ἑλλάδι Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας, οἱ ἐν Ἑλλάδι ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου, δικάζονται καθ’ ὅν τρόπον καί οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κεκτημένοι μόνον τό δικαίωμα τοῦ ἐκκλήτου ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐν περιπτώσει ποινῶν ἀργίας ἤ καθαιρέσεως ἤ τινος τοιούτου.

Ζ. Ἥ τε χηρεία καί ἡ πλήρωσις ἐπαρχίας τινός τῆς περιοχῆς τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀναγγέλλεται τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς ἐν Ἀθήναις Ἱερᾶς Συνόδου Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, ἀποστέλλοντος ἑκάστοτε πρός Αὐτόν καί ἀντίγραφον τοῦ Ὑπομνήματος τῆς ἐκλογῆς τῶν ἀποκαθισταμένων ἀρχιερέων, καθώς ἐπίσης καί τήν κατά τήν χειροτονίαν ἀρχιερατικήν αὐτῶν ὁμολογίαν, ὁσάκις πρόκειται περί νεωστί χειροτονουμένων. Ὡσαύτως κατά τόν αὐτόν τρόπον ἀγγέλλεται τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ ἡ πρόσκλησις τῶν Μητροπολιτῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου πρός συμμετοχήν εἰς τήν ἐν Ἀθήναις Ἱεράν Σύνοδον, τό Γενικόν Ἐκκλησιαστικόν Ταμεῖον καί τό Ἐποπτικόν Συμβούλιον τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως, ὡς καί εἰς τάς Γενικάς Συνόδους τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ ἀνάληψις δέ τῶν ποιμαντορικῶν καθηκόντων ἀναγγέλλεται πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί δι᾿ ἰδίου γράμματος τοῦ ἐκλεγέντος νέου ἀρχιερέως, ἀποστελλουμένου ὡσαύτως διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Η. Διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Πατριαρχικῶν Ἐπαρχιῶν ἀπεστέλλουσιν ὡσαύτως κατ᾿ ἔτος πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην ἀντίγραφον τῶν πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἑλλάδος τακτικῶν ἐτησίων ἐκθέσεων αὐτῶν, περί τῆς ἐν ταῖς Ἐπαρχίαις αὐτῶν ἐκκλησιαστικ῀ῆς καταστάσεως.

Θ. Οἱ ἐν Ἑλλάδι Μητροπολῖται τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου μνημονεύουσι τοῦ ὀνόματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, οὗ ἡ ἐκλογή διεξάγεται κατά τά ἀπό τινος γιγνόμενα.

Ι. Διατηροῦνται ἀπαραμείωτα τά κανονικά δικαιώματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐπί τῶν ἐν Ἑλλάδι Ἱερῶν Πατριαρχικῶν καί Σταυροπηγιακῶν Μονῶν, μνημονευομένου ἐν αὐταῖς τοῦ ὀνόματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί ἑκάστοτε ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διά τοῦ Προέδρου αὐτῆς ἀνακοινουμένης πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην τῆς ἐκλογῆς τῶν νέων Ἡγουμενοσυμβουλίων τῶν Μονῶν τούτων. Ἀλλ’ ἡ διοίκησις ὅμως τῶν Μονῶν καί ἡ ἐν γένει διαχείρισις καί ὁ ἐπ᾽ αὐτῶν ἔλεγχος ὑπάγονται ὑπό τήν ἄμεσον δικαιοδοσίαν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐφαρμοζούσης καί ἐπί τῶν Μονῶν τούτων τάς ἰσχυούσας διά τάς ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτῆς περιοχῇ Ἱεράς Μονάς διατάξεις. Ἡ διάλυσις ὅμως τυχόν ἤ ἡ συγχώνευσις Πατριαρχικῆς τινός Σταυροπηγιακῆς Μονῆς διενεργεῖται πάντοτε μετά προηγουμένην συνεννόησιν μέ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον.

Ταῦτα οὕτω Συνοδικῶς ἐγκριθέντα καί ἀποφασισθέντα κυροῦνται καί διά τῆς παρούσης Πατριαρχικῆς ἡμῶν καί Συνοδικῆς Πράξεως, καταστρωθείσης ἐν τῷ κώδικι τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἐν ἴσῳ δέ καί ἀπαραλλάκτῳ ἀποστελλομένης καί τῇ Ἁγιωτάτῃ Ἀδελφῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἑλλάδος.

Κύριος δέ ὁ Θεός, ὁ τά πάντα πρός τό συμφέρον τοῦ εὐσεβοῦς Αὐτοῦ λαοῦ οἰκονομῶν, εὐλογοῖ πάντοτε ἐν πᾶσι καί αὔξοι τά κατά τήν Ἁγίαν Αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίαν ἔν τε τῇ ἄλλῃ αὐτῆς περιοχῇ καί ἐν ταῖς αὐτόθι Ἐπαρχίαις τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἵνα καί ἡμεῖς «χαίρωμεν βλέποντες τήν τάξιν αὐτῶν καί τό στερέωμα τῆς εἰς Χριστόν πίστεως».

3.-Ἡ τήρησις, κατά ταῦτα, τῶν ἄνω περιλαμβανομένων ἐν τῇ ρηθείσῃ Πατριαρχικῇ καί Συνοδικῇ Πράξει Ὅρων, ἀναφερομένων εἰς ἐκκλησιαστικά καί κανονικά θέματα, οὖσα ἑπομένως ἐνδοεκκλησιαστικῆς φύσεως, οὐδεμιᾷ ἀπό ἀπόψεως Κανονικοῦ Δικαίου ἐγκρίσει καί ἐπικυρώσει κρατικῆς νομοθεσίας ὑπόκειται καί διά οὐδεμιᾶς τοιαύτης νομοθετικῆς διατάξεως δύναται μεταβληθῆναι.

4.- Εἶναι αὐτονόητον ὅτι διά τῆς κατά τά ἄνω ληφθείσης ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀποφάσεως τῆς 28ης Μαίου ἐ.ἔ. ἀνακαλεῖται ἡ οὕτως ἤ ἄλλως ἐκπεσοῦσα ἀπόφασις τῆς αὐτῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 6ης Νοεμβρίου 2003, ἀποκαθίσταται ἡ δεινῶς δοκιμασθεῖσα, ἐπί σκανδαλισμῷ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ, κανονική τάξις, καί αἴρονται ἀπό μέσου ἡμῶν τά αἴτια τά πλήττοντα τούς ἀκαταλύτους πνευματικούς δεσμούς μεταξύ τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τῆς φιλτάτης θυγατρός καί ἤδη ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

5.-Ἐπειδή δέ διά τήν ἐπιθυμητήν αὐτήν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τήν κατόπιν τούτου αἰσίαν λῆξιν τῆς κρίσεως οὐσιαστική τυγχάνει ἡ συμβολή τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Χριστοδούλου, εὐχαρίστως ἀποκαθιστῶμεν, ὑπό τάς ἀνωτέρω προϋποθέσεις, τήν μετ’ αὐτοῦ λειτουργικήν καί διοικητικήν κοινωνίαν.

6.-Ὡσαύτως ἡ Μείζων Ἁγία καί Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος ἀποφασίζει ὅπως κατ᾿ ἄκραν οἰκονομίαν καί συγκατάβασιν παραδέξηται ὡς Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τούς κατά τάς ἀντικανονικῶς γενομένας ἐκλογάς ἐκλεγέντας διά τάς Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Θεσσαλονίκης, Ἐλευθερουπόλεως καί Σερβίων καί Κοζάνης τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐπί τῷ ἀπαραβάτῳ ὅρῳ ὅπως ἀποσταλοῦν τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ ὑπό τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Προέδρου τῆς ἐν Ἀθήναις Ἱερᾶς Συνόδου κ. Χριστοδούλου τά σχετικά Ὑπομνήματα καί αἱ Ἀρχιερατικαί Ὁμολογίαι τῶν ἐκλεγέντων, συντεταγμέναι κατά τόν τύπον ὅν παρελάβομεν παρά τῶν Πατέρων ἡμῶν, τόν δηλοῦντα τήν πνευματικήν καί κανονικήν ἐξάρτησιν αὐτῶν ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τόν σεβασμόν αὐτῶν πρός τό πρόσωπον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μετά τῆς βεβαιώσεως ὅτι θά μνημονεύουν τοῦ Ὀνόματος αὐτοῦ ὡς Ἀρχιεπισκόπου καί Πατριάρχου αὐτῶν, καί ὅπως πρό τῆς ἐνθρονίσεως αὐτῶν ἐκδηλώσουν ἐπιστολιμαίως τήν γνησίαν ἐπιθυμίαν αὐτῶν ὅπως τύχουν τῆς συγγνώμης τῆς Μητρός Ἐκκλησίας δι’ ὅσα ἀντικανονικά ἐγένοντο ἐν τῇ περιπτώσει ἑκάστου, ἐξαιτήσωνται δέ τάς εὐλογίας τῆς Μητρός Ἐκκλησίας πρός τό ἐνταχθῆναι τοῖς Ἀρχιερεῦσιν αὐτῆς καί ποιμάναι εὐσεβῆ λαόν ἀνήκοντα πνευματικῶς τῇ ἡμετέρᾳ ποίμνῃ, ὑποσχόμενοι ἅμα ὅτι θά τηροῦν ἐφεξῆς ἀνελλιπῶς πάσας τάς ἐν τῇ εἰρημένῃ Πράξει κανονικάς ὑποχρεώσεις αὐτῶν καί ἐκζητοῦντες ἄδειαν ἐλεύσεως ἐν Φαναρίῳ ἵνα λάβωσι τήν εὐλογίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

Ἐπί τούτοις, μετά πολλῆς τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγάπης καί ἐν προσηλώσει πρός τήν διακονίαν τῆς ἑνότητος καί τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλησίας ἔχομεν δι᾿ ἐλπίδος καί προσευχῆς ὅτι ἀποκαθίσταται ἡ πρός καιρόν διαταραχθεῖσα ἑνότης τοῦ πνεύματος καί ὁ ἐπί τι διάστημα κλονισθείς σύνδεσμος τῆς εἰρήνης μεταξύ τῶν μελῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Ἔτι δέ, μή δικαιούμενοι ἀμφισβητῆσαι τήν εἰλικρίνειαν τῆς προθέσεως τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρός τήρησιν ὅλων τῶν Ὅρων τῆς εἰρημένης Πατριαρχικῆς καί Συνοδικῆς Πράξεως, πεποίθαμεν ὅτι αἱ κατά τό παρελθόν προβληθεῖσαι ἀρνήσεις καί ἀβάσιμοι δικαιολογίαι θά ἀποτελοῦν ἐφεξῆς θέμα τῆς ἱστορίας τοῦ παρελθόντος καί δέν θά ἐπαναπροβληθοῦν ἐπί ἀνατροπῇ τῆς ὁμοφώνου ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἀνύστακτος ὑπέρ τῆς κανονικῆς τάξεως διακονία καί μέριμνα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐάν παρ᾿ ἐλπίδα συμβῇ ἀπευκταία καί ἄντικρυς ἀντίθετος τοῖς ἀποφασισθεῖσιν ἐνέργεια, θά λάβῃ τά ὑπό τῶν περιστάσεων ἐνδεικνύμενα μέτρα πρός ἐπαναφοράν τῆς διαταραχθησομένης κανονικῆς τάξεως, ἵνα τά πάντα γίνωνται εὐσχημόνως καί κατά τάξιν, ὡς ὁ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Ἀπόστολος ἐντέλλεται ἡμῖν.

Τῷ δέ πάντα χορηγοῦντι τῇ Ἐκκλησίᾳ ζωοποιῷ, εἰρηνάρχῳ καί ἡγεμονικῷ Πνεύματι εἴη τιμή καί δόξα, σύν τῷ ἀνάρχῳ Πατρί καί τῷ Μονογενεῖ Υἱῷ καί Λόγῳ, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἐν ἔτει βδ´, κατά μῆνα Ἰούνιον δ´, Ἐπινεμήσεως ΙΒ´

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

† Ὁ Ἐφέσου Χρυσόστομος

† Ὁ Ἡρακλείας Φώτιος

† Ὁ Νικαίας Ἰωάννης

† Ὁ Κώου Αἰμιλιανός

† Ὁ Ἀμερικῆς Δημήτριος

† Ὁ Πέργης Εὐάγγελος

† Ὁ Λύστρων Καλλίνικος

† Ὁ Θυατείρων καί Μ. Βρεταννίας Γρηγόριος

† Ὁ Ἰταλίας Γεννάδιος

† Ὁ Ἑλβετίας Ἱερεμίας

† Ὁ Δέρκων Κωνσταντῖνος

† Ὁ Θεοδωρουπόλεως Γερμανός

† Ὁ Ἡλιουπόλεως καί Θείρων Ἀθανάσιος

† Ὁ Τρανουπόλεως Γερμανός

† Ὁ Σουηδίας καί πάσης Σκανδιναυΐας Παῦλος

† Ὁ Τυρολόης καί Σερεντίου Παντελεήμων

† Ὁ Βελγίου Παντελεήμων

† Ὁ Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου Εἰρηναῖος

† Ὁ Λέρου καί Καλύμνου Νεκτάριος

† Ὁ Σύμης Χρυσόστομος

† Ὁ Καρπάθου καί Κάσου Ἀμβρόσιος

† Ὁ Ἴμβρου καί Τενέδου Κύριλλος

† Ὁ Μιλήτου Ἀπόστολος

† Ὁ Αὐστρίας Μιχαήλ

† Ὁ Περγάμου Ἰωάννης

† Ὁ Πριγκηποννήσων Ἰάκωβος

† Ὁ Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων Εἰρηναῖος

† Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Νεκτάριος

† Ὁ Φιλαδελφείας Μελίτων

† Ὁ Σεβαστείας Δημήτριος

† Ὁ Κορέας Σωτήριος

† Ὁ Ἱεραπύτνης καί Σητείας Εὐγένιος

† Ὁ Μυριοφύτου καί Περιστάσεως Εἰρηναῖος

† Ὁ Μύρων Χρυσόστομος

† Ὁ Μοσχονησίων Ἀπόστολος

† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Ἄνθιμος

† Ὁ Γαλλίας Ἐμμανουήλ

† Ὁ Ἰκονίου Θεόληπτος

† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου Ἀνδρέας

† Ὁ Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας Ἐπιφάνιος

ΠΗΓΗ:

http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=32&tla=gr