Παιδικός Αποκρυφισμός

ΤΕΥΧΟΣ  24   ΤΡΙΠΟΛΙΣ   ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2003

ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ

Η ΜΥΗΣΗ ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟ

ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

Ὕπαρξη καί διαστάσεις τοῦ προβλήματος

Στό ἔντυπό μας ἔχουμε ἀναφερθεῖ ἐπανειλημένα στό πρόβλημα τῆς ἐξάπλωσης τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τό ὁποῖο προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις στήν ἐποχή μας καί, ὅπως εἶναι φυσικό, ἡ ἀντιμετώπισή του ἀποτελεῖ ἕναν ἀπό τούς βασικότερους στόχους τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας μας. Οἱ διάφορες μορφές τοῦ ἀποκρυφισμοῦ ἐξαπλώνονται ραγδαία παντοῦ, σέ κάθε χῶρο, καί ἀπειλοῦν κάθε ἡλικία, ἀκόμη καί τήν παιδική. Στό τεῦχος γιά τόν Χάρρυ Πότερ (Νο 22) δείξαμε πῶς ἐπιχειρεῖται ἡ μύηση τῶν παιδιῶν στόν ἀποκρυφισμό ἀπό ἕνα φαινομενικά ἀθῶο παιδικό παραμύθι. Στό παρόν τεῦχος θεωρήσαμε σκόπιμο νά ἐπανέλθουμε στό θέμα, μέ ἀφορμή τήν ἐμφάνιση κατά καιρούς σατανιστικῶν παιχνιδιῶν ἤ παιχνιδιῶν τρόμου στήν ἑλληνική ἀγορά, ὅπως συνέβη πρόσφατα (πρίν τίς ἑορτές τῶν Χριστουγέννων) ὅταν ἡ ἐμφάνιση τέτοιων παιχνιδιῶν ἀπασχόλησε ἔντονα τά μέσα ἐνημερώσεως, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπέμβουν οἱ ἀρχές τῆς πολιτείας καί νά ἀπαγορεύσουν τήν πώλησή τους. Τό περιστατικό δέν εἶναι, βέβαια, μεμονωμένο. Χιλιάδες παρόμοια παιχνίδια, κόμιξ, ἔντυπα, παιδικές τηλεοπτικές ἐκπομπές κ.τ.λ., μέ λιγότερο ἴσως ἐμφανῆ τόν ἀποκρυφιστικό τους χαρακτῆρα, κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα, χωρίς νά προκαλέσουν τήν παρέμβαση τῶν ἀρχῶν.

Μιά ἐνδεικτική ἔρευνα

Μιά γενική εἰκόνα γιά τό θέμα μᾶς δίνει μιά ἔρευνα τῆς κοινωνικῆς λειτουργοῦ κ. Νικολέτας Κατερινοπούλου, μέ θέμα «Ἀποκρυφισμός μέσα ἀπό τά παιχνίδια», (ἔγινε τό 1990 καί δημοσιεύεται στό βιβλίο τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, «Νέα Ἐποχή», ἔκδ. 3, Ἀθῆναι 1993, σ. 225 - 233), τῆς ὁποίας ἀναδημοσιεύουμε τό κύριο μέρος. Ἡ ἔρευνα, ἄν καί παλαιότερη, μᾶς βοηθᾶ νά ἀντιληφθοῦμε τίς σημερινές διαστάσεις τοῦ προβλήματος. Γράφει, λοιπόν, ἡ κ. Κατερινοπούλου:

«Ἡ σύγχρονη ἀποκρυφιστική ἀγορά ἐπεκτείνεται ἀκόμη καί στά μικρά παιδιά καί τά εἰσάγει βαθμιαία σ' ὅλο καί σκληρότερα ψυχοναρκωτικά.

Τά παιδιά ἐξωθοῦνται στή βία καί στήν ἐξουδετέρωση τῶν "ταμποῦ" - ἔτσι ὀνομάζουν τώρα τίς ἠθικές ἀξίες - ἐθίζονται στήν ἀτμόσφαιρα τοῦ φόβου, τῆς φρίκης καί τοῦ ἐξωπραγματικοῦ - αὐτά ὀνομάζονται ἀντίστοιχα ἀγωνία, ἔντονες συγκινήσεις, μυστήριο - καί ὁδηγοῦνται σταδιακά στήν ἄμβλυνση τῆς αἴσθησης τοῦ ὡραίου, τοῦ ἁρμονικοῦ, τοῦ κοινωνικά παραδεκτοῦ καί στήν υἱοθέτηση τῶν ἀντικοινωνικῶν μορφῶν συμπεριφορᾶς (ἀναρχία, χουλιγκανισμός κ.λ. π.) γιά νά καταλήξουν στίς ψυχώσεις.

1. Ἀφορμή τῆς ἔρευνας. Θά ἀναλύσουμε τό θέμα μέ βάση συγκεκριμένο περιστατικό 11χρονου ἀγοριοῦ ἀπό προάστιο τῶν Ἀθηνῶν. Ἡ μητέρα του (ἔχει καί ἕνα κοριτσάκι 9 ἐτῶν) ἀπευθύνθηκε σέ μένα γιά νά τήν συμβουλεύσω, πώς νά φερθεῖ στόν 11χρονο Γιωργάκη ὁ ὁποῖος εἶχε ἀρχίσει νά τήν προβληματίζει, ὄχι μόνο μέ τά ἐνδιαφέροντα πού εἶχε ἀλλά καί μέ τήν συμπεριφορά του.

Συγκεκριμένα ὁ Γιωργάκης ἦταν πολύ ἀνήσυχος, ἐριστικός, ἐπιθετικός καί ἀεικίνητος, ἔβγαζε κάθε τόσο "πολεμικά" οὐρλιαχτά, πάλευε συνεχῶς μέ ἀόρατους ἐχθρούς· καί πάντα βρισκόταν σέ στάση ἄμυνας ἤ ἐπίθεσης μέ κινήσεις carate, taekwondo κ.λ.π., κυλιόταν χάμω, κλωτσοῦσε, τιναζόταν, καί ὅταν βρισκόταν κοντά ἡ ἀδελφούλα του, γινόταν στά μάτια του ὁ ἀόρατος ἐχθρός, πρός τόν ὁποῖο ὑλοποιοῦσε τόν "δυναμισμό" του. Αὐτά τήν ἡμέρα.

Τίς νύχτες εἶχε φοβερούς ἐφιάλτες, πού τόν τρομοκρατοῦσαν γι' αὐτό ξυπνοῦσε οὐρλιάζοντας "βοήθεια" καί μετά φοβόταν νά ξανακοιμηθεῖ. Δέν μποροῦσε νά σταθεῖ σέ σκοτεινό χῶρο, οὔτε νά μείνει μόνος του τή νύχτα. Στίς ἡμερήσιες φαντασιώσεις του, πρωτεύοντα ρόλο ἔπαιζαν οἱ μορφές τῶν ἡρώων τῶν κόμικς, κ.λ.π. περιοδικῶν πού διάβαζε καί τῶν ἡρώων τῶν παιχνιδιῶν του. Στούς βραδυνούς ἐφιάλτες του δέσποζε ἡ μορφή τοῦ σατανᾶ, ὁ ὁποῖος τόν κυνηγοῦσε γύρω ἀπό σκιές φωνάζοντάς του: "Θά σέ πιάσω", "Δέ θά μοῦ γλυτώσεις", "Εἶσαι δικός μου", "Θά σέ λειώσω", καί ἄλλα παρόμοια, ἤ τόν ἀκινητοποιοῦσε, πάντα κάτω ἀπό μιά συκιά, καί τόν ὑποχρέωνε νά φάει "σάντουϊτς μέ ἀκαθαρσίες".

2. Περιγραφή τῶν παιχνιδιῶν. Θέλησα νά ἐρευνήσω προσεκτικά τήν περίπτωση. Καί ἔμεινα ἔκπληκτη ἀπό τά "στοιχεῖα" πού μοῦ ἔφερε ἡ μητέρα καί ἀπ' τήν ἀπ' εὐθείας συνομιλία μέ τό παιδί. Αὐτό μέ τίς διηγήσεις του καί τή συμπεριφορά του, ἐπιβεβαίωνε τελείως τά προαναφερθέντα.

Ἡ μητέρα του μοῦ ἔφερε μιά τεράστια νάυλον σακκούλα γεμάτη ἀπό παιχνίδια τοῦ Γιωργάκη καί μιά μικρότερη μέ τά περιοδικά του.

Ἄνοιξα τά παιχνίδια! Τερατόμορφα ἀντικείμενα ἀπό πλαστικό, καουτσούκ ἤ μέταλλο, μέ σώματα σάν ρομπότ, γεμάτα κουμπιά καί κέρατα, ἤ σάν ζῶα προϊστορικῆς ἐποχῆς, δηλαδή δύο πόδια ἤ δύο χέρια πού κατέληγαν σέ ἄκρα ζώου, μέ κεφάλι ἀπό ἀνύπαρκτα φανταστικά τερατώδη ζῶα, μέ δύο ἤ τρία μάτια πού πετοῦσαν φωτιές ἤ ἔβγαζαν κέρατα (πατώντας διάφορα κρυφά κουμπιά) μέ χαυλιόδοντες ἤ στόματα τεράστια ἀνοιγμένα, ἕτοιμα νά καταβροχθήσουν κάθε τί· χρώματα σκληρά· ντύσιμο πού θυμίζει διαστημανθρώπους· ἔμβολα καί οὐρές ἤ νύχια πού πετάγονταν ἀπότομα σέ κάποια κίνηση (δηλαδή σῶμα ἀνθρώπινο σέ διαστάσεις κυκλώπων, ντυμένο μέ λεπιδωτά χαρακτηριστικά ὅπως τῶν φιδιῶν σέ διπλό κορμό μέ δύο κεφάλια)· ἀπεικονίσεις τοῦ σατανᾶ· ὅπως εἴθισται νά τόν ἀπεικονίζουν.

Τερατόμορφα κεφάλια πού θυμίζουν φίδια ἤ κροκόδειλους, βατράχους ἤ οὐρακοτάγκους ἤ βαμπίρ· καί νεκροκεφαλές μέ φίδια ἀντί μαλλιά· σώματα μέ ἐλατήρια πού μετακινοῦν τά ἄκρα, τά ὁποῖα καταλήγουν σέ κλειδιά, ἁρπάγες κ.ἄ.· φρικιαστικές ἐκφράσεις μέ ἀποτυπωμένη μιά δαιμονική ἔκφραση μίσους καί χαιρεκακίας· ὑπερανθρώπους "σωματαράδες" πού μποροῦν νά ἐπιτύχουν τά ἀκατόρθωτα (φοροῦν ζῶνες ἤ σήματα μέ ἀποκρυφιστικά σύμβολα π.χ. νυχτερίδες μέ τό κεφάλι τοῦ σατανᾶ, φίδια καί νεκροκεφαλές καί φυσικά παντοῦ τό πεντάγωνο ἀστέρι)· ρομπότ πού συναγωνίζονται σέ ἔμπνευση καί ἐκτέλεση τόν διεστραμμένο νοῦ πού ἐφεῦρε καί τά ὑπόλοιπα.

Παιχνίδια ὅπως ἡ ἀπεικόνιση μιᾶς βρύσης. Ἀπό τό δαιμονικό κεφάλι στάζει ὑγρό, καί ὅποιος πλησιάσει νά πιεῖ, ὑπάρχει ἀπό κάτω μιά ἁρπαγή ἀπό 3 φριχτά δάκτυλα πού τόν γραπώνουν. Παιχνίδια πανάκριβα, ὅπου ἡ φρίκη εἶναι τό χαρακτηριστικό τους γνώρισμα. Παιχνίδια πού ἡ ἴδια ἡ μητέρα ὑπολόγισε τήν ἀξία τους σέ 100.000 δραχμές, γιατί ὑποσχέθηκε στό παιδί ὅτι θά καταθέσει αὐτό τό ποσόν στήν Τράπεζα, ἄν δεχόταν νά τῆς τά δώσει καί νά μᾶς τά φέρει, ὅπως καί ἔγινε.

3. Τά κόμικς. Ἴδια ἡ φρίκη καί ὅταν ἄνοιξα τή σακκούλα μέ τά κόμικς. Τά παιχνίδια συνοδεύονται ἀπό βιβλιαράκια τσέπης, κυρίως ξενόγλωσσα, ἰταλικά, ἀμερικάνικα καί γαλλικά, ἀλλά καί μεταγλωττισμένα, ὅπου περιγράφονται ἱστορίες φρίκης, πού κεντρίζουν τή φαντασία τῶν παιδιῶν καί προκαλοῦν στό νά δημιουργοῦν τά ἴδια μέ τή φαντασία τους παρόμοιες.

Κυκλοφοροῦν σήμερα δεκάδες ἔντυπα παιδικά, πού δυστυχῶς κανείς δέν τά ἐλέγχει. Πολλοί μάλιστα γονεῖς ἀγοράζουν οἱ ἴδιοι στά παιδιά τους τά ἔντυπα αὐτά, ἀγνοώντας τό περιεχόμενό τους.

Ἄς ἀρχίσουμε μέ τά πιό "ἀθῶα" καί "ἀκίνδυνα" κόμικς, τό Μίκυ Μάους τοῦ Walt Disney. Ἕνα τυχαῖο δεῖγμα: ἀριθμ. τεύχους 1226, σελίς 32, τίτλος: "ἀστροπαιχνιδίσματα" καί ἀναφορά στά ζώδια καί στήν ἐπίδρασή τους στή ζωή τῶν παιδιῶν σέ κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα· ἤ τό βιβλίο τῶν Μικρῶν Ἐξερευνητῶν 1ος τόμος, σελίς 12 ἀναφορά στό τοτέμ, σελίς 26: οἱ οἰκογένειες τοῦ οὐρανοῦ = ἀστερισμοί· σελίς 104: τζούντο: ἡ εὐγενική τέχνη (ἁπλή ἔνδειξη τοῦ πώς εἰσάγονται τά παιδιά στόν ἀποκρυφισμό).

4. Ἄλμπουμ συλλογῶν. Ἄς πᾶμε στά ἄλπουμ συλλογῶν πού κυκλοφοροῦν στά σχολεῖα. Φαίνονται ἁπλά καί ἀκίνδυνα. Τί ἀποκρυφιστικό μπορεῖ νά κρύβει ἕνα ἄλμπουμ αὐτοκόλλητων μέ τόν τίτλο "Τά ἀρκουδάκια" π.χ.; Ἄν τό ἀνοίξουμε ὅμως ὅτι εἶναι γεμάτο ἀπό διάφορα σύμβολα, ἀστέρι, οὐράνιο τόξο, καί ἀναφορά στίς μαγικές ἱκανότητες πού ἔχουν τά μαγικά ἀρκουδάκια, πού μποροῦν νά λύνουν μέ μαγικούς τρόπους ὅλα τά προβλήματα τῶν παιδιῶν. Αὐτά γιά τά "ἀκίνδυνα" φαινομενικά ἄλμπουμ. Γιατί φυσικά ὑπάρχουν καί ἐκεῖνα πού ἔχουν "τό θάρρος τῆς γνώμης τους" ὅπως τό Transformers ἤ τό Brave Star. Μέ αὐτούς τούς τίτλους ὑπάρχουν καί ἀντίστοιχα κόμικς, πού τό περιεχόμενό τους ἀναφέρεται σέ φανταστικές, ἐξωκοσμικές ἱστορίες.

5. Προγράμματα στήν ΤV. Συμπλήρωμα καί ἀνακεφαλαίωση ἀποτελεῖ φυσικά τό "παιδικό πρόγραμμα" τῆς ΤV, ἀπ' ὅπου παραθέτω δειγματοληπτικά τό πρόγραμμα μιᾶς ἑβδομάδος: [Ἡ ἐρευνήτρια παραθέτει τό τηλεοπτικό πρόγραμμα τῆς ἑβδομάδος ἀπό 3 ἔως 9/2/1990, τό ὁποῖο παραλείπουμε χάριν συντομίας. Σ' αὐτό περιλαμβάνονται συνολικά 21 παιδικές ἐκπομπές ἀποκρυφιστικοῦ χαρακτῆρα, ὅπως: Σούπερμαν, Μπάτμαν, Σκοτεινοί Ἱππότες, Κεοάκα Μποάκα, Ἄλφ ὁ ἐξωγήϊνος, Thunderbirds, Μαγικό Μολύβι, Τό κάλεσμα τῶν ξωτικῶν, Μιά φορά κι ἕναν καιρό στό διάστημα (ὁ πλανήτης τῆς μυθολογίας), Transformers, Ἀτλαντίδα ἡ χαμένη ἤπειρος, Σουσάμι ἄνοιξε]».

Μιά ματιά στή σημερινή πραγματικότητα

Ὅπως ἔχουμε ἤδη ἀναφέρει, ἡ παραπάνω ἔρευνα εἶναι μόνο ἐνδεικτική. Περιγράφει ἕνα μέρος τοῦ προβλήματος, τό ὁποῖο σήμερα ἔχει εὐρύτερες διαστάσεις, δεδομένου ὅτι τό χρονικό διάστημα ἀπό τότε πού ἔγινε ἡ ἔρευνα (1990) εἶναι ἀρκετά μεγάλο. Ἄς ρίξουμε ὅμως μιά ματιά στή σύγχρονη πραγματικότητα.

Σήμερα κυκλοφοροῦν παιχνίδια ὅπως αὐτό πού προσφέρεται σέ κουτί μέ σχῆμα φερέτρου. Τά παιδιά παίζουν πάνω σέ χαρτόνι πού ἀπεικονίζει νεκροταφεῖο μέ σπασμένα μνήματα καί ὑποδύονται ρόλους ὅπως τό φάντασμα Χελίν, τό βαμπίρ Μπάθορι, τήν μάγισσα Σαντρέν, τόν λυκάνθρωπο Τζιβαουντίν, τήν μούμια Κοντρού. Νικητής εἶναι ὅποιος φθάσει στό κέντρο τοῦ νεκροταφείου πού εἶναι γραμμένη ἡ λέξη «Ἐφιάλτης». Ἄλλο παιχνίδι συνοδεύται ἀπό προσπέκτους μέ ἔνδεκα τερατώδεις σατανικές μορφές καί στόχος του εἶναι ἡ «ἐπιβίωση», πού ἐπιτυγχάνεται μέ τή χρήση συνθημάτων μέ ἔντονο τό στοιχεῖο τῆς βίας καί τοῦ μίσους. Σέ ἄλλο παιχνίδι ἥρωας εἶναι ὁ σοῦπερ κακός μέ μιά στρατιά τέρατα στίς διαταγές του. Κύριο μύνημα τοῦ παιχνιδιοῦ εἶναι ὅτι «οἱ καλοί δέν πεθαίνουν τελευταίοι, ἀντίθετα εἶναι αὐτοί πού ἐμποδίζουν καί πρέπει νά φύγουν πρώτοι» (Βλ. π. Κυρ. Τσουροῦ, Σατανισμός... γιά παιδιά καί νέους, Διάλογος, ἔκδ. Π.Ε.Γ. τ. 28, σ. 4-7).

Ἡ πρόοδος τῆς τεχνολογίας θέτει στή διάθεση τῶν παιδιῶν καί ἡλεκρονικά παιχνίδια, ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἴδια κατάσταση. Σύμφωνα μέ ἔρευνα τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Χάρβαρντ, «βία, αἷμα καί θάνατος σέ ἀφθονία διαθέτουν τά περισσότερα ἡλεκτρονικά παιχνίδια ἰδίως ὅσα κρίνονται κατάλληλα γιά μικρά παιδιά» (αὐτόθι). Κατά τήν ἐφημερίδα Τά Νέα (11/12/2001), «περισσότερο ἀπό τό 90% τῶν χρηστῶν τοῦ παιχνιδιοῦ περιέχει βίαιες πράξεις... Οἱ τίτλοι μέ τήν περισσότερη βία ἀνήκουν στίς κατηγορίες τῶν παιχνιδιῶν δράσης καί "Shoot’ em up". Σέ αὐτά τά παιχνίδια συναντῶνται καί οἱ περισσότεροι θάνατοι κατά λεπτό, 24 κατά μέσο ὅρο» (αὐτόθι). Σέ ἄλλη κατηγορία ἡλεκτρονικῶν παιχνιδιῶν, στά Computer Games, μικροί καί μεγάλοι προτρέπονται νά μποῦν στούς σκοτεινούς κόσμους τοῦ σατανᾶ καί παρέχονται ὁδηγίες μέ κάθε λεπτομέρεια γιά τελετές μαύρης μαγείας καί βουντού, θυσίες πρός τό «Κτῆνος» κ.λ.π. (αὐτόθι).

Στόν ἴδιο χῶρο (τόν ἀποκρυφιστικό) κινοῦνται καί τά τόσο διαδεδομένα μεταξύ τῶν παιδιῶν Πόκεμον (Pocket Monsters = τέρατα τσέπης). Πρόκειται γιά ἐπινόηση ἰαπωνικῆς ἑταιρείας, ἡ ὁποία κατασκεύασε ἀρχικά ἕνα βιντεοπαιχνίδι μέ αὐτούς τούς ἡρωες. Σύντομα δημιουργήθηκε σειρά κινουμένων σχεδίων στήν τηλεόραση καί στή συνέχεια ἐξαπολήθηκαν ὅλοι οἱ μηχανισμοί μάρκετιγκ τῆς διεθνοῦς βιομηχανίας παιχνιδιῶν μέ ἀποτέλεσμα νά κατακλυσθεῖ ἡ παγκόσμια ἀγορά μέ ζωάκια Πόκεμον, αὐτοκόλητα, τράπουλες, ἀφίσσες κ.τ.λ. Τά Πόκεμον εἶναι μιά σειρά ἀπό φανταστικά τερατώδη ὄντα, τά ὁποία δέν μεγαλώνουν, ἀλλά ἐξελίσσονται σέ διαφορετικές μορφές. Οἱ μορφές αὐτές καθώς καί οἱ ἱστορίες πού διαδραματίζονται προέρχονται ἀπό τόν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί τῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας, στόν ὁποῖο ἔμμεσα εἰσάγουν τούς ἀσχολούμενους.

Παρατηρήσεις καί συμπεράσματα

Ὅσα ἀναφέραμε ὁδηγοῦν ἀναγκαστικά στό συμπέρασμα ὅτι στή συντριπτική της πλειοψηφία ἡ ἀγορά (παραγωγή καί διακίνηση) τῶν παιδικῶν παιχνιδιῶν ἐλέγχεται παγκοσμίως ἀπό ἀποκρυφιστικούς ἤ ἄλλους ὕποπτους κύκλους, οἱ ὁποίοι ἐπιχειροῦν νά ἐξοικειώσουν τόν εὐαίσθητο παιδικό κόσμο μέ τή σκληρή βία, τή φρίκη, τό αἷμα, τόν θάνατο. Οἱ σύγχρονες μέθοδοι διαφήμισης καί προβολῆς, μέ τίς ὁποῖες προκαλοῦνται ἀκόμη καί «ψυχώσεις» γύρω ἀπό τέτοια προϊόντα (π.χ. Χάρρυ Πότερ, Πόκεμον), κάνουν τά προϊόντα αὐτά ὑπερβολικά κερδοφόρα, ὥστε νά δημιουργεῖται ἕνας φαῦλος κύκλος μεταξύ προβολῆς τοῦ κακοῦ καί ἀθέμιτου πλουτισμοῦ. 

Ἀδυνατοῦμε νά ἀντιληφθοῦμε τήν παιδαγωγική ἀξία αὐτῶν τῶν παιχνιδιῶν. Κάποιοι, βέβαια, θά ἰσχυρισθοῦν ὅτι τά «σατανικά» παιχνίδια καλλιεργοῦν τή φαντασία καί βοηθοῦν τά παιδιά νά ἀποκτήσουν αὐτοποεποίθηση. Στήν πράξη ὅμως δέν ἐπιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο. Τά ἀποτελέσματα τῆς χρήσεως τέτοιων προϊόντων εἶναι αὐτά πού εἴδαμε στό παράδειγμα τοῦ 11χρονου Γιωργάκη στήν ἔρευνα τῆς κ. Κατερινοπούλου: ταραχή, ἐπιθετικότητα, βίαιη συμπεριφορά, χουλιγκανισμός, φοβίες, ἐφιάλτες, ψυχικές διαταραχές. Τά φαινόμενα παιδικῆς ἐγκληματικότητος, πού ἤδη ἐμφανίζονται μεταξύ μικρῶν μαθητῶν, εἶναι, ὅπως φαίνεται, τό ἀποτέλεσμα μιᾶς ἀπαράδεκτης καταστρεπτικῆς ἐπίδρασης, πού ἀσκεῖται ἀπό κυρίως ἀπό τά παιδικά παιχνίδια.

Τά προϊόντα αὐτά εἰσάγουν στόν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ ἀπέχθεια πρός τό καλό, τό ὡραῖο, τό ἁρμονικό. Στόν χῶρο αὐτό ἐπιχειρεῖται ἡ ἐξοικείωση μέ τό κακό σέ κάθε του μορφή. Ἔτσι τό παιδί ἀπορρίπτει βασικές ἀξίες, πού ἀποτελοῦν θεμέλιο τοῦ πολιτισμοῦ μας, ὅπως ὁ σεβασμός τῆς προσωπικότητος καί τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἄλλου, ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς κ.ἄ. (οἱ ἀξίες αὐτές δέν γίνονται ἀποδεκτές στόν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, ὅπως καί ἡ διάκριση μεταξύ καλοῦ καί κακοῦ). Στό παιδί καλλιεργεῖται ἡ ψυχολογία τοῦ «ὑπερανθρώπου», δηλ. ἡ αἴσθηση ὅτι ἀποτελεῖ τό κέντρο τοῦ σύμπαντος καί ἀντλεῖ δυνάμεις ἀπό μέσα του. Εἶναι φανερό ὅτι σέ μιά τέτοια ψυχολογία δέν ἔχουν θέση οἱ θεμελιώδεις χριστιανικές ἀρετές: ἡ ἀγάπη, ἡ ἀνιδιοτέλεια, ἡ ταπείνωση, ἡ αὐτοθυσία κ.τ.λ. Τό παιδί αἰσθάνεται ξένο πρός τή χριστιανική ζωή καί ἀποκομμένο ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό ὀργανισμό: δέν θέλει νά ἐκκλησιάζεται καί αἰσθάνεται ἄσχημα ὅταν ἀντικρίζει τίς ἤρεμες μορφές τῶν Ἁγίων στίς εἰκόνες ἤ ὅταν ἀκούει τούς κατανυκτικούς ἐκκλησιαστικούς ὕμνους.

Αὐτά ὅμως δέν συμβαίνουν μέ τήν θέληση τῶν παιδιῶν. Συμβαίνουν ἐπειδή κάποιοι ἔμποροι συνειδήσεων ἤ κάποιοι μέ σκοτεινά κίνητρα τά ὁδηγοῦν σ' αὐτή τήν κατάσταση. Τά παιδιά εἶναι ἡ πιό εὐαίσθητη ἴσως κατηγορία τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου, πού χρήζει προστασίας ἐκ μέρους τῆς πολιτείας. Πιστεύουμε, λοιπόν, ὅτι οἱ ἁρμόδιες ἀρχές πρέπει νά παρέμβουν ἄμεσα καί οὐσιαστικά, ὥστε νά ἐλέγχεται αὐτός ὁ χῶρος (τῶν παιδικῶν παιχνιδιῶν, κόμιξ, βίντεο, τηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν κ.τ.λ.) καί νά μήν μένει ἐλεύθερος στά χέρια κάθε ἐπίβουλου τῆς παιδικῆς ψυχῆς. Διαφορετικά τά ἀποτελέσματα θά εἶναι ὀλέθρια.

Μέχρι ὅμως νά συμβεῖ αὐτό, ἡ ἐπαγρύπνιση τῶν γονέων καί ἡ στενή παρακολούθηση αὐτοῦ τοῦ χώρου εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία. Εἶναι φανερό ὅτι δέν μποροῦμε πλέον νά ἐφησυχάζουμε ὅταν τά παιδιά μας παίζουν ἀμέριμνα μέ τά παιχνίδια τους ἤ ὅταν παρακολουθοῦν τά παιδικά προγράμματα στήν τηλεόραση (πολλά ἀπό τά ὁποῖα εἶναι τρομακτικά ἀκόμη καί γιά τούς ἴδιους τούς γονεῖς). Ἡ ὀρθή διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μας εἶναι ἴσως τό σπουδαιότερο ἔργο μας καί ἡ μεγαλύτερη εὐθύνη πρός τίς ἑπόμενες γενεές.