Χάρι Πότερ. Εισαγωγή στη Μαγεία και στον Σατανισμό

ΤΕΥΧΟΣ  22     ΤΡΙΠΟΛΙΣ    ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2002

ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ. 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟ 

ΑΠΟ ΕΝΑ «ΑΘΩΟ» ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Ἕνα πολυσυζητημένο ἔργο

Πολύς λόγος γίνεται τόν τελευταῖο καιρό ἀπό ἐπιστήμονες, ἀνθρώπους τῶν γραμμάτων καί ὄχι μόνο γιά τό περίφημο ἔργο τῆς Τζόαν Ρόουλινγκ (Joanne Rowlihg) «Χάρι Πότερ» (Harry Potter), μέ ἥρωα ἕναν μικρό μαθητευόμενο μάγο. Πρόκειται γιά ἔργο πού θά ὁλοκληρωθεῖ σέ 7 βιβλία, ἀπό τά ὁποῖα μέχρι σήμερα ἔχουν ἐκδοθεῖ τά 4 καί ἀναμένονται τά ἄλλα τρία. Τό πρῶτο βιβλίο ἐκδόθηκε τό 1997 καί ἀμέσως σχεδόν ἀκολούθησαν διαδοχικά τό δεύτερο, τό τρῖτο καί τό τέταρτο. Ἡ ὑποδοχή τους ἀπό τόν παιδικό κόσμο ἦταν τέτοια, ὥστε τά βιβλία νά τυπωθοῦν σέ 116 ἑκατομύρια ἀντίτυπα καί νά μεταφρασθοῦν σέ 47 γλῶσσες. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι κατά τήν ἔκδοση τοῦ τέταρτου βιβλίου «χιλιάδες παιδιά περίμεναν στήν οὐρά γιά νά κρατήσουν στά χέρια τους τό περιζήτητο βιβλίο, τό ὁποῖο ἔφευγε ἀπό τά ράφια τῶν ἀμερικανικῶν καί βρετανικῶν βιβλιοπωλείων μέ ταχύτητα 100 ἀντιτύπων τό λεπτό», ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ ἱστοσελίδα στό διαδίκτυο (internet) τῶν ἐκδόσεων Ψυχογιός, τῶν ἑλληνικῶν ἐκδόσεων τοῦ ἔργου. Παράλληλα τό ἔργο προκάλεσε ἔντονες ἀντιδράσεις ἀπό κοινωνικούς καί ἐκκλησιαστικούς φορεῖς, ὀργανώσεις, συλλόγους γονέων, ἐκπαιδευτικούς, ἐπιστήμονες κ.τ.λ., πού ἐπισήμαναν πλῆθος κινδύνων ἀπό τήν ἀνάγνωση τῶν ἔργων.

 Γιατί ὅμως ἕνα παιδικό παραμύθι, πού δέν εἶναι μοναδικό στό εἶδος του, καθ' ὅτι καί ἄλλα παραμύθια μᾶς ἐξιστοροῦν ἱστορίες μάγων, καί πού, κατά τούς ὑποστηρικτές του, «μᾶς διεγείρει τή φαντασία» καί «πέτυχε νά ἐπαναφέρει στό κόσμο τοῦ βιβλίου, μιά γενιά ἐθισμένη στά ἡλεκτρονικά παιχνίδια», δέχεται τέτοια κριτική καί βρίσκεται στό ἐπίκεντρο πολλῶν συζητήσεων; Μήπως οἱ ἐπικριτές του, ὅταν τό κατηγοροῦν ὅτι μέ δόλιο τρόπο προσπαθεῖ νά μᾶς εἰσάγει στή Νέα Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου καί στόν ἀποκρυφισμό, ἐκφράζουν φονταμενταλιστικές καί ἀκραῖες ἀπόψεις;

Γιά τή Ν. Ἐποχή καί τόν ἀποκρυφισμό ἔχουμε κάνει λόγο στά τεύχη 7 καί 9 τοῦ ἐντύπου μας ἀντίστοιχα. Πρίν ὅμως ἀπαντήσουμε στά παραπάνω ἐρωτήματα, ἄς δοῦμε ποιός εἶναι ὁ Χάρι Πότερ.

Ποιός εἶναι ὁ Χάρι Πότερ - Ἡ ὑπόθεση τοῦ ἔργου

Σύμφωνα, λοιπόν, μέ τό ἔργο τῆς Τζόαν Ρόουλινγκ, ὁ Χάρι Πότερ εἶναι ἕνα παιδί πού μένει ὀρφανό ἀπό γονεῖς, ὅταν ἦταν ἀκόμη μωρό. Οἱ γονεῖς του (μάγος καί μάγισσα) θανατώνονται ἀπό ἕναν κακό μάγο, τόν Βόλντεμορτ. Αὐτός εἶναι ὁ ἀρχηγός τῶν «κακῶν μάγων», πού ἀσκοῦν τήν «κακή» μαγεία, τή «μαύρη». Ὁ Χάρι ὅμως, λόγῳ τῆς μέχρι θυσίας ἀγάπης τῆς μητέρας του, καταφέρνει νά γλυτώσει ἀπό τίς κακές προθέσεις τοῦ μάγου, ἀποκτώντας στό μέτωπό του κάτι, πού θά τόν βοηθήσει στό μέλλον νά γίνει διάσημος. Αὐτό εἶναι τό σῆμα τοῦ κεραυνοῦ. (Πρόκειται γιά τό ἀποκρυφιστικό σύμβολο «Ϟ», πού συμβολίζει τόν «Καταστροφέα». Στή μυθολογία ἐμφανίζεται σάν «ὅπλο» ἀρνητικῶν θεοτήτων καί χρησιμοποιεῖται γιά ἄσκηση ἐπιβολῆς σέ ἄλλους). Ὕστερα ὁ Χάρι Πότερ μεταφέρεται μέ μαγικό τρόπο (ἀπό μάγους καί μάγισσες) στήν οἰκογένεια τῶν θείων του κ. Ντάρσεϊ, οἱ ὁποίοι τοῦ φέρονται πολύ σκληρά. Οἱ Ντάρσεϊ ἀνήκουν στόν κόσμο τῶν «Μάγκλς», δηλ τῶν ἀνθρώπων πού δέν πιστεύουν ἤ φοβούνται ἤ ἀκόμη καί δέν γνωρίζουν γιά τήν ὕπαρξη τῆς μαγείας (αὐτοί χαρακτηρίζονται ἀρνητικά ἀπό τή συγγραφέα). Στά 11 του χρόνια ὅμως ὁ Χάρι μαθαίνει ὅτι εἶναι μάγος καί φεύγει γιά νά φοιτήσει στή «Σχολή Μαγείας Χόγκουαρτς». Ἐκεῖ βρίσκει νέους φίλους, καθώς τήν ἀγάπη καί τά ὑλικά ἀγαθά πού τοῦ ἔλειπαν στόν κόσμο τῶν Μάγκλς.

Στό σχολεῖο διδάσκονται τά μαθήματα τῆς μαντείας, τῆς γοητείας, τῆς παρασκευῆς ἐλιξιρίων κ.ἄ., μέσα στόν ἀπόκρυφο κόσμο τῆς μαγείας. Ἐκεῖ ὁ Χάρι Πότερ πρέπει νά ἀντιμετωπίσει τούς καθηγητές καί τούς ἀντιπάλους συμμαθητές του, πού εἶναι ὅλοι φιλόδοξοι μάγοι καί μάγισσες. Ὁ Χάρι ἀσκεῖ τήν «καλή» μαγεία, πού εἶναι ἡ «λευκή». Ὁ ἴδιος, βέβαια, εἶναι ὁ ὑπεύθυνος πού θά καθορίσει τό πότε θά τήν χρησιμοποιήσει γιά νά ἐκπληρώσει τούς σκοπούς του. Ὁ Χάρι Πότερ «μισεῖ» τούς ἀντιπάλους του. Πολλές φορές ἐκδικεῖται καί, μαζί μέ τούς φίλους του, ἐξαπατᾶ καί ψεύδεται γιά νά ἀποφύγει κάποια τιμωρία. Καί δέν εἶναι λίγες οἱ φορές πού ἐπιβραβεύεται ἀπό τούς καθηγητές του γι' αὐτό. Παρόλο πού ὁ Χάρι Πότερ δέ διακρίνεται γιά τό ἦθος του, προβάλλεται ὡς ἀρεστός καί συμπαθής στό κοινό, ἀφοῦ οἱ ἀντίπαλοί του παρουσιάζονται ὡς εἴρωνες, μνησίκακοι κ.τ.λ.. Γενικά ὁ Χάρι δημιουργεῖται νά μοιάζει μέ νέο σωτῆρα: ἀπό πολύ μικρό θέλουν νά τόν σκοτώσουν, συνέχεια τόν ἀδικοῦν, ἀλλά αὐτός μέ μαγικό τρόπο καταφέρνει νά ἀντιμετωπίσει τούς ἐχθρούς του καί νά σώσει τούς ἄλλους (Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι στόν σατανισμό ὁ σατανᾶς ἐμφανίζεται πολλές ὡς ἀδικημένος θεός, ὡς καλός στήν οὐσία καί ὄχι κακός, ὅπως συνήθως παρουσιάζεται. Διαθέτει μεγάλη δύναμη, κάνει «θαύματα» χωρίς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί ἐμφανίζεται ὡς κύριος καί σωτῆρας τοῦ κόσμου, σφετεριζόμενος τόν ρόλο τοῦ πραγματικοῦ Κυρίου καί Σωτῆρα, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ σατανᾶς δηλ. ἐμφανίζεται μέ στοιχεῖα πού συναντᾶμε ἔντονα στόν Χάρι Πότερ).

Οἱ περιπέτειες τοῦ Χάρι Πότερ ἐξιστοροῦνται, ὅπως ἀναφέραμε, σέ 7 βιβλία, τό πρῶτο ἐκ τῶν ὁποίων μεταφέρθηκε ἀπό τήν ἑταιρεία Γουόρνερ στίς κινηματογραφικές αἴθουσες τό 2001 μέ μεγάλη ἐπιτυχία. Προσεχῶς (τόν Νοέμβριο τοῦ 2002) ἀναμένεται ἡ προβολή τοῦ β' ἐπεισοδίου. Ἀπό τά βιβλία ἀναμένεται νά κυκλοφορήσει σέ λίγο καιρό τό πέμπτο. Κάθε βιβλίο ἀναφέρεται σέ ἕνα ἔτος φοίτησης τοῦ Χάρι Πότερ στή σχολή τῶν μάγων.

Πόσο «ἀκίνδυνος» εἶναι ὁ Χάρι Πότερ;

Στά βιβλία τῆς Ρόουλινγκ ὑπάρχουν πράγματι στοιχεῖα πού «διεγείρουν τή φαντασία» καί ἐνθουσιάζουν τό κοινό (πιόνια σκακιοῦ πού μιλᾶνε, μυθολογικά ὄντα, σοφά φαντάσματα, ἕνα παιχνίδι πού παίζεται πάνω σέ μαγικά σκουπόξυλα καί ἀποτελεῖ συνδιασμό ράγμπι, μπάσκετ καί πόλο κ.ἄ.). Τό ἔργο ἔχει ὄντως μιά ἐνδιαφέρουσα πλοκή μέ πολλά ἀπρόοπτα καί ἀρκετές δόσεις χιούμορ, σέ συνδιασμό μέ τό ὅτι ἡ ταινία ἦταν μιά ἄρτια ἐπιμελημένη παραγωγή.

Φτάνουν ὅμως αὐτά γιά νά δικαιολογήσουν τά 116 ἑκατομύρια ἀντίτυπα τῶν βιβλίων καί τή μετάφρασή του σέ 47 γλῶσσες, ὅταν, μάλιστα, περιλαμβάνουν ἀπό σκηνές φρίκης, πού συχνά προκαλοῦν τό αἴσθημα τῆς ἀηδίας; Στά ἔργα ὑπάρχει διάσπαρτο τό φαινόμενο τοῦ θανάτου. Ἡ ἴδια ἡ συγγραφέας παραδέχεται ὅτι «ὅσο προχωρᾶμε τά βιβλία γίνονται ὅλο καί πιό σκοτεινά», καί συμπληρώνει λέγοντας ὅτι «τό κεντρικό βιβλίο εἶναι τό 4ο». «Εἶναι τό βιβλίο στό ὁποῖο ἀρχίζουν οἱ θάνατοι», λέει στούς TIMES (βλ. περιοδικό Διάλογος τῆς Π.Ε.Γ., τεῦχ. 28, σ. 26). Τό στοιχεῖο τοῦ τρόμου εἶναι παντοῦ ἔκδηλο καί ἐντάσσεται σέ καθαρά ἀποκρυφιστικό καί σατανιστικό περίγυρο, μέ τόν ὁποῖο ἐπιδιώκεται ἡ ἐξοικείωση τοῦ κοινοῦ. Ἔτσι στό 2ο βιβλίο μαθαίνουμε γιά τούς Μανδαγόρες (φυτά, πού οἱ ρίζες τους ἔχουν μικροσκοπικά καί ἄσχημα μωρά, τά ὁποῖα κόβονται κομματάκια γιά τήν παρασκευή μαγικοῦ φίλτρου). Συναντοῦμε μιά ζωοθυσία, δαιμονισμένους μέ τήν τάση νά σκοτώνουν, μαθαίνουμε γιά καραμέλες μέ γεύση ἐμετοῦ! καί γλυφιτζούρια μέ γεύση αἵματος! γιά τούς Παράφρονες (ὄντα, πού στό 3ο βιβλίο βασανίζουν τούς ἀνθρώπους) κ.ἄ. Τό 4ο βιβλίο τελειώνει μέ μιά σατανιστική τελετή, πού μᾶς κάνει νά μήν ἀμφιβάλλουμε γιά τούς στόχους τοῦ ἔργου, ὅταν μάλιστα ἡ ἴδια ἡ Ρόουλινγκ παραδέχεται σέ ραδιοφωνική συνέντευξή της (Διάλογος, τεῦχ. 28, σ. 24) ὅτι ἔκανε ἔρευνα σέ πρακτικές μαγείας καί παγανισμοῦ, ὥστε τά βιβλία της νά εἶναι πιό ρεαλιστικά. Ἡ ἴδια λέει ὅτι περίπου τό 1/3 ἀπό τίς πρακτικές πού περιγράφονται βασίζονται σέ ἀποκρυφιστικές πρακτικές.

Ὅσο γιά τίς ἐπιδράσεις ὅλων αὐτῶν τῶν στοιχείων στόν ψυχικό κόσμο τῶν ἀναγνωστῶν, ὅταν μάλιστα στήν συντριπτική τους πλειοψηφία εἶναι παιδιά, ἀρκοῦν ἐνδεικτικές μαρτυρίες ἀπό ἐπιστολές τῶν ἴδιων τῶν παιδιῶν στό διαδίκτυο: «Τό τέταρτο βιβλίο μέ τρόμαξε ... καί γιά κάποιο διάστημα ἔβλεπα φρικτούς ἐφιάλτες», ἀναφέρει κορίτσι 9 ἐτῶν. Κάποια μαθήτρια γυμνασίου γράφει: «Τό πρῶτο σου βιβλίο ... μοῦ ἔδωσε καί φοβερές ἰδέες, ὅπως τό νά μετατρέψω τούς καθηγητές μου στό γυμνάσιο σέ βατράχια. Μακάρι νά ἐρχόμουνα στό Χόγκουαρτς. Θά μποροῦσα νά ἐκδικηθῶ τούς καθηγητές μου καί κάποια παιδιά στό σχολεῖο» κ.τ.λ. (Οἱ μαρτυρίες ἔχουν καταγραφεῖ στό βιβλίο τοῦ Ἰω. Μηλιώνη, Ναί ἤ ὄχι στό Χάρι Πότερ; ἔκδ. Π.Ε.Γ., Ἀθήνα 2002, σ. 38 - 53)

Ἄς ἐπανέλθουμε ὅμως στά ἀποκρυφιστικά στοιχεῖα τοῦ ἔργου. Στόν Χάρι Πότερ συναντοῦμε στοιχεῖα τῆς μαγείας τῶν Wicca (ὀργάνωση μάγων καί μαγισσῶν σέ διεθνές ἐπίπεδο, μέ στόχο τήν προβολή καί διάδοση τῆς λατρείας, τῶν διδασκαλιῶν καί τῶν πρακτικῶν τοῦ ἀποκρυφισμοῦ). Τέτοια στοιχεῖα εἶναι οἱ κατάρες, τά ξόρκια, τά μαγικά σκουπόξυλα κ.ἄ. Στοιχεῖα πού μᾶς ὠθοῦν περισσότερο στήν ἀντίληψη ὅτι ἡ Τζόαν Ρόουλινγκ εἶχε ἐντρυφήσει στίς διδασκαλίες τους πρίν γράψει τό ἔργο. Ἡ ἴδια λέει ὅτι «ἀσχολεῖται μέ τό κακό καί ὅτι τό κακό εἶναι ἐλκυστικό γιά τά μικρά παιδιά» (σ. 58). Ἡ Ρόουλινγκ κάνει διαχωρισμό τῆς μαγείας σέ «καλή» καί «κακή» καί προτρέπει στή χρήση τῆς «καλῆς» γιά τήν ὑλοποίηση τῶν στόχων μας. Στό ἔργο, ὅμως, βλέπουμε ὅτι δέν ὑπάρχουν διαφορές στήν ἄσκησή τους - μόνο οἱ στόχοι πού πρέπει νά πραγματοποιηθοῦν ἀλλάζουν.

Ἀναμφίβολα κάποιος μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι ὁ Χάρι Πότερ εἶναι ἕνα ἀθῶο παραμύθι γιά μικρούς καί μεγάλους καί ὅτι μπορεῖ ἡ συγγραφέας του νά ἐκφράζεται ὅπως αὐτή θέλει. Αὐτό θά ἦταν μιά ὀρθή παρατήρηση. Ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση τό παραμύθι «διαδραματίζεται στό Λονδίνο τοῦ σήμερα καί προβάλλεται σέ ἀλληλεπίδραση μέ τόν πραγματικό κόσμο παραβιάζοντας τήν ἠθική καί τῶν δύο». Ἔτσι ἡ συγγραφέας δέν μπορεῖ νά ἔχει τό ἀκαταλόγιστο καί νά γράφει ὅ,τι θέλει. Τήν ἴδια πάντως δέν φαίνεται νά τήν ἀνησυχοῦν ὅσα λέγονται, ἀφοῦ, ὅπως διαβάζουμε στό ἀντιαιρετικό περιοδικό «Διάλογος» (τεῦχ. 26, σ. 32-33), σέ συνέντευξή της λέει: «Νομίζω ὅτι εἶναι τελείως ἀνόητο νά διαμαρτύρονται γιά παιδικά βιβλία μέ ἔρεισμα ὅτι δελεάζουν τά παιδιά πρός τό Σατανᾶ. Ὁ κόσμος ὀφείλει νά τά δοξάσει γι' αὐτό. Τά βιβλία αὐτά ὁδηγοῦν τά παιδιά νά κατανοήσουν ὅτι ὁ ἀδύναμος (!!!) ... Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι μιά ζωντανή ἀπάτη (!!!), πού θά ἐξευτελιστεῖ ὅταν θά ἔλθει ἡ βροχή (κυριαρχία;) τοῦ πυρός καί ... τοῦ Κυρίου τοῦ Σκότους ἐνῶ ἐμεῖς, οἱ πιστοί του ὑπηρέτες θά γελᾶμε καί θά χορεύουμε γιά τή νίκη μας». Ἄλλωστε, ὅπως ἔχει κυκλοφορήσει εὐρύτατα, τόσο στό ἐξωτερικό ὅσο καί στή χώρα μας, ἡ Τζόαν Ρόουλινγκ ἀνήκει στήν «Ἐκκλησία τοῦ Σατανᾶ», στή μεγαλύτερη σατανιστική ὀργάνωση στόν κόσμο, καί τά μισά ἀπό τά ἔσοδα τῶν βιβλίων της χρηματοδοτοῦν αὐτή τήν ὀργάνωνση. (Διάλογος, τεῦχ. 26, σ. 38). Τά στοιχεῖα αὐτά βρίσκονται δημοσιευμένα σέ ἀρκετές διευθύνσεις στό διαδίκτυο, χωρίς ἡ πιστότητά τους νά εἶναι ἀπολύτως ἀποδεδειγμένη. Ἐπίσης, δηλώσεις ὅπως αὐτή τοῦ ἀρχιερέα Egan τῆς «Πρώτης Ἐκκλησίας τοῦ Σατανᾶ» στό Σάλεμ, κατά τήν ὁποία «ὁ Χάρι Πότερ εἶναι ἕνα ἀπόλυτα "θεόσταλτο" γεγονός στήν ὑπόθεσή μας. Μιά ὀργάνωση σάν τή δική μας ἀκμάζει μέ νέο αἷμα (!!) καί εἴχαμε τελευταῖα περισσότερες αἰτήσεις ἀπ' ὅσες μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε» κ.ἄ., μᾶς κάνουν νά πιστεύουμε ὅτι ἡ ἐμπορική ἐπιτυχία τοῦ ἔργου ὀφείλεται κυρίως στήν προβολή του ἀπό τόν ἀποκρυφισμό καί τά κινήματα τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Ἀπό τά παραπάνω γίνεται φανερό ὅτι ὁ Χάρι Πότερ εἶναι ἕνα παιδικό ἔργο, πού προέρχεται ἀναμφίβολα ἀπό τόν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, στόν ὁποῖο ἐπιδιώκει νά εἰσάγει τό κοινό. Ἔχει σκοπό νά ἐξοικειώσει ὁλόκληρη σχεδόν τήν ἐπερχόμενη γενιά μέ τόν σκοτεινό κόσμο τῆς μαγείας, τοῦ σατανισμοῦ καί γενικά τοῦ κακοῦ, ὁ ὁποῖος ὡς τώρα ἦταν σχεδόν ἄγνωστος. Αὐτό γίνεται ἔμμεσα καί μάλιστα ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ κοινοῦ, μέ τήν ἠρωοποίηση ἑνός ἐκπροσώπου αὐτοῦ τοῦ κόσμου (τοῦ Χάρι Πότερ) καί μέ τήν συστηματική μείωση καί ὑποτίμηση τοῦ ἄλλου κόσμου, αὐτοῦ πού δέν δέχεται ἤ δέν γνωρίζει τήν μαγεία, τοῦ κόσμου τῶν Μάγκλς, ὅπως τόν ὀνομάζει ἡ συγγραφέας. Στά πλαίσια αὐτά τό κακό ἐμφανίζεται ὡς καλό καί τό καλό ὡς κακό. Ἡ διάκριση μεταξύ καλοῦ καί κακοῦ ἐλαχιστοποιεῖται ἤ ἐξαφανίζεται, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει στόν χῶρο τοῦ σατανισμοῦ. Πέραν τούτων ἡ καλλιέργεια τοῦ φόβου, ἡ δημιουργία ἀρνητικῶν συναισθημάτων καί τά ἀντιπαιδαγωγικά μυνήματα πού περιέχονται εἶναι ὁπωσδήποτε ἐξαιρετικά ἐπιζήμια γιά τόν εὐαίσθητο ψυχικό κόσμο τῶν παιδιῶν.

Στήν πράξη ἡ μέθοδος αὐτή εἰσαγωγῆς στή μαγεία καί στόν σατανισμό ἐμφανίζεται τόσο ἐπιτυχημένη, τουλάχιστον μεταξύ τῶν παιδιῶν, ὥστε ὅσοι διαβάζουν τά ἔργα τῆς Ρόυλινγκ νά ἐμφανίζουν πλήρη ἐξάρτηση ἀπ' αὐτά. Θά τό διαπιστώσει κανείς ἄν μελετήσει τίς σελίδες 38 - 53 τοῦ πονήματος τοῦ Ἰω. Μηλιώνη, Ναί ἤ ὄχι στό Χάρι Πότερ; ὅπου παρατίθενται ἀποσπάσματα ἀπό ἐπιστολές παιδιῶν στό διαδίκτυο, σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες τά περισσότερα παιδιά διάβασαν τά ἔργα τῆς Ρόουλινγκ μέσα σέ ἐλάχιστο χρονικό διάστημα, ἄλλα τά ἔχουν διαβάσει 3 καί 4 φορές μέ ἀμείωτο ἐνδιαφέρον, ἄλλα ἐκφράζουν τήν ἀποστροφή τους πρός τόν κόσμο μας καί τήν ἐπιθυμία νά ζήσουν στόν κόσμο τῶν μάγων καί ἄλλα διαβεβαιώνουν ὅτι σύντομα θά ἀσχοληθοῦν μέ τίς πρακτικές τῆς μαγείας (σέ πολλές περιπτώσεις μάλιστα αὐτό ἔχει ἤδη συμβεῖ).

Ὀρθόδοξη θεώρηση καί ἀντιμετώπιση

Κάθε Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ὅταν δέχθηκε τό ἅγιο Βάπτισμα, ὁμολόγησε ὅτι ἀρνήθηκε («ἀπετάξατο») «τόν σατανᾶ», τά «ἔργα αὐτοῦ», τήν «λατρεία αὐτοῦ», τούς «ἀγγέλους αὐτοῦ» καί τήν «πομπή αὐτοῦ», δηλ. ὁ,τιδήποτε ἔχει σχέση μέ τόν κόσμο τοῦ διαβόλου. Ὁ κόσμος αὐτός εἶναι ὁ κόσμος τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τῆς μαγείας καί τοῦ σατανισμοῦ. Ἐκεῖ δέν ἐνεργοῦν ἄλλες δυνάμεις, παρά μόνο οἱ δαιμονικές, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅ,τι συμβαίνει ἐκεῖ, συμβαίνει μέ δαιμονική ἐνέργεια ἀποκλειστικά. Ὁ κόσμος αὐτός εἶναι ὁ κόσμος τοῦ σκότους καί τοῦ κακοῦ. Τό καλό ἀπουσιάζει παντελῶς ἀπ' αὐτόν, γιατί ὁ διάβολος κυριολεκτικά μισεῖ τό καλό (εἶναι «μισόκαλος»). Γι' αὐτό δέν ὑπάρχει διάκριση μεταξύ «καλῆς» («λευκῆς») καί «κακῆς» («μαύρης») μαγείας. Ἡ μαγεία γενικά, ἀκόμη καί ἡ «λευκή», εἶναι ἔργο τοῦ διαβόλου, ἀπό τόν ὁποῖο δέν προέρχεται ποτέ κάτι καλό. Ὑπάρχει μόνο διάκριση μεταξύ τοῦ κακοῦ πού ἐμφανίζεται ὡς κακό («μαύρη μαγεία») καί τοῦ κακοῦ πού ἐμφανίζεται ὡς καλό («λευκή μαγεία»). Ὅμως ἡ Ἁγ. Γραφή λέει, «Οὐαί οἱ λέγοντες τό πονηρόν καλόν καί τό καλόν πονηρόν, οἱ τιθέντες τό σκότος φῶς καί τό φῶς σκότος» (Ἀλοίμονο σ' ἐκείνους πού λένε τό κακό καλό καί τό καλό κακό, πού ἐμφανίζουν τό σκοτάδι ὡς φῶς καί τό φῶς ὡς σκοτάδι, Ἡσ. 5, 20).

Μέσω τοῦ σκοτεινοῦ αὐτοῦ κόσμου ὁ διάβολος ὑποδουλώνει καί καταδυναστεύει τό ἀνθρώπινο γένος. Ἀκόμη καί ἡ φύση «συστενάζει καί συνωδύνει» κάτω ἀπό τήν κυριαρχία τοῦ διαβόλου (Ρωμ. 8, 22). Αὐτό ἦταν καθολικό φαινόμενο πρίν ἔλθει ὁ Χριστός στόν κόσμο. Μέ τήν ἔλευσή Του ὁ Χριστός «φῶς εἰς τόν κόσμον ἐλήλυθε» (Ἰω. 12, 46), διότι ὁ Χριστός εἶναι «τό φῶς τό ἀληθινόν» (Ἰω. 1, 9), τό Ὁποῖο λάμπει στούς εὑρισκόμενους «ἐν σκότει ... καί σκιᾷ θανάτου» (Ματθ. 4, 16). Ὁ Χριστός, λοιπόν, ἦλθε γιά νά μᾶς ἀπελευθερώσει ἀπό τήν δουλεία τοῦ διαβόλου καί νά μᾶς δωρήσει τήν ἀληθινή ἐλευθερία, «τήν ἐλευθερία τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 8, 21). Ὁ Χριστός ὁδηγεῖ ἀπό τόν κόσμο τοῦ σκότους στόν χῶρο τοῦ φωτός τοῦ Θεοῦ. Αὐτό βέβαια δέν γίνεται ἀναγκαστικά γιά ὅλους, γιατί ὁ Θεός σέβεται ἀπόλυτα τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Μόνο ὅσοι ἀκολουθοῦν ἐλεύθερα τόν Χριστό δέχονται τό φῶς Του καί φωτίζονται. Οἱ ὑπόλοιποι παραμένουν ἐγκλωβισμένοι στόν κόσμο τοῦ σκότους καί τοῦ κακοῦ.

Αὐτό σημαίνει ὅτι κάθε σχέση μέ τόν χῶρο στόν ὁποῖο μᾶς εἰσάγει ὁ Χάρι Πότερ ἀποτελεῖ γιά τόν Χριστιανό κίνηση πρός τά πίσω, ἐπιστροφή στήν δουλεία τοῦ διαβόλου, ἄρνηση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, ἀποκλεισμό ἀπό τήν σωτηρία, αὐτοκαταστροφή (ὁ διάβολος εἶναι «ἀνθρωποκτόνος» κατά τήν Ἁγ. Γραφή). Ὅσοι ὅμως ζοῦν συνειδητά στόν χῶρο τοῦ φωτός, δηλ. στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μποροῦν νά συγκρίνουν τούς δύο κόσμους, ἀλλά καί νά ἀντιληφθοῦν τούς κινδύνους τοῦ δαιμονικοῦ κόσμου. Καί συνειδητή ζωή κοντά στόν Χριστό σημαίνει συμμετοχή στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας (κυρίως Ἐξομολόγηση καί Θ. Κοινωνία), ἀποφυγή τῆς ἁμαρτίας καί ἀπομάκρυνση ἀπό κάθε δαιμονικό ἔργο.