ΤΕΥΧΟΣ 5 ΤΡΙΠΟΛΙΣ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1999
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ:
ΑΚΙΝΔΥΝΗ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ
Η ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ;
Πολλά ἔχουν
κατά καιρούς λεχθεῖ ἤ συζητηθεῖ γιά τήν Ὁμοιοπαθητική.
Εἶναι ἤ ὄχι ἐπιστήμη; Ὠφελεῖ
ἤ ὄχι τόν ἄνθρωπο; Ποῦ
εἶναι ἡ ἀλήθεια;Θά ἐπιχειρήσουμε νά
προσεγγίσουμε τίς δοξασίες καί τίς μεθόδους τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς,
κυρίως μές ἀπό τή δράση της καί τή μορφή πού ἔχει
στήν Ἑλλάδα καί μέ τούς
δύο βασικούς ἐκπροσώπους της: τόν Γ. Βυθούλκα καί τόν
Σπ. Διαμαντίδη. Ἀπό Ὀρθόδοξη ἄποψη τό
θέμα τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς ἀκόμη
συζητεῖται καί δέν
ὑπάρχει πρός τό
παρόν ἐπίσημη ἐκκλησιαστική
ἀπόφαση. Ἔχουν ὅμως
διατυπωθεῖ ὀρθόδοξες θέσεις πού
συμβάλλουν στή διαμόρφωση
τῆς τελικῆς ἄποψης
τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ
Ὁμοιοπαθητική ἔχει συγκαταλεχθεῖ
ἀπό τόν Ἰατρικό Σύλλογο Ἀθηνῶν
(Ι.Σ.Α.) στίς λεγόμενες Ἀνορθόδοξες Θεραπευτικές Μεθόδους (ΑΝ.ΘΕ.Μ.) καί ὁρίζεται
ὡς ἕνα θεραπευτικό σύστημα, κατά τό ὁποῖο
ἡ ἀρρώστια εἶναι δυνατό νά
γιατρευθεῖ μέ φάρμακα πού μποροῦν νά προκαλέσουν μία
παρόμοια διαταραχή (ὅμοιον πάθος) καί ὄχι μέ ἀντίθετα.
Ἱδρυτής
της θεωρεῖται ὁ Γερμανός ἰατρός Σαμουήλ Χάνεμαν
(Hahnemann) (1755-1843). Ἀνατράφηκε σέ οἰκογένεια Προτεσταντῶν,
εἰσήχθη σέ νεαρή ἡλικία σέ
Τεκτονική Στοά (Μασωνία), εἶχε, κατά τόν κ. Γ.
Βυθούλκα «μεγάλη ἐπίγνωση τῆς ἀλχημείας»,
καί προχώρησε ἀκόμα παραπέρα σέ ἀποκρυφιστικούς
κόσμους, μυούμενος στόν μυστικισμό ἀπό τόν φιλόσοφο τῆς
ἐποχῆς του Emm. Swedenborg. Ἀσχολήθηκε καί μέ τόν
Κομφουκιανισμό, θεωρώντας τόν Κομφούκιο ἀνώτερο ἀπό
τόν Χριστό, τόν ὁποῖο χαρακτήριζε ὡς «ἔνθερμο
αἰσθηματία». «Εὐαγγέλιο» τῆς
Ὁμοιοπαθητικῆς θεωρεῖται
τό βιβλίο του «Ὄργανον τῆς Θεραπευτικῆς
Τέχνης», τό ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπό
291 «ἀφορισμούς» (κανόνες) τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς.
Στό βιβλίο αὐτό,
πού ἐκδίδεται ἀπό τό βιβλιοπωλεῖο
«Πύρινος Κόσμος» (τό ὁποῖο ἐκδίδει καί διακινεῖ
καί ἄλλα βιβλία ἀνατολικῶν
φιλοσοφικῶν συστημάτων καί Παραθρησκείας, ἀποκρυφιστικά
κ.ἄ), ἐπισημαίνεται τό θεῖο στοιχεῖο
πού ἐμπεριέχεται στά φυτά καί στή φύση, κάτι
πού δέν ἔχουμε ἀκόμα
ἀντιληφθεῖ. Κρύβει μέσα του μία
ποικιλία δύναμης, ἡ ἐνέργεια τῆς ὁποίας
εἶναι ἰκανή νά γιατρέψει τίς ἀσθένειες.
Στήν ἴαση
τῆς ἀρρώστιας κυρίαρχο ρόλο παίζει τό ὁμοιοπαθητικό
«φάρμακο», γιά τό ὁποῖο ἰσχύει ὁ βασικός γιά τούς ὁμοιοπαθητικούς
νόμος τῆς «δυναμοποίησης»: διαδοχικές ἀραιώσεις μιᾶς
οὐσίας σέ νερό ἤ οἰνόπνευμα
καί κρούση τοῦ διαλύματος (μέ διαδοχικά
χτυπήματα στήν παλάμη
τοῦ χεριοῦ), σέ βαθμό πού σέ
πολλές περιπτώσεις μένει ἐλάχιστη ἕως μηδαμινή ποσότητα τῆς
οὐσίας στό διάλυμα. Τό δυναμοποιημένο «φάρμακο» ἀπελευθερώνει,
κατά τόν Χάνεμαν, μία κρυμμένη ἐνέργεια, πού ἀνατρέπει
τούς νόμους τῆς φύσης, «ἐκπνευματίζεται ἡ
ὕλη» καί ἀποκτᾶ
τό «φάρμακο» μία πνευματοειδῆ δύναμη, πού θεραπεύει
ἀκόμα καί μέ τήν ὄσφρηση.
Ἡ
ὑπερβολική ἀραίωση καθιστᾶ,
ἐκ πρώτης ὄψεως, ἀκίνδυνο τό φάρμακο, ἀφοῦ
πρόκειται σχεδόν γιά ἁπλό νερό. Ὅμως ἀξιοσημείωτο
εἶναι ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Χάνεμαν στόν ἀφορ.
276 γράφει ὅτι πολύ μεγάλες δόσεις (ἀραιώσεις) προκαλοῦν
πρόβλημα καί ὄχι σπάνια θέτουν σέ κίνδυνο τή ζωή τοῦ
ἀσθενοῦς. Ὁ
συνεχιστής τοῦ Χάνεμαν, ὁμοιοπαθητικός Κέντ,
τονίζει ὅτι «οἱ ὑψηλές
δραστικότητες εἶναι ἕνα πραγματικό ξυράφι ... Εἶναι μέσα πού μποροῦν
νά προκαλέσουν ὄχι μόνον μεγάλο καλό ἀλλά καί μεγάλο κακό». Ἐπί
τοῦ παρόντος γεγονός εἶναι ὅτι
στήν Ὁμοιοπαθητική χρησιμοποιοῦνται ἐνίοτε
«νοσώδη ὁμοιοπαθητικά φάρμακα», πού μπορεῖ
νά παρασκευάζονται ἀπό καρκινωματώδεις ἰστούς, συφιλιδικά ἐκκρίματα,
ἐκκρίματα γονοκοκκικῆς οὐρηθρίτιδος,
πῦον κ.ἄ.!!! Ἀς
ἀναλογισθοῦμε λοιπόν πόσο ἐπικίνδυνο
μπορεῖ νά καταστεῖ ἕνα
τέτοιο παρασκεύασμα στά χέρια ἑνός ἄσχετου
ὁμοιοπαθητικοῦ, κάτι πού ἐπεσήμανε
καί ὁ ἴδιος ὁ Χάνεμαν τονίζοντας ὅτι
οἱ «οἱ μιγάδες» τῆς ὁμοιοπαθητικῆς
κομπάζουν καί τήν ἐκμεταλλεύονται, θέτοντας σέ κίνδυνο τή ζωή τοῦ
ἀρρώστου. Ἀς ἀναλογισθοῦμε
ἐπίσης πόσο ἐπικίνδυνο
εἶναι νά διακόψει
κάποιος τήν κανονική
θεραπεία γιά μιά σοβαρή ἀρρώστια
του καί νά ἐπαναπαυθεῖ σέ
ἕνα ὁμοιοπαθητικό φάρμακο,
ὁπότε ἐνδεχομένως θά
ὁδηγηθεῖ στό
θάνατο, δηλ. σέ μή
ἀναστρέψιμη κατάσταση.
Ἐδῶ
θά πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι γιά νά εἶναι κανείς ὁμοιοπαθητικός
δέν εἶναι ὑποχρεωτικό νά εἶναι καί γιατρός. Ἀλλά
μήπως ἡ Ὁμοιοπαθητική εἶναι ἐπιστήμη;
Τήν ἀπάντηση τήν παίρνουμε ἀπό τό περιοδικό τους «Ὁμοιοπαθητική
Ἰατρική» (τ. 12, Μαρτ. - Ἰουν. 1995), ὅπου
μεταξύ ἄλλων ἀναφέρει: «...σε καμία
χώρα, τουλάχιστον τοῦ ἀνεπτυγμένου κόσμου, δέν ὑφίσταται ἡ
Ὁμοιοπαθητική σάν ἐπίσημη κρατική
πανεπιστημιακή ἰατρική εἰδικότητα».
Ἡ
Ὁμοιοπαθητική στήν Ἑλλάδα ἱδρύθηκε
ἀπό τόν «Μεγάλο Διδάσκαλο» κ. Γ. Βυθούλκα ὅταν,
κατά τόν Πρόεδρο τοῦ 4ου Συνεδρίου Ὁμοιοπαθητικῆς,
συναντήθηκε μέ τήν ψυχίατρο Εἰρ. Μπαχᾶ
στήν Ἐλβετία. Ὁ κ. Βυθούλκας συνόδευε
ἐκεῖ τόν Ἰνδό φιλόσοφο
Κρισναμούρτι στίς περιοδεῖες του στήν Εὐρὠπη
ὡς προσωπικός του «γιατρός». Ὁ κ. Βυθούλκας
σημειωτέον δέν εἶναι γιατρός, σπούδασε πολιτικός ὑπομηχανικός,
καί κατά τό ταξίδι του στήν Ἰνδία γνώρισε τόν
Κρισναμούρτι, τόν ὁποῖο ἡ Θεοσοφική Ἑταιρεία, κατά τά
χρόνια τοῦ μεσοπολέμου, παρουσίαζε ὡς τόν ἀναμενόμενο
μεσσία τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Στό βιβλίο του «Ἡ Ἐπιστήμη τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς»
ὑποστηρίζει, μεταξύ ἄλλων, ὅτι
«μία ἄλλη θεραπευτική μέθοδος πού μπορεῖ
νά ἐπηρεάσει ἄμεσα τό δυναμικό ἐπίπεδο
εἶναι ἡ "δι' ἐπιθέσεως τῶν
χειρῶν" ἀπό ἕνα
ὑψηλῆς πνευματικῆς στάθμης ἄτομο...,
πού στήν πραγματικότητα εἶναι ἕνα κανάλι παγκοσμίων ἐνεργειῶν».
καί ἀλλοῦ χαρακτηρίζει τόν Ramana Maharishi καί Ramakhrisna ὡς «παγκόσμιους γίγαντες».
Ἐδῶ
γεννιέται τό ἐρώτημα: Εἶναι ἡ
Ὁμοιοπαθητική ἕνα ἁπλό,
ἐναλλακτικό θεραπευτικό σύστημα ἤ
περιέχει καί ἄλλες προεκτάσεις; Ὁ ὁμοιοπαθητικός Μιχ. Λέφας στό περιοδικό «Διαβάζω» (ἀρ.
221) σημειώνει ὅτι ὁ κυρίαρχος γιά τήν Ὁμοιοπαθητική «νόμος τῶν
ὁμοίων» ἐμπεριείχετο, πρίν τόν
διατυπώσει ὁ Χάνεμαν, στήν τέχνη τῆς μαγείας. Ἔχει
ἑπομένως τίς ρίζες της στόν ἀποκρυφισμό (ὁμοιοπαθητική
μαγεία), τόν ὁποῖο
ἀποκηρύσσει ἡ Ἐκκλησία
μας.
Οἱ
Ὁμοιοπαθητικοί κατά
κανόνα θεωροῦν τήν ψυχή σάν ἕνα
εἶδος ἐνέργειας, ἀπό τήν ὁποία
προέρχεται ὁ νοῦς καί τό σῶμα, καί ὡς
ἐκ τούτου γιά νά ἐνεργοποιηθεῖ
τό ἀνοσοποιητικό σύστημα τοῦ ἀνθρώπου
πρέπει πρῶτα νά κινητοποιηθεῖ ἡ
λογική ψυχή. Στήν προσπάθειά τους γιά νά πείσουν
προχωροῦν καί σέ ἀναφορές σέ ἁγίους
καί στήν Ἁγία Γραφή. Εἰδικότερα βεβηλώνουν τό
σωτηριολογικό μήνυμα τῆς Σταύρωσης τοῦ Θεανθρώπου («θανάτῳ
θάνατον πατήσας») χαρακτηρίζοντάς το ὡς
ὁμοιοπαθητική ἐνέργεια ἐκ
μέρους τοῦ Χριστοῦ!! Ὁ Σπ. Διαμαντίδης θεωροῦσε
ὅτι ὁμοιοπαθητικά δροῦσε καί ὁ
ἀπόστολος Παῦλος, παρερμηνεύοντας
τό Α' Κορ. 9, 20-23.
Φαίνεται ἐν
προκειμένῳ καθαρά ὅτι ἡ
Ὁμοιοπαθητική δέν εἶναι ἕνα
ἀθῶο θεραπευτικό σύστημα, ἀλλά ἐμπεριέχει
καί σωτηριολογικές προεκτάσεις. Χαρακτηριστικά εἶναι τά ὅσα
ἀναφέρει ὁ Schwartz καί
παραθέτει ὁ ὁμοιοπαθητικός Winer μέσα στό βιβλίο τοῦ
κ. Βυθούλκα: «…ἡ Ὁμοιοπαθητική ἔχει σχέση ὄχι
μόνο μέ τήν σωματική ἀλλά καί μέ τήν πνευματική ἀνάπτυξη τοῦ
ἀνθρώπου - τό ὁμοιοπαθητικό φάρμακο
πραγματικά σώζει ψυχές μέ αὐτό τόν τρόπο. Βοηθᾶ
στήν καταστροφή τοῦ κακοῦ... Ἡ
Ὁμοιοπαθητική βοηθᾶ νά ἀνοίξουν
τά ἀνώτερα κέντρα γιά νά εἰσρεύσει ἀπό
ἐκεῖ ἡ πνευματική καί οὐράνια ἐνέργεια».
Ὁ κ. Βυθούλκας μάλιστα προχωρεῖ
παραπέρα καί ἀναρωτιέται ἄν
ἡ Ὁμοιοπαθητική εἶναι ἕνα
τελεολογικό σύστημα γιά τήν ἐξιλέωση τοῦ
ἀνθρώπου ἀπό τό Προπατορικό ἀμάρτημα!!
Καί δίδει τήν ἀπάντηση: Ἡ Ὁμοιοπαθητική
δέν εἶναι γιά ὅλους στόν σύγχρονο
κόσμο, ἀλλά γιά ἐκείνους πού αἰσθάνονται
βαθιά καί ἐπιτακτική ἀνάγκη νά γνωρίσουν τόν
ἑαυτό τους, νά ἀντιμετωπίσουν τίς ἀδυναμίες
τους καί νά τίς ξεπεράσουν!!.
Εἶναι
λοιπόν ἐπιστήμη ἤ ἀποκρυφισμός ἡ
Ὁμοιοπαθητική; Ἀποκρυφισμός
εἶναι ἡ πίστη σέ «ἀνώτερες»
καί «ἀπόκρυφες» δυνάμεις, πού
προσεγγίζονται ἀποκλειστικά
μέ «ἀπόκρυφες» τεχνικές (=τεχνικές
μή προσιτές στόν
ἀνθρώπινο λόγο καί
στήν ἐπιστημονική μέθοδο).
Ἡ ἐπιστήμη, ἀντίθετα, εἶναι σέ
θέση νά ἀποδεικνύει κάθε
ἰσχυρισμό της πειραματικά.
Ἀκόμη καί ἄν
ἡ μέθοδος αὐτή
ἔχει θετικά ἀποτελέσματα
ὀφείλει νά ἀποδείξει
μέ ποιές μεθόδους ἐπιτυγχάνονται
τά ἀποτελέσματά
της.
Πάντως
ἡ ἀναφορά καί ἐπίκληση μιᾶς
«Συμπαντικῆς Ἐνέργειας» ἤ «Ὑπέρτατης
Δύναμης» ἐντάσσεται ἐξ ὁλοκλήρου
στά πλαίσια τῶν ὁλιστικῶν
ἀντιλήψεων τῆς «Νέας Ἐποχῆς»:
ἔξω ἀπό ἐμᾶς ὑπάρχει τό «Ὅλον», τό ὁποῖο
ρέει παντοῦ καί κινεῖ τά πάντα, ἀκόμα
καί ἐμᾶς τούς ἵδιους. Γιά τήν Ὀρθοδοξία
ὅμως ἡ μόνη ζωογόνος δύναμη εἶναι τό Ἅγιον
Πνεῦμα πού μέσω τῶν θείων Μυστηρίων
χαρίζει αἰώνια ζωή στόν ἄνθρωπο καί τόν καθιστᾶ
κληρονόμο τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Ἡ παραϊατρική καί παραθρησκευτική ὀργάνωση τοῦ Σπύρου Διαμαντίδη
Τήν
ἑλληνική Δικαιοσύνη
καί κοινωνία ἔχει
ἀπασχολήσει ὁ
Σπύρος Διαμαντίδης, τό
ὄνομα τοῦ ὁποίου
συνδέθηκε μέ τήν
ὁμοιοπαθητική ἰατρική
καί παράνομες (διαβόητες) δραστηριότητες
στή χώρα μας. Ἤδη ἀπό
τό 1995, μέ τή
γνωστή Εἰσαγγελική ἔρευνα
στό ἄντρο - πολυκατοικία - κοινόβιο
τῆς ὁδοῦ Πολυκλείτου ἀρ.
6 στήν Ἠλιούπολη Ἀττικῆς,
ἐκδόθηκε πλῆθος ἀποφάσεων
τῶν ποινικῶν καί
πολιτικῶν Δικαστηρίων ὅσον
ἀφορᾶ τήν πραγματική φυσιογνωμία
καί τίς ἀληθινές ἐπιδιώξεις
τῆς ὁμάδας τοῦ γιατροῦ
Διαμαντίδη· οἱ ἀποφάσεις
αὐτές, ἀμετάκλητες ἤδη στή
μεγάλη πλειοψηφία τους, ἀποτελοῦν
κατ' οὐσίαν τήν πρώτη Νομολογία γά
τίς παραθρησκευτικές ὀργανώσεις
πού δροῦν στήν Ἑλλάδα: πρωτίστως ἀποκαλύπτουν
τήν παραθρησκευτική καί
κοινοβιακή φύση τῆς ὀργάνωσης, πού ἔχει
συστήσει ὁ κ. Σπ. Διαμαντίδης μέ
τόν παραπλανητικό τίτλο
«Ἰνστιτοῦτο Ἐρευνῶν
καί Ἐφαρμογῶν Ὁμοιοπαθητικῆς
Ἰατρικῆς» (ΙΝ.Ε.Ε.Ο.Ι.) καί
στήν ὁποία ἀνήκουν πειθήνια σέ
αὐτόν ὄργανα, πού πρόσφεραν
ὄχι μόνο τήν περιουσία ἀλλά
καί τήν ἴδια τήν προσωπικότητά
τους μή διστάζοντας νά
τελέσουν κατ' ἐντολή
του ἀκόμη καί σοβαρές
ἀξιόποινες πράξεις.
Κατά
τήν ὁμόφωνη κρίση τῆς
Δικαιοσύνης ἡ ὀργάνωση Διαμαντίδη κατατάσσεται
στίς καταστροφικές λατρεῖες
ἄγριου ἐξανδραποδισμοῦ
καί ἐκμετάλλευσης τῶν πιστῶν
(στίς φιλοδοξίες καί
τή θεοποίηση τοῦ
... ἡγέτη) της. Παραθέτουμε τίς
28 ἀποφάσεις - κόλαφο, ὥστε
ὁ ἐνδιαφερόμενος νά
πληροφορηθεῖ γιά τά μύρια ὅσα ὁμοιοπαθητικά ... καμώματα
καί ἀξιόποινα ἔργα πού
πλῆθος μαρτύρων καί
πρωταγωνιστῶν καταλόγισαν ἐνόρκως
κατά τοῦ δῆθεν πανεπιστημιακοῦ καθηγητῆ
τῆς ἀλλοδαπῆς Σπ. Διαμαντίδη:
ΣτΕ 4170/96, ΑΠ 1110/99 (σέ Συμβούλιο),
ΣΕφΑθ 3139/97, 2414/98, 2430/98, 2791/98, ΣΕφΠειρ 313/98, ΤρΕφΑθ 1513/99,
6424/99, ΣΠλΑθ 3340/96, 3122/97, 2743/98, 3120/98, 5794/98, 481/99, 1340 /99,
1872/99, 3181/99, ΣΠλΠειρ 339/98, ΤρΠλΑθ 17868/97, 41159/97, 49729/97,
62784/97, 74274/98, ΜΠρΑθ 14426/97, 1486/98, 8730/99, ΑΠΣΙ 53/93.
Ὅποιος
ἔχει τήν ὑπομονή
νά μελετήσει ἰδίοις
ὄμμασιν τά ἀνατριχιαστικά
σκάνδαλα καί τό
περιεχόμενο τῆς κατάσχεσης
μετά τήν κατ' οἶκον ἔρευνα
τοῦ Εἰσαγγ. Πρωτοδ. Ἀθηνῶν
κ. Ἰ. Ἀγγελῆ κατά τόν Ἰούνιο τοῦ '95 (ὁπότε
βρέθηκαν καί κατασχέθηκαν
ὅπλα, πυρομαχικά, σαδομαζοχιστικά
σύμβολα, ὄργανα βασανισμοῦ,
φωτογραφίες ἀποχωρησάντων μελῶν
τῆς ὁμάδας μέ καρφίτσες
στό πρόσωπο, πορτραίτα Ἰνδῶν
γκουρού γενειοφόρων, ἰδιόγραφες
διαθῆκες μελῶν τῆς
ὁμάδος πού καθιστοῦσαν
τόν Διαμαντίδη γενικό
κληρονόμο τους μέ παράλληλη
ἀποκλήρωση τῶν οἰκογενειῶν
τους, πλαστικά ὁμοιώματα ἀνδρικῶν
γεννητικῶν ὀργάνων, περιοδικά μέ
ἄσεμνες εἰκόνες,
λευκά ἔντυπα συναλλαγματικῶν καί
φύλλα χάρτου ὑπογραμμένα
ἀπό μέλη τῆς ὁμάδας ἐν λευκῷ, κ.ἄ.),
θά ἀπορήσει μέ τήν
ἀνοχή τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας
μπρός σέ περιπτώσεις πού
ἀφήνουν ἄναυδη τήν
κοινή γνώμη καί ἐξευτελίζουν
τίς κρατοῦσες ἀντιλήψεις
περί γάμου, μονογαμίας, μοιχείας
κτλ (πβ. τήν πρόταση τοῦ κ. Εἰσαγγ.
Ἐφετῶν πρός τό ΣΕφΑθ στά πλαίσια
τοῦ ὑπ' ἀριθμ. 3.139/97 βουλεύματος αὐτοῦ).
Ἡ σωρεία παρανόμων
πράξεων, ἡ παραπλάνηση
ἀσθενῶν μἐ τήν ὑπόσχεση ἰάσεως καρκίνων
καί Aids καί θεραπεία
τῆς ... ἀτεκνίας
(κατά πληρωμένες διαφημίσεις
τοῦ ΙΝΕΕΟΙ στόν τύπο),
ἡ προβολή δοξασιῶν
ἀνατολικῆς προελεύσεως
(τίς ὁποῖες μετέδιδε ἐκμεταλλευόμενος
τή θρησκευτική - πνευματική
ἀπειρία τῶν λοιπῶν ἐγκαλούντων
ὡς ὁπαδός τοῦ μάγου Roy B. Kupsinel καί τοῦ
«μεγάλου Δασκάλου»(!) τῆς
ἰνδουϊστικῆς αἵρεσης
τῶν Σίχ Sant – Mat Μαχαράτζ Τσάραν
Σίνγκ Τζί, ἱδρυτῆ
τῆς ὀργάνωσης Radha – Soami καί συγγραφέα
τοῦ βιβλίου - εὐαγγελίου
τοῦ κ. Διαμαντίδη μέ τόν
φρικτό τίτλο «Πέθανε γιά
νά ζήσεις»), οἱ ὕμνοι
πού τοῦ ἀπεύθυναν οἱ ... συγκοινοβιάρχες
καί ἀφοσιωμένοι ὁπαδοί
του (ὅσοι ἀποσκίρτησαν ... ἔνοιωσαν τή
«διακριτική» παρουσία τοῦ
ἀρχηγοῦ τους, πού
φρόντισε νά τούς
κάνει τή ζωή
κόλαση καί νά
τούς ... ἐμπνεύσει
φόβο γιά τή
σωματική ἀκεραιότητά
τους καί τή ζωή τους), οἱ ὁμάδες
παρακολούθησης γιά ἐπισήμανση
τῶν πιθανῶν ἐφοριακῶν,
οἰκονομικῶν καί
ἀστικῶν ἐλέγχων, ὁ ξυλοδαρμός
καί ἡ βάναυση κακοποίηση τριετῶν
νηπίων μπροστά στούς
... ἀνώτερης ὕπαρξης ἀπογόνους,
ἡ πλήρης ὑπαγωγή τῆς
προσωπικότητας τῶν συνεργατῶν
του στήν ... αὐθεντία
τοῦ «Γκουρού» ἰατροῦ,
ἡ ὑπ' ἀριθμ. 53/93 ἀπόφαση
τοῦ Ἀνωτάτου Πειθαρχικοῦ Συμβουλίου
Ἰατρῶν (πού τοῦ
ἀφαίρεσε τήν ἄδειά
του περί ἐξασκήσεως τοῦ ἰατρικοῦ
ἐπαγγέλματος), τά ἀσύλληπτα
ἔσοδα ἀπό
τά ὑπόπτου προελεύσεως ὁμοιοπαθητικά
... σκευάσματα καί καλλυντικά
(ἰδίως κατά τίς
νύκτες!), ἡ μύηση
τῶν ὁπαδῶν στή σεξουαλική ἐλευθεριότητα
καί ... δουλοφροσύνη, ἡ
μεθοδευμένη ἐκστρατεία ψευδομηνύσεων
κατά ἀντιπάλων ἀποτελοῦν ὁρισμένα
ἀπό τά περιεχόμενα τῶν
ἀνωτ. 28 ἀποφάσεων
τῆς Δικαιοσύνης.
Ὡς
ἐπίλογος τοῦ καταγγελλομένου
βίου καί ... πολιτείας
ἔστω τό ἀπόσπασμα
ἀπό τό Πόρισμα τῆς Εἰσαγγελίας
Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν γιά τό Κ.Ε.Φ.Ε. ἤ Ἐκκλησία
τῆς Σαηενολογίας, γιά
ἄλλη γνωστή παραθρησκευτική
ὀργάνωση, ὅπου ἀναφέρεται
ὅτι στά ἀρχεῖα
τοῦ ΚΕΦΕ βρέθηκε μεταξύ
ἄλλων καί κατασχέθηκε
φάκελος ἑνός
... μαθητῆ στήν «Ἀκαδημία» (σημ. τοῦ
ΚΕΦΕ) μέ τό ὄνομα «Diamadidis Σπύρος». Ὅπως
παντοῦ, ἔτσι καί στή
χώρα μας, οἱ παραθρησκευτικές
ὀργανώσεις δέν εἶναι
παρά συγκοινωνοῦντα δοχεῖα.
Αὐτά συμβαίνουν ὅταν
δέν ἐπαγρυπνοῦν οἱ
ἁρμόδιοι φορεῖς καί
ὅταν καθεύδει ἡ
κοινωνία ἤ ὅταν δέν ἐνδιαφερόμαστε
γιά τήν ὑπεύθυνη ἐνημέρωση
τῶν συνανθρώπων μας. Ὡστόσο,
τό χριστεπώνυμο πλήρωμα
τῆς Τριπόλεως παρακολουθεῖ
κατά πόδας τίς κινήσεις
τῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων
πού συχνά ἐπιβουλεύονται
τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία
καί ἀξιοπρέπεια. Ἄλλωστε
ἡ γνώση εἶναι δύναμη.
Εἰδήσεις - Σχόλια - Γεγονότα
Νέα
Σύσταση τῆς Κοινοβουλευτικῆς
Συνέλευσης τοῦ Συμβουλίου
τῆς Εὐρώπης (Νο 1412/22-6-1999) μέ θέμα
τίς παράνομες δραστηριότητες
τῶν αἱρέσεων (σεκτῶν) ἐκδόθηκε
πρίν λίγους μῆνες. Τό
κείμενο αὐτό
εἶναι τό πέμπτο
ἀπό μιά σειρά ἐπισήμων
κειμένων πού ἔχουν
ἐκδοθεῖ ἐναντίον
τῶν αἱρέσεων ἀπό
κορυφαία ὄργανα τῆς Εὐρωπαϊκῆς
Ἕνωσης. Στό ἐξωτερικό
οἱ αἱρέσεις ἀντιμετωπίζονται
μέ συγκεκριμένα μέτρα
τόσο ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση,
ὅσο καί ἀπό
τίς κυβερνήσεις τῶν
ἐπιμέρους κρατῶν. Στή
χώρα μας, ἀντίθετα,
οὔτε συγκεκριμμένα μέτρα
λαμβάνονται οὔτε οἱ
ὁδηγίες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης
ἐφαρμόζονται. Ἕνα ἀπό
τά δύο πρέπει νά συμβαίνει:
Ἤ ξαφνικά ξεπεράσαμε
σέ εὐαισθησία τούς
Εὐρωπαίους ὡς πρός τά θέματα τῆς θρησκευτικῆς
ἐλευθερίας καί
τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων
ἤ ἀποδεχθήκαμε τήν
προπαγάνδα τῶν αἱρέσεων
ὅτι δῆθεν στή χώρα
μας ἡ θρησκευτική ἐλευθερία
καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καταπατοῦνται.
Στή
γωνία τῶν ὁδῶν Ἱπποκράτους καί
Σόλωνος στήν Ἀθήνα
στεγάζεται τό Βιβλιοπωλεῖο
«Πύρινος Κόσμος», πού
φιλοξενεῖ στίς προθῆκες του ὅλες
τίς σύγχρονες ... ἐσωτεριστικές,
παραθρησκευτικές καί διαθρησκευτικές ἐκδόσεις,
μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁμοιοπαθητικά
βιβλία ἀναφορᾶς, ὅπως
διαφημίζονται στίς σελίδες
τοῦ τριμηνιαίου περιοδικοῦ
«Ὁμοιοπαθητική Ἰατρική»
πού ἐκδίδει ὁ ὁμοιοπαθητικός «ἰατρός»
Γ. Βυθούλκας. Ὁ χριστιανικός
κανόνας εἶναι ἡ
ἀποφυγή τῆς
πλάνης καί ἡ
ἐπίγνωση τῆς ὀρθόδοξης
πατερικῆς σκέψης.
Στό
ἱερό προσκύνημα τοῦ
Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου
πραγματοποιήθηκε ἡ «ΙΑ' Πανορθόδοξος
Συνδιάσκεψις (ἐτήσια)
Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων
Ἐκκλησιῶν καί
Ἱερῶν Μητροπόλεων διά
θέματα Αἱρέσεων
καί Παραθρησκείας», (18 -
22/10/1999). Στή φετινή Συνδιάσκεψη
συζητήθηκαν τά κοινωνικά
προβλήματα πού δημιουργοῦνται
ἀπό τή δράση τῶν αἱρέσεων, τῆς παραθρησκείας
καί τῆς νεοειδωλολατρίας στή
χώρα μας καί μελετήθηκαν
τρόποι γιά μιά
ὀρθή ποιμαντική ἀντιμετώπισή
τους. Στή Συνδιάσκεψη συμμετεῖχε
καί ἡ Μητρόπολή
μας μέ ἐκπρόσωπό της.
Οἱ
«Ἀνήσυχοι Χριστιανοί» ἦλθαν
καί πάλι στή δημοσιότητα
μέ τήν πρόσφατη ἐγκατάσταση
τῶν μελῶν τῆς
αἵρεσης στή χώρα
μας. Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες
τά μέλη ἐνδέχεται νά αὐτοκτονήσουν
ὁμαδικά ἐν
ὄψει τῆς ἀλλαγῆς
τῆς χιλιετίας, κατά
τήν ὁποία θά ἐπέλθει ὅπως πιστεύουν
τό τέλος τοῦ κόσμου.
Οἱ ἀρχές διάφορων κρατῶν ἀποφεύγουν
νά τούς ἐπιτρέψουν τήν ἐγκατάσταση
στή χώρα τους.
Μερικά
φαρμακεῖα στήν Τρίπολη διακινοῦν καί
ὁμοιοπαθητικά σκευάσματα.
Τίς περισσότερες φορές
δέν ἀναγράφονται στό ἐξωτερικό
τῆς συσκευασίας τῶν
φαρμάκων τά συστατικά
τους. Μόνο ὁ ΕΟΦ (=Ἑλληνικός
Ὀργανισμός Φαρμάκων)
μπορεῖ νά ἐγκρίνει τά ἀσφαλῆ
ἰατρικά παρασκευάσματα,
ὥστε νά προστατεύεται
ἀπό τήν νομοθεσία ὁ
καταναλωτής - ἀσθενής.
To να χρησιμοποιουμε βότανα ( πχ χαμομήλι για την κοιλιά , προιόντα μελιου για ενέργεια, λουλούδια για ομορφιά θεωρέιται ομοιοπαθητική?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά δεν το γνώριζα αυτό .
Είναι διαφορετικά τα φυτικά προιόντα ,βότανα και άλλο η ομοιοπαθητική ,νόμιζα ότι έιναι πάνω κάτω το ίδιο.
Αλλά μετά είδα ότι και στο άγιο όρος καλλιεργούν βότανα. Μάλλον είναι αυτό που λέμε είναι διαφορετική η πρόθεση?
Εἶναι φανερό, ὅτι τό νά χρησιμοποιοῦμε βότανα δέν εἶναι πάντοτε Ὁμοιοπαθητική, οὔτε Ἀποκρυφισμός. Ἐξαρτᾶται μέ ποιόν τρόπο τά χρησιμοποιοῦμε. Ἄν χρησιμοποιοῦμε τά βότανα γνωρίζοντας ἤ πιστεύοντας ὅτι θεραπεύουν ἀπό τίς φυσικές τους ἰδιότητες (δηλ. ἀπό τίς οὐσίες πού περιέχουν), τότε δέν εἶναι Ὁμοιοπαθητική ἤ Ἀποκρυφισμός, ἀλλά θεμιτή φυσική θεραπευτική. Ἄν ὅμως τά χρησιμοποιοῦμε πιστεύοντας ὅτι μιά ἐνέργεια πού διαχέεται στό σύμπαν ἔρχεται ἐξωτερικά σ’ αὐτά (ὅπως πιστεύουν πολλές ἀποκρυφιστικές αἱρέσεις) καί μέσω τῶν βοτάνων ἔρχεται σέ μᾶς καί θεραπεύει, τότε εἶναι Ἀποκρυφισμός καί Ὁμοιοπαθητική καί ὅποιος χρησιμοποιεῖ τά βότανα μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις, τίθεται αὐτόματα ἔξω ἀπό τήν Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί κινδυνεύει πνευματικά. Ἄς προσέξουμε ὅτι καί στίς δύο περιπτώσεις τό ἀποτέλεσμα εἶναι τό ἴδιο: ἡ θεραπεία ἤ ἡ εὐεξία ἤ ἡ ὀφέλεια. Σημασία ἔχει, ὅμως, πού ἀποδίδει κανείς τό ἀποτέλεσμα: στίς φυσικές ἰδιότητες τῶν βοτάνων ἤ σέ μιά ἐνέργεια πού ἔρχεται σ’ αὐτά ἀπ’ ἔξω;
Διαγραφή